Sterke verhalen over reizen, pikant eten , en veel van dies meer
07-02-2008
Fugu
Als het over straffe kost gaat, wat nu komt dat is straffe kost, letterlijk !
De fugu !
Het is die vis waar vele Japanners verlekkerd op zijn en deze rare goesting af en toe met de dood mogen bekopen.
Enkele dagen geleden stond er in EOS, het tijdschrift dat ook met PASC@L tot de zelfde uitgeversgroep behoort, een artikel over de fugu.
Ik was hem vergeten, de fugu.
Ooit heb ik de kans gehad om fugu te gaan eten maar om onbepaalde redenen is het er nooit van gekomen. Mocht het toen slecht afgelopen zijn, wel, no problem, dan zou dit stukje hier ook niet staan. Nu dacht ik er weer aan, dus...
Destijds werkte ik in Korea en ook daar wordt fugu gegeten. Deze vis wordt verkocht in speciale restaurants die alleen deze vis op de kaart hebben.
De eethuizen zijn van buitenaf zeer gemakkelijk herkenbaar. Zij hebben de opgeblazen kogelvis als logo. Een groene bol, bezet met grove stekels.
De fugu is een vis die zich razendsnel kan volzuigen met water en daardoor de vorm van een grote bol kan aannemen. De aanvaller schrikt er zo van dat hij het beestje verder met rust laat. Mocht de fugu toch opgegeten worden, dan was het ook voor de agressor de laatste keer geweest.
De fugu bevat een enorm sterk gif !
Over bereiding valt er niet veel te vertellen, de vis wordt meestal rauw gegeten of even in een hete bouillon gedoopt. Sushi of sashami... De lever ( of milt ) zou het beste stukje zijn maar ook het gevaarlijkste.
Onze Koreaanse chauffeur, mister OH sprak er altijd over als zijnde : danger fish. Gevaarlijke vis.
De vis bevat een vergif dat honderden malen sterker is dan cyaankali. ( Het vergif dat Agata Christie met kwistige hand door haar geesteskinderen liet hanteren.)
Enkele milligrammen van dit fugu gif zijn voldoende om een mens te doden. Een hoeveelheid die een kopspeld nog niet eens kan bedekken.
Dit gif bevindt zich vooral in het bloed, de darmen en in de geslachtsorganen van de vis. De koks die dergelijke vissen verwerken krijgen een opleiding van enkele jaren vooraleer zij bekwaam genoeg zijn om de vis op de juiste manier voor te bereiden. Vooral het reinigen schijnt een moeilijke klus te zijn.
Als de kok faalt bij zijn werkzaamheden dan wordt dat een drama. Het klantenbestand van het restaurant daalt daardoor spectaculair. Vooral omdat s anderendaags in grote letters in de krant staat hoeveel doden er weer gevallen zijn. Bijna elke dag lazen wij artikels over restaurant zus of zo, gesloten wegens klanten gestorven na het eten van blowfish.
En die klanten betaalden uiteraard de rekening niet meer! Naar het schijnt zou een portie fugu tussen de honderd en de tweehonderd US dollar kosten. ( Nu )
Voor de kok bleef er maar één oplossing over : hara kiri.... In een land als Korea was het verliezen van klanten omdat ze stierven in jouw restaurant een schande die alleen maar kon uitgewist worden door ze zelf in de dood te volgen.
Schande over de familie brengen was een ernstige zaak. Zelfs bij een gewone aanrijding tussen twee personenwagens was de eerste taak; een doek over de nummerplaat hangen zodat ze onherkenbaar werd...!
Hoe het visje smaakt weet ik niet vermits ik het spijtig genoeg nooit gegeten heb. Daarentegen kan ik mij troosten met andere exotica die ooit op mijn menu stonden zoals: sprinkhanen, de poppen van zijderupsen, kamelenschouder, schapenkloten, waterbuffel, eland, andouillette, hond en bananenbier dat spontaan ontstaat omdat oude vrouwtjes de bananen eerst voorkauwden om ze aan het gisten te brengen. Krokodil en ratelslang at ik ook maar die kwamen gewoon uit de diepvriezer van de Aziatische supermarkt...
De fugus zelf heb ik dikwijls gezien, ze lagen gewoon te koop op de centrale grote vismarkt van Seoul, Korea. Geel en groen gevlekt, een kilo of vier, vijf per stuk. De twee konijnentandjes in hun muil duidelijk zichtbaar. Ik heb ze zelfs aangeraakt maar daarna voor alle veiligheid toch maar zo goed en kwaad als het ging mijn handen afgeveegd. Je weet maar nooit. Naar het schijnt kan het gif zelfs door de huid dringen
Naar wat smaakt de vis? Ik weet het dus niet maar zoals dikwijls, als het gerecht peperduur is en als men het overleefd heeft, dan kan het alleen maar goed geweest zijn.
Te vergelijken met truffels....
Alhoewel van truffels kan je niet dood gaan.
Als dit geen straffe kost is, dan weet ik het ook niet meer !
