Vandaag om 7 uur opgestaan en zo snel mogelijk vertrokken richting Gyeongbokgung, een voormalig koninklijk paleis van enkele honderden jaren oud. Vooral heel groot, maar voor mij niet meer zo interessant, op enkele uitzonderingen na, omdat op den duur al die gebouwen wat op mekaar beginnen te lijken. Toch enkele mooie beelden gemaakt.
Tegen de middag ben ik dan vertrokken naar Digital Media City, waar ik om 1h had afgesproken met Jee In. Dat was een hartelijk weerzien. Jammer genoeg had zijweinig tijd, maar we hebben wel samen kunnen lunchen en heel veel bijgebabbeld.
Deze morgen heel vroeg opgestaan om het zogenaamde fortres van Jeonju te bekijken. Men had mij verteld dat een volledig aflopen van de omwalling 3 uren duurt. Ik heb er iets meer dan 2 uren over gedaan, en nog veel tijd gemaakt voor het nemen van foto's. Ik vond het echt wel de moeite van een bezoek waard. Ik heb onderweg ook foto's gezien van de belabberde toestand van het fort vóór de restauratie, en het mag gezegd worden dat hier prachtig werk geleverd is.
Toen ik de muur afliep zag ik plots aan de overkant van het centrum een heel groot Boeddha beeld staan halverwege een heuvelrug. Daar ben ik achteraf ook nog naartoe geweest. Prachtig beeld.
En zo zat mijn voormiddag er op en was ik klaar om de trein te nemen naar Seoul. De bus naar het treinstation heb ik zelf uitgezocht, en alles is prima verlopen.
Deze middag in Seoul aangekomen, en vrij snel een lokale trein kunnen nemen tot bij mijn guesthouse. Daarna de buurt, Hongdea nog wat verkend. Een hele levendige uitgangsbuurt. Maar morgen ga ik de echte bezienswaardigheden opzoeken, en heb ik ook met Jee In afgesproken om samen te lunchen.
Vandaag ben ik met de trein van Jeonju naar Suwon gespoord. Deze stad staat bekend om zijn zogenaamd fort. De treinreis is vlot verlopen. Een behulpzame man in het plaatselijke Tourist Information Centre vertelde mij welke bussen ik kon nemen om tot mijn bestemming te geraken. Ik nam bus 12, één van de bussen op mijn lijstje. 100 meter voor mijn afstapplaats draait die toch wel naar rechts zeker. Ik twijfelde en bleef zitten, maar na enige tijd zag ik op mijn gps dat deze bus alsmaar verder weg reed van de plaats die ik moest hebben. Ik ben uiteindelijk afgestapt en heb enkele mensen gevraagd welk bus ik moest nemen. Uiteindelijk ben ik dan, met een uur vertraging, in mijn guesthouse geraakt.
Ik heb dan na de middag de omgeving nog wat verkend en kwam snel tot de conclusie dat het hier niet echt om een fort gaat zoals wij dat kennen, maar eerder om een versterkte stadsmuur. Heel stevig en prachtig uitgevoerd in de laatste jaren van de achtiende eeuw.
Deze avond heb ik Galbi met sashimi gegeten, in het japans restaurant onder mijn guesthouse.Heel lekker.
Jeonju is gekend vanwege zijn Hanok village, een klein deel van de stad dat nog bestaat uit gebouwen in traditionele stijl. Een beetje gelijk Hahoe Folk Village dus, maar met dat verschil dat deze hanoks in het centrum van de stad kunnen overleven. Een ander groot verschil: dit hanok dorp is het centrum van een bruisend uitgaansleven. Heel veel jonge mensen huren traditionele kledij om daarin gekleed een dag in het dorp door te brengen.
Ik dacht eerst dat Jeonju mij niet meer te bieden had, tot ik ontdekte dat er ook een wijk was waar heel veel muurschilderingen waren. Ik daar naartoe natuurlijk. Enkele foto's van deze prachtige murals heb ik al op mijn blog gezet.
Een ander iets dat mij verraste: in Zuid Korea zijn heel wat katholieke kerken terug te vinden.
Ik las daarstraks de reactie van Mona, en daar moet ik toch efkes op ant woorden.
Wel Mona, ik ben nu nog 3 weken weg en dan kom ik terug naar huis. Ik ben jullie niet vergeten hoor, maar ik ga nog wat rondreizen hier, en als ik terugkom breng ik ook een cadeautje mee voor jou en Mia. En ik zal ook nog meer mooie foto's op de blog zetten, dan kunt ge zien waar ik overal geweest ben. Tot binnenkort.
