Ik vind het kei neig dat je hier een berichtje achterlaat. Bedankt
borstkankersite
de site voor borstkankerpatienten boezemvriend(innen)
31-03-2006
herceptine
Herceptine ------------- Hoera, gisteren op het nieuws gehoord dat nu herceptine terugbetaald zal worden door de ziekenkas. Is anders een heel duur geneesmiddel , maar ook een heel goed middel voor patienten die ontvankelijk zijn voor dit geneesmiddel. Word ook vaak gebruikt als tweedelijns hulp . Er werden patienten geweigerd voor dit geneesmiddel omdat het te duur was. Borstkankerpatienten er is weer hoop. Liesje
Chemo 3 ----------- Bij borstkanker worden verschillende combinaties gebruikt. De bekendste combinatie noemt men het CMF-schema. Dit bevat een combinatie van cyclofosfamide, methotrexaat en 5- fluorouracil. Het CMF-schema bestaat in verschillende vormen. De bijwerkingen van deze chemotherapie zijn meestal niet zo ernstig. De toegediende stoffen veroorzaken beschadiging van de witte en de rode bloedcellen. Het komt meestal tot een lichte bloedarmoede. Het aantal witte bloedcellen kan soms spectaculair dalen. Het AC schema is in Amerika zeer populair. Deze therapie bestaat slechts uit vier kuren die telkens na drie weken worden gegeven. Deze therapie combineert Adriamycine met cyclofosfamide. Het belangrijkste nadeel van deze formule dat het een volledige haaruitval teweeg brengt. Het voordeel is dat de chemotherapie na drie maanden volledig is beëindigd. Deze therapie is dan wel meer toxischer dan de cmf kuur en meer schadelijker voor het hart. Een populair schema is de FEC schema. Hierbij wordt gebruik gemaakt van epirubicine, 5 fluorouracel en cyclofosfamide. .Van het FEC schema zijn dan nog verschillende varianten en word zes maal toegediend na 3 weken. Deze twee laatste chemo schema's gaan allemaal gepaard met hogere toxiteit, koorts, . Het tekort aan witte bloedcellen zijn dan ook drastischer. Bovendien is er ook meer last van braken , misselijkheid en vermoeidheid. Deze chemo therapies worden gewoonlijk als eerstelijns therapie toegepast of ter preventie. Het is belangrijk dat de chemo snel na de primaire diagnose, kort na het afsluiten van de operatieve fase, te starten. Welke methode ze bij elke patient hanteren hangt af van de patient zelf . In alle landen word dit afgewogen naargelang de graduatie van de tumor en of er klieren zijn aangetast en of er metastasen zijn. De arts overweegt bij elke patient welke methode hij toepast en hoeveel de patient erbij wint..
chemo 2 ---------- Er is een term dat de eerste- tweede- en derdelijnschemotherapie. Met de eerstelijnschemotherapie bedoelt memn de medicijnen die bij een bepaalde kwaadaardige ziekte voor de eerste keer door een patiënt worden gebruikt. Als er nadien een recidief van de ziekte optreedt, kan weer een ander soort chemotherapie met andere medicijnen worden toegediend om dezelfde aandoening te bestrijden. Zo kan de arts uiteindelijk, indien dit nodig blijkt, nog een derdelijnschemotherapie voorschrijven. Naarmate er meer chemotherapieen worden toegediend, is de kans op sesistentie van de kwaadaardige cel voor het gebruikte medicijn groter. De waarschijnlijkheid dat een bepaalde behandeling kankercellen zal vernietigen wordt dus steeds kleiner. Het werkingsmecanisme van deze chemotherapeutische stoffen is van die aard dat ze meestal een beschadiging in de celkern of een beschadiging van de celcyclus, dus van de celdeling veroorzaken. Deze stoffen brengen een onherstelbare schade aan het DNA toe of een verschillende mechanismen die noodzakelijk zijn voor de celdeling. Een belangrijke vaststelling is dat kankercellen resistentiemechanismen kunnen ontwikkelen. Ze kunnen technieken ontwikkelen om deze schadelijke stoffen af te weren .Zodra ze zich herstellen van de opgelopen schade kan hun celcyclus opnieuw doorgaan. Helaas zullen deze resistente kankercellen zich dus opnieuw vermenigvuldigen , terwijl de niet-resistente kankercellen natuurlijk worden gedood door een chemotherapie. Uiteindelijk blijven alleen nog de resistente kankercellen over. De behandeling herhalen heeft dus geen zin meer, de therapie is niet langer effectief, hij pakt niet meer .
