Op zoek naar mijn bril.

Die ligt vast nog ergens op bed, bedacht ik.

Ik ben er gaan lezen al viel ik zowat meteen in slaap en dit zowat vijf uur lang.Het was net middag geweest en zelfs na een voor mij normale nachtrust voelde ik me afgepeigerd terwijl ik slechts de vaat had omgewassen.Wellicht komt het doordat ik opnieuw ziek werd. De zoveelste keer dit niet eens halve jaar.

Het is net als toen. Om de haverklap geveld door ziekte. Hierdoor wordt de strijd tegen de eeuwige depressies gesaboteerd. En verlies ik de moed.

Om terug te keren naar de zoektocht naar mijn bril. Ik vond gelukkig de brillendoos ergens te midden de sprei op mijn bed. Ondanks het warme weer had ik het koud en trok die dikke sprei over me heen. 

Eenmaal beneden opende ik voor het computerscherm de brillendoos maar die bleek leeg.

Toen was er wel even onrust hoor, want ik zag voor mijn geestesoog die bril al verschijnen, vermorzeld elders tussen of erger nog onder het deken.

Ik haalde wonder boven wonder de bril ongeschonden uit de opzijgeduwde bedsprei.

Wat dit ook is, ik hoop dat het vlug voorbijgaat zodat ik opnieuw met de nodige kracht de demonen te lijf kan gaan.