Beste blogvrienden, het rijmverhaal dat ik schreef van het dagboek van een kennis zijn voettocht naar Santiago de Compostella begint op datum van 28/03/2008.
Troostboom kom maar onder mijn takken verschuil je in mijn groen net zoals de vogeltjes ook bij mij wel doen zoek er maar een plaatsje mijn arme kind ,lieve kind ik ruis voor jou mijn blaadjes met de lieve zachte wind droog de tranen uit je ogen vertel het mij maar allemaal er is geen boom hier die niet luistert naar jouw verdriet en jouw verhaal is er even niemand anders die zijn armen om je kan slaan leg je armen om mijn stam heen en laat de tranen dan maar gaan hoewel ik niet kan praten hoor ik wel wat je bedoelt en ik denk dat voor je weggaat je mijn troost wel hebt gevoeld neem een blaadje van mij mee droog daarna je laatste traan en weet dat er een boom is die voor jou zal blijven staan
wat echte vriendschap is, zal iedereen wat anders zeggen....
Als je vraagt wat echte vriendschap is Zal iedereen wat anders zeggen Het lijkt alsof iedereen er anders over denkt Maar dan moet je ze vragen het uit te leggen
Je kent elkaar door en door Je weet al wat de ander zeggen zal Het is degene die je altijd zal vangen Na weer zo'n eindeloze val
Het is iemand die je kan vertrouwen Tegen alle anderen is die stil Iemand die je altijd zal helpen Als iets niet lukken wil
Het is iemand die je steun biedt Of iemand die je raad geeft Waar je bij uit kan huilen Ook als die het zelf zwaar heeft
Het is iemand die zoveel mogelijk zal doen Om te zorgen dat je vrolijk bent Iemand die zoveel voor je betekent Omdat je die zo goed kent
Iemand die altijd voor je klaar staat In voor en tegenspoed In goede en in slechte tijden Omdat die van je houdt, niet omdat het moet
Dat is echte vriendschap Zonder kan je niet leven Want een vriend geeft je de moed Het nooit op te geven...
Tranen bij vreugde Tranen bij verdriet Tranen verbijten Tranen die je ziet Tranen vergoten Verspild en versnoten Tranen in dromen Tranen in t verschiet Tranen die komen Of je nou wilt of niet. GK
een mooi bezinningsverhaal om even over na te denken ....
Als we eens in staat zouden zijn om de bevolking van de aarde terug te brengen tot precies 100 inwoners, met al de huidige menselijke verhoudingen, dan zou het ongeveer lijken op wat hier volgt. Op basis van de huidige verhoudingen zouden er zijn: 57 Aziaten 21 Europeanen 14 inwoners van Noord- en Zuid-Amerika 8 inwoners uit Afrika 52 personen van het vrouwelijk geslacht 48 personen van het mannelijk geslacht 70 niet-blanken 30 blanken 70 niet-christenen 30 Christenen 89 mensen zouden heteroseksueel zijn 11 zouden homoseksueel zijn 6 mensen zouden 59% van de welvaart van de gehele wereld bezitten en alle 6 zouden in de Verenigde Staten wonen 80 zouden huizen in onwaardige woningen 70 zouden analfabeet zijn 50 zouden lijden aan ondervoeding 1 zou nagenoeg dood zijn 1 zou op het punt staan geboren te worden 1 (ja, werkelijk maar 1) zou een hogere opleiding hebben gevolgd 1 zou een computer bezitten Als we onze wereld uit een zo samengeperst perspectief zouden bekijken blijkt de noodzaak voor acceptatie, begrip en opvoeding overduidelijk. Ook het volgende is het overdenken waard: Als je deze morgen gezond wakker bent geworden ben je meer gezegend dan de miljoen mensen die door ziekte het einde van de week niet zullen halen. Als je nooit het gevaar van oorlog ondervonden hebt of de eenzaamheid van de gevangenis, de doodsangst voor martelingen, of de intense pijn van de honger ben je beter af dan 500 miljoen mensen in deze wereld. Als je een kerkdienst kan bezoeken zonder vrees om lastig gevallen te worden of arrestatie, marteling of zelfs de dood, ben je beter af dan drie miljard mensen op deze wereld. Als je voedsel hebt in de koelkast, kleding om te dragen, een dak boven je hoofd en een plaats om te slapen, dan ben je beter af dan 75% van de mensen op deze wereld. Als je geld op de bank hebt staan en wat in je portemonnee, en misschien nog wat in een oude sok, dan behoor je tot de top 8% van de rijkste mensen. Als je deze boodschap kan lezen, ontvang je een dubbele zegening omdat iemand aan je dacht, en bovenal ben je meer gezegend dan meer dan twee miljard mensen die helemaal niet kunnen lezen. Daarom: Werk alsof je het geld niet nodig hebt. Heb lief alsof je nooit gekwetst bent geweest Dans alsof niemand staat te kijken Zing alsof niemand staat te luisteren Leef, alsof het de hemel op aarde is. (Anoniem)
Je hebt een Muurtje gebouwd, om Je heen. Een heel Hoog Muurtje, Gemaakt van Steen. Een Muurtje om Jezelf te Beschermen, tegen Pijn en Verdriet. Een muurtje......Zo dik....!!! Je dacht dat het je zou Helpen. Alleen ..... Dat doet ie Niet..!!!
Een schreiend hoopje mens in je armen, dag en nacht, zorgend nabij. Trots bij 't eerste tandje, leren lachen, lopen, praten. Een traan bij de schoolpoort. Knutselwerkjes vertederend bewaren. Fier om de communicant. Huiswerk begeleiden, vriendjes ontvangen, tiener in de gaten houden. Uren aftellen in de nacht, wakend tot de klik in het voordeurslot. Verliefdheid koesteren, teleurstellingen troosten. Ware liefde zegenen. Weemoedig op 't huwelijksfeest, daarna dapper in 't lege nest. Luisterend oor, waakzaam hart. Brood op de tafel, wijn in het glas. Veilige haven, altijd bereikbaar. Warme toevlucht, altijd te vinden. 'Moeder' ben je voor het leven....
Je hebt een gouden hart Je bent heel apart Je geeft warmte en genegenheid liefde en geborgenheid Je bent met iedereen begaan En deelt je glimlach heel spontaan Ik ben blij dat ik je dochter ben Jou naam staat in mijn hart gegrift met een gouden pen.
Kleine druppels water, kleine korrels zand vormen oceanen en het vasteland. Kleine liefdesdiensten en een vriendelijk woord maken de aarde van heden tot een zalig oord. (Anoniem)
