In sepia
mijn ouderlijk huis
bij het nog mulle pad
zittend op de buis
wijl mijn papa hard trapt
het wassende koren
papavers in knop
een bos schuine schoren
met opklimmend hop
Vlaamse kasseien
ik daver en boet
langs beemden en weien
het dorp tegemoet
-oOo-
In kleur
een blauwplaten loods
langs een dagdrukke straat
na duren heel doods
waar geen mens nog heengaat
aanfloepend neon
naast silos van staal
verlichten t beton
en de bermen zo kaal
de geur van looizuren
drijft met de avondwind
langsheen wering en muren
waar de woonwijk begint
Aramis
|