chemotherapie ------------------ Bij chemotherapie wordt gebruikt gemaakt van medicijen, van giftige stoffen eigenlijk, die in bepaalde dosissen gedurende een bepaalde tijd aan het hehele lichaam wordt toegediend. Deze stoffen zijn in staat kwaadaardige cellen te doden . Ze doden echter ook sommige goedaardige cellen.Di t veroorzaakt de bijwerkingen van de chemotherapie. Aangezien de kwaadaardige cellen sneller delen dan de goedaardige, is chemotherapie dus in staat de tumorgroei van kwaadaardige cellen te remmen zonder te veel ernstige schade toe te brengen aan goedaardige snel delende weefsels zoals de mond- blaas- en darmslijmvliezen en het beenmerg. Bij borstkanker wordt chemo meestal adjuvant toegediend. Dit wil zeggen dat de behandeling na een operatie wordt toegepast met aanvullend bestraling. Adjuvant wil ook zeggen om eventuele achtergebleven celletjes te liquideren en om een zekerheid in te bouwen tegen herval. De chemotherapie kan ook neoadjuvant worden gebruikt. Hierbij zal men na de diagnose chemotherapie gebruiken om het tumorvolume te verkleinen. Aansluitend zal men dan overgaan tot operatieve verwijdering van de resttumor. Dit noemt men ook eerstelijns therapie.
Verwijderen van de lymfeklieren ------------------------------------------ De lymfeklieren in de oksel zijn het eerste opvanstadion voor tumorcellen en voorkomen in eerste instantie dat ze door het organisme gaan dwalen. Deze beschermende functie is beperkt, want op een zeker moment kunnen de tumorcellen door de lymfeklieren heen breken , hun weg door het lichaam beginnen en daar metastasen vormen. Door lymfonodectomie, zoals het verwijderen van de lymfeklieren iin het medisch taalgebruik heet, is vast te stellen of de lymfeklieren nog vrij zijn van tumoren of dat zich daar al tumoren genesteld hebben. De toestand van de lymfeklieren is van doorslaggevend belang bij de beoordeling van de medische prognose en bepaalt mee de verdere behandeling. Het operatief verwijderen van de lymfeklieren in de oksel was daarom tot voor kort vast onderdeel van alle operaties bij invasieve mammacarcinomen. Omdat niet elke vrouw echter evenveel lymfeklieren heeft, werden dan ook verschillende aantallen lymfeklieren weggehaald (meestal 15 a20) .Als gevolg van de operatie kunnen zich bij die methode gevoelsstoornissen van voorbijgaande aard voordoen. Er is echter nog maar zelden sprake van lymfoedeem. Bij de nieuwste methode wordt alleen de eerste lymfeklier verwijderd, die op de lymfebaan ligt die vanaf de borst naar de oksel loopt. Deze sentinel node, de zogenaamde schildwachtklier ,wordt met kleurstof en of technetium gemarkeerd;verwijderd en microscopisch onderzocht.Zitten er geen tumorcellen in, dan hoeven er verder geen lymfeklieren weggehaald te worden voor onderzoek.Bevat de schildwachtklier echter wel tumorcellen, dan worden ook de volgende lymfeklieren verwijderd en op tumorcellen onderzocht. Deze methode heeft als voordeel dat vele vrouwen bij wie de lymfeklieren niet aangetast zijn, in de toekomst gespaard blijven van het chirurgisch verwijderen van alle lymfeklieren. Verder worden bij deze sentinel-nodebiopsie geen lymfeklieren venietigd, zodat er ook geen sprake is van beperkte bewegingsvrijheid,lymfoedeem en pijn aan de geopereerde arm. Deze nieuwe ,lymfekliersparende operatie is echter nog niet een standaard en moet nog onderzocht worden volgens de voor-en nadelen. Bij mijzelf is deze sentinel-node procedure toegepast omdat de tumorgrootte minder was dan 2 cm en op eigen aanvraag. En ben ik nu gespaard van lymfoedeem en opzwellingen. Het is nogal omslachtig dat je voor de operatie de borst met blauwe inkt word ingespoten en tijdens de operatie word er met een geigerteller de eerste schildwachtpoort gezocht. Maar soms is de inkt al verdwenen en kunnen ze die niet meer opsporen. Ik weet zelf niet of ik daar goed of slecht aangedaan heb. Omdat het nog in een proefsituatie zit en je eerst weet na zoveel jaren dat dit een veilige procedure is. Maar nu ben ik blij dat het gebeurt is en heb ik geen last van gevoelloosheid of dikke arm.
