Dag 54 – Woensdag – 28.06.2023 – Halte Nautique Ribemont – Kade km 57 Hamégicourt.
Gisteren in de late namiddag hoorden we een constant geraas van aan de overzijde dat lange tijd bleef duren. Aangezien we dat eergisteren avond niet gehoord hadden ben ik met de fiets gaan kijken en het bleek dat ze op de zuidelijke flank van de heuvel al begonnen waren met de oogst van graan. Gelukkig stopte het lawaai iets nadat we gaan slapen waren.
Deze morgen weer wakker geworden met het zonnetje dat door de wolken trachtte te breken. De mensen van de Wikel hebben hun boot gedraaid. Die hebben aan SB zijde van hun boot een leuk kraantje om hun elektrische fietsen af te zetten. (Eens goed bekeken om een idee te hebben wanneer wij zo’n fietsten aanschaffen.) Wij zijn te 09:15 uur vertrokken en we zien wel hoe ver we gaan varen vandaag.
Brug van de autobaan over het dal van de Oise. Links en rechts van het kanaal vijvers en oude meanders van de Oise. Mooie gebouwen in Moy-de-l’Aisne. Aan elke brug over het kanaal of over de Oise staat wel een oorlogsmonument.
Eerst kwam S28–Sissy aan de beurt. Hier staan grote graansilo’s en ik vermoed dat we, nu ze aan de graanoogst begonnen zijn, vanaf hier wel eens enkele spitsen zullen tegen kunnen komen de volgende dagen. Met de afstandsbediening kunnen we hier weer op eigen tempo varen dus de sluizen S29-Chatillon, S30-Mézieres, S31-Berthénicourt en S32-Hamégicourt volgenden mekaar in vlot tempo op en we hebben na amper 9 km aangelegd aan een mooie betonnen kade voorbij de laatste sluis. Hier staan ook twee picknick banken en vuilbakken. (die nu eens niet propvol zitten).
Suzanne Deutsch de Meurthe met haar verwezenlijking en de oude ingang van de fabriek.
Namiddag een fietstocht gemaakt van de ligplaats naar en door Brissy-Hamégicourt richting Séry-lès-Mézières en vervolgens naar Ribemont. Vervolgens naar Sissy en via het jaagpad terug naar Moy-de-l’Aisne. Het was vandaag drukkend warm en we waren blij dat we na 21 km terug aan de boot waren.
Na het avondeten ben ik nog alleen met de fiets naar het dorp Moy-de-l’Aisne gereden om te kijken wat er allemaal te zien is. Mooi verzorgd dorpje met veel bloemen langs de straten. Aan de Mairie sdtaat een gedenkteken met aan de ene zijde het gedenkteken van WOI en aan de andere zijde dit van Suzanne Deutsch de la Meurthe (1892-1937) wiens familie voorvechters waren van het ontwikkelen van de luchtvaart. Er is hier ook een door haar opgerichte fabriek geweest (La Société Industrielle de Moÿ met 800 werknemers in 1935 – gesloten in 2007 ) waar allerlei onderdelen voor industrie vervaardigd werden. De ingangspoort van het fabrieksterrein staat er nog.
Dag 53 – Dinsdag – 27.06.2023 – Halte Nautique Ribemont
Het was hier rustig vannacht en we hebben goed geslapen. De twee jachten die gisteren na ons hier toe kwamen zijn deze morgen vertrokken terwijl wij aan het ontbijt zaten.
Wij vertrokken rond 10:15 uur voor onze dagelijkse fietstocht. We vertrokken aan de andere zijde over het jaagpad tot aan de sluis van Thenelles waar we het jaagpad verlieten en door het dorp tot aan de brug op de weg naar Origny Ste Benoït waar we eerst naar de bakker gingen. Aan het einde van de spoorweg die stopt aan het oude station van het dorp ter hoogte van de fabriek Sucrerie de Origny, vertrok een mooie fietspad, de ‘Voie Verte’, over de oude spoorbedding richting Guise. Die zijn we op gereden en die voerde ons langs de oever van de Oise tot zo’n 12 km verder in Macquigny.
Thenelles. Voie Verte. Elk dorp heeft hier zijn oud station. Oise in Noyales. En ieder dorp zijn pomp.
Hier draaide het fietspad af richting Proix en Guise maar wij reden iets verder over de bedding tot aan brug van sluis Noyales. Hier staken we de Oise en het Canal de la Sambre à l’Oise terug over naar de overzijde en reden via Noyales, Hauteville, Bernot, en Neuvillette naar Mont-d’Origny en terug tot Origny-Ste-Beniôte.
Na elke helling een mooi uitzicht. En hier en daar een vergeten monument. Watermolen van Lucy.
Gezien het ondertussen al middag geworden was en we nog een 10 km voor de boeg hadden, zijn we op het markplein iets gaan eten. Vervolgens volgden we de Voie Verte in de richting zuid tot aan de molen van Lucy en van daaruit verder terug naar Ribemont. Onderweg passeerden we enkele oorlogsmonumenten die we ergens onderweg op een ‘vergeten’ plek vonden. Het is blijkbaar niet alleen aan de Somme waar er in 14-18 hard gevochten is maar overal waar een rivier in de frontlinie lag.
Voor we de afdaling naar de Oise terug aanvatten reden we nog langs de Intermarché en door het dorp en zo terug naar de ligplaats. Op het einde van de rit stonden er 33 km bij op de teller.
Toen we net terug aan boord waren hoorden we het geluidsignaal van de deuren van de sluis, er was nog een boot onderweg. Toen die even later uit de sluis kwam legde die achter ons aan. Het was de Wikel (B) met thuishaven Antwerpen Kempisch Dok die via de Samber terug naar huis voeren.
