Ik ben Annie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Prinses.
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 05/10/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: kleindochter Emelie, lezen, schrijven, dansen, wandelen enz....
Aangename kennismaking!
Buiten de vele hobby's heb ik ook een luisterend oor voor alle lieve (en minder lieve) mensen in mijn leven. Ik respecteer elke geloofsovertuiging, rang, stand en ras. Iedereen heeft recht op een eigen visie
Iedereen is enerzijds middelpunt van zijn eigen lotskring, anderzijds deel van het lotsmilieu van andere mensen. Het lot behandelt iedereen anders. Het is noodzakelijk in te zien dat het lot echt bij iemand hoort. Dat wil zeggen dat ieder mens binnen zijn eigen lotskring de bij hem passende ontwikkelingsvoorwaarden heeft, vindt en vormgeeft. Je dit realiseren, juist als het onaangenaam is of wanneer er problemen zijn, is niet gemakkelijk. Er zijn ook mensen die het op deze weg al ver hebben gebracht en met deze problematiek weten om te gaan. Het lot serieus nemen en accepteren dat het je niet alleen mooie dingen biedt, maar je wil stimuleren tot zelfkennis met moeilijke ervaringen. Hoe zou je met angst, haat, jaloezie en afgunst kunnen omgaan, of zelfs maar opmerken dat je die eigenschappen had, als je nooit iemand tegenkwam die juist die kanten in je wist te wekken en je zo aanleiding gaf om ze te leren beheersen?
Informatie uit het boek : "Macht/onmacht door Michaela Glöckler.
Zoveel werelden, zoveel te doen. Zo weinig gedaan, zoveel te zijn.
Alfred, Lord Tennyson
De gewoonte te "ZIJN", verrukking vinden in het nu, is een uitstekend concept, een concept dat ons leven zou kunnen verrijken. We zijn allemaal gewoontedieren, maar meestal betrachten we de gewoonte te "doen" : opstaan, ontbijten, gaan werken... Dan hebben we nog de gewoonte te broeden : vooruitblikken op de toekomst, stilstaan bij het verleden, oude wonden koesteren, zorgen maken om geld, verdriet blijven herkauwen, blijven doormalen over problemen op het werk, je voorbereiden op het ergste, enz... De gewoonte te broeden is geworteld in het verleden of in de toekomst en kan het hier en nu van alle schoonheid en vreugde beroven.
Als we nu eens de gewoonte te "zijn" gingen cultiveren? De gewoonte te zijn betekent dankbaar waardering opbrengen voor het goede dat ons omringt, ongeacht de omstandigheden waarin we vandaag verkeren. Hoe zou het zijn te beseffen dat er ALTIJD eenvoudige genoegens zijn om ons op te verheugen? Zodra je je wijdt aan de gewoonte te zijn zal het nergens in je dagelijkse bezigheden aan betekenis ontbreken, omdat je erachter komt dat de betekenis in jou zit.
Bron : Eenvoud in Overvloed door Sarah Ban Breathnach.
HET GESCHENK VAN VREUGDE ZIT IN UW HART VERPAKT, NIET IN DE WERELD!
Het "nu" bezit genoeg wijsheid om voor altijd mee toe te komen, omdat in uzelf, op dit moment, alle wijsheid aanwezig is die u bij anderen probeert te beluisteren.
Het "nu" bezit genoeg liefde om een leven lang mee toe te komen, omdat in uzelf, op dit moment, de liefde aanwezig is waarnaar u voortdurend hunkert.
Het "nu" bezit genoeg vrede om een eeuwigheid mee toe te komen, omdat in uzelf, op dit moment, gemoedsrust op zijn hoogst één gedachte ver weg is.
En het "nu" bezit genoeg vreugde om de wereld te overleven, omdat in uzelf, op dit moment, de vreugde die u nastreeft zich niet in dingen bevindt, maar in uzelf!
Uit het boek : "Vandaag nog gelukkig zijn" door Robert Holden
Ik ben Annie, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Prinses.