Vanmorgen, toen ik opstond in mijn kamertje, vond ik dat mijn matras heel warm aanvoelde. Ik dacht eerst dat het door mij kwam. Ook de vloer voelde warm aan. Toen ontdekte ik dat op de vloer een dun vloerkleed lag dat voorzien was van elektrische verwarming. En ik maar vertellen over de primitieve leefomstandigheden daar.
Rond acht uur heb ik dan een wandeling gemaakt door dat mooie dorpje. Het was nog stil en aangenaam, met de zon die al wat warmte gaf. Geen toeristen, alleen de rust. Rond half negen besloot ik dan om de bus te nemen terug naar Andong. Heel goede beslissing! Toen ik het dorp uitliep zag ik een horde, ongeveer 10 busladingen, chinezen en koreanen afkomen. Ik raakte bijna niet door die massa naar de uitgang, en dan dat lawaai dat die bij hebben. Was ik blij dat ik weg was.
Even na elven zat ik dan op de bus richting Daejeon, om vandaar met een andere bus naar Jeonju te reizen. Alles bijeen zo'n drie en een half uur rijden. In Jeonju dan terug de bus op naar de plaats van mijn guesthouse. Om vier uur was ik ter plaatse, niet zonder de hulp van een vriendelijke dame in het toeristen informatie centrum aan de busterminal.
Vannacht en morgen slaap ik in een aparte kamer. Morgen ga ik op rustige manier de omgeving verkennen.
Vanmorgen nog efkes rondgelopen in het parkje achter mijn Guesthouse en nog enkele mooie foto's gemaakt van die grafheuvels. Ook eentje gemaakt van mijn tijdelijke huisbaas, een hele lieve en behulpzame man.
Daarna vertrokken met de bus richting Andong en verder naar Hahoe Folk Village. Een dorpje met allemaal traditionele koreaanse huizen. Heel typisch. Zelf slaap ik vannacht in een kamer van zo'n huis. Allemaal wel heel primitief hoor, maar ik heb al veel erger meegemaakt. Die mensen die die huizen bewonen hebben ook graag het nodige comfort, vandaar dat er ook elektriciteit en stromend water is, maar alles wel heel eenvoudig.
S avonds, als de toeristen weg zijn, want hier liepen daarstraks wel veel toeristen rond, dan wordt het hier heel stil. Slapen zal dus geen probleem zijn. Geen oorstopjes nodig deze keer. En morgenvroeg ga ik nog een toerke doen door het dorp, om daarna een lange busrit richting Jeonju aan te vatten. Daar is ook zo'n traditioneel dorp, en nog meer.
Gyeongju is voor Korea zowat hetzelfde als Rome is voor Italië. Eén grote brok geschiedkundig erfgoed. Tot een paar honderd jaar geleden was daar het machtscentrum van Korea, en noemde Silla. Het was toen al een stad die op haar hoogtepunt een miljoen inwoners telde. Het museum van Gyeongju bevat dan ook een schat aan artefecten en kunstvoorwerpen die soms vele honderden jaren oud zijn. In die periode werd ook het Boeddhisme in Silla geïntroduceerd. Vandaar ook de vele tempels gewijd aan Boeddha. Eén van de allermooiste heb ik bezocht: Bulguk sa. Heel mooi, met ook verschillende Boeddha beelden. In deze tempel staat ook een verguld varkentje. Als je dat beestje op de juiste plaats aanraakt verwerf je onmetelijke rijkdom wordt verteld. Ik ga niet zeggen waar ik het aangeraakt heb, want als ik morgen rijk wakker wordt,....
Een ander hoogtepunt in de buurt van de vorige tempel is Seokgurram Grotto. Een prachtig Boeddha beeld in graniet, dat in een kunstmatige grot staat, met allemaal prachtige beelden en ornamenten errond. Ook dit dateerd uit de Silla periode.
Tenslotte heb ik een bezoek gebracht aan een site waar in de Silla periode een paleis stond. Enkele woningen zijn zo goed mogelijk nagebouwd, maar het mooiste op deze plaats is zeker de vijver die hersteld werd zoals hij vroeger was.
Morgen weer een bustrip richting Andong, van waaruit ik naar Hahoe Folk Village ga.
Vanmorgen met de metro tot aan de busterminal in Busan gereden, en dan met een intercity bus naar Gyeongju. Dat ging allemaal vrij vlot. Op de middag was ik al in mijn nieuwe slaapplaats. Na de middag de omgeving al wat gaan verkennen. Er liggen daar in enkele parken tientallen tumuli, grafheuvels van vroegere heersers. Één ervan is zodanig uitgegraven en aangepast dat je erin kunt om een idee te krijgen hoe dat graf zelf eruit zag.