We hadden gisteren gemeld dat we te 09:30 uur wilden vertrekken maar om 09:00 uur arriveerde het personeel van VNF met twee aan de sluis en aangezien we al klaar waren hebben we gezegd dat we dan maar zouden vertrekken. We dachten dat het goed vooruit zou gaan omdat ze met twee waren maar dat was een misrekening. Een van de twee was in opleiding en vermoedelijk de eerste dag want aan elke sluis en aan de hef- en draaibruggen tussen die sluizen op het traject dat die twee met ons mee reden duurde het zo lang dat het na 2 km, vier sluizen en de twee bruggen al bijna 12:00 uur was!
Over het traject van S19 Vadencourt tot S25 Origny St Benoite (7 sluizen, twee draaibruggen en 13 Km) deden we maar goed 2 uur. Hier was het telkens het getraind personeel.
Golvend landschap. Dit sluiswachtershuisje is nog bewoond. Halte nautique Ribemont.
Te 14:20 uur arriveerden we aan S27 Ribemont en wilden we aanvankelijk aanleggen boven de sluis maat toen Annie over de brug ging kijken zag ze een kade aan de overkant waar het beter liggen zou zijn. We hebben dan de sluis ook maar gedaan en zijn daar gaan liggen.
Toen we een kwartiertje vast lagen arriveerden nog 2 jachten van Tielt die op terugweg waren naar Belgie. Nu liggen we met een Belgische delegatie van 3 jachten hier in Ribemont.
Gezien er weer iets te eten moest gezorgd worden ben ik alleen naar Ribemont gereden om naar de Intermarché te zijden. Toen ik op Google Maps de weg zocht kwam er bij staan dat er een zeer steile helling op het traject zat en hiervoor heeft Annie nog een gepast. De helling bleek inderdaad niet zo lang maar heel steil.
Op de terugweg heb ik nog een verkenning van het dorp dat zoals de naam (Ribemont) doet vermoeden iets hoger ligt dan het kanaal hier.
Dag 51 – Zondag – 25.06.2023 – Halte Nautique Tupigny.
Goede plaats om te overnachten. Eerst dachten we dat we last gingen hebben van het water dat aan de sluis achter ons constant over de sluisdeuren naar beneden dondert maar dat viel reuze mee. We waren ook moe dus dat zal er wel iets mee te maken gehad hebben ook.
Gezien er hier in de buurt geen bakker of geen enkele winkel in de buurt is reden we na het ontbijt naar het 10 km verder gelegen stadje Guise. We vertrokken langs het jaagpad tot een de draaibrug in Tupigny. Daarna via de Rue des Fontaines naar een aardeweg die door het dalletje langs de weilanden liep en vervolgens bergop tot aan een grindweg die boven over de heuvelrug liep. Dan volgde een afdaling tot in Lesquielles-Saint-Germain waar we uiteindelijk op een mooi fietspad (weeral een oude spoorlijn) terecht kwamen die Axe Vert de Thiérache noemde die ons door het dal van de Oise tot aan het oude station van het stadje Guise leidde.
De Oise en de winkelstraat in Guise. Appartement waar André Godin de oprichter en sponsor van de Familistère de Guise woonde.
In Lesquielles-Saint-Germain vonden we naast het fietspad een bord met de verwijzing naar het vroegere verblijf van de Franse schilder Henri Matisse die hier een aantal jaren zou gewoond en geschilderd hebben. Het vroegere stationsgebouw en de gebouwen die er vroeger mee te maken hadden zijn allemaal gerestaureerd en dienen nu als woningen.
Het fietspad eindigde op de Rue André Godin. Dat was een industrieël die het zeer goed voor had met zijn personeel en hun families. Zoals er vroeger bij ons bij de kolenmijnen en sommige fabrieken sités met woningen voor de arbeiders gebouwd werden, zo liet hij hier in Guise meerdere grote (vroege) appartementsblokken bouwen en op de site liet hij ook een cinema en allerlei socio-culturele voorzieningen voorzien. Momenteel wordt de laatste blok gerestaureerd, de rest is klaar en is een juweeltje.
Guise is een mooi stadje aan de Oise met heel veel opgeknapte woningen, er is een straat met allemaal kleine winkeltjes en enkele horecazaken. Verder zijn er vier winkelketens die hier een vestiging hebben. In het oude centrum loopt het Canal du Moulin en het pleintje waar vroeger de oude molen stond is mooi aangelegd. De kerk staat op het begin van de helling van de heuvel waarop het oude fort Guise lag (nu ruïne met toren).
Na Guise reden we (weeral een heuvel over natuurlijk) naar Vadencourt aan het Canal de la Sambre à l’Oise, tot aan de plaats het kanaal met een aquaduct over de Oise gaat. Ergens in de jaren 2005 – 2010 is dat oude aquaduct door een vrachtboot aan diggelen gevaren waardoor het pand tussen die twee sluizen leeg liep. Het heeft tot 2021 geduurd voor dat hersteld was en tot dan was het niet mogelijk om van België via de Samber naar Frankrijk te varen. Nu ligt er een modern breed aquaduct uitgevoerd in beton/baksteen maar nu komt er geen beroepsvaart meer door.
Het nieuwe aquaduct over de Oise in Vadencourt.
De Samber en het kanaal zijn op sommige plaatsen maar 1,4 meter diep meer dus die beroepsvaart zal er waarschijnlijk nooit meer door komen. Er konden hier ook alleen maat Spitsen (39m x 5m) door de sluizen hier en de sluizen zullen hier waarschijnlijk ook nooit meer aangepast worden.
Van hieruit fietsten we dan langs het kanaal terug naar Tupigny. Onderweg zagen we nog het jacht Animo (NL – Meppel) dat richting Etreux voer.
We hadden afgesproken met de mensen van het VNF dat wij te 09:30 uur gingen vertrekken. We waren al klaar te 08:50 uur maar afspraken zijn afspraken en te 09:25 uur arriveerde het autootje van de VNF om de sluiswerking in gang te zetten. Het duurde toch nog tot 09:45 uur voor we de sluis in waren. Vandaag beginnen we aan de “sluizentrap” van Etreux zijnde 7 geautomatiseerde sluizen waarvan de volgende in gang gezet wordt wanneer je de vorige verlaat. Dat gaat dus voorruit. Wanneer je in de sluis bent moet je de groene hendel naar boven duwen en gaat de sluis achteraan dicht en begin je te zakken (of stijgen als je in de andere richting vaart). Per sluis gaan we ongeveer 4 meter naar onder dus na de trap zijn we een kleine 30 meter gezakt. Na de automatische sluizentrap rijdt er iemand van VNF mee om de volgende sluis te bedienen.