Welke vrouwen zijn het meest aan borstkanker blootgesteld ------------------------------------------- --------------- Bij vrouwen die aan een of meer van de hieronder risicofactors blootgesteld zijn, kunnen we een verhoogde neiging vaststellen. *De duur van het geslachtsleven is zeer belangrijk, en deze kan beinvloed worden door maandstonden op een zeer jeugdige leeftijd of door een zeer late menopauze *Vrouwen kunnen ook behoren tot risicofamilies met borstkanker. Op dit ogenblik wordt zwaar getild aan de familiale antecedenten, voornamelijk omdat een vrouw van wie de ouders in rechtsstreeks opstijgende lijn en vooral langs moeders kant dan een borstkanker hebben gehad.Deze vrouwen lopen 3 maal meer risico als andere vrouwen. *Een vrouw die voor de eerste keer bevalt na haar 35 ste *Vrouwen die last hebben gehad van ongevaarlijke aandoeningen aan de borsten en daarvoor biopsies hebben ondergaan. Onder al die relatief ongevaarlijke aandoeningen dient vooral de "atypische hyperplasie" vermeld te worden die gekenmerkt wordt door een verhoging van het aantal cellen langsheen de kanalen van de borstklier. Dit verschijnsel wordt aanzien als een voorstadium van borstkanker. *Vrouwen die oestrogenen toegediend kregen tijdens de menopauze of op dat moment een gewichtstoename kennen. *Vrouwen die alcohal gebruiken. Onlangs heeft men immers moeten vaststellen dat het gebruik van alcohol het ontstaan van borstkanker kan bevorderen.
Ik lees juist in de krant, dat alochtone vrouwen minder borstkaner hebben dan nederlandse of belgische vrouwen. Omdat zij op vroegere leeftijd kinderen krijgen, en veel meer borstvoeding krijgen.
Mijn eigen menig hierover. Ik denk dat het een samenhang is van verschillende factoren. Soms een trauma opgelopen in je jeugd? Milieu Aanleg of erfelijkheid, Hormonen spelen ook een zeer grote rol. Kanker hoor je nu overal. Het komt uit de taboesfeer, en toch is er nooit zoveel kankerpatienten als tegenwoordig. Wie heeft er nu geen kankerpatient in de familie. Het moet het milieu en het voedsel toch zijn .Vroeger was het een enkele persoon op een dorp. Nu heeft ongeveer 1./3 al kanker. Biologisch voedsel is dat nog veilig , zie maar naar umicor met hun cadnium vervuiling. en ga zo maar door. Wat zal de vogelgriep nu weeral teweegbrengen. Dioxinecrisis?Varkenspest, gekke koeienziekte. Vis? en zo verder.
Echografie ------------- Bij echografie worden geen röntgenstralen maar ultrasone golven gebruikt. Daarbij worden hoog-frequente geluidsgolven uitgezonden door een klankkast. Met deze klankkast gaat de arts over dat deel van het lichaam dat hij wil onderzoeken. De daarbij uitgezonden en weerkaatste geluidsgolven worden door de computer beoordeeld en verschijnen in beelden omgezet op een monitor. Het echografisch onderzoek wordt alleen gedaan als het resultaat van de mammografie onduidelijk is. Met de echografie kan de arts exact een cyste (een holte of blaasje gevuld met vocht) van een gevulde knobbel onderscheiden. Echografie is een techniek die in tegenselling tot een mammografie heel veelzeggend en gepast is bij een borst die rijk is aan bindweefsel . Sommige artsen geven de voorkeur bij de vrouwen voor de overgang bij wie een vermoeden bestaat van borstkanker, omdat de borsten van jongere vrouwen nog veel bindweefsel bevatten. De nieuwe echografieapparaten zijn net zo geschikt als een mammografie als controle bij een biopsie, want de beelden zijn zo exact dat de kleinste verandering in het borstweefsel gelokaliseerd kan worden en daardoor heel doelgericht door middel van een punctie weefsel kan worden weggenomen. Gelezen en geschreven voor wie geinteresseerd is in deze materie.
Het stralingsrisico bij een mammografie -------------------------------------------------- Veel vrouwen hebben het niet op radiologisch onderzoek zoals mammografie uit angst dat de stralingsbelasting die daarmee gepaard gaat mogelijk zelf borstkanker kan veroorzaken. Het is inderdaad waar dat elk onderzoek met straling het ontstaan van tumoren kan bevorderen,maar daarvoor zijn heel hoge dosis straling nodig. Een mammografie met de hiervoor genoemde tijdsintervallen zal deze dosis zeker niet halen. Mijn oncoloog stelt altijd voor, om éénmaal per jaar een mammo te laten doen , en bij twijfel tussendoor een echo, dit is minder gevaarlijk.
