Gemeenschappelijke Verklaring VAN PAUS FRANCISCUS NL PATRIARCH BARTHOLOMEUS I
1 Wij, Paus Franciscus en Oecumenisch Patriarch Bartholomeüs I, Drukken our bevuild dank uit aan God for the gaf this Nieuwe ontmoeting sterven ons in Staat stelde om, in de Aanwezigheid van de Heilige Synode, de geestelijkheid en de Gelovigen Van het Oecumenisch Patriarchaat, Het feest van Sint-Andreas te Vieren, de eerst-geroepene en broeder van de apostel Petrus. Onze herinnering aan de Apostelen, sterven de Blijde Boodschap als Eerste aan de Wereld verkondigden deur Hun prediking en their Getuigenis als martelaren, Versterkt in ons Het verlangen OM deur te Gaan op de weg sterven ons in Staat Stelt om, in Liefde en Waarheid, de obstakels sterven ons Scheiden te overwinnen.
2 Ter Gelegenheid our ontmoeting in Jeruzalem Afgelopen mei, where WIJ de Historische omarming between our eerbiedwaardige voorgangers paus Paulus VI en de Oecumenische Patriarch Athenagoras herdachten, tekenden we Eén Gezamenlijke Verklaring. Vandaag, op de Gelukkige Gelegenheid this verdere Broederlijke ontmoeting, Willen we Opnieuw our Gezamenlijke intenties en bedoelingen Bevestigen. 3 We Geven uitdrukking aan our Oprechte en ferme wil, om in gehoorzaamheid aan de wil van Onze Heer Jezus Christus, Onze inspanningen ter Bevordering van de Volledige Eenheid van alle Christenen te intensifiëren, en vooral Tussen katholieken en orthodoxen. Wij Steunen also de Theologische Dialoog van de Gemeenschappelijke Internationale commissie , sterven Precies 35 jaar geleden de deur de Oecumenische Patriarch Dimitrios en Paus Johannas Paulus II hier in PhanarWerd opgericht, En sterven zich hier Dit moment bezighoudt met de moeilijkste vragen sterven our kerkscheiding gekenmerkt has, en sterven Bijzondere aandachtige en gedetailleerde studie Nodig Hebben. Om this redenen Bieden we de Steun van ons Krachtig Gebed als herders van de Kerk, our Gelovigen vragend ons in Gebed te begeleiden "dat allen Één Zullen Zijn, opdat de Wereld gelove" (Joh 17, 21).
4 Wij spreken onze gemeenschappelijke zorg voor de huidige situatie in Irak, Syrië en het hele Midden-Oosten. We zijn verenigd in het verlangen naar vrede en stabiliteit en de wil om het oplossen van conflicten door middel van dialoog en verzoening te bevorderen. Achtneming van de huidige inspanningen om hulp te bieden aan de regio, op hetzelfde moment, roepen we iedereen die verantwoordelijk is voor het lot van volkeren verdragen om hun inzet te verdiepen om het lijden gemeenschappen, en hen in staat, met inbegrip van de christelijke degenen, in hun eigen land te blijven. We kunnen ons niet neerleggen bij een Midden-Oosten zonder christenen, die de naam voor tweeduizend jaar hebben beleden van Jezus daar. Veel van onze broeders en zusters worden vervolgd en werden met geweld uit hun huizen verdreven. Het lijkt er zelfs op dat de waarde van het menselijk leven is verloren gegaan, dat de mens niet meer toe en kan worden opgeofferd aan andere belangen. En, tragisch genoeg, dit alles wordt voldaan door de onverschilligheid van velen. Zoals de heilige Paulus herinnert ons, "Als één lid lijdt, lijden alle leden samen; wordt één lid geëerd, alle verblijden zich tezamen '(1 Kor 12, 26). Dit is de wet van het christelijke leven, en in die zin kunnen we zeggen dat er ook een oecumene van het lijden. Net zoals het bloed van de martelaren was een zaad van kracht en vruchtbaarheid voor de Kerk, zo ook het delen van dagelijkse lijden kan een effectief instrument van eenheid geworden. De verschrikkelijke situatie van christenen en al degenen die lijden in het Midden-Oosten niet alleen vraagt om ons voortdurend gebed, maar ook voor een passende reactie van de kant van de internationale gemeenschap.
5 Het graf uitdagingen waarmee de wereld in de huidige situatie vereist de solidariteit van alle mensen van goede wil, en dus hebben we erkennen ook het belang van het bevorderen van een constructieve dialoog met de islam, gebaseerd op wederzijds respect en vriendschap. Geïnspireerd door gemeenschappelijke waarden en versterkt door echte broederlijke gevoelens, Moslims en Christenen zijn geroepen om samen te werken in het belang van rechtvaardigheid, vrede en respect voor de waardigheid en de rechten van elke persoon, met name in de regio's waar ze ooit woonde eeuwenlang in vreedzame coëxistentie en nu tragisch samen lijden onder de verschrikkingen van de oorlog. Bovendien, als christelijke leiders, roepen we alle religieuze leiders voort te zetten en om de interreligieuze dialoog te versterken en te komen tot een cultuur van vrede en solidariteit te bouwen tussen personen en tussen volkeren te maken. We herinneren ons ook alle mensen die het lijden van de oorlog ervaren. In het bijzonder, wij bidden voor vrede in de Oekraïne, een land van oude christelijke traditie, terwijl we roepen alle betrokken partijen op de weg van de dialoog en van respect voor het internationaal recht, teneinde na te streven om een einde te maken aan het conflict alle Oekraïners te brengen en laten leven in harmonie.
6 Onze gedachten gaan naar alle gelovigen van onze kerken over de hele wereld, die wij begroeten, onder te brengen in Christus onze Redder, dat ze ook mogen zijn onvermoeibare getuigen van de liefde van God. Wij verhogen onze vurig gebed dat de Heer de gave van de vrede kunnen geven, liefde en eenheid om de hele menselijke familie.
"Moge de Heer van vredes Zelf geve u vrede te allen tijde en in alle opzichten. De Heer zij met u allen "(2 Thess 3,16).
Vanaf het Phanar, 30 november 2014
|