36E GRANDE MARCHE DE L'AMITIE. / LES MARCHEURS DE L'AMITIE LANDENNE. / SCLAYN. 08/06/2013.
36E GRANDE MARCHE DE LAMITIE.
LES MARCHEURS DE LAMITIE LANDENNE.
SCLAYN.
Andenne is een stad in de provincie Namen in en ligt op een hoogte van 110 meter. De gemeente Andenne ligt aan weerszijden van de rivier de Maas, de stad Andenne bevindt zich aan de zuidoever. Ten zuiden van de Maas begint ook de streek van de Condroz.
Wij vertrekken met onze wandeling in Sclayn, we verlaten het dorpje en wandelen al vlug langs de Maas. Met prachtige zichten op de rotsen langs de oever van de rivier. Steken de Maas over om langs het station van Sclaigneau te gaan. Weer een eindje langs de Maas, verbazend hoe moei de natuur hier is op de oever van de Maas al bestaat het grootste gedeelte uit beton. Vetplantjes tussen de stenen die nu prachtig in bloei staan, met zijn gele bloempjes trekken ze vlinders aan en tussen de betonblokken leven de Muurhagendissen we zien een paar mooie exemplaren. Op het water eenden en ganzen en witte zwanen met hun jongen wat mooi toch. Is genieten van de natuur.
Een andere reliek uit het verleden dat we tegen komen zijn de bunkers. We wandelen steeds wat verder en blijven nog even langs het water. We komen langs de Carrieres de Nameche hier is duidelijk nog veel activiteit, wat verder wandelen het dorp in langs een kasteel dat nu deel uitmaakt van de school. We zijn nu in Nameche en wandelen het dorp binnen. En steken nog eens de Maas over. Zo komen we in THON. Door het dorpje en langs een paar mooie huizen. Dan komen we aan de ruïne van het kasteel van Thon.
De gemeente Thon-Samson is een van De Mooiste Dorpen van Wallonië. Historische waren het altijd twee gescheiden dorpen en, hoewel ze tegenwoordig verenigd zijn, laat het straatbeeld van Thon en Samson wel degelijk eigen bouwkundige en erfgoedkundige kenmerken zien. De gevarieerde natuurlijke rijkdom van Samson vult de fraaie homogeniteit van de Condrozbouwstijl van Thon perfect aan. De oude woonkern van het dorp, gelegen in een groene omgeving van weiden en kreupelhout, strekt zich uit langs de Rue de Thon, die de verbinding vormt tussen Samson en de plateaus.
Hier prachtige bouwkundige huizen en vooral de kerk Saint-Rémi en dE tegenover gelegen Herenhoeve zijn bijzondere mooie bouwwerken. We wandelen het dorp uit en slaan nu de weg naar Bonneville in. We komen aan de Saint Firmin kerk van Bonneville en het tegenover gelegen Kasteel van Bonneville, dit geheel heeft een L-vorm en wordt voorafgegaan door een park. Het werd in meerdere keren gebouwd, vandaar dat de kalkblokken ook uit verschillende tijdperken dateren. Het gebouw vormt een vierkant, dat geflankeerd wordt door drie vierkante torens, waarvan één uit 1538. De mooie gevel in traditionele Maaslandse stijl nodigt ons uit om nader kennis te maken met een subtiel samenspel van rode baksteen en horizontale stroken van kalksteen. Het was Jacques Zuallart, heer van Sclayn en van Bonneville, die in het begin van de zeventiende eeuw het initiatief nam voor de bouw van de hoofdvleugel (noorden, naast de kerk). In 1690 moest zijn zoon Tilman Zuallart, die helemaal aan de grond zat door de bouw van het kasteel, het eigendom afstaan aan zijn hoofdschuldeiser, ridder Jean-Hubert de Tignee.
