|
DE HERFST en VAN GOD
~
Vandaag heb ik de herfst aangezien
Ik had de laatste roos gesnoeid ~ nog
van de zomer ~ en toen heb ik de
herfst in mijn huis gehaald;
daar zat hij in de armstoel van
mijn vader; hij sprak van God, van
leven en van dood; van mensen,
dingen, klein en groot; en toen
viel hij in slaap, de wijze ziel
~
Ik heb toen heel lang naar de herfst
gekeken, en hem bewonderd om zijn
broze kleurenpracht, zijn late lichaam
en de lijnen rond zijn ogen en zijn mond,
die sensueel was en zo mild nog had
gesproken, ook; ik dacht: wat is het goed
dat er de jaargetijden zijn en dat de
herfst nu is gekomen in mijn woning; hij
is de tijd van bidden en van dromen
~
Van eten, drinken, slapen, van nog even
te bestaan, van toch nog verder willen gaan;
de tijd van kleinkind en van zijn, van hoge
kerken bezoeken, pianospelen, bridgen en
van port ~ of wil je sherry? liever koek?
Hij is de tijd van weten en van geven, want
nemen hoeft niet meer; de tijd van luisteren
naar jou en van de liefste brieven schrijven
De herfst, de tijd van weemoed, en van God
~
Ine Verhoeven
met dank Ine
http://www.ineverhoeven.tk/
| 
