15) gelijk Mij de Vader kent en Ik de Vader ken, en Ik zet mijn leven in voor de schapen.
16) Nog andere schapen heb Ik die niet van deze stal zijn; ook die moet Ik leiden en zij zullen naar mijn stem luisteren en het zal worden één kudde, één herder.
17) Hierom heeft Mij de Vader lief, omdat Ik mijn leven afleg, om het weder te nemen.
18) Niemand ontneemt het Mij, maar Ik leg het uit Mijzelf af.
Ik heb macht het af te leggen en macht het weder te nemen;
"Lieve kinderen, ik nodig je uit missionarissen te worden van mijn boodschappen, die ik hier via deze plaats - die mij lief is - geef.
God heeft mij toegestaan zolang bij jullie te blijven.
Daarom, mijn lieve kinderen, nodig ik je uit de boodschappen die ik je geef, met liefde te beleven en ze door te geven aan de hele wereld, zodat een stroom van liefde vloeit naar de mensen, die vol haat en onvrede zijn.
Mijn lieve kinderen,
ik nodig je uit vrede te worden waar onvrede is, licht waar duisternis is, zodat ieder hart het licht en de weg van het heil aanneemt.
Dank dat je aan mijn oproep gehoor hebt gegeven. "
Onze Lieve Vrouw Onbevlekt Ontvangen, zoals Zij zich kenbaar maakte aan Bernadette te Lourdes
O Maria zonder zonden ontvangen, bid voor ons die onze toevlucht tot U nemen.
Zoeken in blog
abc_van_louise
Je kunt op twee manieren tegen het leven aankijken; ofwel geloof je niet in wonderen, ofwel geloof je dat alles een wonder is. Albert Einstein Mijn Heer en mijn God, mijn Jezus Barmhartigheid.
16-02-2016
"JIHADISTEN BESCHIETEN CHRISTENEN ALEPPO"
Een pater Franciscaan in Aleppo vertelt "JIHADISTEN BESCHIETEN CHRISTENEN ALEPPO"
PERSOONLIJK VERHAAL
De komende twee weken zijn cruciaal voor de Syrische stad Aleppo. Om de stad wordt hard en op wrede wijze gevochten. De Franciscaanse pater Ibrahim doet verslag van zijn ervaringen in de belegerde stad.
De komende twee weken zijn cruciaal voor de Syrische stad Aleppo. Om de stad wordt hard en op wrede wijze gevochten. Waar media in het Westen schrijven dat het een ramp is dat de strijdkrachten van Rusland en president Assad de rebellen bombarderen, zien veel Christenen dit als een teken van hoop en bevrijding. Na vier maanden zonder elektriciteit is vooral het gebrek aan water een groot probleem. Omdat rebellen de lokale bronnen controleren, zijn veel inwoners aangewezen op putten. De Franciscaanse pater Ibrahim schreef Kerk in Nood vorige week over zijn recente ervaringen in de belegerde stad.
“Beste vrienden, ik zal proberen verslag te doen van wat hier in Aleppo gebeurt sinds het leger aan zijn offensief is begonnen om te stad te heroveren. In de nacht van 3 op 4 februari schoten de jihadisten twee raketten af op de wijk Soulaymanieh-Ram, waar ons pastoraal centrum is gelegen. Dit verhinderde mijn voornemen alle fraters uit de buurt bijeen te roepen om te bezien hoe we onze missie in Soulaymanieh en Midaan zouden kunnen verbeteren en uitbreiden.
Wat de voortdurende bombardementen aanrichten, laat zich raden: dood en verwoesting. Twee christenen kwamen om het leven; er zijn veel gewonden en er is veel schade aan huizen. De moed zonk ons in de schoenen, want we hadden net de schade van de raketinslagen op 12 april 2015 hersteld. Onze kerk staat nog overeind, maar het dak en de leslokalen voor catechese zijn geraakt en gedeeltelijk vernield; inslagen en ontploffingen hebben muren en ramen in puin veranderd.
De eerste raket die ons pastoraal centrum raakte, sloeg door het dak, trof het beeld van de Maagd Maria, de klokkentoren en een waterreservoir dat nog maar net was aangelegd. Het beeld van de Maagd Maria is in diggelen geslagen en brokstukken zijn midden op straat terechtgekomen. Intussen trof de tweede raket de naburige straat en beschadigde de ingang van ons centrum waarbij de twee christenen om het leven kwamen. Gebouwen die al eerder door vele bommen en raketten waren geraakt, werden nog meer vernield.
