Beste blogvrienden, het rijmverhaal dat ik schreef van het dagboek van een kennis zijn voettocht naar Santiago de Compostella begint op datum van 28/03/2008.
Als een bloem zo is het leven 't begin is teer en klein de een die bloeit uitbundig de ander geurt heel fijn. sommige bloemen blijven lang, weer anderen blijven even vraag niet bij welke groep je hoort, dat is 't geheim van het leven schrijver anoniem
Lieve bloggers allemaal, ik ben nog niet zo lang in de blogwereld binnen getreden, maar ik mocht al heel veel lieve groeten en wensen van jullie, "blogvrienden" ontvangen, daarom deze wens voor jullie en alle andere mensen:
ik wens...
ik wens jullie een wereld vol bloemen ik wens jullie een wereld vol licht ik wens jullie van alles het beste heel vaak een glimlach op jullie gezicht ik wens jullie een leven vol liefde geen tranen,geen zorgen,geen pijn dat iedere dag hier op aarde voor jullie een cadeautje mag zijn
een klein maar fijn versje voor de echte vrienden in mijn leven:
Ik heb een tuintje, alleen voor mij wie ik daarin laat, voelt zich vrij het is in mijn hart, je kunt het niet kopen, alleen voor de ware, gaat m'n hekje open.
prachtige beschrijving van het leven, gezien in de kleuren van de regenboog schrijver anoniem:
de regenboog rood vertegenwoordigt het vuur, laat ons openstaan voor warmte,genegenheid, liefde in het leven, vriendschap aan anderen geven,. geel vertegenwoordigt een ondergaande zon, aan een prachtige horizon. het even achter ons laten,ons verleden, opnieuw naar het heden. oranje vertegenwoordigt de aarde en het zand onder onze voeten. we zakken even weg, maar komen het terug te boven, als we maar in het goede blijven geloven. groen vertegenwoordigt de natuur, zo rustig en puur. even de tijd stil laten staan, naar je innerlijke gaan. blauw vertegenwoordigt het water, dat zal het zuiverste zijn, nog beter dan een medicijn. er even zijn voor elkaar, meer dan twee keer in een jaar, met een lief maar klein gebaar. indigo geeft ons de zuurstof en de ademruimte weer. we bouwen geen muren meer, vrijheid van taal en denken, onze geliefden iedere dag herdenken. met violet zitten we aan het einde van ons kleurenpalet. en wanneer je de regenboog nog eens ziet verschijnen, weet dan dat het alle verdriet doet verdwijnen.
Een vriend is iemand die vraagt wanneer je terugkomt, is iemand die nooit ongelegen komt, maar die ook voelt wanneer hij alvast komen moet is iemand die nog komt, als niemand meer komt
Er zit een traan in mijn oog, niemand die hem ziet.. Niet van blijdschap, maar van stil verdriet.. Die traan in mijn oog, rolt over mijn wang.. Ik kan hem niet stoppen, hij gaat zijn eigen gang.. Er rolde een traan, ik heb hem niet gestoord... Omdat je met een traan soms zoveel meer zegt dan in 1 enkel woord......
Als ik een wens mocht doen dan wenste ik dat ik toveren kon Dan scheen iedere dag de zon Liet ik alle mensen lachen Liet ik een ieder bloeien Zag ik spontaniteit en vriendelijkheid groeien Gaf ik iedereen liefde in het hart Verdween ellende en diepe smart Geen agressie meer en haat Was ik daar maar toe in staat Als ik een wens mocht doen.....
Roddels zijn niet te vermijden Roddels kan je ook beter niet bestrijden Er zijn van die mensen die je kleineren En je bewust proberen te bezeren Die van alles verdraaien En onrust lopen te zaaien Je kunt ze maar beter laten gaan En heel ver erboven staan Al is dat wel makkelijk gezegd Want iets in je wil dat je je verdedigt en vecht Jij weet het beste hoe jezelf bent Laat een ander maar denken dat hij je kent Dus verlaag je niet tot het niveau van deze achterbakse figuren Dan zal hun pret ook niet lang duren.
