|
Ik moet er mijn agenda niet op naslagen om te weten wanneer ik voor het eerst kennis maakte met Mrs.C... (DE psygologe van het zevenste knoopsgat maar met héél véél invloed...) Het werd later immers mijn 11 september... maar het begin van deze ramp situeert zich ergens in januari 2008... 15 januari op precies te zijn! Mrs.C die mij zelf belde om te vragen ofdat ik interesse had in vrijwilligerswerk bij "DE Stichting..." met grote S (jajaja... waag het niet een kleine s te gebruiken!!!) vroeg me langs te komen voor een vergadering bij "Akio" het trouwens fantastische inloophuis voor mensen met en na kanker, in Antwerpen... Toen ik binnenkwam en de kleine ineengedoken drommel met de vunzige oogjes zag zitten had ik terug moeten doorgaan... Het was immers héél duidelijk dat ik niet met een eerlijk persoon te maken had! Mijn moeder leerde mij héél lang geleden al dat eerlijke mensen je in de ogen kijken... Mrs.C deed dat op géén enkel ogenblik! Maar ik was verblind door het uiteindelijke doel, en stemde dus toe tegen beter weten in om mij te engageren. De bedoeling was om in de rupelstreek de rekanto activiteiten van de grond te krijgen... sportactiviteiten voor mensen na kanker! Fantastisch toch! Het idée alleen al bracht mij in vervoering! Dit leunde immers aan bij mijn India activiteiten... een lach op het gezicht brengen bij mensen die het moeilijk hebben! Woh wat een kans... DACHT IK!
Bij het slechtste dat me overkwam een foto van het beste dat me overkwam in 2008... Mijn kleinzoon Jelle!!!
|
