Na de service en betaling aan de kassa van het zwembad zijn we klaar voor onze volgende trip en die leidt ons naar Paderborn.

Ook een plaats die we al enige keren bezochten. De vernieuwde camperplaats is aan de Wilhelm-Kaufman-Allee, een doodlopende straat aan het Rolandsbad. (8,00€ + stroom + sani)

De temperatuur gaat nu terug naar midden 20°. Dus een weertje om met de fiets naar de stad te rijden.

Paderborn werd voor het eerst genoemd in 777. Er waren echter al nederzettingen in het stenen tijdperk aan de oneindige bronnen van de Pader. Door zijn lange geschiedenis is Paderborn rijk aan bezienswaardigheden uit alle belangrijke kunsthistorische tijdperken.

De naam van de stad komt van de rivier de Pader en staat bekend als de kortste rivier van Duitsland met een lengte van slechts 4,4 kilometer. De rivier stroomt volledig door de stad en mondt uit in de Lippe. Het brongebied ligt in het centrum van de stad, waar meer dan 200 kleine bronnen samenkomen. 

Er is zelfs een prachtige wandelroute langs de rivier die je meeneemt langs de bronnen, molens en andere bezienswaardigheden met als eindpunt het Schloss Neuhaus maar dat is voor later.

Via het autovrij pad (Stolbergallee) kom je aan de Maspernplatz. (mixparking waar ook standplaatsen zijn voor campers).

Tijdens de 2^de WO werd Paderborn zeer zwaar getroffen door geallieerde luchtbombardementen en werd ruim 3/4 van de stad verwoest, waardoor de bewaard gebleven of herstelde historische bouwwerken te midden van naoorlogse nieuwbouw staan. De stad kenmerkt zich door vele Romaanse kerken, maar ook als universiteitsstad.

Het oudste en tegelijkertijd mooiste bewaard gebleven vakwerkhuis is het Adam en Eva-huis in de Hathumarstrasse. Van links naar rechts vertelt de gebeeldhouwde fries het verhaal van de zondeval van Adam en Eva met het einde van de verdrijving uit het paradijs. 

Het Kardinal-Degenhardt-Platz is een voetgangersgebied en wordt omringd door het keizerlijk paleis, ook wel bekend als de Kaiserpfalz, een historisch gebouw dat dateert uit de tijd van Karel de Grote. Het paleis werd gebouwd rond 800 na Christus en diende als een belangrijke residentie voor de keizer en zijn hofhouding. Tegenwoordig bevindt zich hier het LWL-Museum, een archeologische tentoonstelling met ongeveer 500 vondsten die de geschiedenis van deze plek tot leven brengen.

Bij de ingang van het museum bevindt zich de St. Bartholomeuskapel, de oudste bekende hallenkerk op Duitse bodem.  Het waren Griekse bouwers, die bedreven waren in de Byzantijnse stijl, die de nieuwbouw van het Ottoonse koninklijke paleis met deze paltskapel bekroonden met unieke gewelven en zuilen die ze ondersteunen. De Sint-Bartholomeuskapel heeft bijna alle beproevingen, van zijn bijna duizendjarige geschiedenis, ongeschonden overleefd en is sinds 1963 in zijn oorspronkelijke staat hersteld. 

Onze fietsen laten we achter aan de achterkant van de Kathedraal.

In 799 stond er al een ‘kerk van indrukwekkende grootsheid’ op de plaats van de kathedraal, die korte tijd later het slachtoffer werd van een stadsbrand. Onder de vloer in het noordoostelijke deel van de huidige kathedraal ontdekten archeologen in 1979/80 delen van de fundamenten van een 45 meter lange en 22 meter brede basiliek, die toebehoorde aan het paleis van Karel de Grote.

In zijn huidige vorm is de kathedraal, gewijd aan St. Mary, St. Liborius en St. Kilian, een creatie uit de 13e eeuw, waarbij delen van de voorgangers uit de 11e en 12e eeuw werden behouden. De enorme westtoren uit de 13e eeuw (de hoge helm met vier siertorentjes stamt uit de 19e eeuw) is 93 meter hoog. Volgens de laatste bevindingen dateren de twee ronde traptorens die de westtoren flankeren ook uit de 13e eeuw. 

We bezoeken ook de crypte, één van de grootste van Duitsland. Hier worden de relikwieën van de heilige Liborius (patroonheilige van het aartsbisdom en de stad) bewaard. Het "Liborifest", een negendaags kerk- en volksfeest vindt jaarlijks in juli plaats.

