in de viering gisteren een ijzersterke getuigenis van Ingrid... hoe zij opgroeide in armoede en hoe ze nu probeert zich daaruit te ontworstelen zodat haar kinderen het beter zullen hebben... We kregen o.a. een document waarop we naast allerlei levensomstandigheden "ja" of "nee " konden invullen... Ingrid kon- zei ze- uit haar jeugd 1 keer "ja" antwoorden... ik telkens "ja"... zoals de meesten in de viering.  Confronterend.  En inderdaad, waar je wieg staat bepaalt welke kansen je krijgt... En om die achterstand weg te werken zijn sructurele maatregelen nodig... voor onze regering (zowel de federale als de Vlaamse) niet meteen een prioriteit... al ontbreekt het niet aan mooie woorden en vage beloftes