Auf dem Mullerthal Trail. Quer durch die felsen & schluchten der kleinen Luxemburger Schweiz.
Pinsteren is de tijd van het jaar dat in Grand Duche de Luxembourg de wandelingen in Beaufort doorgaan. Zaterdag en maandag is het wandelen in Beaufort. De wandeling zaterdag is er eentje door de weide omgeving van Beaufort. Een pracht van een wandeling door bossen en vanop de hoogte hebben we een prachtig panorama over Bigelbach.
Gewoon prachtig een boerderij met bloeiende hoogstambomen en groene weilanden in het dal. De weide omgeving met bossen wat is dit prachtig en dank zij de zon is het werkelijke een bijzonder zicht. Het kerkje en de huizen in het dal wat een zicht. Wij wandelen verder en gaan dan het bos in. Hier is het gewoon prachtig om te wandelen. Op de open plekken waar bloemen bloeien komen we onze eerste citroenvlinders tegen. Wat is dat toch fijn. We wandelen verder langs de Kummel en komen zo terug in Beaufort. We komen langs het kasteel. Wat een prachtige gelegenheid om het kasteel te bezoeken, met onze inschrijvingskaart kunnen we Gratis het kasteel bezoeken.
Een stukje geschiedenis:
De geschiedenis van het ontstaan van Beaufort is ietwat ingewikkeld. Volgens een oorkonde werd de heer van Beaufort Wauthier de Wiltz et Beaufort in het jaar 1192 als eerste bewoner vermeld. Tegelijkertijd werd ook de bouw van de kernburcht op het eind van de 12e eeuw vermeld. De bouw van de burcht kan men twee hoofdstukken onderscheiden, hetgeen vooral zichtbaar is aan de binnenhof van de burcht. Hier vindt men duidelijk sporen van een romaanse en een gotische bouwfase.
Toen de heren van Beaufort in de 14e eeuw aan de mannelijke zijde uitstierven, kwam het complex in 1348 in het bezit van Adelheid van Beaufort en haar echtgenoot Wilhelm von Orley. Hun nakomeling Johann von Orly werd beschuldigd van vertrouwensbreuk tegen zijn landsheer, waarna keizer Maximiliaan I de burcht en het heerschap Beaufort confisqueerde en het aan een andere leenheer gaf. Door een huwelijk kwam het in de 16e eeuw uiteindelijk in het bezit van Bernard von Velbrück en vervolgens via zijn nicht werd Gaspard de Heu de eigenaar. In de strijd van de Nederlanden voor onafhankelijkheid van Spanje ondersteunde de Heu de prins Maurits van Oranje waardoor hij door de Spanjaarden in de gevangenis belandde. Hij werd aangeklaagd voor verraad en ketterij en schuldig bevonden, waarna hij in 1593 in het openbaar werd terechtgesteld. De burcht werd vervolgens door Spanjaarden namens koning Filips II van Spanje in beslag genomen en vervolgens beleend aan de graaf Peter Ernst I van Mansfeld.
Aan het einde van de 1630er jaren was de heerlijkheid Beaufort door de Dertigjarige Oorlog dusdanig door schulden belast dat de burcht openbaar verkocht moest worden Op 27 november 1639 verwierf de gouverneur van de provincie Luxemburg Jean de Beck het eigendomsrecht met al haar hauteurs, juridictions, noms droits et actions, biens censes et revenus et Grallem et toutes ses appartenances et dépendances. Hij bouwde 15 meter boven de huidige ruïne een tweede slot in renaissancestijl, dat hij gebruikte als zijn nieuwe residentie. De voltooiing van het nieuwe slot beleefde hij echter niet meer door zijn vroegtijdig overlijden. Zijn zoon Georg zorgde voor de verdere bouw. Aangezien de oude burcht voortaan niet meer bewoond werd door de familie, raakte deze in de loop van de volgende eeuw in verval. Pas in 1928 braken er weer betere tijden aan voor de inmiddels in een ruïne veranderde burcht, toen deze werd aangekocht door Edmond Linckels. Linckels liet het puin uit de burcht verwijderen en maakte deze toegankelijk voor bezoekers.
Wij gaan door het kasteel en genieten van de prachtige beelden in en rond het kasteel, genieten van de zon op de binnenplaats. En nemen ruim de tijd om het kasteel te bezoeken. Na het bezoek wandelen we terug naar ons startlokaal. Maandag komen we de tweede wandeling hier doen.
