Stilaan wordt het spelletje van Vande Lanotte duidelijk. Hoelang speelt de N-VA nog mee?

Toen de Franstaligen de nota De Wever zonder veel omkijken naar de prullenmand verwezen, zat het land met een probleem. Dat probleem lag hem niet zozeer het feit dat er geen akkoord mogelijk bleek (want dat is al zo sinds 2007 en de koning zit nog steeds op z'n troon), doch wel in het feit dat in de perceptie de schuldigen voor het afspringen van de gesprekken aan de verkeerde kant van de taalgrens zaten.

Het hof zocht zijn heil bij Vande Lanotte. Als die de boel kon rechttrekken, des te beter. Als het niet lukte, geen man over boord, zolang de schuld maar bij de "juiste" komt te liggen.

Opzet 1: tijd rekken
Hoe langer deze impasse duurt, hoe meer de mensen het beu worden en hoe groter de kans dat ze zich gaan afkeren van de onverzettelijken.
Hoe langer deze impasse duurt, hoe groter de kans ook dat de onverzettelijken eindelijk breken.

Van bij de start viel op dat Vande Lanotte allerminst gehaast was. Op 21 oktober kreeg hij de opdracht toevertrouwd, op 2 november pas zou hij langsgaan bij z'n opdrachtgever voor een eerste verslag. 12 november werd 15 (maar dan is het feest) en dus 16 november (alweer extra tijd gekocht). Vandaag zijn we 12 november en nu reeds wordt er gesproken over een verlenging van de opdracht van Vande Lanotte met minstens één week.

Opzet 2: de schuld verleggen

Daartoe is het natuurlijk cruciaal dat de indruk ontstaat dat er effectief vooruitgang is. De hoofdrolspelers praten terug, er wordt duchtig bilateraal overlegt, er wordt ernstig gewerkt (tenminste daar lijkt het wel op met Nationale bank, planbureau en experten die zich in de kelder terugtrokken en vele dagen in volledig stilzwijgen met hun cijfertjes aan de slag gingen) en zie ... er zijn ineens zelf akkoorden. Jawel, vandaag in De Standaard, uit het niets, een nota van Vande Lanotte van wel 30 bladzijden lang met akkoorden.

Vande Lanotte heeft eerste akkoordjes op zak (standaard.be)

Vreemd dat Vande Lanotte er in slaagt om wekenlang in volledige discretie te werken (zelfs over de verschillende plannen ivm de financieringswet is nog niets uitgelekt), maar dan nu ineens een hele nota op straat gooit. Vreemd ook dat hij blijkbaar wel 'akkoorden' naar buiten mag brengen zonder dat de zeven in groep daarvoor hun fiat gaven, terwijl anderen dat niet mogen.

Maar helemaal niet vreemd met opzet 2 in het achterhoofd. En dat blijkt ook ...

In het luik 'Politieke vernieuwing' mag de Senaat de deuren sluiten vanaf 2014. Klein probleempje, deze hervorming hangt vast aan een andere hervorming die voorziet dat vanaf 2014 alle verkiezingen samen worden gehouden. En wie is er daar tegen (alé, dat hopen we toch)? Juist ja, de N-VA

In het 2e deel 'Bevoegdheidsoverdrachten' een opsomming van tal van overdrachten, maar met een - op het eerste zicht - beperkte of verkeerde responsabilisering en wie hamert daar op ? Juist ja ...

Voor de herfinanciering van Brussel is er ook al een akkoord. Ineens heeft Brussel 720 miljoen nodig (standaard.be), maar - als dat geen geste is - het vraagt er nog steeds "maar" 500. Alleen, wie vindt dat teveel? ...

Blijft er slechts één probleem ... de financieringswet. Maar ook daar werd aan gedacht. Elio Di Rupo heeft Vande Lanotte gevraagd om een compromisvoorstel ter zake uit te werken. Dinsdag wordt dat verzoek dan geformaliseerd door het paleis. Een week later - jaja, het kan snel gaan want er is de voorbije weken serieus gewerkt en heel veel toenadering gekomen - is Vande Lanotte klaar. En dan ... is het aan de N-VA om de boel op te blazen of te plooien.

In beide gevallen: missie geslaagd !