Toegegeven, de man is een begenadigd voetballer, misschien inderdaad de beste van de wereld... maar hem "God" noemen?  Excuseer, laten we toch even relativeren!  Die idolatrie snap ik echt niet... en ik heb dat nooit gedaan... Ik bewonder veel mensen, ook artiesten, maar geen haar op mijn hoofd denkt eraan te staan gillen, hen te stalken, uren aan de ingang van een hotel te staan wachten in de hoop een glimp op te vangen... dat soort "bewondering" is me totaal vreemd... en dat is altijd zo geweest... Ik bewonder bijvoorbeeld de songs van iemand, maar het privéleven van die man/vrouw is niet mijn zaak... Als ik een bekend iemand zie, zal ik nooit een handtekening vragen, een foto nemen of zoiets... iedereen heeft toch recht op wat privacy, niet?  Het moet vreselijk zijn om voortdurend te worden begluurd en lastig gevallen... Geen wonder dat veel van die beroemdheden zich omringen door bodyguards en amper de straat opkomen... Je zou voor minder!