een mooi verhaal dat aantoont dat kritiek krijgen soms in je voordeel kan zijn:
Er was eens een restaurant met de naam "Zevenster". Ondanks alle moeite kreeg de waard weinig gasten: hij maakte het restaurant gezellig, zorgde voor een vriendelijke, prettige bediening en hield de prijzen binnen redelijke grenzen. Maar er kwamen haast geen gasten. Vertwijfeld vroeg hij een wijze om raad. Toen de wijze man het verdrietige verhaal van hem hoorde, zei hij: "Het is heel eenvoudig. Je moet de naam van je restaurant veranderen." "Onmogelijk", zei de waard. "Al generaties lang heet het' Zevenster' en onder die naam is het overal bekend." "Nee", zei de wijze, "noem het vanaf nu 'De vijf klokken', en hang boven de ingang zes klokken op." "Zes klokken?" Dat is toch absurd. Wat moet dat betekenen?" "Probeer het maar en bekijk het zelf", zei de wijze glimlachend en vertrok. De waard waagde een poging en het volgende gebeurde: iedere reiziger die voorbij kwam ging naar binnen om de fout onder de aandacht te brengen, in de veronderstelling dat er nog niemand was die het bemerkte. En, eenmaal binnengekomen in het restaurant, kwamen ze onder de indruk van de vriendelijke ontvangst en bleven er om iets te nuttigen. Dat was de kans waar de waard zo lang op had gewacht. Er is niets wat het eigen ik meer behaagt, dan fouten van anderen te kunnen corrigeren.
In het leven moet je bljven dromen, het maakt het leven heel wat aangenamer:
Een droom, dat is een wens. Over wensen kun je dromen. En zo hoopt ieder mens. Dat die ooit uit gaan komen. De een leeft in een oorlog. En droomt stil over vrede. Een ander droomt van vroeger Ongrijpbaar is het heden. Een kind droomt dat de regenboog Het Begin is van een boek Waarin hij zelf de hoofdrol speelt. Naar avontuur op zoek. Een zeeman zeilt de wereld rond. Droomt van een zuchtje wind. Als hij al vele dagen lang. De luwte ondervindt. Een eenzaam mens. Droomt over, warmte om zich heen Een vriendelijk woord, een hand die streelt. Een moeder streelt over haar buik Droomt teder van haar kind Waarvan ze helemaal niets weet En toch zo zeer bemint. Een ernstige zieke Droomt voorzichtig, over leven na de dood. Als hij zijn noodlot heeft aanvaard. Wordt dat verlangen groot. En als je heel gelukkig bent Dan kun je uren dromen Over de Liefde die je vond En hoe het is gekomen. Hoe heerlijk is het niet Om tijdens stormen in je leven Te dromen over het eb getij. Daarom mensen ,droom je droom. Al is het iedere dag. En mocht hij onvervulbaar zijn. Aanvaard het met een lach.
Prachtig gedicht over openstaan voor anderen, schrijver anoniem:
Handen heb je om te geven, van je eigen overvloed. En een hart om te vergeven, wat een ander je misdoet. Ogen heb je om te zoeken, naar wat mensen nog ontbreekt. En een hart om iets te zeggen, wat een ander moed inspreekt. Schouders heb je om te dragen, zorg en pijn van alleman. En een hart om te aanvaarden, wat een ander beter kan. Voeten heb je om te lopen, naar een mens die eenzaam is. Oren heb je om te horen, naar een mens die vrede is. En een hart om te geloven, dat er slechts "een" liefde is.
Beste mensen ,zoals ik al eens verteld heb hou ik van mooie teksten en verhalen met een diepe waarde of betekenis. Op mijn leestochten kon ik er al veel vergaren, en hier op mijn blog wil ik ze graag bewaren, en samen met U er nog dikwijls van genieten:
Liefde is geven...
Liefde is geven, niet alleen nemen Niet alles voor jezelf claimen Wat voor elkaar over hebben Elkaar respecteren en accepteren Van elkaar willen leren Elkaar steunen in moeilijke tijd Dan pas raak je elkaar niet kwijt
Mama is het woord waar het leven mee begint Mama is het woord dat hoort bij ieder kind Een woord om zacht te zeggen niet om luid te schreeuwen Het hoeft niets uit te leggen en gaat door alle eeuwen Mama is het woord waar de mensheid mee begint Mama is een ander woord voor LIEFDE. schrijver niet bekend
Een prachtige ode aan alle moeders, ook voor hen die hun kind moesten laten gaan:
Vandaag verwent men alle moeders en dat is ook wel verdiend, maar toch wil ik ook even denken en even aandacht schenken aan alle vrouwen zonder kinderen, want dat mag toch ook niet verhinderen dat ook zij moeders zijn, even goed, in hun aderen en hun bloed. Alleen het lot heeft het zo bepaald, dat zij het moederschap niet hebben gehaald. Of dat zij weer terug moest geven, haar kind dat had moeten leven. Voor hen doet het nu extra pijn om kinderloos , geen moeder te zijn. Daarom wil ik even zeggen, Ik wil ook voor jullie hier een bloempje leggen.