Sindsdien werd het kasteel van Bonneville bij erfenis tien generaties lang doorgegeven, tot aan zijn rechtstreekse afstammeling en huidige eigenaar, ridder Baudouin de Theux. De klassieke Frans geïnspireerde tuin uit de achttiende eeuw bleef omzeggens ongewijzigd sinds de aanleg. Hij strekt zich over ongeveer anderhalve hectare uit ten noorden en ten westen van het gebouw. Een prachtige plek om even tot rust te komen en te genieten van dit prachtige geheel.
In de zaal is controle en rust. We wandelen na de rust verder nu door de weilanden tot we weer in Sclayn komen met zijn prachtige Ardeense huizen. Een pracht van een wandeling en hebben volop genoten van het erfgoed, de bouwstijlen en de natuur, wat moet je meer hebben om een mooie en aangename wandeling te maken.
Kanne is een plaats in het zuidoosten van Belgisch-Limburg. Het is een deelgemeente van de gemeente Riemst en ligt pal aan de Belgisch-Nederlandse grens, onder de rook van Maastricht. Kanne ligt aan de Jeker en wordt in tweeën gedeeld door het Albertkanaal. Het gedeelte aan de oostelijke kant van het kanaal, heet Neerkanne, het andere, aan de westelijke kant, heet Opkanne. Kanne ligt in het dal tussen het Plateau van Caestert (de Sint-Pietersberg) en de Muizenberg.
Zijn de overige deelgemeenten van Riemst komdorpen op het Haspengouws krijtplateau, dan heeft Kanne een uitgesproken valleisite. Het ligt immers aan de benedenloop van de Jeker die enkele kilometers stroomafwaarts van de dorpskom in de Maas uitmondt. Het Jekerdal is ca. 40 tot 50 meter in het krijtsubstraat ingesneden. Plaatselijk zijn de valleihellingen dan ook zeer steil. Bijzonder fraai in dit verband is de Slingerberg in de Zusserdel waar de weg zich doorheen een droog dalletje naar boven kronkelt. Het smalle interfluvium tussen het Maas- en het Jekerdal noemt de Sint-Pietersberg.
Het landschappelijk meest aantrekkelijke deel van deze heuvelkam situeert zich precies op het grondgebied van Kanne en noemt het plateau van Caestert. Het microklimaat en de kalkrijke bodem bezorgen dit plekje een voor Vlaanderen unieke kalkflora. Zowel vanuit Wallonië als Nederland legt de cementindustrie echter een zware hypotheek op de toekomst van dit natuurgebied. We wandelen het dorp uit en wandelen het natuurpark binnen. We wandelen hier op de grens tussen België en Nederland. Aan de Nederlandse kant van de grens ligt er de Duivelsgrot en het Poppelmondedal. We wandelen erlangs. We wandelen door de prachtige natuur en gaan dan richting Neercanne. We komen aan Château Neercanne, voorheen Château Agimont geheten, vlakbij het dorp, maar op Nederlands grondgebied in de gemeente Maastricht.
Het kasteel is het enige terrassenkasteel van Nederland. Het werd in 1698 op de resten van een oudere burcht gebouwd door de militair gouverneur van Maastricht Daniël Wolff baron van Dopff. Na Belgiës onafhankelijkheid ijverde de toenmalige eigenaar, Baron van Thier, ervoor dat zijn bezit bij het Koninkrijk bleef. De mergelstenen muren rond de zuidelijke boomgaarden van het kasteel werden zo de landsgrens tussen België en Nederland. Van deze muren staan nog enkele delen overeind. De Heilig-Grafkapel en het voormalige Kanunnikenhuis van de Sepulchrijnen pal naast de boomgaard werden echter Belgisch. Het kasteel en de buitenplaats zijn nu in het bezit van Stichting Het Limburgs Landschap. De binnenplaats, de bossen en enkele delen van de tuinen zijn vrij te bezoeken. Wij nemen ruim de tijd om even et verpozen bij dit uitzonderlijke monument.