Het rare aanpalend modern gebouw, nabij de Kathedraal is het Diocesaan Museum. Het werd in de jaren 1970 gebouwd boven de gewelven van het middeleeuwse bisschoppelijk paleis. De oude gewelven in de kelder dienen nu als schatkamer van de kathedraal. Samen met het Keizerlijke Paleis staat de kathedraal direct boven op twee van de zeven bronarmen van de Pader.

De historischer Marktplaats is het centraal deel van de stad. Het dateert uit de middeleeuwen en was een knooppunt voor handel en gemeenschapsleven. De markt wordt omringd door belangrijke bezienswaardigheden  waaronder charmante barokke gebouwen en de Gaukirche van St. Ulrich. Kort na de oprichting van het bisdom en de bouw van de eerste kathedrale kerk in de 9e eeuw werd de dienst voor het volk gescheiden van die van de bisschop. Voor dit doel werd in het gebied van de kathedraal, waar de lagere en hogere geestelijkheid woonden, de Gaukirche gebouwd. In 1229 werd een cisterciënzerklooster gesticht naast de Gaukirche en werd de kerk met alle rechten en inkomsten bij het klooster gevoegd. Er is geen weet van de exacte ontstaansdatum van de kerk, omdat er geen documentatie voorhanden was.

Een van de hoogtepunten is de Neptunbrunnen, die al sinds de 18e eeuw het symbool van de markt is. Het gebied heeft verschillende transformaties ondergaan, waaronder wederopbouw na de oorlog en moderne renovaties, waarbij de historische charme behouden is gebleven.

Via de historische Marktplatz komen we op de Rathausplatz. De eerste vermelding van een stadhuis is te vinden in een document uit 1279, maar details over dit gebouw zijn niet bekend. In 1613 besloot de raad om het toen vervallen stadhuis te vervangen door een nieuw gebouw. Het nieuwe stadhuis met zijn drie gevels is een goed voorbeeld van de architectuur van de Weserrenaissance. In 1945 werd het echter, op de buitenmuren na, verwoest en afgebrand. De ruïnes dreigden in te storten en de grote gevel moest worden vastgezet met staalkabels. De wederopbouw, die in 1946 begon, duurde 8 jaar. De bovenverdieping dient in de eerste plaats als vergaderplaats voor de Raad en zijn commissies. Daarnaast wordt de grote zaal gebruikt voor representatieve evenementen van de stad, zoals recepties of ceremonies. 

Vlakbij het stadhuis staat de huidige Marktkirche, een voormalig historische jezuïeten- en universiteitskerk. Door de komst van Jezuïeten in 1580 werd het verlaten Franciscanenklooster uit de 13^de eeuw, aan hen overgedragen. Daar begon men in 1596 met de bouw van een nieuwe nederzetting, die aangevuld werd met de bouw van het gymnasium en de universiteit. Op den duur was de beschikbare ruimte van de voormalige kloosterkerk niet meer toereikend, omdat het ook dienst deed als gymnasium en universiteitskerk en werd er, ten westen van het college, een nieuwe kerk gebouwd wat uiteindelijk uitgroeide tot een grootschalig complex.  In 1945 werd het verwoest, op de buitenmuren en de zuilen na. De kerk werd tussen 1949 en 1958 herbouwd en kreeg, aan de buitenkant, in de jaren 80, een restauratie in verschillende stappen.

De Theologische Faculteit van Paderborn is een gerenommeerde instelling gespecialiseerd in katholieke theologie. De faculteit leidt zowel priesters als lekentheologen op en is een door de staat erkende universiteit.

Het Gymnasium Theodorianum, vaak "Das Theo" genoemd, is een van de oudste scholen in Duitsland, met wortels die teruggaan tot 799 als de Paderborner Domschule.

Kerkgebouwen zijn er hier genoeg. Hoog boven de twee bovenlopen van de Pader verheft zich de Abdinghofkerk met zijn Romaanse tweelingtorens en is gewijd aan de heiligen Petrus en Paulus.

Tot in 1803 was het de abdij van een benedictijnenklooster. Tegenwoordig is het een evangelisch-lutherse parochiekerk.

Tegenover de kerk en midden in het centrum, bevinden zich de Paderquellen in een weelderig groen park. Het gebied is ook een toevluchtsoord voor wilde dieren, waaronder soorten zoals de waterlijster en de ijsvogel. Het is een perfecte plek om even te ontspannen en gewoon te genieten van de rust van de natuur.

Nog even langs de winkelstraat en na deze bijna helemaal doorkruist te hebben pakken we onze fietsen en keren terug naar de motorhomeparking. De hele dag hadden we een heerlijke warme nazomer. We haalden een 24°. 

Na een verpozing aan de motorhome nemen we terug de fietsen en rijden naar de Lidl, langsheen een rustig bosweggetje, voor de nodige proviand.

