Beste blogvrienden, het rijmverhaal dat ik schreef van het dagboek van een kennis zijn voettocht naar Santiago de Compostella begint op datum van 28/03/2008.
Geluk en liefde, bestaat uit simpele dingen, ze geven ons rust, vriendschap, wat zonneschijn, het avondrood, deze dingen, die altijd blijven die zijn niet te koop.
Herinneringen, die we delen, en zo belangrijk zijn, wat liefde, een kus, al is het nog zo klein, als het jou wat doet, noem het een geschenk, of gewoon geluk, dan is het goed...
iedereen heeft een zonnetje in zich, laat het schijnen zoveel je kan....
Jouw zonnetje
Laat het zonnetje schijnen met jouw lach en herinner het mooiste van jouw dag geef de tijd om zwarte wolken te laten verdwijnen zodat jouw zonnetje met al haar kracht kan schijnen en er zullen tijden zijn vol regen maar ook dan kom je een lichtstraal tegen want al voel je je eenzaam,zit je vol pijn dat prachtige zonnetje zal er altijd zijn al is de lucht soms nog zo zwart je hebt de kracht diep in je hart de kracht om met die zon jouw lucht weer blauw te maken de kracht om vanuit een diep dal weer hoog in de lucht te geraken dat zonnetje vinden is zo gemakkelijk nog niet als je al die zwarte wolken ziet maar al lijkt zij soms nog zo onzichtbaar het zonnetje staat altijd voor jou klaar je moet het alleen even zoeken en nee, je vind ze echt niet in boeken je kan het vinden diep in je hart en erin geloven...... want dan kun jij weer mooi schijnen daarboven...
bij alles wat je doet, het doet een mens zo goed ...
Doe een beetje liefde in de koffie die je schenkt. Laat een zieke weten dat je heel veel aan hem denkt. Stop een beetje tederheid in alles wat je doet. "t Zijn hele kleine dingen maar ze doen een mens zo goed. Als je iemand helpen kan doe dat dan meteen. Probeer iets toe te voegen aan de wereldom je heen.
al is de kans op slagen soms erg klein, geef de moed niet op en zeg tot jezelf: ze krijgen mij niet klein ....
De laatste roos
Stralend stond zij in de zomer trots toonde zij haar rozenpracht rozen bloeiden, rozen geurden gele tinten weerkaatsten een zonnelach
Herfst kwam met wilde vlagen geen enkel plekje liet hij onberoerd de zon scheen niet meer op donkere dagen bladeren, knoppen werden weggevoerd
Een enkele roos weigerde te bezwijken diep gebogen hield zij zich staand herinnerde aan warme zomerdagen al prijkte de R in iedere maand
En voel ik mij dan eens triest en treurig kijk ik enkel uit het raam zie ik dan dat dappere kleine roosje ontleen ik mijn kracht aan haar bestaan.... onbekend auteur
groot of klein, dik of dun, de ene moet het met weinig doen, de andere heeft heel veel geld, maar hetgeen van binnen zit, dat is wat telt ....
Als je alle mensen eens goed gaat bekijken, dan weet je dat ze niet allemaal op elkaar gelijken , kleine neusjes, grote monden platte of ronde,
een grove kin of erg grote oren, je weet dat ze allemaal gewoon tot de mensheid behoren, lange armen, korte benen, zij kunnen daar ook niks aan doen, het zit gewoon in hun genen,
maar al die kleine onperfectheden die ieder mens wel heeft, maakt me juist duidelijk iedereen leeft!
Er woont een regenboog heel diep in mij, Ik heb mijn kleuren allemaal op een rij: Rood van schaamte, oranje van de pret , Vaalgeel lig ik soms ziek in bed, Nog wat groen achter mijn oren, Helderblauw bij 't ochtendgloren, Indigo als ik mijn woede koel, Violet als ik mij beter voel.
Een waaier van kleuren Opent de deuren Van mijn hart.
Soms ben ik licht En dan weer donker, Alles behalve Wit en zwart....
Echte vrienden zijn speciale mensen die je alleen maar goeds toewensen. Waarmee je kunt lachen en huilen en als het even wat minder gaat een plek vindt om te schuilen.
Echte vrienden zijn eerlijk en oprecht doen niet aan geroddel, maken je niet slecht. Ze geven eerlijk hun mening, zonder je te kwetsen stellen geen gemene vragen, om je te testen.
Echte vrienden zijn er voor je, dag en nacht zonder dat er iets voor terug wordt verwacht. Ze laten je niet vallen bij de eerste tegenslag maar helpen je door een zware dag.
Jong of oud, dat is om het even een echte vriend, is 'n vriend voor het leven....
bij elke nieuwe dag, blijft me nog steeds bekoren ....
De aarde rust onder een deken van mist en is voor even uitgewist voorzichtige zonnestralen spelen een spel en laat alles zweven contouren komen langzaam tot leven dan ontwaakt de aarde uit de donkere nacht als een blad gedragen door de wind komt zij tot volle glorie in al haar pracht als een nieuwe dag weer begint...
dat de meesten onder ons ook al wel eens gedroomd hebben denk ik, ik kreeg het toegestuurd via een pps en vond het zo mooi dat ik het hier wil plaatsen en jullie er mee van laten genieten:
Droomgedicht.
Diep verscholen in mijn innerlijke mens, schuilt een lange gekoesterde wens,
ooit eens een gedicht te maken, dat hart en ziel van de lezers zal raken.
Vannacht had die nacht moeten zijn, weldadig warm in bed, ik lag zo fijn.
Letters kwamen spontaan bovendrijven, mijn woorden zouden eeuwig blijven, als een mes dat door boter snijdt.
Strofe na strofe kan ik u betogen, fenomenaal en met gesloten ogen.
Ik heb zulke mooie zinnen bedacht volmaakte teksten in de lange nacht,
met diepgang, met humor en met stijl, bij het lezen ging u beslist voor de bijl.
Ik sloeg mijn meesterwerk ijlings op, op de harde schijf in mijn slapende kop,
daarvan heb ik nu tot tranen toe spijt, mijn hoofd blijkt leeg ik ben alles kwijt.
De wekker heeft mijn kop geformatteerd daarvan heb ik nu wel geleerd,
dat ik, om aan de top te willen komen, in het vervolg gewoon weer zal moeten dagdromen....
is niet van steen, verzorg het met liefde, want anders geraak je er niet door heen ....
Een mensenhart, zo kwetsbaar en fragiel Met diep van binnen een ondoorgrondelijke ziel Een eigen karakter, een eigen aard Voor een ieder, zo ontzettend veel waard Daarom heeft ook ieder hart een deur Met zijn eigen vorm en zijn eigen kleur Dat deurtje is heel speciaal Want achter elk zit een eigen verhaal Alleen de eigenaar weet hoe het deurtje open gaat En wie hij daar naar binnen laat Wil je ooit op 'n dag zo'n deurtje binnen Probeer dan met liefde het hart voor je te winnen Dan zal het deurtje vanzelf open gaan En zul je het eeuwige pad der liefde inslaan