In S1-Gard en dan nog meer. In Etreux kruist de Oise het kanaal: Oise links, kanaal rechts. Overloop naar de Oise aan de andere kant.
Die zijn niet meer manueel zoals in onze oude atlas staat maar gemechaniseerd zodat de bediening vanuit een bedieningslokaaltje gebeurt. (Een aantal jaren geleden werden de sluizen op het kanaal in Dijon nog wel met de hand gedraaid) Te 12:25 uur hadden we 14 sluizen gedaan en legden we in Tupigny aan de halte nautique aan. Er is het geen water en/of elektricieit.
Gezien het vandaag weeral zo heet geworden was hebben we niet veel meer gedaan.
Dag 49 – Vrijdag – 23.06.2023 – Halte Nautique Etreux.
Deze morgen vroeg de fiets afgezet en naar de bakker in Boue gereden. Na het ontbijt vertrokken de Patricia richting Landrecies en even later wou de Agneta vertrekken door de sluizentrap. Die moest eerst nog bellen om het personeel aan de sluis te krijgen. Het lukte niet met zijn gsm en dan hebben wij maar gebeld. Er werd gezegd dat er iemand zou komen maar dat er een opvarende boot in de eerste sluis onderaan lag en dat die sluiswachter zou komen zodra die uit de sluis was. Gezien het toch nog te vroeg was om te fietsten ben ik met de fiets naar die sluis gaan kijken waar hij bleek en het bleek dat die boot eerst ook nog water moest indoen. Toen ik terug naar boven (7 sluizen op 4 km) reed en net voor de laatste was kwam het autootje van het VNF mij voorbij.
Wij hebben dan maar onmiddellijk gemeld dat wij morgen te 09:30 uur willen vertrekken, dan moeten we morgen vroeg niet meer bellen.
De halte nautique bij valavond. Het kasteel van Le Nouvion-en-Thiérache. Kerk van Esquéhéries.
Rond 10:00 uur vertrokken we met de fiets richting Boue waar we gisteren een mooie weg hadden gezien die over een oud spoortraject liep. De weg vertrok aan het oude stationnetje van Boue en liep door het bos op de linkeroever van Le Morteau richting Le Nouvion-en-Thiérache tot aan dat dorp. Onderweg zagen we langs de weg veel verse woelsporen van een meute everzwijnen. Het traject liep tot aan het oud station van Nouvion-en-Thiérache aan het Lac de Condé. Aan het stationsgebouw en rond het water ligt een recreatieterrein à la Zilvermeer maar dan zonder zand maar met gras langs het meer. Er is een speeltuin, sportvelden, tennisplaats en een camping met plaatsen voor campers.
Toen we aan de weg naar Esquéhéries kwamen arriveerden we aan het Château du Novion. Op de rechter kolom van de poort van het domein stond een wapenschild van witte kleur met drie gouden lelies en op de rechter kolom een blauw wapenschild met 3 gouden lelies. Eigendom van een ‘belangrijk’ persoon vermoedelijk.
De watermolen op La Noirrieu in Dorengt. Links het Canal de la Sambre à l’Oise en rechts La Noirrieu die hier het kanaal kruist, op de kruising Etreux.
Een eind op de weg draaiden we rechts af via La Petite Rue naar het gelijknamig gehuchtje en we volgden het dal van Le Norrieu. Verderop werd dat het gehucht La Planchette en nog verder kwamen we in het dorp Esquéhéries. Dat is een pittoresk dorpje op de plaats waar de La Calvaire uitmondt in de La Noirrieu.
Ze hebben hier een mooi gerestaureerd monumentale versterkte kerk met vier ronde torens op de hoeken van het gebouw. Het lijkt wel een kasteel. Hier hebben we onze picknick genuttigd en zagen op de kaart dat er hier in de straat een cafeetje moest zijn. We vonden Chez Eveline maar raar maar waar, ik denk dat Eveline de geest gegeven heeft gezien het zo te zien al een tijdje dicht was. Wij dan maar verder via de Rue des Juifs, nog steeds door het dal van de Noirreu tot in Dorengt. Op de bank aan de oude watermolen nog eens een stop gehouden en dan verder tot in Etreux. Hier vonden we eindelijk een terrasje (drie ronde tafeltjes en zes stoelen) voor een krantenwinkel – PMU kantoortje.
Na de dorst gelest te hebben moesten we nog een kleine bergop richting Oisy met dan de afslag via de Rue du Gard richting Boue tot aan de halte nautique. Na afloop hadden we 25 km. Het was een mooi ritje, niet te steil en op rustige wegen.
In de loop van de late namiddag kwam er plos een ziekenwagen en een Mug met sirene voorbij gereden en enkele minuten later kwam er een gele ziekenhuis helikopter aangevlogen die landde op het nabij gelegen voetbalveld. De helikopter heeft er bijna een uur gestaan voor hij vertrok, ik denk dat dat geen goed teken was voor degene die in de ziekenwagen lag.
Vandaag gaan we weer verder, we hebben het hier gezien. We vertrokken te 09:00 uur en een klein half uur later waren we aan sluis Bois de l’Abbaye. Ondertussen was het geginnen ‘zeveren’. Toen we de afstandsbediening gebruikten kregen we de melding dat we geen toegang hadden tot de sluis: de batterij van het toestel was te leeg! Toen we het toestel in ontvangst namen aan sluis Marpent waren er nog 2 van de 5 blokjes van de batterij-indicator zichtbaar en toen vroeg ik mij al af of dat voldoende zou zijn voor het traject. In de doos zat GEEN lader dus konden wij het toestel niet bijladen. Toen ik toch probeerde sprong het sein op dubbel rood. Toen we net voor de sluis probeerden aan te leggen om naar de parlefoon te gaan, hoorden wij dat er aan de deur iets in gang gezet werd. Het waren de rinketten die gesloten werden en even later gingen de deuren toch open zodat we binnen konden varen. De schutting werd toch in gang gezet en toen we boven waren heb ik de doos met de afstandsbediening in de voorziene “brievenbus” gedropt. Ik denk dat alles werd opgevolgd vanuit de centrale in Berlaimont want even later gingen de bovendeuren open en konden we vertrekken.