Op de terugweg kunnen we even stoppen in NIEDERWEIS.
Schloss Niederweis: Dit juweeltje werd gebouwd door Franz Anton Baron Eduard von der Heyden. Aangezien slechts een paar documenten over de geschiedenis van het kasteel bestaan, kan over de leeftijd en geschiedenis van de gebouwen niet veel meer gezegd worden. Het wapen van de voormalige Heren van Niederweis boven de trappen van de hoofdingang met de sluitsteen met het jaar 1751, zijn een van de weinige getuigenissen over de tijd van de bouw van het kasteel. Franz Eduard Anton von der Heyden is geboren op 11/01/1693 in Niederweis. Hij maakte op jonge leeftijd carrière en was voorzitter van de Provinciale Raad van Luxemburg, de hoogste ambtenaar van de Luxemburger land.
De laatste Baron von der Heyden, Clemens Wenceslaus overleed in 1840 ongehuwd. Hij liet zijn hele fortuin aan het district Bitburg voor de opvoeding van weeskinderen en de zorg voor ouderen. Kasteel Niederweis werd meerdere malen gehuurd en zo verloor het door de jaren heen zijn oorspronkelijke karakter. Pas in 2005 kwam het kasteel weer tot leven. Familie Schneider verwierf het juweel en begon op een liefdevolle en gedetailleerd werk het te restaureren tot wat het ooit was. Wij bezoeken het kasteel en gaan zeker een kijkje nemen in het Koffiemuseum.
Waar het aangenaam is te vertoeven en om de lekkere zelf gebrande koffie en de home make vlaaien te proeven. Een bijzondere plek om te genieten en een kijkje te nemen in de geschiedenis. We verlaten Niederweis en keren terug naar Irrel waar we naar Sudeifelbrennerie gaan om even te kijken en er een maaltijd te nuttigen. Het prachtige weer weerhoud ons om naar de vakantiewoning te gaan en maken nog een rondwandeling in Irrel. We wandelen naar het Westwallmuseum. PANZERWERK KATZENKOPF. De van 1937 tot 1939 gebouwde bunker Katzenkopf is de meest noordelijke en vandaag de enige bunker van de voormalige Westwall die te bezichtigen is. Vandaag is het gesloten maar we kunnen er rustig rondwandelen.
DE HISTORIE
Ter bescherming van de Duitse Westgrens werd vanaf 1936 (officieel vanaf 1938) een beschermingslinie gebouwd, bestaande uit bunkers, tankgrachten, loopgraven en prikkeldraadversperringen. Deze linie strekte zich uit noord van de Nederrijn tot in het zuiden onder Bazel over een lengte van 630 km en kreeg in de loop van de bouwperiode de naam Westwall.
In deze Westwall waren 22000 bunkers en andere bouwwerken gepland. Uiteindelijk werden ongeveer 14800 bunkers en bouwwerken gebouwd, waaronder 32 gepantserde onderkommens van het type Baustärke B (d.w.z. tot een dikte van 2m beton). In het huidige Kuuroord Irrel, aan de Duits-Luxemburgse grens, werden als noordelijke hoeksteunpunten de bunkers Katzenkopf en Nimsberg ter beveiliging van de hoofdverbindingsweg Keulen-Luxemburg gebouwd. Op de bovenste verdiepingen was in totaal plaats voor 45 kamers van uiteenlopende oppervlakte. Hier waren verblijven voor de 84 manschappen, wachtlokalen, gevechts- en waarnemingsposten, ziekenverblijf, toiletten en waslokaal, munitieopslagplaatsen voor 5cm granaten en mitrailleurmunitie, opslagruimte voor de voorraden, keuken, telefooncentrale en stroomcentrale ondergebracht. In de stroomcentrale zorgden 2 dieselaggregaten voor de noodzakelijke stroom voor de meer dan 60 lucht- en waterpompmotoren, de elektrische verwarming en de verlichting. Twee naar zes zijden gerichte pantsertorens met ieder 2 MG 34 mitrailleurs waren samen met de vesting vlammenwerper en de machinegranaatwerper bedoeld voor de rondom-verdediging. Een artillerie- en infanterie-waarnemingstoren dienden voor de waarneming random en de vuurleiding. In het onderste gangenstelsel bevinden zich 2 grote gangen met een totale lengte van 138 Meter. In de bronkamer naast dit gangenstelsel bevindt zich een put meet en diepte van 180 Meter.