We wandelen dan weer de natuur binnen met prachtige zichten over het mergellandschap. Dan komen we terug in Kanne gaan langs de barokke Heilig-Grafkapel, die volledig uit mergel of kalksteen opgetrokken is. De kapel werd door Herman Jekermans, een timmermanszoon en bezoeker van het heilige land in 1647 gebouwd als kleine kopie van de H. Grafkerk te Jeruzalem om zijn belofte bij behouden terugkeer na te komen. Vooral de gevel van de kapel is sterk geornamenteerd met onder meer Toscaanse pilasters en beeldhouwwerk. De kapel werd in de Tweede Wereldoorlog zwaar beschadigd. Vandaag is ze prachtig gerestaureerd en in bijzondere goede staat en ze is open zodat iedereen een bezoekje kan brengen.
We wandelen nog even door Kanne en gaan ook nog even tot aan het Albertkanaal. Hier eindigt dan onze mooie wandeling in Kanne.
35E MARCHE DES CORSAIRES. / LES CORSAIRES DE SART-LEZ-SPA. / SART-LEZ-SPA 02/06/2013.
35E MARCHE DES CORSAIRES.
LES CORSAIRES DE SART-LEZ-SPA.
SART-LEZ-SPA.
Naast Jalhay zelf ligt in de gemeente nog de deelgemeente Sart, ook wel Sart-lez-Spa) Het riviertje de Hoëgne vormt een stuk van de grens tussen de twee deelgemeenten. In de deelgemeenten liggen nog diverse kleine dorpjes en gehuchtjes verspreid.
In deelgemeente Jalhay liggen rond het centrum de gehuchten Foyr, Herbiester, Surister en Charneux. In Sart liggen naast het centrum zelf nog onder meer de dorpjes en gehuchten zoals Solwaster, Tiège, Wayai, Royompré en Nivezé. Nivezé is een vrije grote kern in het zuiden van de gemeente, vlakbij het centrum van het naburige Spa. Onze wandeling start in Sart. Al vlug bevinden we ons in het bos met de naam Bois de Staneux is een uitgestrekte bos met mooie zichten over het landschap. We steken het riviertje over en komen zo aan het volgende gehuchtje hier een uitgestrekte lam farm. Het zijn leuke beestjes om gade te slaan, wij moeten weer verder.
Zo komen we na een tijdje in Stockay hier weer mooie natuurbeelden, hier wandelen we de oude spoorwegzate op en hier is de natuur heel mooi en bijzonder. Een bijzonder stukje natuur krijgen we hier te zien en we vervolgen onze wandeling en komen zo terug in Sart-Lez-Spa. Zo eindigt een mooie wandeling in een bijzondere streek.
AMBASSADEURS SINT-PIETERSBERG. / FORT SINT-PIETER. SLAVANTIE. / MAASTRICHT. 01/06/2013.
AMBASSADEURS SINT-PIETERSBERG.
FORT SINT-PIETER. SLAVANTIE.
MAASTRICHT.
Het internationale 5-sterren wandelgebied Sint-Pietersberg telt 20 prachtige landschapswandelingen, tussen de Jeker en de Maas. Deze wandelingen starten aan 7 infoplaatsen, verspreid over het grensgebied van Nederland, Vlaanderen en Wallonië. Aan elke vertrekplaats heb je de keuze uit 3 of 4 routes van verschillende lengte. De kortste wandeling is 2,8 km, de langste 13,5 km. De creatieve wandelaar kan de routes combineren tot een langere, zelfs meerdaagse tocht.
Om deze wandelingen tip top te houden zijn er een 50 tal AMBASSADEURS die de wandelingen controleren of de afpeiling correct is of er sluikstort is of er andere problemen zijn. Een ploeg van Sint-Pietersberg doet de nodige herstellingen en de gemeente werken aan het sluikstorten. Iedere zes maanden komen de Ambassadeurs samen om ervaringen uit te delen en elkaar beter te leren kennen. Er word een bezoek aan het FORT SINT-PIETER aangeboden door de stad Maastricht. We spreken af op de parking van het fort. En gaan dan samen met de gids een bezoek brengen aan het fort.
