Ons moeder gaat op dinsdag, woensdag en donderdag naar de dagzorg.  Maar niet op feestdagen!  En dan is ze slecht gezind!  Toch wel tof dat zo'n diensten bestaan.  Sociaal contact, dat heeft ze thuis ook wel, maar het is niet hetzelfde.  Ze verheugt zich al op Oostakker op maandag 27 augustus.  Dank zij aangepaste bussen en rolstoel is dat ook mogelijk voor minder mobiele mensen.  Het is niet omdat je oud en "sukkelachtig" bent dat je geen plezier mag hebben in het leven.  Ik ben dankbaar dat ons ma nog zoveel levenslust heeft, ook al kan ze niet veel meer.  En ook dankbaar voor groteletterboeken; die verslindt ze met stapels!  

Ons moeder leeft op als er bezoek komt, hoe meer hoe liever!  Onze overbuur komt elke dag even binnen.  Een kwartiertje en owee als hij eens een dag overslaat!  Hij zal het geweten hebben!  

Vroeger ging ze enkele dagen per week bij mijn dochter, maar dat is nu onmogelijk geworden omdat ze elke morgen verzorging nodig heeft en omdat ze té moeilijk stapt.  Daar had ze het wel moeilijk mee. 

Ach, oud worden en zijn, 't is niet altijd makkelijk!  't Is eigenlijk voortdurend loslaten en afstand nemen van wat ooit zo vanzelfsprekend was.

Maar we doen ons best om het zo aangenaam mogelijk te houden en ... dat lukt wel!