Onze fraters zijn onmiddellijk poolshoogte gaan nemen in de huizen waar de twee mannen waren gedood en hebben geluisterd naar de hartverscheurende ervaringen van moeders en vaders die ons vertelden wat er was gebeurd en wat een angst ze met hun kinderen hadden gehad. We proberen in nauw contact te blijven met onze mensen, die bij ons om hulp aankloppen.
Wij hebben gezinnen uit de buurt opgenomen, maar ook mensen uit Midaan die hulp zochten na de verwoesting van de Bicharat kerk daar. We openen onze deuren ook voor de Maronieten die hier vaak door de week de Eucharistie vieren omdat hun kerken in de buurt zijn verwoest. Verschillende parochiegroepen komen hier wekelijks bijeen en we hebben ook een school voor doofstommen: een van de zeer weinige nog steeds functionerende instituten in Aleppo. Naast opvang en het bieden van materiële en geestelijke steun, delen we water uit dat we putten uit de bron in ons centrum.
De christengemeenschap in Midaan De jihadisten bleven in de nacht van 4 op 5 februari raketten afschieten in reactie op het offensief van de regeringstroepen en hun bondgenoten. De inslagen troffen Midaan waar de meeste mensen christen zijn. De verwoesting was volledig: de arme inwoners die zich daar nog bevinden, zijn weer dakloos. Probeer u in te denken wat deze gezinnen doormaken wanneer ’s nachts om hen heen raketten inslaan, zonder dat zij ook maar een idee hebben van wat er nog gaat gebeuren. Een oude vrouw vertelde onder tranen dat de mensen die nacht niet wisten wat ze moesten doen: “wegrennen en de dood op straat in de ogen zien of thuis blijven en riskeren door raketten om het leven te komen?” Sommigen slapen bij hun voordeur, in de kou, anderen verschuilen zich onder hun trappen. Op een gegeven moment klopte een vrouw bij mijn deur aan; ze had haar baby in haar armen en vroeg hulp: ze vertelde dat er nog steeds mensen onder het puin lagen. Snikkend vroeg ze of iemand die stakkers wilde komen helpen, maar niemand hadde moed om met haar mee te gaan. De gewonden bleven liggen en ook de dode lichamen, urenlang.
Waarom we blijven Maar we geven niet op. We hebben het moeilijk, maar we zijn niet verslagen. We hebben onmiddellijk voedselpakketten naar de getroffen woningen gebracht, hebben de schade met een deskundige opgenomen en zijn met het herstel van de deuren en ramen begonnen. Aan de mensen van wie het huis volledig onbewoonbaar is geworden, hebben we een bijdrage gegeven om drie maanden elders te kunnen huren met de mogelijkheid van verlenging. Veel, heel veel angstige mensen kloppen bij ons aan, vooral gezinnen met kleine kinderen. De meesten kunnen niet eens denken aan vluchten. Ze hebben geen geld, zelfs niet voor vervoer. In deze omstandigheden valt er voor mij niet veel meer te doen dan onderdak te bieden en te luisteren. Verder doen we wat geen uitstel duldt. Maar de noden en behoeften zijn enorm.
Water en onbetaalbare prijzen Water is nog altijd een groot probleem. Het was vreselijk te zien hoe mensen tussen de inslaande raketten naar water zochten. De wanhopige mensen trotseren raketten en regen om wat water te tappen uit de kranen langs de weg bij de bronnen. De dollar staat nu op 410 eenheden, gisteren was dat nog 400. Het betekent dat de voedselprijzen van de ene dag op de andere zijn gestegen, zelfs voor eerste levensbehoeften als groenten. Een dame die nog zo gelukkig is een baan te hebben, vertelde me dat ze met haar maandsalaris niet eens groente voor één dag kan betalen.
“Hoe lang o God, zult u mij nog vergeten?” (Psalm 12) In de ellende van deze dagen moet ik denken aan de psalm die zegt: “Hoe lang o God, zult u mij vergeten?” Soms vraag ik me af “Heeft de Heer ons verlaten? We zijn op een punt waar het geloof tot op zijn grondvesten beeft, voor ons allen van de kleine kudde die nog over is in Aleppo. Christus vroeg aan Saul “Waarom vervolgt gij mij?” Het zijn woorden die duidelijk blijk gaven van Zijn verbondenheid met ieder deel van Zijn Heilig lichaam. Hij is hier, lijdend aan het kruis en Hij wendt zijn blik niet af van het lijden van Zijn volk; Hij is hier te midden van Zijn volk. Hij helpt Zijn mensen en Hij staat hen bij via de barmhartigheid en het mededogen van Zijn apostelen, al wordt hun moed soms zwaar op de proef gesteld en worden zij door verslagenheid bevangen bij het zien van wat hun kudde wordt aangedaan. Zo is het voor ons, Franciscaner monniken. En daarom blijven we hier."