We wandelen door de prachtige natuur, vlinders en orchideeën en dan komen we aan de Irreler wasserfällen is eigenlijk niet helemaal correct. Het zijn stroomversnellingen en geen watervallen die van enorme hoogten komen, desondanks is deze wandeling zeer de moeite waard we wandelen verder en komen terug in Irrel waar we onze avond afsluiten met een Schöfferhofer Wiezen.
De wandeling vandaag is een wandeling door de rotsenformaties met woorden moeilijk te beschrijven maar de pracht van deze wandeling met zijn meters hoge rotsen de brugjes over het riviertje de diepe kloven gewoon te mooi voor woorden. De wandeling in Beaufort is telkens weer een topper ook dit jaar weer. Wij kijken al uit naar de volgende editie.
WANDELVAKANTIE IRREL 17/05-20/5. / ERNZEN & IRREL. / LIBORIUSKAPELLE & KLUIS AAN DE ERNZERBERG. 17/05/2013.
WANDELVAKANTIE IRREL.
17/05 20/5.
ERNZEN & IRREL.
LIBORIUSKAPELLE. & KLUIS AAN DE ERNZERBERG
We willen als eerste reisdoel vandaag naar de Liboruskapel in Ernzen en de daar onder liggende kluis. We komen aan het ERNZERHOF waar we de auto kunnen parkeren spijtig dat het gesloten is.
Het is het voormalige kloostergoed van Echternach. We volgen de bewegwijzering naar de Liboriuskapel. Steile trappen leiden naar de kapel boven de vallei van Sauer. Van het platform in de voorkant van de kapel is er een prachtig uitzicht over de romantische Echternach, de oudste stad van het Groothertogdom Luxemburg. De kapel werd gebouwd ter ere van St. Liborius (bisschop van LeMans), en in 1680 werd ze voor het eerst genoemd. In het begin van deze eeuw werd op dezelfde plaats een nieuwe kapel gebouwd, maar tegen het einde van de 2de Tweede Wereldoorlog werd ze verwoest. In 1951 werd ze her opgebouwd op dezelfde plaats, de derde kapel die er nu nog staat. Prachtige zichten op Echternach spijtig dat het regent en er hangt een mist over het dal. We dalen nu een eind af naar de kluis. Sinds het einde van de 16e Eeuw bewoonde monniken het klooster van Echternach, en kluizenaars woonden in de rots uitgehouwen kluis onder de kapel. Nog steeds zichtbaar zijn de overblijfselen van drie kamers, deuren, trappen en ramen en nissen en een wijwatervat bij de ingang. Ze bewerkten de bijbehorende kleine tuin en een wijngaard. Toen keizer Jozef II in 1783 de contemplatieve orden had ingetrokken, verliet de laatste van hen de rots kluis. We kijken wat rond en genieten van de prachtige omgeving.
Wat verder wandelen we langs de Irreler Mühle de oude watermolen nu een hotel. We wandelen nu terug naar Irrel om in de Sudeifelbrennerei een lekkere maaltijd te nuttigen. Zo eindigt onze eerste dag van onze wandelvakantie in Irrel
VOERENDAAL meet in totaal 3142 hectaren en ligt in het groene landschap tussen Heerlen, Valkenburg, Simpelveld, Gulpen-Wittem en Nuth. De gemeente met zijn 5 Kerkdorpen heeft een lange geschiedenis. Reeds in de Romeinse tijd was Voerendaal bewoond. Dit blijkt bijvoorbeeld uit de resten die zijn aangetroffen van een bad gebouw, tempeltjes en een vijver.
In de nabijheid van de huidige hoeve Ten Hove zijn zelfs de resten aangetroffen van een heuse Romeinse villa. Wij wandelen vandaag vanuit Kunrade. De term schilderachtig gaat zeker op voor de dorpskern Kunrade met zijn typische lintbebouwing. Gelegen op de grens van Parkstad Limburg en het Zuid-Limburgse Heuvelland weet Kunrade als geen ander het beste uit twee werelden te combineren. Schitterende panoramas en aandacht voor traditie maken van onze wandeling een ware ontdekkingstocht.
Vooral de bijzondere steen die hier gevonden en gebruikt word geef de gebouwen een speciale uitstraling. Kunradersteen we komen langs de groeve. De Kunradersteengroeve bestaat sinds 1902. Aanvankelijk als kalkbranderij en steengroeve, nadien als handelsbedrijf in natuursteen. Wij zijn als handelsonderneming actief bezig sinds 2003 met o.a. het bewerken en verhandelen van gebruikte Kunradersteen, afkomstig uit sloopprojecten.