Van miezeren tot een stevige bui. Halte Nautique de Etreux. Wie weet welke boom dit is. Serieuze dennenappels hebben ze hier.
We zitten nu op het hoogste pand van het Canal de la Sambre à l’Oise en enkele km verder namen we ‘afscheid’ van de Samber die hier naar het oosten buigt richting Barzy-enThiérache waar iets verder de bron ligt. Ondertussen was het heviger gaan regenen en moesten we de regenjassen boven halen. Iets voorbij Oisy wordt het kanaal gevoed door het riviertje Le Morteau. Van hieruit gaat het terug bergaf en gaan we de loop van Le Morteau volgen in de richting van de rivier de l’Oise.
Net voor sluis 1 Gard arriveerden we te 10:50 uur aan de Halte nautique d’Etreux. Hier is een vlottende steiger met boxen met plaats voor 20 boten. Er is gratis elektriciteit en water en het centrum is een tweetal km hier vandaan. Weer een mooi plaatse om enkele dagen te liggen!
De fabriek van Materne. Het gemeentehuis en de stevige kerk van Boue (met de scheve toren)
Toen het rond 16:00 uur stopte met regenen hebben we wandeling naar en door Boue gemaakt. Het is twee kilometer hiervandaan. Hier staat een grote vestiging van Materne (die van de confituur) en dat ruik je soms wel als de wind goed staat. Hier worden potten confituur gevuld en worden van die knijpzakjes met vruchten gemaakt. Naar het aantal auto’s die hier op de parking staan te zien wekt hier wel wat volk. De fabriek hebben ze hier te danken aan de Belg Eduard Materne die daar hier mee gestart is. Volgens informatie op het internet maken ze hier per jaar een zeer groot aantal van de knijpzakjes. Boue is aan de kerk te zien ook al een heel oud dorp. In verschillende straten staan er rijen huizen die volgens ons gewezen fabriekshuisjes geweest zijn.
Wij hebben vandaag het gezelschap gekregen van de boot Patricia (NL) die de Samber gaan afvaren en de Tristan (DK) die vandaag in Hautmont vertrokken was en te 16:00 uur nog aan de sluizentrap wou beginnen en de openstaande sluis was ingevaren maar zich toch bedacht en hier ook heeft aangemeerd.
Dag 47 – Woensdag – 21.06.2023 – Kade Catillon-sur-Sambre.
Goede plek om te liggen. We hebben goed geslapen, alleen begon rond 05:30 uur het verkeer op te komen en telkens er een vrachtwagen over de brug rijdt, dendert die een beetje zodat we wel vroeg wakker waren. Van de gewone auto’s hebben we geen last. We gaan hier vandaag toch nog blijven liggen en rijden voormiddag ons dagelijks ritje nu het nog niet te warm is.
Mooie vergezichten. Oude sloep die gebruikt werd voor een steekspel op het water.
We vertrokken over de Avenue de la Groise richting La Groise en namen de eerste weg links, de Rue Verte die we enkele honderden meters volgden toe aan de Route de Beaurevoir die ons over de heuveltop richting Landrecies leidde. Links en recht mooie uitzichten op het coulissen-landschap. Eenmaal boven werd het een mooie afdaling tot aan de Rue de la Follie die ons tot in Landrecies bracht. Hier hebben we dan gewinkeld en hebben de terugweg aangevat over de Rue de Landrecies richting Ors. In Ors eerst een stukje naar beneden richting Samber en dadelijk linksaf langs de Rue Verte terug naar ons vertrekpunt. Om eens naar de bakker en de winkel te rijden hadden we weeral 18 km bij.
Namiddag was het weer te warm om iets te doen. Ik ben namiddag alleen nog een klein toertje in de buurt gaan doen. Op verkenning over het jaagpad naar de volgende sluis en langs de andere oever terug naar het dorp.
Deze morgen te 06:15 uur wakker geworden van de vuilkar die de huiscontainers in de straat kwam ophalen. Het voor gisteren avond aangekondigde onweer hebben we niet gehad. Het is hier goed liggen maar we gaan vandaag verder varen naar Cantillion-sur-Sambre.
We vertrokken te 09:15 uur en hadden dadelijk sluis Landrecies. Die stond leeg en werd onmiddellijk bediend. Toch wel een fijn systeem met die afstandsbediening, je moet bijna nergens wachten en alles werkt hier dan nog ook. (Is op de Maas met de afstandsbediening daar wel eens anders!). Voorbij deze sluis varen we op het Canal de l’Oise à la Sambre, de nu onbevaarbare Samber loopt aan onze SB zijde langs het kanaal. Aan beide zijden van kanaal en Samber liggen mooie grote plassen waarop eendenhuisjes gebouwd zijn. Verderop het kanaal varen we door een weidegebied waarvan de weides omzoomd zijn met hagen en houtwallen. Een ooievaar was ook van de partij.
Voorlopig is er nog water. Werken = wachten. Plots stonden we voor de poort. Tunneltje onder de spoorweg in Bazuel.
Na sluis Landrecies was het 6 km tot sluis Ors. Aan sluis Ors zijn moderniseringswerken in uitvoering, namelijk nieuwe verlichting en seinbakken worden geplaatst. Aan BB zijde wordt de oever gemaaid en iets verderop dienden we een kwartier te wachten, daar lag een kleine duwbak met een duwbootje dwars over het kanaal. De bak werd daar achter gelaten en het duwbootje voer voor ons uit. Toen we aan de ophaalbrug van Cantillion-sur-Sambre arriveerde lag het bootje klaar achter een ponton met een kraan. Toen de ophaalbrug open ging mochten wij eerst door en hebben wij ons aan BB zijde aan de kade (met elektriciteit en watertappunt) net voorbij de brug aangelegd.
