Hoog boven de vallei van ardeense schaliedakenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

cirkelt een buizerd glijdend op eeuwige stilte.

De ondergaande zon kleurt de einder scharlaken

en ontlokt de vleermuis aan het houten gebinte.

De burcht op de rots krijgt een dreigende allure

wanneer in het dal de lantaarns rood aangloeien.

Verkillend vocht maakt zich los van zijn muren

en zakt neer  in damp over de beboste glooiing.

Boven het watervlak dat de meander poliert

en dat zich gedwee omheen de vestingsrots slaat

vernevelt de lucht zich tot een dompige sliert

die zich versmelt met de neerijlende waas .


www.gedichtegedachten.be