Ik ben UITGEPUT !  Ons ma heeft me vannacht 7 keer wakker gemaakt om te zeggen dat ze naar het toilet ging.  7 maal!!!  En de verpleegster was er al rond half 8, half 7 wintertijd dus.  Het is welletjes.  Vanavond slaap ik weer boven, in een bed i.p.v. de zetel.  Ik weet wel dat ons ma er niets kan aan doen maar ik moet ook aan mijn eigen gezondheid denken.  Die onderbroken nachten - dit was nu wel extreem maar 2 à 3 keer per nacht is normaal voor haar - beginnen mij zuur op te breken.  Enfin, tegen vanavond denk ik er misschien weer anders over...  Het probleem is dat ze soms moeilijk in haar sloffen geraakt en ik ben bang voor een val.  Ik voel me nu al schuldig... Onnozel, ik weet het, maar het is sterker dan mezelf.  Buitenstaanders zeggen dan categoriek: " Dit is niet verantwoord" maar dat is makkelijk praten als je niet in de situatie zit.  Ons ma in een rusthuis?  Ze is zo graag hier en in een rusthuis doen ze haar een luier aan en voilà, zaak opgelost.  Nee, dat wil ik absoluut vermijden, zo lang mogelijk ... Ik kan dit schrijven omdat jullie me toch niet kennen.  Zelfs mijn dochter heeft weinig begrip voor het feit dat ik al maanden beneden slaap.  Ach, ieder heeft zijn sores en in vergelijking met vele anderen mag ik zeker niet klagen.  Maar als je doodmoe bent, ben je humeurig ...  het zal wel overgaan!