Gemeenschappelijke Verklaring VAN PAUS FRANCISCUS NL PATRIARCH BARTHOLOMEUS I
1 Wij, Paus Franciscus en Oecumenisch Patriarch Bartholomeüs I, Drukken our bevuild dank uit aan God for the gaf this Nieuwe ontmoeting sterven ons in Staat stelde om, in de Aanwezigheid van de Heilige Synode, de geestelijkheid en de Gelovigen Van het Oecumenisch Patriarchaat, Het feest van Sint-Andreas te Vieren, de eerst-geroepene en broeder van de apostel Petrus. Onze herinnering aan de Apostelen, sterven de Blijde Boodschap als Eerste aan de Wereld verkondigden deur Hun prediking en their Getuigenis als martelaren, Versterkt in ons Het verlangen OM deur te Gaan op de weg sterven ons in Staat Stelt om, in Liefde en Waarheid, de obstakels sterven ons Scheiden te overwinnen.
2 Ter Gelegenheid our ontmoeting in Jeruzalem Afgelopen mei, where WIJ de Historische omarming between our eerbiedwaardige voorgangers paus Paulus VI en de Oecumenische Patriarch Athenagoras herdachten, tekenden we Eén Gezamenlijke Verklaring. Vandaag, op de Gelukkige Gelegenheid this verdere Broederlijke ontmoeting, Willen we Opnieuw our Gezamenlijke intenties en bedoelingen Bevestigen. 3 We Geven uitdrukking aan our Oprechte en ferme wil, om in gehoorzaamheid aan de wil van Onze Heer Jezus Christus, Onze inspanningen ter Bevordering van de Volledige Eenheid van alle Christenen te intensifiëren, en vooral Tussen katholieken en orthodoxen. Wij Steunen also de Theologische Dialoog van de Gemeenschappelijke Internationale commissie , sterven Precies 35 jaar geleden de deur de Oecumenische Patriarch Dimitrios en Paus Johannas Paulus II hier in PhanarWerd opgericht, En sterven zich hier Dit moment bezighoudt met de moeilijkste vragen sterven our kerkscheiding gekenmerkt has, en sterven Bijzondere aandachtige en gedetailleerde studie Nodig Hebben. Om this redenen Bieden we de Steun van ons Krachtig Gebed als herders van de Kerk, our Gelovigen vragend ons in Gebed te begeleiden "dat allen Één Zullen Zijn, opdat de Wereld gelove" (Joh 17, 21).
4 Wij spreken onze gemeenschappelijke zorg voor de huidige situatie in Irak, Syrië en het hele Midden-Oosten. We zijn verenigd in het verlangen naar vrede en stabiliteit en de wil om het oplossen van conflicten door middel van dialoog en verzoening te bevorderen. Achtneming van de huidige inspanningen om hulp te bieden aan de regio, op hetzelfde moment, roepen we iedereen die verantwoordelijk is voor het lot van volkeren verdragen om hun inzet te verdiepen om het lijden gemeenschappen, en hen in staat, met inbegrip van de christelijke degenen, in hun eigen land te blijven. We kunnen ons niet neerleggen bij een Midden-Oosten zonder christenen, die de naam voor tweeduizend jaar hebben beleden van Jezus daar. Veel van onze broeders en zusters worden vervolgd en werden met geweld uit hun huizen verdreven. Het lijkt er zelfs op dat de waarde van het menselijk leven is verloren gegaan, dat de mens niet meer toe en kan worden opgeofferd aan andere belangen. En, tragisch genoeg, dit alles wordt voldaan door de onverschilligheid van velen. Zoals de heilige Paulus herinnert ons, "Als één lid lijdt, lijden alle leden samen; wordt één lid geëerd, alle verblijden zich tezamen '(1 Kor 12, 26). Dit is de wet van het christelijke leven, en in die zin kunnen we zeggen dat er ook een oecumene van het lijden. Net zoals het bloed van de martelaren was een zaad van kracht en vruchtbaarheid voor de Kerk, zo ook het delen van dagelijkse lijden kan een effectief instrument van eenheid geworden. De verschrikkelijke situatie van christenen en al degenen die lijden in het Midden-Oosten niet alleen vraagt om ons voortdurend gebed, maar ook voor een passende reactie van de kant van de internationale gemeenschap.
