wij zijn al jaren en jaren vrienden ... ik ben het pragmatische type, hij ietwat zweverig ... ik ben no-nonsens, hij heel aura- achtig ... maar we kunnen op elkaar rekenen, altijd!  Gerard is een beetje een hypochonder, maar deze keer ... 200 gram/dag gewichtsverlies, ondertussen zo'n 10 kg ... dat is niet ok ... volgende woensdag dus consult bij de uroloog en we verwachten geen goed nieuws ... Gerard heeft nu al beslist dat hij, als het kanker is, geen levensverlengende behandeling wil ... en dat wordt voor zijn dochters (vooral voor de oudste) niet makkelijk om te aanvaarden.  Volgende week maandag heeft hij een gesprek met mijn dochter ... hij was altijd al een vaderfiguur voor haar en ze hebben een heel goede band ... "het is wat het is", is al jaren mijn motto, en daarstraks, tijdens ons telefoongesprek, zei Gerard precies hetzelfde ...  Hij is afscheid aan het nemen en ik begrijp dat en respecteer dat ... Want ja, zoals mijn kanker geen verrassing was, zo verwacht ik nu ook dat de uroloog geen goede tijding zal brengen.  Anderzijds, Gerard is 83, heeft een vruchtbaar leven gehad ... en er komt voor ieder van ons een tijd om los te laten ... Wat niet wil zeggen dat ik niet blij zal zijn als er niets ernstigs aan de hand is, maar struisvogel spelen ... nee ...