Later zien we op het weerbericht dat er niet veel goeds op ons afkomt en niet alleen in Duitsland maar over bijna heel Europa.

Bijlagen:
paderquellgebiet_2024_web.pdf (5.4 MB)   

Door de weersvoorspelling beslissen we niet verder te trekken maar stilletjes aan richting België te rijden. En zo belanden we in Kevelaer voor een korte stop. Een stadscentrum met ruim 200 monumentale panden. De stad is sinds 1642 herkend als een bedevaartsoord. Dagelijks komen hier vele pelgrims naar de stad. De kern van het stadscentrum wordt gevormd door diverse kapellen en kerken.

We parkeren op de mix parking Am Europaplatz (parking in de nabijheid van het station, gratis zonder service).

Het is vandaag zondag, dus alle winkels zijn gesloten maar er loopt hier waarschijnlijk meer volk rond dan op weekdagen. Het zonnetje schijnt en het is nog warm en. De voorspelling met regen en stormwind geldt pas vanaf midden volgende week.

Na een wandeling van ongeveer 1 km komen we op het Kapelplein, het hart en het religieuze centrum van het bedevaartsoord met op onze weg al één van de vele kerken, de St. Antoniuskerk van de katholieke gemeenschap. Deze kerk staat bekend om haar indrukwekkende architectuur, met prachtige glas-in-loodramen.

Hoe het begon :

Een handelsreiziger was in 1641 op weg van Weeze naar Geldern en bad bij het hagelkruis op een kruising vlakbij het gehucht Kevelaer, toen hij tot driemaal toe een oproep van Maria hoorde: “Op deze plek moet je voor mij een kapelletje bouwen!” De man was arm, maar de kapel kwam er in 1642. Pelgrims volgden al snel en ook de eerste genezingen lieten niet lang op zich wachten. In 1647 erkende de Kerk acht van deze genezingen als wonderbaarlijk.

De kaarsenkapel is de oudste bedevaartskerk van Kevelaer met de aartsengel Michaël als patroonheilige. Het aantal wapenschilden, de overvloed aan kaarsen en dankplaten documenteren de oude traditie van de vele vereringen en de levendigheid van de bedevaart. Ze dankt haar naam aan de vele kaarsen die zowel binnen als buiten in de zijbeuk van de kerk te zien zijn.

Rond het oorspronkelijke stenen gebedszuiltje werd in 1654 de Genadekapel gebouwd. In deze kapel, een zeshoekig koepelvormig gebouw op de Kapellenplatz, bevindt zich het wonderbaarlijke beeld “Consolatrix Afflictorum” (een kleine Antwerpse kopergravure) precies op dezelfde plek waar de koopman het plaatste. Tot op de dag van vandaag is het onveranderd op zijn plaats gebleven.

"Consolatrix Afflictorum" is Latijn voor "Troosteres van de bedroefden". Het is een titel van de Maagd Maria in de rooms-katholieke traditie, die vaak wordt aangeroepen in gebeden en litanieën. Deze titel benadrukt haar rol als bron van troost en mededogen voor hen die lijden of in nood verkeren.

Kevelaer's belangrijkste en meest bekende monument is de in 1864 gewijde Mariakerk en in 1923 verheven tot een pauselijke basiliek.

Bij het betreden van de binnenplaats met fontein, valt onze blik op het uitstekende portaal met puntgevel met het opschrift "Biechtkapel". Via dit portaal komt men in de oude biechtkapel uit 1858, de huidige kloostergang met de biechtkamers. De lange kloostergang strekt zich uit tussen de Sacramentskapel en de verbindingsgang van de biechtkapel naar de basiliek.  

Iets verder komen we een orthodoxe kerk tegen, de Johanneskapelle. Het idee voor de bouw van een orthodoxe kapel bij het katholieke Mariaheiligdom in Kevelaer ontstond eind jaren 70.  

Toen een orthodoxe Griek de rector van de bedevaart een gouden medaille overhandigde als teken van dankbaarheid voor een antwoord op gebed. Toen de katholieke priester de man vroeg waarom hij, een orthodoxe gelovige, zo'n kostbaar geschenk gaf aan een katholiek wonderbaarlijk beeld, antwoordde de Griek: "Er is overal de ene Moeder God, voor de katholieken en voor de orthodoxen." Dit antwoord inspireerde de bedevaartsrector en overtuigde hem ervan dat vooral de orthodoxe gelovigen hier een tweede thuis moesten vinden.

We wandelen verder naar het marktplein en ontmoeten onderweg het beeld van de handelsreiziger die het bedevaartsoord heeft doen ontstaan.

