Hoi,
Het is een tijdje geleden dat ik nog gemaild heb, er kwam even wat veel op me af: het in orde brengen van het appartement om er te kunnen intrekken (muren en plafond slaapkamer schuren, plamuren en schilderen) en de verhuis. Het was even alle hens aan dek. Ik kwam er even niet aan toe om te mailen, ik was ook wel erg vermoeid, in gedachten was ik er wel mee bezig: 'oh, dat is misschien iets interessant of iets leuk om door te sturen'. Het was ook wel zo dat ik de laatste tijd over het algemeen wat minder reactie kreeg op mijn mails. Maar ik kreeg onlangs een heel lieve mail van een lotgenote:
Lang geleden nog iets gehoord (of gezien) van jou.
Om eerlijk te zijn kijk ik er naar uit; naar die mooie woorden en gevatte teksten!
Alles ok daar?
Lieve groetjes,
Els'
Nogmaals bedankt Els.
Dat doet wel deugd zulke complimenten, en daarmee kreeg ik er terug wat meer zin in.
Euhm, waar zal ik beginnen, misschien naar gewoonte eerst het medische: mijn tumormarkers zijn nog verder gedaald naar 19 (dus van 71 in maart naar 19 in oktober).
Toen ik begin oktober naar het ziekenhuis ging voor mijn maandelijkse controle had ik al een paar weken een grote rode vlek op mijn bil, ik had er geen last van maar ik heb het toch maar gemeld. Ik moest er een zalfje aansmeren en als het binnen enkele dagen niet verbeterde moest ik naar de dermatoloog. Het verkleinde een beetje, maar er kwam een grotere licht roze kring of corona rond. Dus ben ik dan bij de dermatoloog langs geweest. Ze zei dat het een tekenbeet was, (dat was ook in mijn gedacht opgekomen). Ze heeft een biopsie genomen en ik moest bloed laten trekken om te controleren of de teek geen overdrager was van de Borreliabacterie(ik heb het kwalijke beestje even opgezocht op het internet) die de ziekte van Lyme veroorzaakt. Ik moest 2 weken antibiotica uitnemen (wat de uitslag ook was); een paar dagen later kreeg ik de uitslag: het was negatief (goed nieuws dus) maar eigenaardig genoeg heb ik er wel eerder al mee in contact geweest want ik heb er een legertje antistoffen tegen. Ik heb de antibioticakuur uitgenomen en de vlek is bijna weg. Ik heb met de dermatoloog nog een gesprek gehad over dat er zoveel ongeziene tumors worden ontdekt omdat mensen bang hebben om naar de dokter of ziekenhuis te gaan. Ik heb haar mijn verhaal verteld en zij zei ook dat een ziekenhuis één van de veiligste plekken is. Het is altijd raadzaam als je een ongewone vlek of knobbeltje ontdekt om een arts of specialist te raadplegen, zelfs als je er geen noemenswaardige last van hebt.
Nu met de tweede Lock down, de terug verstrengde maatregelen en de feestdagen in aantocht is het niet altijd zo gemakkelijk. Maar 100 jaar geleden gebeurde precies hetzelfde: zie bijlage onderaan.
Toen werd de telefoon gepromoot om in contact te blijven, nu hebben we digitaal veel meer mogelijkheden om in contact te blijven: email, videoconferentie... We kunnen er gretig gebruik van maken om zo in verbinding te blijven, wat toch belangrijk is. We kunnen foto's en filmpjes doormailen.
Of anders kunnen we ook heel creatieve oplossingen zoeken, zoals het verliefde koppel in het volgende filmpje. Klik op het verliefd, kloppend hart om het filmpje te bezien.
Ik vind het wel spijtig dat de fitnesscentra weer gesloten zijn en dat de aqua-gym ook niet meer kan doorgaan. Ik moet eerlijk bekennen dat er drie fitnesscentra in maillijst staan, ik ga naar waar het mij op het moment het best en voordeligst uitkomt. Vroeger na mijn eerste diagnose van borstkanker in 2007 was er Rekanto, waarbij je om je herstel beter te doen verlopen gratis kon sporten. Zo heb ik toen aqua-gym gaan volgen. Na mijn eerste herval in 2017 vernam ik dat ik via Rekanto gratis kon gaan sporten in een fitnesscentrum in Deurne-Noord, daar volgde ik graag de zumba-les. Rekanto is nu al een tijdje spijtig genoeg gestopt. Zumba en b.b.b., ik volgde het zelfs toen ik chemo kreeg en mijn haar erg was uitgedund. Na de les deed ik soms even mijn verhaal bij de lesgeefster en kreeg ik dikwijls veel bewondering.