Kunradersteen
De omgeving van Voerendaal staat bekend vanwege de aanwezigheid van kalksteen, ontstaan tijdens de Krijtperiode. Op diverse locaties dagzoomt deze kalksteen, beter bekend als Kunradersteen. Er zijn maar twee steensoorten van Nederlandse bodem waarmee gebouwd kan worden en dat zijn mergel en deze Kunradersteen. Op veel plekken levert deze steen een bijzondere bijdrage aan het uiterlijk van Limburg. Vanaf de Romeinse tijd is Kunradersteen gebruikt voor de bouw van boerderijen, bruggen, kastelen, kloosters en kerken.
Na de groeve wandelen we de natuur in met weidse zichten en veel groen, mooi nom te wandelen.
Ons volgende dorp is Ubachsberg, ligt op het Plateau van Ubachsberg ten zuiden van de plaats Voerendaal. Ten noorden van Ubachsberg ligt het natuurgebied Kunderberg. Ten zuiden van de Kunderberg liggen de Putberg en de Keverberg. Hier wandelen we meestal door het groene landschap niet te verwonderen dat hier verschillende natuurgebieden liggen. Gewoon prachtig weer wandelen we verder. Dan komen we in het prachtige dorpje Colmont. Eigenlijk is Colmont geen dorp maar een buurtschap van Ubachsberg. Teld Colmont 30 huizen en boerderijen met ca. 80 inwoners. Een aantal van deze huizen zijn opgetrokken uit Kunradersteen. Aan een T-splitsing staat een bidkapel, opgetrokken in kunradersteen. Ze is in 1946 gebouwd uit dankbaarheid dat het gehucht geweldloos bevrijd werd in de Tweede Wereldoorlog. De kapel is gewijd aan de heilige Cornelius. De buurtschap ligt in het overgangsgebied tussen de Duitse Eifel en de Belgische Ardennen.
De omgeving is ook rijk aan natuurgebieden zoals de Vrouwenheide, de Kunderberg en de Putberg. Hier liggen ook resten van kalkovens. Nu verlaten we Colmont en wandelen de weg Hooggats af naar Winthagen. De bewoning in Winthagen is ontstaan vanuit de pachthoeve Winthagerhof. De hoeve wordt reeds vermeld in 1448. De huidige Winthagerhof dateert uit 1721 . Samen met Overste FUREDALL en de Heggenleenhof (Op Gen Hek) was het een onder- en achterleen van Walraff Theodoor, Baron van Schellaard van Obbendorff, vrijheere van de Herrschaft Schinnen (1528). Bij het dorp zijn de resten van zes oude kalkovens gevonden. Deze zijn te zien langs de weg van Kunrade naar Winthagen. Winthagen heeft een beschermd dorpsgezicht. Een aantal woningen is opgeknapt in een stijl die past binnen het beschermd dorpsgezicht en ze ogen prachtig. Een gezellig dorpje om even door te wandelen.
Het kapelletje van Winthagen is gebouwd in 1955 en gewijd aan Maria Sterre der Zee. Zowel het ex- als het interieur zijn van Kunradersteen. Het Mariabeeld is gemaakt door de beeldhouwer Jean Weerts. In de buurt staat ook een gietijzeren wegkruis en een oude waterpomp. Wat verder komen we aan de kasteelhoeve van Winthagen en dan nog even verder en we wandelen weer Kunrade binnen langs Op Gen Hek en dan komen we terug op ons vertrekpunt. Een mooie en aangename wandeling met prachtige erfgoed en natuur.
MARCHE DU 37E ANIVERSAIRE. / LES MARCHEURS DU GEER. / BASSENGE. 11/05/2013.
08 MEI LA JOURNEE MONDIALE DE LA MARCHE.
MARCHE DU 37E ANNIVERSAIRE.
LES MARCHEURS DU GEER.
BASSENGE.
De zes dorpjes die van deze gemeente deel uitmaken, liggen netjes op een rij naast elkaar langs de Geer, die hier enkele van de bekoorlijkste plekjes.
Wij wandelen eerst een eindje langs de Geer en dan genieten we van de prachtige omgeving en natuur. We wandelen het veld in met zijn akkers en velden. De akkers met gele bloemen steken af tegen de groene velden. Spijtig dat het weer wat tegen zit regen en zwaar bewolkt. We komen onze vrienden Fleron en Josefine tegen en wandelen samen met hen de rest van het parkoers. Dan komen we in Wonck, hier controle en rust post in de mergelgroten.