Op het marktplein staat het Oude Rathaus met een geschiedenis die teruggaat tot 1848. Oorspronkelijk werd het gebouw gebruikt als parochieschool maar later werd het omgevormd tot het eerste officiële gemeentehuis van Kevelaer. In 1903 werd een nieuw Rathaus gebouwd omdat het oude gebouw te klein en bouwvallig was geworden.

Zo komen we terug op het plein Roermonderplein en wandelen we via het station terug naar de parking.

We blijven hier niet overnachten en besluiten een ander oord op te zoeken.

En het andere oord wordt Goch, één van onze regelmatige stops bij het begin of het einde van onze trips.

De officiële camperplaats, Friedensplatz is gelegen aan de Thielenstrasse. (5,00€ + stroom + sani)

Onze avond sluiten we af met een lekker etentje in El Paso in de Herzogenstrasse. 

Een woordje uitleg over de stad :

De stad had op het einde van W.O.II veel te lijden. Slechts 20 % van de bebouwing resteerde.

Goch is gelegen op een boogscheut van de Nederlandse grens en ligt aan de rivier, de Niers. De “Susmühle” in het centrum herinnert aan de talrijke molens aan de Niers. De molen werd rond 1700 gebouwd en diende als olie- en graanmolen. In 1932 werd de loop van de Niers gereguleerd, waardoor het waterpeil daalde en de molen niet langer kon functioneren. Sindsdien is de Susmühle buiten gebruik en wordt het gebouw als woonhuis gebruikt. Het historische metalen waterrad werd enkele jaren geleden gerestaureerd en is nog steeds zichtbaar aan de gevel.

Sinds 2005 is Goch een bedevaartsoord. Door de heiligverklaring van pater Arnold Janssen bezoeken steeds meer bedevaarders zijn doopkerk St. Maria Magdalena en zijn geboortehuis aan de Frauenstraße. In de historische ruimtes van dit kleine, burgerlijke huis kunnen pelgrims en geschiedkundigen de persoonlijkheid van Sint Arnold Janssen beter leren kennen. De Sint-Maria-Magdalenakerk is sindsdien officieel erkend als bedevaartskerk. Binnenin staat een buste van de heilige.

Het Stadspark van Goch is een prachtige groene oase in het hart van de stad, gelegen aan de andere zijde van de Niers. Het park biedt een rustige omgeving met schaduwrijke bomenlanen, open grasvelden en wandelpaden, ideaal voor ontspanning en recreatie.

Het is ook een locatie voor evenementen, zoals het Schots Festival Goch, waar doedelzakbands en Highland Games worden gehouden. Daarnaast zijn er regelmatig culturele en sportieve activiteiten die het park tot een levendige ontmoetingsplek maken.

De stad heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de middeleeuwen. De enige van de vier oorspronkelijke overgebleven stadspoorten van de verdedigingsmuur is de Steintor en het symbool van de stad. Het bestaat uit een rechthoekig middengedeelte, geflankeerd door twee ronde torens met puntige daken. Boven de doorgang bevinden zich stenen reliëfs, waaronder een afbeelding van Sint Joris, het Gocher stadswapen en het Pruisische wapen.

Door de eeuwen heen heeft de ze verschillende functies gehad. In de 19e eeuw werd het gebruikt als gevangenis. Ze werd later nog gebruikt als museum en een politiepost en nadat ze gedeeltelijk werd verwoest tijdens de 2^de WO diende de poort, na herstelling als stadsmuseum. Tegenwoordig is het Karnevalsmuseum er in gevestigd.

Het stadhuis, gelegen aan Markt, heeft een klassizistische façade uit 1800, terwijl de oorspronkelijke structuur tussen 1772 en 1775 werd gebouwd. Enkele jaren terug werd een moderne glazen uitbreiding toegevoegd, waardoor het gebouw een combinatie is van historische charme en hedendaagse architectuur.

Het Goch Museum werd in zijn huidige vorm in 1991 opgericht in de voormalige arrondissementsrechtbank van de stad Goch. Met zijn collectie van laatgotische beeldhouwwerken uit het Nederrijnse gebied tot en met jonge hedendaagse kunst brengt het museum 600 jaar kunstgeschiedenis samen. 

Bij een goed weertje maken we steeds een leuke wandeling die aan de oevers van de Niers begint, langsheen de Nierswelle, een populaire recreatieplek langs de rivier en langs de Süsbrucke naar het stadspark. Via het marktplein kom je in de Vossstrasse, de autovrije winkelstraat.

Na een rustige laatste nacht trekken we nog even de winkelstraat in voor de nodige duitse koopjes en na een grondige service aan de motorhome starten we onze weg naar België.

4 weken onderweg en toch met spijt naar huis. Als de weersomstandigheden beter waren geweest zaten we nog ergens rond te toeren.

Dank voor het lezen en uw interesse.