Brits oorlogskerkhof WO I verloren tussen de velden in Ors. Dreigende wolken van het onweer.
Namiddag een fietstocht gemaakt (23 km) van Catillon-sur-Sambre naar Ors. Verder naar het Bois du Fontaine-au-Bois waar we doorheen fietsten en terecht kwamen aan de afsluiting van een militair domein en niet verder konden. We hebben dan een pad (ook gemerkt als een van de Grote Routepaden) gevolgd door het bos dat de afsluiting kilometers ver volgde tot we op de weg van Pommereuil naat Bazuel uitkwamen. Die hebben we dan gevolgd, onder de spoorlijn door; tot in het dorp. Vanaf hier volgden we de Rue National richting Catillon-sur-Sambre. Afsluitend zijn we nog door het dorp gereden om te kijken of er hier een bakker is maar dat was niet het geval. Een kleine superette langs de Rue National was gesloten tot 01.07.23 dus daar konden we ook niet terecht.
In de loop van de avond kregen we een goede onweersbui over ons heen en hebben we wat TV gekeken.
Dag 45 – Maandag – 19.06-2023 – Steiger Landrecies.
Gisteren avond is er een serieus onweer geweest met veel regen. Ze voorspellen voor vanavond terug onweer dus zullen we op tijd vertrekken om te fietsen.
Voormiddag zijn we eerst gaan winkelen en nog een was gaan draaien (Container met wasmachines en droogkast op de parking van de Carrefour).
Namiddag een mooie fietstocht van 24 km gemaakt. Van de kade via de D959 tot aan de D964 en daar via de Rue de la Bouflette omhoog de heuvel op. Bovenaan via de Chemin des Fayts naar Grand-Fayt, door het dorp door de Rue de la Berthière tot op de Rue de Maroilles. Via deze weg en de Rue des Vignies en de Rue de la Basse tot aan de mooie watermolen op de L’Helpe Mineure (zijriviertje van de Samber) in Maroilles. In het centrum linksaf via de Rue du Lietenant tot aan de oude watermolen op de L’Helpe Mineure en vervolgens via de Chemin de Bruneau en de Chemin de Préseau terug naar de D959 en Landrecies.
De site van de watermolen van Maroilles. Nog een zichtje van op de vissteiger naar de steiger.
Het zijn hier wel geen hele steile hellingen meer maar wel heel lange om telkens van de ene beek naar de andere te fietsen. Terrasjes vindt je hier niet, er zijn dan ook weinig fietsers te bekennen. Het is wel een mooie streek om met een motorfiets rond te toeren en we zijn vandaag ook weer twee groepen tegen gekomen. Rond 18:00 uur hebben de vissers die hier vanmorgen aan de overkant zaten alles opgebroken en het wordt meer en meer bewolkt en ik denk dat het niet zo lang meer gaat duren voor het begint te regenen.
De bakker van de boulangerie die we gisteren avond gezien hadden en waarvan we dachten dat die vandaag wel zou open zijn is blijkbaar een corona-slachtoffer die het niet overleefd heeft. Gezien de bakkerij niet open was ben ik in de krantenwinkel er vlakbij gaan vragen of er ergens brood te vinden was en die man vertelde mij dat. De dichts bij zijnde bakker is vandaag ook niet open maar gelukkig was er hier een kleine supermarkt die zondag voormiddag open is. Ze hebben er lekkere baguettes.
We vertrokken te 09:50 uur. We verwachten vandaag wel wat tegenliggers te krijgen gezien het feest in Landrecies gisteren namiddag was en de boten die eergisteren in Hautmont vertrokken waren vandaag zullen terugkeren. Hzet bleek inderdaad het geval te zijn. Aan sluis S3 – Sassegnies kwamen we de eerste 2 tegen. Onderweg naar sluis S2 – Hachette de 2 volgende, net aan die sluis weer 2, net voor sluis S1 - Etoquies weer 2 en na de sluis de laatste.
Hier wordt het landschap terug opener. Nieuwe steiger in Landrecies.
Aan sluis S1 – Etoquies stond de linkerdeur geblokkeerd en niet helemaal open. De afstandsbediening werkte niet en er verscheen “Handbediende sluis” op het scherm. De deur ging enkele malen terug dicht en open en toen kwam er iemand bovenaan die teken deed dat we binnen mochten varen. Er dreef ook een ca 20 cm dikke en 6 meter lange boom voor de ingang van de sluis en die dreef mee naar binnen. Toen die eruit getrokken was en het stuk hout dat tussen deur en muur zat verwijderd was konden we geschut worden.
Te 12:40 uur legden we aan de spiksplinter nieuwe drijvende aanlegsteiger in Landrecies aan. De steiger werd gisteren ingehuldigd en daar kwam het hierboven genoemde feest van. Op deze steiger is elektriciteit en water voorzien die bediend gaat worden met de app I-Marine maar tot de poort afgesloten kan worden is het liggen en de dienst gratis. Hebben wij hier weer geluk zeg.
Hier hebben ze verschillende oude kazernes. Van de ene hebben ze appartementen en van de andere culturele gebouwen gemaakt.
Namiddag hebben we een wandeling door het dorp gemaakt en zijn aan de (ook) nieuwe steiger boven de sluis gedag gaan zeggen tegen Rob en Elly van de Eleonore (NL) die hier al enkele dagen liggen.
Goede overnachtingsplaats. De bakker is op 500 m en de baquettes zijn er zoals ze moeten zijn :‘Frans’. Er is gisteren nadat we aangelegd hebben geen enkele boot gepasseerd.
Wij waren deze morgen als eerste toen de lichten van de sluis S5 Pont-sur-Sambre aangingen en vertrokken te 09:15 uur.