Een beetje geschiedenis:
Fort Sint Pieter is een fort dat in 1701-1702 tot stand kwam op de noordflank van de Sint-Pietersberg in Maastricht. Het fort werd in opdracht van de militaire commandant van Maastricht Daniël Wolff baron van Dopff gebouwd in een vijfhoek ter verdediging van de zuidelijke vestingmuren van Maastricht. Dit werd noodzakelijk gevonden nadat de Fransen in 1673 de Sint-Pietersberg hadden ingenomen om van hieraf met kanonnen bressen te slaan in de zuidelijke vestingmuren. Vanuit dit fort zou voortaan elke zuidelijke aanval afgeslagen kunnen worden. In 1717 bezocht tsaar Peter de Grote de sterkte. Hij werd natuurlijk feestelijk ontvangen door bovengenoemde gouverneur. Het fort heeft het in de geschiedenis niet altijd even gemakkelijk gehad; zo werd het in 1794 door de Fransen in de rug aangevallen tijdens een van de vele belegeringen van Maastricht. In het begin van de negentiende eeuw is het nog ingrijpend gemoderniseerd om aan de eisen van de tijd te kunnen voldoen. De sterkte verloor zijn verdedigingsfunctie na het opheffen van de vesting Maastricht in 1867.
In Fort Sint Pieter stappen we terug in de tijd en herbeleven de geschiedenis tijdens een rondleiding door Fort Sint Pieter. De enthousiaste gids neemt ons mee op pad, leid ons rond langs onder andere de waterput, de schietgaten en de kanonnengalerij en ondertussen kun je genieten van prachtige verhalen vol anekdotes en weetjes. Het fort dateert uit begin 1700 en is grotendeels nog intact of gerestaureerd. Buiten is het uitzicht over de stad, de Maas en het omringende landschap van indrukwekkende schoonheid. Gelegen in het Natuurmonument de Sint Pietersberg is sinds 1974 een beschermd natuurgebied en is in totaal 133 ha groot. Natuurmonumenten beheert de grotten van de Sint Pietersberg sinds 1995 en het erop gelegen fort Sint Pieter sinds 2009. Dit bijzondere landschap, aan de rand van de stad Maastricht gelegen, is grotendeels aangewezen als beschermd natuurmonument en wordt beheerd door de Vereniging Natuurmonumenten. Natuurmonumenten is op dit moment bezig met het in ere stellen van Fort Sint Pieter. Zo zijn nu de caponniere (schietgatengalerij) en de noordgevel van de kanonbatterij Zuid hersteld. Een bijzonder mooi monument met een gids die ons een hele aangename tijd bezorgen. Na het bezoek wandelen we naar SLAVANTIE een kleine 2km.
Een stukje geschiedenis:
Een kort historisch overzicht; Op deze plaats heeft vroeger een klooster gestaan van de Paters Franciscanen. Dat de paters wisten wat mooi was ... kan niemand ontkennen, want vanaf deze locatie heeft men een prachtig uitzicht over de Maas en het Maasdal. De paters brouwden hun eigen bier, dat bekendheid genoot in de wijde omgeving. Gasten kwamen te voet, met paard en wagen of ... over de Maas naar het klooster en lieten zich het gerstenat goed smaken. Het klooster genoot het voorrecht, dat er ook dames in de terrastuinen mochten wandelen, hetgeen aan de populariteit van Slavante veel heeft bijgedragen. De Franse revolutie in 1795 betekende het einde; het klooster werd verkocht en alle bezittingen kwamen in particuliere handen met als resultaat: de afbraak van het klooster en de kerk.
Alleen het gebouwtje waarin de toenmalige herberg was gevestigd (het kleine witte huisje op het buitengoed) en een kapelletje zijn behouden gebleven. In 1838 huurde De Groote Sociëteit van Maastricht het landgoed en in 1846 werd huidige pand (in die tijd ook wel casino genoemd) gebouwd. De leden van de sociëteit waren graag geziene gasten en vertoefde als de gegoede burgerij van Maastricht maar al te graag op het buitengoed. Ook leden van het koningshuis bezochten Slavante zeer regelmatig.
