GODxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Christenen geloven in God.
Samen met vele andere mensen
en godsdiensten
verheugen ze zich in God.
Maar ze hebben wel een originaliteit:
alles wat ze weten over God,
alles wat ze hopen en verwachten,
passeert door Christus.
Het lijkt voor de hand te liggen
dat de moderne mens werkt
in de hypothese dat God niet bestaat.
Hoe staat het met de mens
als God niet bestaat?
Maar misschien is het even juist
de andere hypothese te maken:
wat is er met de mens als God wel bestaat?
Leven in deze hypothese is vaak vreugdevol,
leven in die eerste maakt meestal
ernstig en bezorgd.
God is er en het heelal is geen koude streng
van sterren en planeten.
De natuur is niet zo maar een
reuzengrote machine, met raderwerken
en tandwielen, die netjes
geprogrammeerd draaien.
Als God er is, leeft het heelal:
het is als één groot menselijk organisme,
bezield van leven en energie
die opborrelen uit Gods scheppende schoot,
doordrongen van zijn Geest.
Geen bouwdoos,
wellicht nog niet helemaal uitgepakt,
maar een lego-spel met alle stukken erin.
Het heelal is een lichaam
bezenuwd met Goddelijke aanwezigheid.
De dingen trillen onder Gods adem:
Ze worden door God bewoond,
al vallen ze nooit samen met Hem.
Zonder God is het universum leeg en triest,
als een onbewoond huis.
Christenen geloven dat God overal is,
dat Hij een unieke Bewoner is,
veel meer dan een kundig architect.
Hij is een leven gevende bron
die nooit uitdroogt en waardoor alles leeft.
Hij houdt alles in stand maar Hij kent ook alles.
Hij kent alle dingen, maar ook ons.
Wij zijn nooit alleen: er is Iemand die naar ons kijkt.
Als God er is, is het heelal vervuld van
verwondering en bewondering, ook de mens.
Hij leeft niet alleen van die koude blik
van de pure kennis of van
de loutere gedrevenheid tot ethisch handelen.
Alles wat hij denkt en doet, baadt in
een sfeer van niet-vanzelfsprekendheid,
van bewondering en verwondering voor het geheim.
Alles de mens incluis houdt de adem in:
Waar is Hij aan wie wij altijd denken,
die wij zo diep in ons voelen
en die ons staande houdt?
uit: De vreugde van te geloven
Pasen 2007 Kardinaal Godfried Danneels