Na ca 4 km arriveerden we aan sluis S4 Berlaimont. Hier moeten we ons vignet voor Frankrijk nog kopen aangezien ik dat niet via internet kon. Toen we boven in de sluis waren aan het kantoor het vignet gaan kopen. Ik meen me te herrinneren dat je vroeger een vignet kon krijgen voor 1 dag, 7 dagen, 14 dagen, 1 maand 3 maanden 6 maanden of 1 jaar. Dat blijkt nu voor de maanden telkens een nieuw vignet te zijn voor elke maand (163,5 €) We hebben dan maar 2 vignetten gekocht en we zien daarna wel. Ik moest nog wel naar het dorp om cash af te halen gezien je hier NIET met de kaart of de app kunt betalen!
Na de sluis hebben we op de arm van de barrage aangelegd op de halte fluvial. Hier is (nog) geen elektriciteit en of water maar dat wordt momenteel wel aangelegd. We zijn te vroeg
Kade en kerk van Berlaimont. Maar in het bos daar zijn er ja-agers, hali halo……
Namiddag een fietstocht (24 km) gemaakt door het grootste aaneengesloten woud (9000 Ha) in het departement Nord pas de Calais. Het situeert zich tussen Samber en Schelde en is doorkruist met gravel fietspaden en een paar geasfalteerde (maar slecht onderhouden) wegen. In de loop van de avond nog een plaatselijke rit door en rond Aulnoye-Aymeries.
Over het jaagpad van rechteroever tot in Leval. Daar vond ik langs het riviertje La Tarsies een merkwaardig tafereeltje. (Zie foto). In Aulnoye-Aymeries staat een van de grootste staalfabrieken van Frankrijk, firma Vallourec Tubes France, waar ze metalen buizen maken voor de olie- en gasindrustrie (pijpleidingen) die over heel de wereld uitgevoerd worden.
Goede jachthaven met goede faciliteiten. We hebben goed geslapen. Deze morgen voor wij vertrokken waren er al een tiental jachten vertrokken. Achteraf hoorde ik van de havenmeester dat er morgen in Landrecies een feest en een evenement op het water is. Doordoor is er morgen daar ook een stremming van 14.00 tot 17.00 uur. Voor het ontbijt een wandeling naar het centrum gemaakt om de bakker financieël wat te steunen en daarna te 10:00 uur vertrokken. Het is 8 km varen tot de volgende sluis S6 Quantes. De Samber slingert hier tussen de heuvels en maakt grote bochten waardoor het hier mooi varen is. Op veel plaatsen staan de koeien ofwel onder de bomen in de schaduw of aan de waterkant. Die beestje hebben het ook warm denk ik.
Zalig varen hier. Post, toren en gedenkteken in Pont-aux-Sambre
Toen we aan S6 Quantes arriveerden lagen de laatste twee boten die vertrokken waren (en al een dik half uur voor ons moesten zijn) nog voor de sluis. Blijkbaar hadden die iets verkeerd gedaan met de afstandsbediening want het sein bleef op rood staan. Uiteindelijk zijn ze bij rood sein toch de sluis in gevaren maar toen ging de sluis niet dicht. Ik heb dan maar met ons kastje de sluis in werking gezet met het gevolg dat wij achteraf 10 minuten moesten wachten voor we de sluis terug konden bedienen. Aan sluis S5 Pont-aux-Sambre was het terug prijs. We hebben ze nu maar laten sukkelen en hebben aan de steiger voor de sluis aangelegd. We lagen vast te 12:25 uur.
Dag 41 – Donderdag – 15-06-2023 – Kade km 5 Merbes-le-Château – YH Hautmont
Deze morgen rond 06:15 uur arriveerde de eerste visser en toen we opstonden zaten er al een vijftal op een rij. Na eerst naar het depot de pain in het dorp te zijn geweest voor een verse baguette en het daaropvolgende ontbijt vertrokken we klokslag 09:00 uur. We gaan vandaag de grens over en in Solre-sur-Sambre hebben we de laatste sluis van Belgie. Toen we daar arriveerden en een toeterden kwamen er enkele personeelsleden naar buiten maar de sluis stond naar boven en aan de andere kant kwam er net een jacht in afvaart dus die sluis stond voor hem klaar en wij moesten 100 m terug achteruit om die na de schutting te laten passeren.
Solre-sur-Sambre. Soms zijn het villa’s langs het water. Samber voorbij Maubeuge. Beelden in Hautmont.
In sluis hebben we de watervoorraad terug aangevuld en kregen we het document (vaarvergunning) dat we eigenlijk bij het binnen komen in Wallonie in Lannaye hadden moeten krijgen.
Nu voeren we Frankrijk binnen en ging het verder tot aan S9 – Marpent. Hier hebben we aangelegd omdat we dachten dat we hier het vignet voor Frankrijk moesten halen maar dat bleek niet hier te zijn. De parlefoon was stuk dus werd het even bellen. Na het gesprek kregen we via een automaat een doos afgeleverd met daarin de afstandsbediening voor de geautomatiseerde sluizen hier.
Na S9 – Marpent voeren we voorbij het dorpje Boussois waar we een mooi nieuwe kleine kade vonden maar die was nog niet klaar, er waren nog werken aan de gang en we konden nog niet van de kade af. De volgde sluis was S8 – Maubeuge. Hier achter ligt een lange kaai maar het was er vuil en er waren weinig bolders dus zijn we verder gevaren. Het stuk voorbij Maubeuge deed ons aan Charleroi denken, veel oude industrie en alles vervallen, en veel afval in het water! Te 13:05 uur volgde S7 – Hautmont en toen we daar boven kwamen zagen we voorbij de bocht boten liggen. Hier ligt zowaar een mooie grote jachthaven (staat niet in onze weliswaar oude vaaratlas en ook niet in de app van Waterkaarten!) Aan stuurboordzijde hebben we aan de kade buiten de jachthaven te 13:35 uur aangelegd. Het was welletjes voor vandaag, weer 24 km en 4:45 uur gevaren, veel te lang naar onze zin maar het ging onderweg nergens anders.
