Beste blogvrienden, het rijmverhaal dat ik schreef van het dagboek van een kennis zijn voettocht naar Santiago de Compostella begint op datum van 28/03/2008.
een mooi bezinningsverhaal om even over na te denken ....
Als we eens in staat zouden zijn om de bevolking van de aarde terug te brengen tot precies 100 inwoners, met al de huidige menselijke verhoudingen, dan zou het ongeveer lijken op wat hier volgt. Op basis van de huidige verhoudingen zouden er zijn: 57 Aziaten 21 Europeanen 14 inwoners van Noord- en Zuid-Amerika 8 inwoners uit Afrika 52 personen van het vrouwelijk geslacht 48 personen van het mannelijk geslacht 70 niet-blanken 30 blanken 70 niet-christenen 30 Christenen 89 mensen zouden heteroseksueel zijn 11 zouden homoseksueel zijn 6 mensen zouden 59% van de welvaart van de gehele wereld bezitten en alle 6 zouden in de Verenigde Staten wonen 80 zouden huizen in onwaardige woningen 70 zouden analfabeet zijn 50 zouden lijden aan ondervoeding 1 zou nagenoeg dood zijn 1 zou op het punt staan geboren te worden 1 (ja, werkelijk maar 1) zou een hogere opleiding hebben gevolgd 1 zou een computer bezitten Als we onze wereld uit een zo samengeperst perspectief zouden bekijken blijkt de noodzaak voor acceptatie, begrip en opvoeding overduidelijk. Ook het volgende is het overdenken waard: Als je deze morgen gezond wakker bent geworden ben je meer gezegend dan de miljoen mensen die door ziekte het einde van de week niet zullen halen. Als je nooit het gevaar van oorlog ondervonden hebt of de eenzaamheid van de gevangenis, de doodsangst voor martelingen, of de intense pijn van de honger ben je beter af dan 500 miljoen mensen in deze wereld. Als je een kerkdienst kan bezoeken zonder vrees om lastig gevallen te worden of arrestatie, marteling of zelfs de dood, ben je beter af dan drie miljard mensen op deze wereld. Als je voedsel hebt in de koelkast, kleding om te dragen, een dak boven je hoofd en een plaats om te slapen, dan ben je beter af dan 75% van de mensen op deze wereld. Als je geld op de bank hebt staan en wat in je portemonnee, en misschien nog wat in een oude sok, dan behoor je tot de top 8% van de rijkste mensen. Als je deze boodschap kan lezen, ontvang je een dubbele zegening omdat iemand aan je dacht, en bovenal ben je meer gezegend dan meer dan twee miljard mensen die helemaal niet kunnen lezen. Daarom: Werk alsof je het geld niet nodig hebt. Heb lief alsof je nooit gekwetst bent geweest Dans alsof niemand staat te kijken Zing alsof niemand staat te luisteren Leef, alsof het de hemel op aarde is. (Anoniem)
Je hebt een Muurtje gebouwd, om Je heen. Een heel Hoog Muurtje, Gemaakt van Steen. Een Muurtje om Jezelf te Beschermen, tegen Pijn en Verdriet. Een muurtje......Zo dik....!!! Je dacht dat het je zou Helpen. Alleen ..... Dat doet ie Niet..!!!
Een schreiend hoopje mens in je armen, dag en nacht, zorgend nabij. Trots bij 't eerste tandje, leren lachen, lopen, praten. Een traan bij de schoolpoort. Knutselwerkjes vertederend bewaren. Fier om de communicant. Huiswerk begeleiden, vriendjes ontvangen, tiener in de gaten houden. Uren aftellen in de nacht, wakend tot de klik in het voordeurslot. Verliefdheid koesteren, teleurstellingen troosten. Ware liefde zegenen. Weemoedig op 't huwelijksfeest, daarna dapper in 't lege nest. Luisterend oor, waakzaam hart. Brood op de tafel, wijn in het glas. Veilige haven, altijd bereikbaar. Warme toevlucht, altijd te vinden. 'Moeder' ben je voor het leven....
Je hebt een gouden hart Je bent heel apart Je geeft warmte en genegenheid liefde en geborgenheid Je bent met iedereen begaan En deelt je glimlach heel spontaan Ik ben blij dat ik je dochter ben Jou naam staat in mijn hart gegrift met een gouden pen.
