buurvrouw Frieda is gisteren naar het ziekenhuis gevoerd ... en meteen geopereerd ... zoon Jan wist nog niet wat er eigenlijk aan de hand was maar hij houdt ons, de buren, op de hoogte. Frieda is begin 80 en haar man, Jonh (ja, zo geschreven), zit al een tijdje in Denderrust ... dementerend en snel verslechterend ... We zullen er het beste van hopen. Goede buren geweest al die jaren ... en hard gewerkt in hun wasserij ... evenmin gespaard gebleven van verdriet: hun jongste zoon is op zijn 25° in Spanje verongelukt ... Daar is Frieda eigenlijk nooit echt overheen gekomen Frieda heeft ook beginnende Parkinson ... ik schrijf haar nieuwjaarskaartjes omdat haar vingers niet meer meewillen ... Ach, het leven, zo broos, zo kwetsbaar ... en daarom ben ik van het Carpe Diem- principe! Geniet terwijl je kan want voor je het weet is het basta en uit!
Frieda heeft ook beginnende Parkinson ... ik schrijf haar nieuwjaarskaartjes omdat haar vingers niet meer meewillen ... Ach, het leven, zo broos, zo kwetsbaar ... en daarom ben ik van het Carpe Diem- principe! Geniet terwijl je kan want voor je het weet is het basta en uit!
Time waits for nobody!