We vermoedden dat het liggeld hier wel buitensporig zou zijn maar het was juist de minst dure tot nu toe: 1 €/m.
Dag 40 – Woensdag – 14-06-2023 – Kade km 5 Merbes-le-Château
Heel goed geslapen hier. Alleen arriveerde rond 06:00 uur een stel vissers waardoor we door het dichtslaan van hun autoportieren op de parking en het gerammel van hun potten en pannen waarin ze hun visvoer klaar maakten wakker werden. We zijn toch terug in slaap gevallen tot 08:00 uur. Geen last gehad van verkeer op de brug en of aankomende of vertrekkende auto’s op de parking wat op sommige plaatsen wel het geval geweest is.
Na het ontbijt een korte wandeling door het dorp(je) gemaakt. Er is niet veel te zien maar ze hebben hier toch een café, een frituur met een klein winkeltje waar een ‘depot de pain’ is. Dus morgen vroeg kunnen we weer een verse baguette halen.
Het dorpspleintje in Merbes-le-Chäteau. Hier woonde de smid. Jachthaven Erquelinnes.
Namiddag was er controle van de Waalse dienst Milieu en Bos denk ik, gezien ze de vissers die er van deze morgen zaten kwamen controleren. Bij een ervan was er iets niet in orde met zijn leefnet want hij moest alles terug uitzetten en er werden bonnen beschreven ! Ze doen hier dan toch controle.
In de loop van de namiddag zijn we met de fiets tot in Erquelinnes gereden. We zijn eerst eens naar de jachthaven gaan kijken. De jachthaven ligt in een redelijk groot dok en om er binnen te komen moet je onder de spoorbrug door. Er kunnen nogal wat boten liggen. Het moet vroeger een grote bedrijvigheid geweest zijn met al die spitsen die hier toen rond voeren maar nu liggen er enkel een aantal jachten en er is plaats op overschot. In Erquelinnes zijn er genoeg horecazaken en winkeltjes maar er staan ook veel gebouwen leeg. Tijdens de terugrit zijn we nog langs Lidl gereden en zo langs het jaagpad terug naar de boot.
De vissers die er al de hele dag met drie onder een paraplu zaten met enkele koelzakken blikken bier hielden een barbecue en ze waren al goed aangeschoten. Het waren enkele lokbroeken die tot de zon onderging zijn blijven zitten en de helft van de tijd zaten te zingen.
Rond 22:45 uur zijn ze opgekrast en zijn wij ook gaan slapen.
Dag 39 – Dinsdag – 13-06-2023 – Kade Thuin – Kade km 5 Merbes le Château
Na het ontbijt nog wat boodschappen gedaan. Deze morgen vertrok eerst de Eleonore en wij rond 10:10 uur. We passeerden de sluizen S4 Lobbes, S3 Fontaine-Valmont en S2 La Bussiere waar we alle drie vlotjes doorheen konden gezien ze open stonden en te 12:25 uur arriveerden we op de eerste plaats waar het mogelijk was aan te leggen zijnde de kade op km 5 in Merbes-Le-Château. Hier kan je aan twee zijden aanleggen en wij kozen BB kant waar er achter een zeilbootje dat met kettingen vastgemaakt was nog net plaats was voor ons. Het zou wel eens kunnen dat de eigenaars van het bootje ‘coronaslachtoffers’ zijn. Het ligt hier zo te zien al een paar jaar maar het is zodanig goed vast gemaakt dat het mij niet lijkt dat het zomaar achtergelaten is. (Registratienummer B42944). Onderweg was het heel mooi varen maar nergens plaats om aan te leggen en te blijven liggen.
Aanlegplaats Lobbes. Hier wordt het landschap zo een beetje Frans. Kade Merbes-Le-Château.
Het is weer heel warm vandaag dus gaan we niet te ver fietsen en waren van plan een korte fietstocht te maken om toch maar iets beweging te hebben. We vertrokken te 16:00 uur richting Hantes-Wihéries waar we de loop van La Hantes volgden, dat is een kronkelend zijriviertje van de Samber dat door een mooi dal loopt. We volgden een MTB fietspad dat ons stukje over Frans grondgebied richting Bersillies-l’Abbaye loopt. Vervolgens door het klein dorpje Bousignies-sur-Roc (de naam zegt genoeg, stukken mooie afdaling maar ook stukken steil bergop) waar we naar de overkant van het riviertje reden. Door de velden en bossen op de heuvel langs de Chemin-du-Petit-Sartiau terug naar Belgie waar we een kilometer via de Chaussée de Mons (geen fietspad! – snel verkeer!) moesten volgen om terug boven op het plateau via de Rue Fonds de Nos Bois tot in Leers-et-Fosteau reden.
Brugje over de La Hantes in Bousignies-sur-Roc. Fred Flintstone heeft hier zijn Dino achtergelaten!
Daar konden we via een rustige weg naar Fontaine- Valmont waar we terug aan het fietspad van de Ravel Sambre kwamen en de laatste 7 km tot Merges-le-Château vlakke weg hadden.
Bij terugkomst hadden we toch wel weer 25 km in de benen (kort ritje hé!).
De vissers waren allemaal naar huis en we hadden de kade weer voor ons alleen. Tot 23:00 uur hoorden we wel muziek van aan de overkant ergens in het dorp maar daarna werd het heel rustig.
Vandaag hebben we niet veel gedaan buiten een wandeling van ca 4 km. We vertrokken langs het zijriviertje de Biesmelle dat op rechteroever uitmondt net voor de kade waar we lagen. Ongeveer 1 km verder staken we het riviertje over naar het wandelpad dat ons naar en door de “Hangende tuinen van Thuin” leidde. De tuinen zijn op de berghelling gemaakt in terrasvorm en allemaal ommuurd met hoge muren. Momenteel zijn veel van de tuinen buiten gebruik en verwilderd, er groene hier en daar al opgeschoten bomen in. Er zijn er een aantal waar druivenranken op geplant zijn en we vinden zowaar nog enkele groentetuintjes. Dat moet vroeger, toen die allemaal bewerk en onderhouden werden, wel een mooi zicht geweest zijn.