Na de controle komen we terug uit de grot en gelukkig de zon schijnt waardoor het geheel nog mooier word. Wat een prachtige zicht over het landschap. De zon schijnt maar even en donkere wolken komen over het landschap. Wel mooi om te zien de donkere wolken en de gele bloemen. Nog een eind door het mergellandschap en dan komen we terug aan ons vertrekpunt. Een korte maar mooie wandeling alleen spijtig dat het weer tegenvalt.
35e MARCHE INTERNATIONALE. / LA SAVATE MARCHINOISE. / MARCHIN 05/05/2013.
35E MARCHE INTERNATIONALE.
LA SAVATE MARCHINOISE.
MARCHIN.
Het landschap van Marchin, een plaatsje aan de rand van het Congroz-plateau, ten zuiden van Huy, werd gevormd door de bedding van de zes beken die de Hoyoux voeden.
In de ver uit elkaar gelegen gehuchten geven oude boerderijen uit de 16de -18de eeuw, kapellen en molens de kans om kennis te maken met de verscheidenheid van bouwmaterialen. Het vertrek van onze wandeling op het Place de Belle Maison geeft al een indruk van de verschillende bouwwijzen in de streek, de kerk van Marchin Sint Hubertuskerk uit 1844 is nog uitzonderlijk open en we kunnen even een kijkje nemen. Dan steken we het grasperk over en vertrekken we voor onze wandeling. De natuur ontwaakt uit zijn winterslaap en de fruitbomen staan in bloei. Wat een pracht als de natuur ontwaakt.
We wandelen verder en komen zo in Bellegrade, hier verschillende huizen uit lokale steengroeven, ook een groot wit kasteel gelegen in een prachtig park. We wandelen verder komen in Ronheuville (Fleron) hier prachtige gebouwen een grote hoeve met toren en prachtige gebouwen. Uitgestrekte velden en weilanden zijn ons deel. We komen in het Bois Mavelin en Bertranfontaine een heuvel op 240 meter. Nog wat verder en we zijn in Solieres.
Dan keren we terug naar ons vertrekpunt Marchin. Als we beneden aan de klim naar het park aanvatten staat voor ons het kasteel Marchin. Chateau Belle-Maison uit de XVIII e eeuw en de aanpalende Vierkantshoeve uit de XVe eeuw. Nu klimmen we terug naar ons vertrekpunt een pracht van een wandeling in een zalige lente zon.
MEI BLOESEMTOCHT. / JO-NE VIJLEN. / VIJLEN 04/05/2013.
MEI BLOESEMTOCHT.
JO-NE VIJLEN.
VIJLEN. NL.
In vogelvlucht zullen we U alvast laten genieten van onze Mei-Bloesemtocht, die ons door het prachtige dal van de Geul, en niet te vergeten de mooie bossen van Vijlen zullen voeren. Alle afstanden, passeren de Martinuskerk.
Dit indrukwekkende Godshuis is gebouwd rond 1860 en ligt 192,5 meter boven ANP. Vanuit de verre omgeving torent ze uit boven een gemeenschap, die op allerlei gebied actief is. En zoals het spreekwoord zegt: hoge bomen vangen veel wind; is dit ook op dit monument van toepassing. De weersinvloeden geselen het gebouw en de toren; onderhoud is ten alle tijden geboden. Hierna duiken we in het landschap omlaag en zien aan de rechterzijde de resten, van wat eens, een trotse cementfabriek was.
Het was trouwens de eerste cementfabriek van Limburg. In de bodem zat het Gulpens krijt en dat leverde een uitstekende grondstof voor de cement-industrie. We lopen verder tussen een wijnplantage door naar het Rotterbos. Even daarna bereiken we de 1ste rust in de schuur van Staatsbosbeheer. We wandelen door het Vijlenerbos naar het Geuldal. Hier bevindt zich de Heimansgroeve genoemd naar de natuurpedagoog, Eli Heimans, die hier in 1911 de eerste fossielen uit de steenkooltijd ontdekte. Wat verder komen we langs de Cottessergroeve.
Wat verder komen we aan de boomgaard Bellet, wat prachtige zichten op de vakwerkhuizen die hier temidden van het groen staan, deze boomgaard is ook een prachtig oude hoogstambomen die in bloei staan we wandelen door de boomgaard vergezeld van de geuren van de bloesems gewoon genieten van al de pracht. We komen aan de vakwerkhoeve Bervesj weer een pracht van een vakwerkhoeve. We komen in de vallei van Cottesserbeek en de Berversbergbeek.