5 Het graf uitdagingen waarmee de wereld in de huidige situatie vereist de solidariteit van alle mensen van goede wil, en dus hebben we erkennen ook het belang van het bevorderen van een constructieve dialoog met de islam, gebaseerd op wederzijds respect en vriendschap. Geïnspireerd door gemeenschappelijke waarden en versterkt door echte broederlijke gevoelens, Moslims en Christenen zijn geroepen om samen te werken in het belang van rechtvaardigheid, vrede en respect voor de waardigheid en de rechten van elke persoon, met name in de regio's waar ze ooit woonde eeuwenlang in vreedzame coëxistentie en nu tragisch samen lijden onder de verschrikkingen van de oorlog. Bovendien, als christelijke leiders, roepen we alle religieuze leiders voort te zetten en om de interreligieuze dialoog te versterken en te komen tot een cultuur van vrede en solidariteit te bouwen tussen personen en tussen volkeren te maken. We herinneren ons ook alle mensen die het lijden van de oorlog ervaren. In het bijzonder, wij bidden voor vrede in de Oekraïne, een land van oude christelijke traditie, terwijl we roepen alle betrokken partijen op de weg van de dialoog en van respect voor het internationaal recht, teneinde na te streven om een einde te maken aan het conflict alle Oekraïners te brengen en laten leven in harmonie.
6 Onze gedachten gaan naar alle gelovigen van onze kerken over de hele wereld, die wij begroeten, onder te brengen in Christus onze Redder, dat ze ook mogen zijn onvermoeibare getuigen van de liefde van God. Wij verhogen onze vurig gebed dat de Heer de gave van de vrede kunnen geven, liefde en eenheid om de hele menselijke familie.
"Moge de Heer van vredes Zelf geve u vrede te allen tijde en in alle opzichten. De Heer zij met u allen "(2 Thess 3,16).
OM CHRISTEN TE ZIJN HEB JE GEEN DIPLOMA NODIG, WEL DE HEILIGE GEEST Dinsdag na de 22e Zondag door het Jaar - Kapel Santa Marta
“Vijf diploma’s in theologie” volstaan niet als een gelovige ook de Heilige Geest niet heeft: de christelijke identiteit is namelijk “de taal van de Geest spreken”, verklaart Paus Franciscus.
In de H. Mis van deze dinsdagmorgen gaf paus Franciscus commentaar op het Evangelie van de dag, waar het volk “door Jezus’ onderricht getroffen is omdat Zijn woord gezag heeft”
Lc. 4, 31-37
Jezus “was geen gewone prediker” omdat Zijn “gezag” van “de bijzondere zalving van de Heilige Geest” komt. Jezus is “de Zoon van God, gezonden om heil, vrijheid te brengen”.
De identiteit van de Christenen wordt door de heilige Paulus beschreven in de eerst lezing: “Wij spreken niet met woorden ontleend aan menselijke wijsheid maar onderricht door de Geest”.
1
“De verkondiging van Paulus is niet het gevolg van een cursus aan Lateranen of de Gregoriana … maar van het onderricht door de Heilige Geest, en zij verwoordt geestelijke dingen in geestelijke bewoordingen”. Wie “de dingen van de Geest niet begrijpt en er niet van getuigt, heeft geen christelijke identiteit”.
De christelijke identiteit is niet “de geest van de wereld, de manier van denken en oordelen van de wereld” maar “de gedachte van Christus en de Geest van Christus”. Dat is wat de gedoopte zijn “vrijheid” geeft. Daarom volstaan “vijf diploma’s in theologie niet, wel de Geest van God”: “ge zult misschien een groot theoloog zijn, maar ge bent geen Christen … Men ziet dikwijls parochianen van kleine gewone dorpen die misschien niet gestudeerd hebben, maar die over die dingen beter spreken dan een theoloog, omdat zij de Geest van Christus hebben”. “Het gezag van Jezus en het gezag van de Christen komt precies van deze capaciteit om de dingen van de Geest te begrijpen, om de taal van de Geest te spreken.”
Tot besluit, nodigde de Paus uit de genade van de christelijke identiteit te vragen: “Geef ons Uw Geest. Geef ons Uw manier van denken, voelen, spreken: Heer, geef ons de zalving van de Heilige Geest”.
Op uitnodiging van de paus, kwamen de presidenten van Israël en Palestina en de Patriarch van Constantinopel, om samen te bidden voor vrede in het Heilig Land en het hele Midden Oosten. Een indrukwekkend en tegelijk ingetogen samenzijn, in de tuinen van het vaticaan te Rome. Joden, Christenen en Moslims; Samen biddend, luisterend, elkaar welgemeend een wens van vrede geven, en een olijfboom planten. Mooie gebaren. Die laat ons hopen een vervolg krijgen op weg naar echte vrede. Alleen met Gods hulp is dit mogelijk. Mooi Pinksterfeest. Louise
Jeruzalem moet een stad van vrede zijn, (zei de paus)
Paus en Patriarch bidden om eenheid.
