Gisteren met Arkan terug naar de puppyschool geweest.
Het was twee weken geleden en hij was dan ook meer dan een 'beetje' enthousiast. Het was springen van hier naar daar. Alle honden - en op een hondenschool zijn dat er véél - wilde hij effe allemaal persoonlijk zijn hartelijk welkom geven. En, wees gerust, hij wilde er echt geen eentje overslaan. Ze waren allemaal welkom... Leuk hoor, zo'n sociale hond, maar het viel mij wel op dat de rukjes aan de leiband ondertussen eigenlijk al 'rukken' genoemd kunnen worden en dat die grote kleine van mij serieus wat macht begint te krijgen.
Enfin, het slechte nieuws wist hij toen nog niet. Totnogtoe bestond de puppyschool alleen maar uit socializeren, dwz.: spelen, rennen, op en over iemand spurten, ravotten, of dat nu hond of mens is..., dat maakt allemaal niet uit. Als men zich maar amuseert... Volledig op Arkan's karakter geschreven dus. Maar vanaf vandaag zou dat er allemaal anders aan toegaan, want vanaf vandaag zaten we voor het eerst in de klas van de "grote puppy's". En in die klas gebeurt alles nu eenmaal aangelijnd. Sorry, Arkje, maar dat komt ervan als je beslist dat je snel wil groeien... Gelukkig zijn de oefeningen bij de 'grote pups' nog zeer elementair en beperken ze zich tot de commando's: zitten, liggen en volgen. En tussendoor - als ze gehoorzaam geweest zijn - krijgen ze gelegenheid om met het baasje zelf te spelen.
De commando's 'zitten' en 'liggen' kent Arkan al vrij goed. Thuis gaat dat zonder problemen, maar hier op de puppyschool was het toch iets anders. Arkje is nog een jonge golden. Hij is er eentje die de commando's van het baasje graag wil opvolgen maar ook eentje die eigenlijk liever gewoon wil vrij zijn en spelen. En dat was ook te merken deze avond. Bij het commando 'zit' ging hij inderdaad wel direct zitten, maar nog voor ie zijn beloning daarvoor had gekregen, was ie al druk bezig om een ander hondje van de klas bij zijn andere, meer persoonlijke (speel) plannen te betrekken. Kort samengevat : hij deed wel wat ik vroeg, maar hij was sterk afgeleid door de aanwezigheid van de andere pups/honden, door de andere geuren, door de andere manier van doen (vrij/aangelijnd), enz.... Nu moet ik er wel rekening mee houden dat hij niet alleen de nieuwste, maar ook de jongste was van de groep. En als ik daarmee rekening hou, dan heeft ie het meer dan behoorlijk gedaan. Oké, hij is een jonge hond, maar hij is bereid om alles te doen gewoon om mij te plezieren. Wat wil een mens dan nog meer ?
