Ik zit aan tafel en ik hoor Een vertrouwd geluid in mijn oor. De auto stopt hier bij de poort Zoals ik zo vaak heb gehoord. De deur gaat open, daar sta jij Je komt eindelijk terug bij mij Mama toch huil nu niet meer Want je zoon is er nu weer Jaren lang zag je me niet Maar ik kende je verdriet Ik heb me vreselijk vergist En je net zo erg gemist Heb spijt van wat ik heb gedaan Over mijn wang loopt zacht een traan Ik voel me als een stakker Want daarvan werd ik wakker
|