Kleine druppels water, kleine korrels zand vormen oceanen en het vasteland. Kleine liefdesdiensten en een vriendelijk woord maken de aarde van heden tot een zalig oord. (Anoniem)
het lijkt zo gewoon, maar is toch heel bijzonder ....
als je wordt geboren dan ben jij al een wonder wanneer je wordt geboren dan ben jij al bijzonder niemand is als jij jij bent uniek ja, heel speciaal jij bent heel apart en toch mens als allemaal
het lijkt zo heel gewoon je groeit, je leert, je leeft je doet gewoon je best en hoopt dat iemand om je geeft je ouders, je familie, je vrienden om je heen ze zijn voor jou onmisbaar geen mens is graag alleen
soms gaat alles prima maar soms ook bitter slecht je wordt teleurgesteld door wat iemand doet of zegt woorden en ook daden doen soms zo heel veel pijn je wordt boos of erg verdrietig het leven kan zo mooi maar soms ook moeilijk zijn....
denk dan terug aan de mooie dingen in je leven ....
Als je 't even moeilijk hebt, trek je dan op aan de mooie herinneringen, en aan de mensen die je nauw aan het hart liggen en die jou ook een warm hart toedragen... Als je 't even moeilijk hebt, kijk dan naar de wolken... En misschien zie je dan Een engeltje dat naar je lacht ...
betekent eigenlijk behoeden je kinderen bewaren van alle gevaren vergelijk t met n scheepje op zee eerst drijft t rustig op de stroming mee maar dan, in minder dan n zucht verandert de lucht de wind gaat draaien t begint te waaien te stormen te gieten de wolken verschieten t dek wordt bedolven onder de golven en net als je denkt de ondergang wenkt breekt in minder dan n zucht toch de zon weer door de lucht de zee bedaart en t scheepje vaart naar een veilige haven om zich te laven zo is t ook met n kind die zn thuis weer vindt net als je denkt de ondergang wenkt breekt in minder dan n zucht toch de zon weer door de lucht. GK
Niet dat je de mooiste boom op aarde bent, niet dat je jaar in jaar uit schittert van bloesems aan elke twijg, maar dat af en toe, aan één of andere tak een bloesem opengaat, dat af en toe iets moois ontstaat, dat een woord van liefde een hart vindt, dat wens ik jullie... (Jörg Zink)
het is zo gauw gegeven, en brengt bij velen weer vreugde in het leven ....
Wanneer iemand te moe is om je een glimlach toe te werpen, glimlach dan zelf, want niemand heeft meer behoefte aan een glimlach dan degene die niet meer in staat is er een te geven. (S.R. Hirsch)
is tegenwoordig een taboe, maar met vier kleine woordjes kom je al een heel eind weg....
Vriendschap is vaak zonder woorden, verlegen als een kind. 't Is vragen zonder antwoorden, vanzelfsprekend als de wind.
Vrienden zijn is heel normaal, maar zonder kan er geen 1. Nodig hebben we het allemaal, alleen is maar alleen.
Praten over vriendschap is tegenwoordig taboe. Emotie en gevoelens vinden we maar een gedoe.
Maar toch is het fijn om te horen, dat er iemand voor je is. Dat er iemand is, als je even iemand mist.
Het is fijn om te horen, het voelt goed als je het weet. Dat je er echt niet alleen voor staat, als je dat even vergeet.
Dat zeggen is soms erg zwaar, maar het niet zeggen is een gemis. Soms hebje geen mooie woorden klaar, maar wat echt belangrijk is:
Vriendschap is geen lang verhaal. In vier woorden vertel je het helemaal. Vier woorden, elf letters. Een verschil van warm en kou. Vier woorden, elf letters.
Overal mensen Allerlei gedachtes Iedereen is anders Maar ergens toch gelijk
Drukke en rumoerige mensen Rustige en stille mensen Iedereen is anders Maar ergens toch gelijk
Ik wilde dat ik anders was Rustig, druk, stil of juist rumoerig Maar wat is anders Want ergens zijn we allemaal gelijk.
Al die haat, al die pijn, waarom kunnen we niet normaal tegen elkaar doen, waarom kunnen we niet gewoon aardig zijn. Altijd dat verschil in mensen. Waarom, want ergens zijn we toch gelijk???
