Beste blogvrienden, het rijmverhaal dat ik schreef van het dagboek van een kennis zijn voettocht naar Santiago de Compostella begint op datum van 28/03/2008.
Een schreiend hoopje mens in je armen, dag en nacht, zorgend nabij. Trots bij 't eerste tandje, leren lachen, lopen, praten. Een traan bij de schoolpoort. Knutselwerkjes vertederend bewaren. Fier om de communicant. Huiswerk begeleiden, vriendjes ontvangen, tiener in de gaten houden. Uren aftellen in de nacht, wakend tot de klik in het voordeurslot. Verliefdheid koesteren, teleurstellingen troosten. Ware liefde zegenen. Weemoedig op 't huwelijksfeest, daarna dapper in 't lege nest. Luisterend oor, waakzaam hart. Brood op de tafel, wijn in het glas. Veilige haven, altijd bereikbaar. Warme toevlucht, altijd te vinden. 'Moeder' ben je voor het leven....
Je hebt een gouden hart Je bent heel apart Je geeft warmte en genegenheid liefde en geborgenheid Je bent met iedereen begaan En deelt je glimlach heel spontaan Ik ben blij dat ik je dochter ben Jou naam staat in mijn hart gegrift met een gouden pen.
Kleine druppels water, kleine korrels zand vormen oceanen en het vasteland. Kleine liefdesdiensten en een vriendelijk woord maken de aarde van heden tot een zalig oord. (Anoniem)
het lijkt zo gewoon, maar is toch heel bijzonder ....
als je wordt geboren dan ben jij al een wonder wanneer je wordt geboren dan ben jij al bijzonder niemand is als jij jij bent uniek ja, heel speciaal jij bent heel apart en toch mens als allemaal
het lijkt zo heel gewoon je groeit, je leert, je leeft je doet gewoon je best en hoopt dat iemand om je geeft je ouders, je familie, je vrienden om je heen ze zijn voor jou onmisbaar geen mens is graag alleen
soms gaat alles prima maar soms ook bitter slecht je wordt teleurgesteld door wat iemand doet of zegt woorden en ook daden doen soms zo heel veel pijn je wordt boos of erg verdrietig het leven kan zo mooi maar soms ook moeilijk zijn....
denk dan terug aan de mooie dingen in je leven ....
Als je 't even moeilijk hebt, trek je dan op aan de mooie herinneringen, en aan de mensen die je nauw aan het hart liggen en die jou ook een warm hart toedragen... Als je 't even moeilijk hebt, kijk dan naar de wolken... En misschien zie je dan Een engeltje dat naar je lacht ...
betekent eigenlijk behoeden je kinderen bewaren van alle gevaren vergelijk t met n scheepje op zee eerst drijft t rustig op de stroming mee maar dan, in minder dan n zucht verandert de lucht de wind gaat draaien t begint te waaien te stormen te gieten de wolken verschieten t dek wordt bedolven onder de golven en net als je denkt de ondergang wenkt breekt in minder dan n zucht toch de zon weer door de lucht de zee bedaart en t scheepje vaart naar een veilige haven om zich te laven zo is t ook met n kind die zn thuis weer vindt net als je denkt de ondergang wenkt breekt in minder dan n zucht toch de zon weer door de lucht. GK
Niet dat je de mooiste boom op aarde bent, niet dat je jaar in jaar uit schittert van bloesems aan elke twijg, maar dat af en toe, aan één of andere tak een bloesem opengaat, dat af en toe iets moois ontstaat, dat een woord van liefde een hart vindt, dat wens ik jullie... (Jörg Zink)
het is zo gauw gegeven, en brengt bij velen weer vreugde in het leven ....
Wanneer iemand te moe is om je een glimlach toe te werpen, glimlach dan zelf, want niemand heeft meer behoefte aan een glimlach dan degene die niet meer in staat is er een te geven. (S.R. Hirsch)
is tegenwoordig een taboe, maar met vier kleine woordjes kom je al een heel eind weg....
Vriendschap is vaak zonder woorden, verlegen als een kind. 't Is vragen zonder antwoorden, vanzelfsprekend als de wind.
Vrienden zijn is heel normaal, maar zonder kan er geen 1. Nodig hebben we het allemaal, alleen is maar alleen.
Praten over vriendschap is tegenwoordig taboe. Emotie en gevoelens vinden we maar een gedoe.
Maar toch is het fijn om te horen, dat er iemand voor je is. Dat er iemand is, als je even iemand mist.
Het is fijn om te horen, het voelt goed als je het weet. Dat je er echt niet alleen voor staat, als je dat even vergeet.
Dat zeggen is soms erg zwaar, maar het niet zeggen is een gemis. Soms hebje geen mooie woorden klaar, maar wat echt belangrijk is:
Vriendschap is geen lang verhaal. In vier woorden vertel je het helemaal. Vier woorden, elf letters. Een verschil van warm en kou. Vier woorden, elf letters.
Overal mensen Allerlei gedachtes Iedereen is anders Maar ergens toch gelijk
Drukke en rumoerige mensen Rustige en stille mensen Iedereen is anders Maar ergens toch gelijk
Ik wilde dat ik anders was Rustig, druk, stil of juist rumoerig Maar wat is anders Want ergens zijn we allemaal gelijk.
Al die haat, al die pijn, waarom kunnen we niet normaal tegen elkaar doen, waarom kunnen we niet gewoon aardig zijn. Altijd dat verschil in mensen. Waarom, want ergens zijn we toch gelijk???
in de liefde is het mooi te kunnen zeggen; voor mij is er maar één...
Een mens om van te houden, een hart dat voor je vecht Een plaats om thuis te komen, een thuis, maar dan ook echt!!! t klinkt misschien kortzichtig, met al die inspraak om je heen Toch is het goed om te kunnen zeggen: "voor mij is er maar 1 !!"