mooie tekst in receptvorm gegoten om ons duidelijk te maken hoe je het leven heel aangenaam kan maken:
Recept voor een lekker rozijnenbrood = een mooi leven:
Bloem staat voor genieten. Van de kleinste dingen eerst. De zonnestralen van vandaag, de mooie herfstkleuren in de natuur, de paddestoelen die groeien onder de bladeren op de grond, het geritsel van de bladeren onder je voeten, proeven van de vruchten die te rapen zijn zoals beukennootjes en kastanjes. Genieten van een dikke knuffel van je geliefde, . Je ziet, er is zoveel om van te genieten. Je moet het enkel doen.
Gist staat voor Liefde. Gist zorgt ervoor dat het brood kan rijzen. Die de dikke deegmassa tot een mooi egaal geheel brengt, die zijn volume tot 3x toe kan aannemen. Zonder gist is brood geen brood meer. Zonder liefde is ons leven een heel ander leven. Liefde geeft een meerwaarde aan alles, zorgt ervoor dat het leven een meerwaarde kent die ontelbare vormen aanneemt. Liefde is zelfs onmisbaar in ons leven. Ga er voor!
Boter voor gezelligheid en dankbaarheid. Zorg ervoor dat je je niet alleen voelt. Zoek eens andere mensen op. Kom uit je schelp. Wees gewoon dankbaar voor het leven zelf, met of zonder ongemakken.We zeuren allemaal al wel eens over dit of dat, maar weet dat er anderen zijn die er erger aan toe zijn. Wees gewoon dankbaar voor alles wat je hebt.
Suiker voor trouw, vertrouwen en zelfvertrouwen. De smaak zal in elk geval verschillend zijn. Zo ook in ons leven hebben we dit nodig. Vertrouw jezelf. Twijfel niet aan je waarden, capaciteiten, je liefde voor anderen, Leer (terug) vertrouwen hebben in anderen, ook al hebben ze je al zo veel teleurgesteld. Bouw je zelfvertrouwen op, stap voor stap.
Rozijnen (lichte of donkere)voor verdraagzaamheid voor de mensen om ons heen. Behandel ze zoals je zelf wil behandeld worden. Behandel elkaar met respect ongeacht welke kleur of ras ze zijn!
Melk voor groei. Iedereen kent al wel eens tegenslagen in zijn leven. Het heeft een wrange smaak, zoals zure melk. Een smaak die we vlug willen vergeten. Want het is niet aangenaam steeds die tegenslagen te moeten verwerken. We leren uit onze fouten. Maar ondanks alles is dit nodig om te groeien tot wie we nu zijn.
Eieren voor zachtmoedigheid. Ze dienen met alle voorzichtigheid behandeld te worden, ze zijn zo breekbaar, zo ook de mensen, dieren en de natuur om ons heen. Kunnen we ook voorzichtig omgaan met de dingen om ons heen? Hier is uiteraard veel zachtheid voor nodig maar ook moed. De mensen laten zien dat je het goed meent met hen. Ze kunnen zich dan misschien heel anders gaan gedragen, weten dat je aanvaard wordt is toch zoiets moois! Het geeft de mensen een steuntje in de rug, dat ze zichzelf ook mogen laten zien zoals ze zijn. Zonder schroom, verlegenheid of uit angst voor falen.
Snuifje zout voor geloof. Geloven in jezelf, geloven in je naasten .
Een flinke dosis geluk om dit alles tot een mooi einde te brengen. Al moeten we hieraan wel zelf werken, heel hard werken zelfs! Niets komt vanzelf.
Tenslotte hebben we nog enkel de oven nodig. De juiste temperatuur, de juiste tijd en klaar is kees zegt men wel eens. De oven zou je kunnen zien als je eigen nestje waar je woont. De interne warmte die het uitstraalt naar de mensen om je heen, de geborgenheid die nodig is om je thuis te voelen, affectie en genegenheid zijn ook hier dus onmisbaar.
En belangrijk trek vooral de oven niet te veel open, de koude doet geen goed aan het rijzende brood. Zo ook laat geen negativiteit toe in je leven, je wordt er koud en kil van, je kruipt in elkaar zoals het brood zou doen in de oven. Zorg ervoor dat de warmte goed behouden blijft om alles tot een mooi einde te brengen!
