Ik ben Annie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Prinses.
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 05/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: kleindochter Emelie, lezen, schrijven, dansen, wandelen enz....
Aangename kennismaking!
Buiten de vele hobby's heb ik ook een luisterend oor voor alle lieve (en minder lieve) mensen in mijn leven. Ik respecteer elke geloofsovertuiging, rang, stand en ras. Iedereen heeft recht op een eigen visie
Wanneer we echt tevreden mensen zijn is er niets meer dat ons nog woedend maakt, angstig maakt of triestig maakt. De tijd staat stil. Er is geen verleden, geen toekomst en we vergeten zelfs het heden. In die tevredenheid komt energie vrij!
Schuld voelen is achterwaarts en met een pijnlijk gezicht de toekomst binnenstappen. Schuldgevoelens onderhouden is tijdverlies. Er is aan het gehele verleden geen enkele seconde te wijzigen.
Verdriet is een heel gezonde emotie, het werkt zonder grote inspanning louterend en zuiverend.
Verdriet is druppelsgewijs naar een nieuwe status groeien.
Uiteindelijk, misschien wel op hoge leeftijd, ontdekken we onze echte status, waarna het verdriet achterwege blijft. Dat is de status van MENSZIJN, waarbij we leven door wat we zijn en niet meer door wat we schijnbaar in bezit hebben.
De nieuwe status heeft het voordeel dat de tevredenheid zich vlugger kan aandienen en op een hoger niveau dan vroeger.
IN ELKE TRAANDRUPPEL ZIT IETS WAT WE NIET MEER NODIG HEBBEN.
We zijn ambachtelijk bezig wanneer we verzinken in de bezigheid en wanneer we die bezigheid kunstzinnig benaderen, m.a.w. het moet heel mooi zijn en het moet heel goed zijn. Typisch aan een ambachtelijke bezigheid : de tijd vliegt voorbij, alles verloopt moeiteloos en er is een evenwicht tussen denken, voelen en handelen.
Je leeft vandaag. Je hebt maar deze dag. De vorige dagen komen nooit weer en je kunt ook nooit gisteren leven. Aan het verleden is niets meer toe te voegen, afblijven dus! Als je vandaag leeft en zo weinig mogelijk in het verleden en in de toekomst vertoeft met je gedachten, dan kan je "groeien".
Werken aan je tevredenheid is als het beklimmen van een berg. Elke stap is belangrijk. Je kunt maar één stap tegelijk nemen. Geniet van het klimmen. Het uitzicht op de dingen verandert bij elke stap, hoe klein die ook is.
Boeken zijn voor mij een passie, één van de zovele... Uit elk boek haal ik teksten die mij raken, teksten die iets in mij losmaken, pittige aforismen. De volgende dagen wil ik jullie laten meegenieten van enkele pareltjes uit het boek : "Handleiding in tevredenheid" door S. Keymeulen.
Laten we beginnen met het onderwerp "LIEFDE".
Verliefd worden is een crisis. Verliefdheid is zichzelf herkennen in de andere en dat is verrukkelijk!
Verliefd zijn op de zon brengt met zich mee dat elke regenbui ons ongelukkig maakt. We worden selectief blind en doof. We zijn het contact verloren met de gehele omgeving. Verliefd blijven op dingen die buiten onszelf liggen maakt ons arm. We zien dan slechts de rijkdom in de andere en vergeten de eigen originaliteit. De waarheden komen dan buiten onszelf te liggen en daardoor kunnen we innerlijk flink verarmen.
Verliefdheid mag vlug overgaan in rustig maar rijkelijk beminnen.
Da' s een hele goeie :
Mensen moet je beminnen alsof het bloemen of bomen waren. Zet ze dus niet in een vaas en maak er ook geen bonsai van.
De magie van het lezen van boeken schuilt in het feit dat ze ons de kans geven om in onze verbeelding het leven van een ander binnen te gaan. We ontdekken ook waarheden over onszelf, over ons eigen leven, waarheden die we daarvoor niet konden zien. Vooral het lezen van spirituele en filosofische boeken is een ware zoektocht naar antwoorden op de grote vragen van het leven. En wat heel belangrijk is, af en toe een goed humoristisch boek uit de kast te halen, kwestie van de zonnige kant van het leven niet uit het oog te verliezen.
Staar je niet blind op de tragedies van de wereld.
Er gebeuren triestige dingen in onze wereld. Het is beter dat we ons daar niet blind op staren, maar hoop koesteren voor de toekomst. Denk aan het potentieel van de wereld. Mensen zijn bezorgd, ongerust en vragen zich af : "Hoe moet het verder in deze maatschappij?" Het verschil tussen meer en minder gelukkige mensen is wat ze doen met hun bezorgdheid. Minder gelukkige mensen wentelen zich in de problemen die ze zien, terwijl gelukkige mensen zich concentreren op de mogelijke verbeteringen in de toekomst.
Prachtig gedicht van Rudolf Otto Wiemer (1905-1998), vertaald door Harry Gielen.
Wat ik mij wens.
De onvermoeibaarheid waarmee de lijster blijft zingen als het donker wordt. De moed van het gras om na zoveel winter groen te worden. Het geduld van de spin die niet baalt om het vernielen van haar web. De kracht in de nek van de boomklever. Het onveranderlijke woord van de kraaien. Het zwijgen van de vissen gisteren. De vlijt van de houtwespen, de lichtheid van hun raten. De onomkoopbaarheid van de spiegel. De wakkere aard van het uurwerk. De slaap van de larve in de akker. De lust van de salamander aan het vuur. De hardheid van het ijs dat de kou trotseert, maar dat smelt in het prille licht van de liefde. De gloed van hout dat verbrandt. De armoede van de wind. De puurheid van de as die blijft.
Ik ben Annie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Prinses.
Wanneer we echt tevreden mensen zijn is er niets meer dat ons nog woedend maakt, angstig maakt of triestig maakt.
Schuld voelen is achterwaarts en met een pijnlijk gezicht de toekomst binnenstappen.
Hier volgen nog enkele nuttige tips van Staf Keymeulen uit zijn boek :
We zijn ambachtelijk bezig wanneer we verzinken in de bezigheid en wanneer we die bezigheid kunstzinnig benaderen, m.a.w. het moet heel mooi zijn en het moet heel goed zijn.
Je leeft vandaag. Je hebt maar deze dag. De vorige dagen komen nooit weer en je kunt ook nooit gisteren leven. Aan het verleden is niets meer toe te voegen, afblijven dus!
Oosters gezegde :
Werken aan je tevredenheid is als het beklimmen van een berg. Elke stap is belangrijk. Je kunt maar één stap tegelijk nemen.
Een afwijzing betekent alleen een mislukking als je niet in jezelf gelooft. Voor mensen die in zichzelf geloven is het enkel een uitdaging.