Video http://youtu.be/id4phO6N_aU
Paus Franciscus heeft maandagochtend de Rotskoepel op de Tempelberg en de Klaagmuur in Jeruzalem bezocht. Bij de Rotskoepel sprak de paus met de grootmoefti van Jeruzalem, Mohammed Hoessein. Bij de Klaagmuur omhelsde de paus zijn Argentijnse vriend rabbijn Abraham Skorka. Vervolgens ging de paus door naar het Joods instituut Yad Vashem, de officiële staatsinstelling van Israël voor het herdenken van de Joodse slachtoffers van de Holocaust en de redders van Joden. De Tempelberg is voor joden, christenen en moslims een historische en heilige plaats.
De paus aan de klaagmuur en de Tempelberg
Paus nodigt de presidenten Abbas (Palestina) en Peres (Israël) om samen met hem te bidden in het vaticaan. Beide presidenten hebben de uitnodiging aanvaard.
Dit is voor mij de meest ontroerende van al de foto's
De paus, en zijn Argentijnse vrienden, een Rabbijn en een Imam in respect, maar ook in vriendschap en verbondenheid met elkaar. De paus had hen uitgenodigd om deze pelgrimstocht samen met hen te maken.
Morgen vertrekt de paus naar Jordanië en daarna naar het Heilig Land. Het is eerst en vooral een pelgrimstocht, naar de plaatsen waar Jezus geboren is en geleefd heeft. De paus vraagt ons gebed. Dank
Homilie ter gelegenheid van de verjaardag van de Gemeenschap van Sant’Egidio
Vierde Paaszondag, Antwerpen, 11 mei 2014
Vrienden ontmoeten doet me altijd veel plezier, en het mooie aan katholiek zijn is dat je overal in de wijde wereld vrienden kunt vinden, vorige week in de Verenigde Staten, en vandaag hier in Antwerpen. Daarom groet ik jullie allen hartelijk. Ik ben vooral blij om jullie bisschop Johan Bonny te begroeten, met wie ik in Rome jarenlang vertrouwelijk en vruchtbaar heb samengewerkt aan de bevordering van de christelijke eenheid. Ik ben ook blij samen met jullie de 46ste verjaardag van Sant’Egidio in Rome en de bijna dertigste verjaardag van Sant’Egidio hier in Antwerpen te mogen vieren en God te danken voor alle goede dingen die de vrienden van Sant’Egidio in die periode hebben kunnen doen voor de Kerk, voor vrede in de wereld, voor oecumenische en interreligieuze vriendschap en voor arme mensen. Zij gaven een prachtig getuigenis van wat het betekent en hoe mooi het is om christen te zijn in onze wereld van vandaag. Dank jullie, lieve vrienden, voor dit getuigenis!
Ik voel mij hier dus onder vrienden. Ik spreek helaas jullie mooie Vlaamse taal niet! Maar desondanks begrijpen we elkaar. We delen dezelfde doop, hetzelfde geloof, dezelfde fundamentele overtuigingen, dezelfde missie, dezelfde hoop en over het algemeen zijn we één in dezelfde Heer Jezus Christus. Dus laten we ons de vraag stellen: Wie is Jezus Christus? En wat betekent het om christen te zijn, dat wil zeggen, een navolger van Christus? De evangelielezing van vandaag geeft ons een duidelijk antwoord en kan een betrouwbare richtingaanwijzer zijn voor het vervolg van onze weg.
Laat ons vertrouwen in de Goddelijke Barmhartigheid. Paus Franciscus.
Morgen zondag 27 april 2014 worden twee pausen te samen heilig verklaard.
Dit is een unicum in de geschiedenis van de Kerk.
En dat er dan tegelijkertijd nog twee levende pausen zijn, maakt het buitengewoon.
Wie niet ziet of wil zien, dat we in een heel bijzondere tijd leven, moet nodig een bril kopen, of hem laten versterken.
Er komt nog bij, dat morgen het feest gevierd wordt van de GODDELIJKE BARMHARTIGHEID.
Jezus zelf heeft in de jaren dertig van de vorige eeuw, aan de Poolse kloosterzuster, Zuster Faustina opgedragen, om met de hulp van haar biechtvader/geestelijke leider
het feest aan de Kerk en de wereld bekend te maken.