Weer een eindje verder en komen aan de vakwerkhoeve Termoere. We komen nu ij het dorpje Cottessen wat een prachtige vakwerkhuizen krijgen we hier te zien, is genieten. Nog een heel eind door de prachtige omgeving en dan komt de kerk van Vijlen in zicht en nog even en we zijn terug in het clubhuis ons vertrekpunt.
Wat een prachtige wandeling. Wat een lieve wandelvrienden het is voor ons een wandelfeest.
i3 KANNE GROENE ROUTE. / SINT PIETERSBERG. / KANNE. 02/05/2013.
i3 KANNE GROENE ROUTE.
SINT PIETERSBERG.
KANNE.
Het internationale 5-sterren wandelgebied Sint-Pietersberg telt 20 prachtige landschapswandelingen, tussen de Jeker en de Maas.
Deze wandelingen starten aan 7 infoplaatsen, verspreid over het grensgebied van Nederland, Vlaanderen en Wallonië. Aan elke vertrekplaats heb je de keuze uit 3 of 4 routes van verschillende lengte. De kortste wandeling is 2,8 km, de langste 13,5 km. De creatieve wandelaar kan de routes combineren tot een langere, zelfs meerdaagse tocht. De wandelroutes zijn in beide richtingen bewegwijzerd met symbolen op houten palen. De bewegwijzering is uniform, of je nu in Nederland, Vlaanderen of Wallonië wandelt. Waar nodig is er gepaste infrastructuur aangebracht om het gebied van de Sint-Pietersberg toegankelijk te maken: bruggen, trappen, afsluitingen, leuningen, poortjes,... De bewegwijzering en de infrastructuur worden regelmatig gecontroleerd en hersteld.
Wij wandelen en controleren vandaag de i3. Kanne groen een dikke 5km. Tussen de Jeker en de Maas verrijst het kalkplateau van de Sint-Pietersberg. De hellingen bestaan uit een afwisseling van graslanden, akkers en hellingsbossen, die begroeid zijn met kalkminnende plantensoorten. De gaten en spelonken zijn een veilige schuil- en overwinteringplaats voor vogels, zoogdieren en insecten. Onder de oppervlakte van de Sint-Pietersberg ligt een doolhof van ruim 60 km. gangen waar honderden vleermuizen een veilige winterslaapplaats vinden.
Natuurmonumenten streeft ernaar de waardevolle kalkgraslanden en heischrale graslanden te herstellen en uit te breiden. In Nederland is er nog maar 20 ha. kalkgrasland, waarvan ruim 5 ha. op de Sint-Pietersberg. Er groeien zeldzame planten als kalketrip, kaardebol en wilde marjolein. In 2004 werd de bijenorchis gezien, een orchidee die sinds 1900 hier niet meer voorkwam. Om de toestand van de kalkgraslanden optimaal te houden graast er een kudde mergellandschapen. We wandelen nu door het dorpje en klimmen de Tiendeberg op.
Op de site van Sint Pietersberg word de Tiendeberg als volgt beschreven De permanente graslanden op de steile hellingen van de Tiendeberg behoren tot de oudste van Vlaanderen. Al in de Middeleeuwen gebruikten de bewoners van Kanne deze hellingen als gemeenschappelijke weide. Op de graslanden liet men nauwelijks bomen of struiken groeien om de grasproductie optimaal te houden. Hierdoor ontstond een warmer (micro)klimaat, ideaal voor de schrale en warmt minnende vegetatie en de bijhorende fauna. De bodem van de Tiendeberg is heel uitzonderlijk. Op de hellingen komen kalk, geel zand, grind en leem aan de oppervlakte. Als water en vuur botsen deze kalkrijke en zure bodems, elk met hun typische planten. Dit zorgt het hele groeiseizoen lang voor een unieke bloemenzee. Om het open karakter in stand te houden worden schapen en geiten ingezet. Het resultaat mag er zijn: zeldzame planten en dieren doen het erg goed en iedereen kan genieten van de weidse vergezichten. Wij genieten van de prachtige wandeling.
We doen de controle op de palen en bewegwijzering en zo kunnen de wandelaars die na ons komen ook genieten van een zorgeloze wandeling. We komen terug in Kanne waar onze wandeling eindigt.