Ik leef me gewoon graag uit op muziek. Nu in het najaar had ik ingeschreven voor de lessen body-mix in een sportcentrum in Ekeren, en ook voor aqua-gym in het zwembad van Ekeren. Nu is alles afgelast. Er is wel de mogelijkheid geboden om de les body-mix thuis, online te volgen maar dat zie ik niet zo goed zitten (te weinig ruimte) en is niet hetzelfde.
Ik ben een beetje bijgekomen, "corona-kilo's" zei m'n oncoloog, door minder beweging, en ja ik moet toegeven in die donkere dagen zoek ik soms troost in snoep.
Meestal gaan we rond mijn verjaardag (23 oktober) op vakantie, om een beetje te herladen voor de donkere winterperiode.
We denken dikwijls nog terug aan onze heel mooie vakantie in Barcelona (jaren geleden), waar we een vrij groot en luxueus appartement huurden, met 2 badkamers (1 met douche en 1 met bad) en ook een vrij groot terras, waar we s' avonds zaten te tapassen en soms een babbeltje deden met de buren. En op m'n verjaardag gingen we naar de plaatselijk overdekte markt om tapas te halen en met een fles cava gingen we vlak achter de hoek van de straat naar park Güell om daar te genieten. Toen we later graag onze vakantie nog eens in dat appartement wilden doorbrengen was het er spijtig genoeg niet meer.
Nu bedenk ik soms dat het net is alsof we op vakantie zijn, in onze nieuwe woonst, een klein luxe appartement (dat een beetje lijkt op dat van Barcelona) met een gastentoilet en een badkamer met een groot bad, een inloopdouche, lavabo en een wc (dat was toen we onze keuzes gingen maken wel een beetje puzzelen); en ook met een groot terras.
We moeten het nog wel verder afwerken, de afwerking liet veel te wensen over (dat vinden de andere eigenaars ook), het schuren en plamuren van de muren en plafonds en dan schilderen. Maar zo heb ik dan toch wel wat beweging. De gebreken vaststellen, doorgeven en erop aandringen dat ze die nog in orde komen brengen. En ook verder uitzoeken hoe we het voor ons het best inrichten.
Dus hebben we onze bezigheid nog wel en is het soms eerder een beetje kamperen. Ik heb soms wat moeilijkheden om te doseren: ik kom er dikwijls niet toe om aan een werk te beginnen en als ik eraan begonnen ben dan kan ik niet stoppen, en zo raak ik soms uitgeput. Maar we hebben nu alle tijd om het in orde te brengen.
Ik heb wel een mooie verjaardag gehad (dankzij de Bosgeuzen), we woonden toen nog in Deurne en we hebben een wandeling gekozen die onze wandelclub ging organiseren maar die om gekende reden niet kon doorgaan. Het bestuur heeft naar alle leden een plan gemaild van die wandeling te Wommelgem met als startplaats het fort. We hebben gekozen voor de 6 km en zijn van thuis te voet vertrokken naar het dichtst bijzijnde aanknopingspunt en dan ook nog tegendraads zoals we zijn in de tegenovergestelde richting gewandeld. We waren in de late namiddag vertrokken, en de zonsondergang gaf een mooie avondgloed samen met de weerkaatsing in het water gaf dat de gelegenheid om wat mooie kiekjes te trekken. Ik trek soms heel veel foto's, een eigenschap die ik van mijn vader heb geërfd. Toen we met onze club op wandelvakantie waren, vroeg de lieve Bosgeus die als hekkenafsluiter in het oog houdt of iedereen mee is, wat ik met al die foto's doe. Ja, eigenlijk deed ik er niet zoveel mee. Maar nu met mijn nieuwe toestel, heb ik gemerkt dat bij het importeren van de foto's, het programma zelf video's maakt en voorstelt. Ik heb ze eens bekeken en ik vond ze wel goed. Je kan er dan aanpassingen aan doen. Bij de eerste versie heb ik een wazige foto van een reiger verwijderd en bij de tweede een titelblad toegevoegd en nog een paar foto's. En zo hou ik me ermee bezig... en nu herbekijk ik deze video's wel geregeld om de herinnering nog eens boven te halen.
Je kan op deze wandelende verjaardagstaart klikken om een videootje van mijn verjaardag te downloaden.
Op 29 oktober, een kleine week later, zijn we verhuisd.
En op 8 november hebben we een verkenningsuitstapje gedaan, dan zagen we dat er een hoevewinkel op wandelafstand is. Voorbije zaterdag hebben we er verse groenten en aardbeien gaan halen. Supervers en lekker. Aardbeien komen goed van pas voor mijn verwenontbijt, een recept dat ik heb verfijnd toen ik slikproblemen had, dit recept verklap ik misschien later wel.
