In de zondagskrant vandaag een recept van dochterlief met een verwijzing naar ons mémé... Heb meteen het artikel uitgeknipt om te bewaren bij haar viering
Bij Gerard gaan eten en hem meteen een exemplaar van de viering bezorgd... We hebben een glaasje champagne gedronken op het leven van ons make... Ik weet het, ik val in herhaling maar de voorbije dagen is er voor weinig anders ruimte in mijn hart...
Morgen zal ik te emotioneel zijn... Deze namiddag is ons make gecremeerd... We waren er niet bij maar hebben om precies 12.15 u samen nog eens geklonken op haar leven... Ik slaap nog altijd heel slecht... Na morgen hopelijk wat beter... het leven gaat immers verder en, zoals schoonzoon Peter het zegt in zijn getuigenis: "we gaan je niet missen, mémé, want je zit in ons hart; je bent bij ons, elke dag"...
om zo'n woekerprijs te betalen! Fan of geen fan, ik zou het niet doen. Maar ja, vraag en aanbod... en als er voldoende mensen zijn die dit willen/ kunnen ... geef die organisator dan maar ongelijk
De viering is klaar ... en, dank zij dochterlief, heel mooi geworden. Ons mémé zou er tevreden mee zijn. Het aantal personen voor de rouwmaaltijd is doorgestuurd naar de begrafenisondernemer, het aantal gewenste herdenkingsprentjes eveneens... Ik heb vannacht voor het eerst sinds vorige dinsdag redelijk goed geslapen. Na zaterdag zullen we opnieuw de draad oppakken want momenteel hebben we geen rust... Morgen komt Hilde die ons zal assisteren bij de viering maar veel werk zal ze niet meer hebben... enkel nog de foto's selecteren... De getuigenissen van dochterlief, schoonzoon, mezelf, Elise namens de buren en Paul namens Jebron zijn echt pakkend en bij elke getuigenis is een passend lied gekozen... Liselotte leest het verhaal van de boom en de houthakker en Lieve een evangelietekst... en als slotlied "De steppe zal bloeien" wat we vaak zingen in Jebron als verrijzenislied ... een lied dat ons ma zeer graag hoorde en altijd enthousiast meezong... Het wordt emotioneel... ik heb mijn tekst al diverse keren gelezen maar ik begin altijd te wenen... Het is wat het is...