Jezus wil dat heel de wereld zal vernemen, hoe Oneindig Barmhartig Hij is, voor ieder van ons, zoals Hij ook voor ieder van ons is gestorven en verrezen.
Zuster Faustina werd heilig verklaard door haar landgenoot,
de Paus, die morgen zelf heilig wordt verklaard, Johannes-Paulus II.
Jezus gaf opdracht aan Zuster Faustina een beeltenis van Hem
te tekenen, zoals zij Hem zag.
Uit het Heilig Hart van Jezus kwamen rode en witte stralen.
“De twee stralen duiden bloed en water aan.
De doorzichtigestraal duidt het water aan dat de zielen rechtvaardig maakt.
De rode straal duidt het bloed aan dat het leven van de zielen is.
Deze twee stralen kwamen uit de diepten
van mijn tedere barmhartigheid toen mijn hart
dat folterende pijn had geleden op het kruis door een speer geopend werd.
Deze stralen beschermen de zielen voor de toorn van mijn Vader.
Gelukkig is diegene die onder hun bescherming zal wonen,
want de rechtvaardige hand van God
zal geen macht over hem hebben”.blz. 71 (nr. 299)
“De mensheid zal geen vrede kennen totdat zij zich met vertrouwen
tot mijn barmhartigheid wendt”. blz. 71 (nr. 300)
“Wanneer je dit gebed met een berouwvol hart en met geloof voor een zondaar bidt,
zal Ik hem de genade van bekering geven.
Dit is het gebed:
"O bloed en water, dat uit het hart van Jezus stroomde
als een bron van barmhartigheid voor ons,
ik vertrouw op U”. blz. 52 (nr. 187)
HET FEEST VAN DE GODDELIJKE BARMHARTIGHEID
“Ik wil dat de eerste zondag na Pasen het feest van de Barmhartigheid wordt. Vraag aan mijn trouwe dienstknecht[Pater Sopocko] om op deze dag de hele wereld over mijn grote barmhartigheid te vertellen. Dat wie zich ook maar op die dag tot de fontein van het leven wendt volledige vergeving van zonden en straf zal ontvangen”. blz. 71 (nr. 300)
“Ik wil dat het feest van de goddelijke Barmhartigheid een redmiddel en een schuilplaats wordt voor alle zielen en in het bijzonder voor de arme zondaren. Op die dag staan de diepste diepten van mijn tedere barmhartigheid open. Ik stort een hele oceaan van genaden uit over die zielen die tot de fontein van mijn barmhartigheid naderen. De ziel die te biechten zal gaan en de heilige communie zal ontvangen, zal volledige vergeving van zonden en straf ontvangen. Op die dag staan alle sluizen van de hemel, waardoor de genade vloeit, open. Laat geen enkele ziel bang zijn om tot Mij te naderen, zelfs al zijn haar zonden als scharlaken. Mijn barmhartigheid is zo groot dat geen enkel verstand of het van een mens of van een engel is, in alle eeuwigheid in staat zal zijn om haar te doorgronden. Alles wat bestaat is uit de diepste diepten van mijn allertederstebarmhartigheid voortgekomen. Iedere ziel zal in de hele eeuwigheid mijn liefde en barmhartigheid in haar verhouding tot Mij beschouwen. Het feest van de Barmhartigheid kwam op uit mijn diepste tederheid. Het is mijn wil dat het op de eerste zondag na Pasen plechtig gevierd wordt”. blz. 149 (nr. 699)
Toen ze Jeruzalem naderden en bij Betfage op de Olijfberg kwamen, stuurde Jezus er twee leerlingen op uit. Zijn opdracht luidde: "Ga naar het dorp dat daar ligt. Vrijwel direct zullen jullie er een ezelin zien, die daar vastgebonden staat met haar veulen. Maak de dieren los en breng ze bij me. En als iemand jullie iets vraagt, antwoord dan: 'De Heer heeft ze nodig.' Dan zal men ze meteen meegeven."
De leerlingen gingen op weg en deden wat Jezus hun had opgedragen. Ze brachten de ezelin en het veulen mee, legden er mantels op en lieten Jezus daarop plaatsnemen. Vanuit de menigte spreidden velen hun mantels op de weg uit, anderen braken twijgen van de bomen en spreidden die uit op de weg. De talloze mensen die voor hem uit liepen en achter hem aan kwamen, riepen luidkeels: "Hosanna voor de Zoon van David! Gezegend hij die komt in de naam van de Heer. Hosanna in de hemel!" Toen hij Jeruzalem binnenging, raakte de hele stad in rep en roer. "Wie is die man?" wilde men weten. Uit de menigte werd geantwoord: "Dat is Jezus, de profeet uit Nazaret in Galilea."