Ook Koreanen zijn gek op selfies, en als er dan een veld met bloeiende koolzaadplanten in de buurt is......
Japanners houden ervan om af en toe buiten te komen met traditionele klederdracht (kimono voor vrouwen), wel de Koreanen doen dat dus ook.
Vanavond was ik op zoek naar een lokaal restaurantje, maar ik vond niks. Dan maar aan een paar jongedames gevraagd, en ja hoor, zij gingen zelf eten in de buurt. Ik mee dus, maar ik heb hen verder gerust gelaten en ben apart gaan zitten.Deze keer was het heel lekker. Een buffet met vanalles: sushi, verschillende soorten vlees, groenten, gamba's, octopus, enz. En het mooie was dat je het vlees en zo, dat nog rauw is, zelf mag bakken op een soort gasgestookte hete plaat in je tafel. Ik schrok toch wel even toen ik een octopusje op die plaat gooide. Da beestje leefde dus nog.
Morgen blijf ik hier nog een dag, want er is hier nog veel te zien.
Zo slecht het eergisteren was, zo prachtig was het weer gisteren en vandaag. Daardoor heb op Miyajima toch nog een aantal mooie plaatjes kunnen schieten. De Torii bij nacht en in de zon blijft indrukwekkend. En zeggen dat dat gevaarte niet verankerd zit maar gewoon op de grond staat, evenwel inwendig verzwaard met een paar ton kleine stenen.
Zoals je kan zien lopen er op Miyajima ook een hele hoop tamme, hongerige herten rond.
Gisteren ben ik dan in de namiddag met de shinkansen naar Fukuoka gespoord, een hele grote stad alweer. Eigenlijk niet interessant, maar het is nu eenmaal van waaruit ik vertrek naar Zuid Korea. Het enige wat ik gisteren gedaan heb is de ferry terminal gaan verkennen, zodat ik niet voor verassingen kom te staan. Daarna in het enorme winkelcentrum gaan eten.
Vanmorgen dus heel vroeg naar de terminal voor een 3 uur durende oversteek naar Busan. Ook een heel grote stad die ik later verder ga verkennen als ik van Seoul terugkom. Heel proper guesthouse, en ik heb een aparte kamer. Dat doet ook al eens deugd.
Vanavond een locale specialiteit gegeten: Dae ji kuk bob. En zo smaakt het ook. Ok, voor 1 keer. Weinig smaak maar wel heel pikant.
Vandaag maar een korte melding: het heeft heel de dag geregend.
Ik ben met trein en ferry naar het eiland Miyajima gereisd. Dat alles is heel vlot verlopen, maar die donkere wolken maakten dat die anders zo mooie zichten nu veel minder indruk maakten.
Ik heb wel enkele foto's gemaakt, die zal ik morgen wel plaatsen.
Vanavond weer lekker gegeten: een soort ramen, maar met vis, octopus, groenten en nog vanalles dat ik niet ken.
Morgen met de shinkansen naar Fukuoka. Het weer zou beter moeten zijn volgens de voorspellingen.
Op 6 augustus 1945 om 8.15h ontplofte voor de eerste keer in de geschiedenis der mensheid een atoombom als oorlogswapen. Dat was in Hiroshima. Naar schatting 140.000 mensen kwamen om aan de acute gevolgen van deze explosie. Men raamt het totaal aantal doden vandaag op meer dan 220.000.
Een volledige stad werd in één ogenblik met de grond gelijk gemaakt. Slechts enkele gebouwen, of delen ervan, bleven overeind. Het bekendste daarvan is ongetwijfeld de A Bomb Dome.
Een groot deel van wat vroeger nog een stad was is nu een park geworden met talloze monumenten ter nagedachtenis aan deze tragedie. Eén ervan is de Cenotaph, een boogvormige constructie met daaronder een soort sarcofaag waarin alle namen van de slachtoffers bewaard worden. Een ander monument is het Children of the World Peace Monument. Daar vindt je ook een enorm aantal origami kraanvogels, en er komen er elke dag bij. Dit is begonnen doordat een 2 jarig meisje dat initieel de ontploffing overleefd had, na enige tijd leukemie ontwikkelde. Het meisje had ergens gehoord dat, als je 1000 origami kraanvogels maakt, al je wensen vervuld worden. Ze had er zelfs meer dan 1000 gemaakt, maar het mocht niet baten. Sindsdien sturen en brengen elk jaar duizenden kinderen papieren geplooide kraanvogels naar dit monument.
Al deze informatie, en veel meer, heb ik vandaag gezien en gelezen in het Hiroshima Peace Memorial Museum, en in het Peace Memorial Park. Indrukwekkend!!!
