Strict logisch bekeken is het niet meer dan normaal dat mensen van een groter huis dat ze niet meer nodig hebben verhuizen naar een kleiner huis.  Maar die mensen wonen in een bepaalde straat, met bepaalde buren, in een huis dat al jaren een "thuis" is ... en dan verkassen naar iets anders met andere buren, in een andere buurt ... zo eenvoudig is dat emotioneel niet.  Een kennis van mij woont in Lede, in een huis met drie slaapkamers.  Ze woont daar al heel haar getrouwd leven.  Ondertussen weduwe geworden en de 2 zonen zijn het huis uit ... Ze betaalt extra voor de 2 "overbodige" slaapkamers, wat met haar bescheiden pensioen niet evident is.  Waarom niet verhuizen?  Ze is ondertussen van een zekere leeftijd, gehecht aan haar straat en aan haar buren en een ander huis brengt kosten mee... wat ze zich moeilijk kan veroorloven.  Ik begrijp de redenering van de huisvestingsmaatschappij maar ik begrijp eveneens de gevoelens van diegenen die zouden verplicht worden te verhuizen of anders financieel gestraft worden ... het is een moeilijke zaak ...