Ben ik nu te oud of wat?  Opvoeden is moeilijk en dat is altijd al zo geweest ... grenzen stellen en tegelijkertijd graag zien, het is niet vanzelfsprekend, maar ...  Kijk, ik ben geen socioloog en evenmin een therapeut maar ik heb wel wat "boerenverstand" en dat zegt mij dat ouders genoeg tijd moeten vrijmaken voor hun kroost, hen niet te veel moeten bepamperen, hen evenmin moeten ophemelen ... hen leren dat zij niet het middelpunt van het universum zijn ... en daar wringt vaak het schoentje, denk ik ... "mijn kind, schoon kind, wonderkind" ... en oh wee als daar aan geraakt wordt, als men "iets slechts" zegt over hem/ haar ... op school, op een speelplein, bij familie of vrienden, op restaurant ... Je ziet zo vaak jonge ettertjes, die opgroeien met de idee dat zij met niemand moeten rekening houden ... ik hoef het niet ver te gaan zoeken hoor!  Nefast voorkind, voor ouders en uiteindelijk voor de maatschappij ... Kinderen hoeven niet "volmaakt" te zijn, verwacht dat dan ook niet en zoek een evenwicht in de opvoeding ... Wedden dat je dan minder therapie zult nodig hebben?