Nu is Buitengoed Slavante ingericht als Grand Café met de allure uit de tijd van haar oorsprong. De hele inrichting en entourage doet u onmiddellijk denken aan de vervlogen tijden van toen. Inmiddels is er naast de salon van Slavante een serre bijgebouwd, zodat er ook voldoende ruimte is om gezelschappen te ontvangen. Op de grote terrassen is het heerlijk toeven in de prachtige natuur op de helling van de Sint Pietersberg.
Hier genieten we van een gezellige tijd samen met een broodmaaltijd en de gelegenheid om nog wat bij te praten en elkaar beter te leren kennen. De activiteit is zeker een succes en maakt het allemaal de moeite waard. En zo blijven de wandelpaden tip top voor de wandelaars die na ons komen.
Onze wandeling vertrekt in Geulle in het centrum. We verlaten Geulle en komen aan de watermolen. Molen van Hulsen gelegen op de Molenbeek heeft een lange geschiedenis. Gedurende bijna drie eeuwen werd deze watermolen, samen met de Bovenste Molen, Kasteel Geulle en een groot aantal landgoederen vererfd in adellijke families.
In de jaren 1878-1879 werd de Onderste Molen afgebroken en herbouwd, waarna tevens hier een boerenbedrijf gevestigd was. Tot 1960 is de molen commercieel gebruikt. We wandelen het molenpad op dat achter de molen loopt en langs de vergaarvijver. We wandelen verder met toch een paar mooie vergezichten als we de Snijdersberg op wandelen. Hier het panorama op het Maasdal en het dorpje Hulsen, wat verder het Julianakanaal en wat verder de Maas. Aan de overkant van de Maas ligt België met het Kempisch plateau. Nu wandelen verder door het bos en het is klimmen en dalen.
Wel mooi en de natuur is prachtig. We komen in Broekhoven door het bos waar de bodem bedekt is met Daslook. Spijtig dat fotos geen geuren kunnen geven want de geur van daslook is zeer sterk en geur naar look. We wandelen verder langs de Hussenberg en de Snijdersberg waar we Moorveld binnen wandelen.
Enkele boerderijen en wat huizen verder komen we in Meerssen. Dan verder langs Moerveld en Geulle door het Oostbroek met een heel groot gedeelte bos dan komen we in Brommelen een eind langs de spoorweg langs een reeënweide en dan komen we weer terug aan ons vertrek een prachtige wandeling met veel natuur en wat historische gebouwen.
39e GRANDE MARCHE DU PRINTEMPS. / LES MARCHEURS RECHAINTOIS. / ANDRIMONT 25/05/2013.
39E GRANDE MARCHE DU PRINTEMPS.
LES MARCHEURS RECHAINTOIS.
ANDRIMONT.
Andrimont is een deelgemeente van Dison die zijn naam ontleende aan de beek die doorheen de gemeente stroomt. Tot in de 18de eeuw was het niet veel meer dan een bescheiden gehucht. In 1735 slaagden ambachtslui erin om textiel te spinnen van opmerkelijke kwaliteit. Deze nijverheid bleef zich gedurende de hele 19de eeuw ontwikkelen, maar evenmin als Verviers kon Dison weerstand bieden aan de crisis waardoor het na de Tweede Wereldoorlog werd getroffen.
Onze wandeling laat ons nog verschillende gebouwen uit deze rijke periode zien. We wandelen door Andrimont en komen zo aan de rue Sous le Chateau met een prachtige kasteelhoeve en aan het kasteel van Ardrimont spijtig dat we maar de achterkant kunnen zien gelegen in een prachtige omgeving. We komen in Dison met zijn kerk en zijn bijzonder kerkhof, eindelijk het oude kerkhof rond de kerk met zijn bijzonder toegang met hardstenen zuilen met jaartelling 1768 en een overdekte gang met oude grafzerken. We wandelen even rond de kerk en komen aan de pomp voor de kerk.