Jezus ging de tempel binnen, hij joeg iedereen weg die daar iets kocht of verkocht, gooide de tafels van de geldwisselaars en de stoelen van de duivenverkopers omver en riep hun toe: "Er staat geschreven: 'Mijn huis moet een huis van gebed zijn,' maar jullie maken er een rovershol van!"
Toen kwamen er in de tempel blinden en verlamden naar hem toe, en hij genas hen. De hogepriesters en de Schriftgeleerden zagen welke wonderen hij verrichtte en hoorden de kinderen in de tempel "Hosanna voor de Zoon van David!" roepen, en ze waren hoogst verontwaardigd. Ze gingen hem vragen: "Hoort u wat ze zeggen?" En Jezus antwoordde hun: "Jazeker! Hebt u dan nooit gelezen: 'Door de mond van kinderen en zuigelingen hebt u zich een loflied laten zingen'?"
Zo liet hij hen staan, en hij ging de stad uit, naar Betanië, waar hij de nacht doorbracht.
Morgen zondag wordt op VRT1 de Eucharistieviering van Palmzondag uitgezonde,. Wie niet naar de kerk kan gaan, maar toch de viering wil meemaken, kan dit dus op de Belgische TV zender VRT1 volgen vanaf 10u. Welkom
Het teken van de vijgenboom
Toen hij vroeg in de morgen naar de stad terugkeerde, kreeg hij honger. Langs de weg zag hij een vijgenboom staan. Hij liep ernaartoe, maar er zaten alleen maar bladeren aan. Daarop zei hij tegen de boom: "Nooit ofte nimmer zul je meer vrucht dragen!"
Ogenblikkelijk verdorde de vijgenboom. Toen de leerlingen dat zagen, vroegen ze verbaasd: "Hoe kan het dat die vijgenboom zo plotseling verdorde?"
Jezus antwoordde: "Ik verzeker jullie: als jullie geloven zonder te twijfelen, zul je niet alleen teweeg kunnen brengen wat er gebeurde met de vijgenboom, maar zul je zelfs tegen die berg kunnen zeggen: 'Kom van je plaats en stort je in zee,' en het zal gebeuren. Alles waarom jullie in je gebeden vragen zullen jullie krijgen, als je maar gelooft."
Onderricht aan hogepriesters, oudsten en Farizeeën Toen hij naar de tempel was gegaan en daar onderricht gaf, kwamen de hogepriesters en de oudsten van het volk naar hem toe. Ze vroegen hem: "Op grond van welke bevoegdheid doet u die dingen? En wie heeft u die bevoegdheid gegeven?"
Jezus gaf hun ten antwoord: "Ik zal u ook een vraag stellen, en als u mij daarop antwoord geeft, zal ik u zeggen op grond van welke bevoegdheid ik die dingen doe.
In wiens opdracht doopte Johannes? Kwam die opdracht van de hemel of van mensen?" Ze overlegden met elkaar en zeiden: "Als we zeggen: 'Van de hemel,' dan zal hij tegen ons zeggen: 'Waarom hebt u hem dan niet geloofd?' Maar als we zeggen: 'Van mensen,' dan krijgen we het volk over ons heen, want iedereen houdt Johannes voor een profeet."
Dus gaven ze Jezus als antwoord: "We weten het niet."
Daarop zei hij tegen hen: "Dan zeg ik u ook niet op grond van welke bevoegdheid ik die dingen doe. Wat denkt u van het volgende? Iemand had twee zonen. Hij zei tegen de een: 'Jongen, ga vandaag in de wijngaard aan het werk.' De zoon antwoordde: 'Ik wil niet,' maar later bedacht hij zich en ging alsnog. Tegen de ander zei de man precies hetzelfde. Die antwoordde: 'Ja, vader,' maar ging niet. Wie van de twee heeft nu de wil van zijn vader gedaan?"
Ze zeiden: "De eerste." Daarop zei Jezus: "Ik verzeker u: de tollenaars en de hoeren zijn u voor bij het binnengaan van het koninkrijk van God. Want Johannes koos de weg van de gerechtigheid toen hij naar u toe kwam. U geloofde hem niet, de tollenaars en de hoeren wel. En ook al zag u dat, u hebt u niet willen bedenken en hem alsnog willen geloven.
Luister naar een andere gelijkenis. Er was eens een landheer die een wijngaard aanlegde en hem omheinde. Hij groef er een kuil voor de wijnpers en bouwde een uitkijktoren. Toen verpachtte hij hem aan wijnbouwers en ging op reis.