De “Hangende tuinen van Thuin” Panorama van aan het belfort naar de Samber. Belfort
Het paadje leidde ons helemaal naar boven tot aan de rand van de bebouwing en naar het plein aan het Belfort. Van hieruit heb je heel mooie panorama’s aan weerszijde van de helling. Na een verfrissing op het terras voor het belfort begonnen we aan de terugweg naar beneden. Dit is een heel lange trap die tegen de helling slingert en beneden in La Bass-Ville uitkomt.
Voor de rest vandaag niet veel gedaan als wat gebuurt met Willem & Jose van de Nieuwe Zorg (boot met bouwjaar 1903 !) en Rob en Elly van de Eleonore (Zelf afgebouwd casco). In de late namiddag arriveerden nog de Scheepsrecht (NL) en de Stella Maris (NL) Die laatste wou tegen de Eleonore gaan liggen omdat hij stroom ‘moest’ hebben terwijl er vooraan nog plaats was voor twee boten.
Er was nogal wat commotie omdat er maar twee stopcontacten waren waar spanning op stond en zij echt wel stroom nodig hadden omdat ze een diepvries aan boord hadden. Ondanks zijn uitlatingen en aanstellerige aanpak hebben we het uiteindelijk opgelost door hem enkele koppelstukken en een eind kabel te lenen zodat ze bij ons konden inpluggen.
Watertoren Thuin. Langs de lange trap naar beneden. Zonsondergang.
Momenteel is de stroom nog gratis gezien de nieuwe verdeelkast nog niet helemaal klaar is om met de app te werken maar dat zou volgende week opgelost worden en dan zouden er 12 aansluitingen (tegen betaling dan) beschikbaar zijn.
Deze morgen besloten om toch maar de wandeling naar boven te maken voor een lekkere baguette. Het is nog vroeg en lekker fris onder de bomen. Onderweg toch enkele die hards tegen gekomen die de berg op fietsten. Ze gingen niet veel sneller dan ik te voet. Boven aan de helling toen de zon van achter de bomen kwam werd het dadelijk zweten. Bij de bakker was het al druk, niet moeilijk als de de enige bent in de omtrek.
Thuin in aantocht. Kade Thuin. Langs de Biesmelle.
Wanneer ik terug beneden was ging er net een bootje uit de haven vertrekken en we besloten met hen mee te varen en onderweg maar te ontbijten. We moeten vandaag (niks moet maar we gaan het toch doen) naar Thuin, zo’n 10 km verderop met 4 sluizen (S8 Abbaye D’Aulne, S7 Trou D’Aulne, S6 Grand Courant en S5 Thuin) die hier allemaal met de hand bediend worden.
Het bootje dat voor ons vertrok had de havenmeester als passagier aan boord en later bleek dat het die mensen hun eerste reis was waar ze aan begonnen en dat de havenmeester een stuik mee ging om wat raad te geven bij het nemen van de sluizen. Het schutten in de klaar staande sluizen ging vlot voort en te 10:10 uur waren we in Thuin. Het andere bootje ging verder tot Erquelinnes.
Er waren nog twee vrije plaatsen in Thuin en we vernamen dat er net voor onze aankomst een grote boot vertrokken was. Hebben we hier weer geluk. Er is hier ook elektriciteit dus gaan we de batterijen nog eens goed vol pompen aangezien gisteren avond maar 45 % op de batterij meer hadden.
Na het ontbijt vertrokken voor een fietsrit naar Thuin om te gaan winkelen. Langs de Samber vertrokken en in Thuin na een terrasje steil de heuvel op tot aan de Haute-ville. Vervolgens over de bovenzijde van de heuvelrug terug in de richting Charleroi tot aan het kruispunt met de weg naar Landelies waar het steil naar onder ging tot aan de rivier. Na afloop weeral 26 km bij op de teller.
Dag 35 – Vrijdag – 09-06-2023 – Kade km 36 Marchienne au Pont – YH Landelies
Normaal zouden we hier twee dagen blijven liggen maar we besloten vandaag toch verder te gaan. Veel is er hier niet te zien en de omgeving ligt er vies en vuil bij. Overal achtergelaten afval in de starten, langs en in het water.
We vertrokken te 09:05 uur en waren al snel aan S10 – Monceau. Toen we aan de sluis arriveerden en die opriepen kregen we geen antwoord. Na een keer of zes opgeroepen te hebben kregen we dan toch antwoord maar het duurde tot 10:00 uur eer de sluis bediend werd en we waren pas te 10:35 uur buiten. Vervolgens ging het verder naar sluis S9 – Landelies. Vanaf hier zijn de sluizen op spitsenmaat en dus maar 5.15 m breed, het wordt sinds lang weer mikken om binnen te gaan.
De sluis is hier weer handbediend, dus de sluismeester met de deuren manueel bedienen. Het is weer wennen daaraan.
Vanaf hier wordt het weer mooi varen. YH Landelies.
Net voorbij de sluis hebben we aangemeerd bij YH Landelies die op de zijarm met de barrage ligt. Er was nog net een plaatsje vrij helemaal vooraan waar we net tussen konden.
Namiddag hebben we een fietstocht gemaakt naar de Abbay d’Aulne hier enkele km verderop. Het is een ruine waarvan de eerste bouwwerken dateren uit de 13e eeuw. Van de abdij rest alleen een kerk die later gebouwd is. De abdij zelf ziet er maar miserabel uit. We maakten een rit rond de top van de heuvel waar aan de voet ervan de abdij lag. Terug aan de boot hadden we 15 km.
Panorama van Thuin Basse-ville. Gedenkteken op een bosweg.
In de loop van de avond heb ik alleen een wandeling gemaakt van aan de haven het paadje de heuvel op en langs de andere kant terug. Goed dat Annie niet mee gegaan was want het was weer heel steil.
