Ik ben Annie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Prinses.
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 05/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: kleindochter Emelie, lezen, schrijven, dansen, wandelen enz....
Aangename kennismaking!
Buiten de vele hobby's heb ik ook een luisterend oor voor alle lieve (en minder lieve) mensen in mijn leven. Ik respecteer elke geloofsovertuiging, rang, stand en ras. Iedereen heeft recht op een eigen visie
Waardeer de onschatbare waarde van een dag, DEZE DAG, niet de dag van morgen. De dag van vandaag biedt minstens zestien uren die vol kansen, blijheid, opwinding en prestatie kunnen zijn. Maak er een geweldige, creatieve belevenis van! Je moet de dag aangrijpen, want hij vliegt voorbij, hij telt slechts vierentwintig uren. Om even over na te denken : Als je tachtig jaar wordt, heb je maar 29.200 dagen!
Je hoeft niet altijd aan dingen gehecht te zijn. Er zijn ook andere vormen zoals de mening van de mensen. Hoe minder je gehecht bent aan de mening van anderen, hoe beter. Doe wat je doet voor jezelf, zonder emotioneel aan het resultaat gehecht te zijn. Doe alles in de wetenschap en het vertrouwen dat het allemaal zal worden zoals het geacht wordt te zijn. Laat al je twijfels los.
In staat zijn iemand lief te hebben, zonder hem in welke vorm dan ook te willen sturen. Het vermogen niet te bepalen hoe een beminde zijn leven zou moeten leiden en die persoon lief te hebben zoals hij is, is een waardevolle oefening in onthechting. Niet oordelen, iedereen heeft recht op eigen gevoelens.
We mogen heel veel van onze kinderen houden, maar we mogen er ons niet aan hechten. We hebben niet het recht te oordelen over de beslissingen die ze nemen op hun levensweg. Ze moeten hun leven leven. Wij kunnen dat niet voor hen doen.
Dit wordt zeer mooi verwoord door Khalil Gibran :
JE KINDEREN ZIJN JE KINDEREN NIET. ZE ZIJN DE ZONEN EN DOCHTERS VAN HET VERLANGEN VAN HET LEVEN NAAR ZICHZELF. ZE KOMEN DOOR JOU, MAAR NIET VAN JOU. EN HOEWEL ZE BIJ JE ZIJN, ZIJN ZE NIET VAN JOU.
Geloof hechten aan je eigen gedachten, geloven dat wat voor jou in het diepst van je hart waar is, ook waar is voor iedereen - dat getuigt van karakter.
Ralph Waldo Emerson
Onbewust zijn we steeds maar bezig met wedijveren in plaats van creëren. We zijn steeds bang dat we het minder goed doen dan de anderen, waarom eigenlijk? Eens je met iets artistieks bezig bent, dat kan gaan van schrijven, schilderen tot koekjes bakken, is dat jouw opdracht en dat kan niemand je afnemen. Niemand kan je werk namaken, want er is in de hele wereld niemand zoals jij. Ze kunnen je imiteren, maar niet namaken. Je werk komt voort uit jouw gevoeligheid, jouw temperament, ervaring, emoties, passie, doorzettingsvermogen, aandacht voor detail, jouw eigenschappen en eigenaardigheden.
Carl Jung noemde het synchroniciteit : twee gebeurtenissen die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben en niet verklaard kunnen worden door de wet van oorzaak en gevolg, maar toch op unieke wijze met elkaar samenhangen door de persoonlijke betekenis die ze hebben. Wij noemen het toeval, het lot, geluk hebben, een samenloop van omstandigheden. Als het toeval optreedt op precies het juiste moment en precies de juiste mensen meebrengt waardoor ons leven totaal een andere wending neemt, is het de bedoeling dat we er toch eventjes blijven bij stilstaan. Maar meestal hebben we het te druk om er aandacht aan te schenken. Laten we vanaf vandaag hier eens verandering in brengen, laten we eens experimenteren. Handel vanuit de veronderstelling dat niets van wat er in je dagelijks leven gebeurt toevallig is.
*Schenk aandacht aan je dromen. *Geef gevolg aan je ingevingen. *Eerbiedig je voorgevoelens. *Gebruik je intuïtie als spiritueel gereedschap. *Denk na over de films die je interessant vindt. *Merk op welke boeken je aantrekken. *Knoop een gesprek aan met een onbekende.
Wees alert en kijk hoeveel Celestijnse momenten je in de loop van de dag kunt verzamelen. Hoe meer je openstaat voor de rol die synchroniciteit in je leven kan spelen, hoe magnetischer je ervoor wordt. Veel succes!
Er zijn maar twee manieren om je leven te leiden. De ene manier is leven alsof niets een wonder is. De andere manier is leven alsof alles een wonder is.
Iedereen is enerzijds middelpunt van zijn eigen lotskring, anderzijds deel van het lotsmilieu van andere mensen. Het lot behandelt iedereen anders. Het is noodzakelijk in te zien dat het lot echt bij iemand hoort. Dat wil zeggen dat ieder mens binnen zijn eigen lotskring de bij hem passende ontwikkelingsvoorwaarden heeft, vindt en vormgeeft. Je dit realiseren, juist als het onaangenaam is of wanneer er problemen zijn, is niet gemakkelijk. Er zijn ook mensen die het op deze weg al ver hebben gebracht en met deze problematiek weten om te gaan. Het lot serieus nemen en accepteren dat het je niet alleen mooie dingen biedt, maar je wil stimuleren tot zelfkennis met moeilijke ervaringen. Hoe zou je met angst, haat, jaloezie en afgunst kunnen omgaan, of zelfs maar opmerken dat je die eigenschappen had, als je nooit iemand tegenkwam die juist die kanten in je wist te wekken en je zo aanleiding gaf om ze te leren beheersen?
Informatie uit het boek : "Macht/onmacht door Michaela Glöckler.