Het is een prachtig plein, we wandelen het dorp uit en krijgen prachtige zichten over het golvend landschap. Het is hier nog altijd Het Land van Herve met zijn prachtig zichten en zijn weilanden. Nog altijd komen we langs prachtige oude weidebarrier die er verlaten bijstaan hopelijk worden deze kleine historische erfgoed bewaard. We wandelen nu in Wooz een gehucht met veel weilanden. We wandelen nu in het Bois Mignon. Mooi om door te wandelen. Hier is de natuur bijzonder mooi met zijn golvend landschap nu wandelen we terug naar Andrimont terug langs de kerk en het plein.
Dan wandelen we het park van het kasteel binnen. Het kasteel Chateau dAndrimont gelegen in het Park dOttomont nu eigendom van de gemeente. Het is wel een mooi kasteel en park. In een wapensteen staat de vermelding 1814-1896 Mont-Clotilde.
Wij verlaten het park en komen terug aan ons vertrek. Een mooie en aangename wandeling.
Het kleinste Voerdorp, met minder dan 300 inwoners, is vooral bekend om zijn Commanderij. Dit kasteel behoorde tot de Franse Revolutie toe aan de Duitse Ridderorde.
Het huidige gebouw werd in het begin van de 17de eeuw opgetrokken in Maaslandse Renaissance, een stijl die we ook in Luik en Maastricht veelvuldig aantreffen. In het park van het kasteel ligt de bron, die de vijvers en de Voer van water voorziet met een debiet van ca. 3 000 liter per minuut. In de vijvers wordt er o.a. forel (een typisch streekproduct), steur en paling gekweekt.
Het dorpskerkje werd omstreeks 1660 gebouwd in opdracht van Commandeur Willem Quaedt van Beeck, wiens grafsteen zich bij de toegangspoort van het kerkhof bevindt. In 1633 werden de zeer onregelmatige bronnen van Voer met elkaar verbonden door middel van onderaardse leidingen in het park, om de grachten van water te kunnen voorzien. De grachten van het kasteel van de commanderij en de bron van Voer in dat zelfde park, vormen samen de ideale omstandigheden voor het kweken van zalm. De eerste keer dat er rivierforel werd gekweekt, was in het begin van deze eeuw. De beperkte productie was toereikend om de omgeving van vis te voorzien en aan de bestaande vraag te voldoen. Diverse generaties hielden zich bezig met het ontwikkelen van deze productie. Momenteel zijn pogingen ondernomen om de vis kweek op te schroeven tot 4000 jonge zalmen, hetgeen het grootste aantal is in deze regio.
Deze experimenten zijn door het publiek te bezichtigen bij de grachten die het kasteel omringen. Het staat u vrij om de inrichtingen te bezoeken terwijl u tevens de commanderij, het mooiste kasteel van de voorstreek, kunt bezichtigen, alsmede de kabbelende bron in het park. We gaan met ma een bezoekje brengen aan Sint Pietervoeren en het kasteel. We genieten van en van d zeldzame zonnige dagen in juni om de commanderij te bezoeken en er te genieten op het terrasje langs de visvijvers van een heerlijke zalmforel. Nemen ook de tijd om even rond te wandelen in het park met de vijvers de bron van de Voer. Een gezellige namiddag.
Onze tweede wandeling in Luxemburg is in Bertrange. Even buiten de hoofdstad. Een landelijke omgeving waar we wandelen. Eerst een stukje door de velden en weilanden tot we in het centrum van Strassen komen in het park is onze controle en rustpost.
Na de rust weer verder en we verlaten Strassen. En wandelen nu een heel eind door de bossen. Mooie zichten hebben we maar het weer zit weer tegen, regen en wind. Na een heel eindje door de bossen komen we terug in Bertrage. In rue du Mamer een prachtige hoeve met ingebouwde kapel, heel mooi. Dan wat verder het kasteel met twee hoektorens dat nu dienst doet voor verschillende verenigingen.
Weer wat verder komen we aan het oudste gedeelte van de stad op het plein de fontein met hoenderen heeft iets te maken met de geschiedenis van het stadje, hier ook het kasteel van Bertrange en de kerk die we even binnen lopen. En dan komen we terug aan ons vertrek. Een mooie landelijke wandeling alleen spijtig van het regenweer.