deze boodschap blijft erg actueel, ook nu in 2011, lees de bijlagen vanuit de krantenwereld

Boodschap van 17 maart 1992

Marguerite tot Jezus

Mijn Jezus, ik wacht in de stilte van mijn hart op het Woord van leven voor allen.

Jezus tot Marguerite

Uw hart is gekwetst, maar uw ziel aarzelt om zich te geven.

Marguerite tot Jezus

Ik dank U, God, dat Ge me laat verstaan wat mijn plicht is. Laat mij rusten op de Almacht van de barmhartige Liefde die niet ophoudt de harten te peilen en het mijne te bedaren.

Ja, ik heb begrepen dat mijn onvolmaaktheden uw Liefde niet kunnen beletten zich aan de wereld te openbaren in haar onuitsprekelijk mysterie. Soms geef ik zonder te begrijpen, de liefde door met de onhandigheid van een klein kind dat niet klaar kan verwoorden wat het aanvoelt. Misschien is dit een beetje wat zielen raakt, het gestamel van een kind dat glimlacht naar zijn Vader en zijn armpjes naar hem uitstrekt om zich te laten liefkozen, maar dat ook kan wenen als het pijn heeft en dan zeer luid roept: Vader, Papa! Ik heb pijn !

Jezus tot Marguerite

En als een goede Vader neem Ik u in mijn armen, Ik troost u en druk u op mijn hart. Gij zijt mijn Werk, gij zijt het uitgestrekte veld om te bezaaien, gij zijt het zaadje van de Liefde. Dit is het enige wat nog kan groeien in een ondankbare grond. De wereld is verworden door het virus van het kwaad dat alles overwoekerd heeft.

Voorwaar Ik zeg u, de chaos zal voortdurend verergeren, want de mens is ontrouw geworden aan zijn God.

Bid, bid, opdat het uitgestrooide zaad vlug zou ontkiemen ! Mijn vriendin, overstijg uw "ik" om "gij" te worden in ieder van uw broers. Leg uw onmacht op mijn Almacht om haar gelijkenis te worden in haar groot Liefdemysterie.

Er is hoogdringendheid voor de bekering der volkeren. Ik heb het u al gezegd, ik haal mijn glorie uit de kleinsten en de meest geliefden van mijn schepselen.

Aan de wereld die opstaat tegen mijn geboden, moet ge de grote wijsheid geven die verlangend uitziet naar de terugkeer van de afgedwaalde schapen. De huidige wereld begrijpt de taal niet die Ik met u gebruik. Zij lacht ermee en daarom is, in droeve ogenblikken, voorlopig enige discretie nodig.

Ik zal hun gouden kalf vernietigen, doch ik aarzel nog voor de ingreep die nochtans noodzakelijk is voor hun verbetering, omdat Ik hen nog steeds bemin. Ze hebben Me teveel gekost. Ik wil hen niet zien lijden, maar als het moet zal alles geschieden.

bron:

http://www.bloggen.be/willibrord/archief.php?ID=50583