Tegen de tijd van de druivenoogst stuurde hij zijn knechten naar de wijnbouwers om zijn vruchten in ontvangst te nemen. Maar de wijnbouwers grepen de knechten, ze mishandelden er een, doodden een ander en stenigden een derde.
Daarna stuurde de landheer andere knechten, een grotere groep dan eerst, maar met hen deden ze hetzelfde. Ten slotte stuurde hij zijn zoon naar hen toe, met de gedachte: Voor mijn zoon zullen ze wel ontzag hebben.
Toen de wijnbouwers de zoon zagen, zeiden ze onder elkaar: "Dat is de erfgenaam! Kom op, laten we hem doden en zo zijn erfenis opstrijken," en ze grepen hem vast, gooiden hem de wijngaard uit en doodden hem.
Wanneer nu de eigenaar van de wijngaard komt, wat moet hij dan met die wijnbouwers doen?"
Ze antwoordden: "De onmensen! Laat hij ze op een mensonwaardige manier ombrengen en de wijngaard verpachten aan andere wijnbouwers, die de vruchten wel aan hem afdragen wanneer het daar de tijd voor is."
Daarop zei Jezus tegen hen: "Hebt u dit nooit in de Schriften gelezen: 'De steen die de bouwers afkeurden is de hoeksteen geworden. Dankzij de Heer is dit gebeurd, wonderbaarlijk is het om te zien.' Daarom zeg ik u: het koninkrijk van God zal u worden ontnomen, en gegeven worden aan een volk dat het wel vrucht laat dragen. Wie over die steen struikelt zal gebroken worden, en iedereen op wie die steen valt zal worden verpletterd."
Matteüs 26: Jezus met kostbare olie gebalsemd Toen Jezus deze laatste rede had uitgesproken, zei hij tegen zijn leerlingen: "Over twee dagen is het, zoals jullie weten, Pesach. Dan wordt de Mensenzoon uitgeleverd om gekruisigd te worden."
Ondertussen kwamen de hogepriesters en de oudsten van het volk bijeen in het paleis van de hogepriester, Kajafas. Daar beraamden ze het plan om Jezus door middel van een list gevangen te nemen en hem te doden. "Maar niet op het feest," zeiden ze, "want dan komt het volk in opstand."
Toen Jezus in Betanië in het huis van Simon - degene die aan huidvraat had geleden – aanlag voor een maaltijd, kwam er een vrouw naar hem toe. Ze had een albasten flesje met zeer kostbare olie bij zich en goot die uit over zijn hoofd.
De leerlingen ergerden zich toen ze dit zagen en zeiden: "Wat een verspilling! Die olie had immers duur verkocht kunnen worden, dan hadden we het geld aan de armen kunnen geven."
Jezus hoorde het en zei: "Waarom vallen jullie deze vrouw lastig? Zij heeft iets goeds voor mij gedaan.
Want de armen zijn altijd bij jullie, maar ik zal niet altijd bij jullie zijn.
Door die olie over mij uit te gieten, heeft ze mijn lichaam voorbereid op het graf.
Ik verzeker jullie: waar ook ter wereld het goede nieuws verkondigd zal worden, zal ter herinnering aan haar verteld worden wat zij heeft gedaan."
Daarop ging een van de twaalf, die met de naam Judas Iskariot, naar de hogepriesters en zei: "Wat krijg ik van u als ik hem aan u uitlever?" Ze betaalden hem dertig zilverstukken.
Vanaf dat moment zocht hij een gunstige gelegenheid om hem uit te leveren.
een vredevolle zondag gewenst en een goed begin van de GOEDE WEEK.
Medjugorje is het spirituele centrum van de wereld.
Zalige PausJoh.Paulus II
Christen-vervolging
'En, terwijl ik de slaap niet kon vatten, wist ik, ineengedoken tegen een ijskoude muur: iemand denkt op dit moment aan mij en pleit voor me bij de Heer.'
Irina Ratoesjinskaja (zeven jaar in Russisch werkkamp)
Dit zijn de martelaren van deze tijd. Vergeten wij hen niet in ons gebed
U wil ik loven Heer met heel mijn hart, ik zal verhalen van Uw grote daden, Uw Naam wil ik bezingen .
U wil ik loven Heer, met heel mijn hart, U bent voor mij de oorzaak van mijn vreugde, Alleluia.
Ik ben Louise
Ik ben een vrouw en woon in Vlaanderen (België ) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 31/01/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ZOEK eerst het RIJK GODS en Zijn Gerechtigheid en de rest zal U geschonken worden. (Bijbel).