Vormen van invasieve kanker ------------------------------------- De tumorcellen zijn door het basaal memb raam van de epitheelcellen heen gebroken en in het omringende weefsel gegroeid. Dit wordt invasief genoemd. Een invasief carcinoom is dus eigenlijke kanker. Invasieve carcinomen kunnen niet alleen tumorcellen hebben verspreid door het borstweefsel, maar ook al via de lymfebanen in de lymfeklieren van de oksel terechtgekomen zijn. Ze kunnen ook al door de lymfeklieren heen gebroken zijn of - wat minder vaak gebeurd - zich via de bloedvaten in het lichaam uitgezaaid hebben. De meeste uitzaaiingen komen het meest voor ten eerste in de lymfeklieren, treden ze buiten de lymfeklieren is het de lever, botten en hersenen. Is het langs de bloedvaten kunnen ook andere organen aangetast worden. Daarom worden in de meeste gevallen van borstkanker bij de operatie de lymfeklieren mee uitgeruimd zoals ze zo netjes zeggen. Beperkt de tumor de binnenkant van de melkgang, dan heet dit ductaal carcinoma. Groeit de tumor in de klierkwabben dan noemen ze dit een lobulair carcinoom. Deze vorm komt wel iets minder voor. Voor U gelezen en hier opgeschreven. Liesje
In gedachtenis ------------------ In gedachten ben ik bij de mensen die deze maand het leven hebben gelaten. Hilda, Jos, Danny, de ouders van Alfons en Yvonne en dan nog de vader van mijn schoonzoon die gisteren plots is overleden. Daarbij denk ik ook aan al de mede kankerpatienten die ook zijn heengegaan. Mijn droefenis ligt bij al deze jonge mensen die nog zoveel te bieden hadden. Veel steun en sterkte aan al de familieleden van deze overledenen.
*We hebben jouw naam in het zand geschreven, maar de golven hebben die uitgeveegd. *We hebben jouw naam in een boom gegrift, maar de schors is verdwenen. *We hebben jouw naam in een steen gekrast, maar die steen is gebroken. *We hebben jouw naam in ons hart geborgen, en de tijd zal die bewaren.
Geheugen perikelen ------------------------ Als de rook om je hoofd is verdwenen? Ik denk dat ik in mijn vorig leven ergens al eens verteld heb over mijn geheugen perikelen. Ik had laatst gevraagd aan mijn oncoloog of hij nog patienten heeft gehad met problemen van het geheugen. Hij zei dat er heel veel kankerpatienten ermee te maken hebben . Dat noemen ze een typische chemo boun of zoiets in die aard.Na mijn operatie en chemo had ik altijd het gevoel dat ik ne hoop watten in mijn hoofd zitten had. Het was daar zeer mistig. Ik had serieuse concentratie stoornissen, ik kon geen gegevens meer opslagen op mijn hersencomputer, ik had moeite met zinnen maken. Het was in mijn hoofd ne regelrechte hutsepot. Ik kon er mee wenen , maar ook soms mee lachen. Wat ik allemaal had uitgespookt, het was niet meer menselijk. Ik volgde toen een cursus engels, en als de leraar een zin zei ,die ik moest vervolledigen, was ik in de helft mijne zin al kwijt , ofwel zat ik nog met woorden bezig die al een half uur gezegd geweest waren. Moest ik richting Hasselt , reed ik richting Antwerpen uit. Stond ik een half uur van huis wist ik al niet meer of ik mijn fornuis had uitgezet. Stond ik voor iemand voor de deur, overviel me een paniek dat ik niet meer wist hoe die persoon weer heette. Ik dacht echt dat ik serieus aan het dementeren was. Ik ben daar dikwijls bezorgd om geweest. Nu moet ik zeggen dat mijn hoofd veel klaarder is geworden. Dus kankerpatienten er is nog hoop . Ik vergeet nog wel namen enzo, maar dat wijt ik aan mijn leeftijd. Ik hoor mijn leeftijdgenoten toch ook al eens nadenken. Ik zou heel graag willen weten hoe het op dit gebied met andere patienten is gesteld, en of zij daar ook last van hebben. Zou je me daar eens over willen mailen of zo. Groetjes aan mijn boezemvriend(innen) Liesje
Hoe gaat het met de nazorg --------------------------------- Hoe lang en hoe vaak ter controle? Nacontrole wordt de eerste drie jaar elk kwartaal gedaan. Blijft de patiënte vrij van klachten en lijkt de ziekte tot staan gebracht, dan wordt overgegaan op een schema van een halfjaarlijkse controle. Er wordt van uitgegaan dat de recidief of de metastase - als die er al zijn - zich meestal in de eerste vijf jaar na de eerste tumor voordoet. Ook na tien jaar echter, soms zelfs na twintig jaar, kan zich opnieuw een tumor ontwikkelen. Ook wie zich gezond voelt en geen klachten heeft, moet zich beslist aan de afspraken voor nacontroles houden. Noteer klachten en problemen die u ondervindt in het dagelijks leven en leg die bij de volgende afspraak aan de arts voor. Zelfs onschuldig ogende klachten moeten ter tafel komen.
Wat U de dokter moet vertellen bij de volgende afspraak. -------------------------------------------------------------------- *pijn aan het litteken *pijn in de borst *armklachten *Bij zelfonderzoek opgemerkte veranderinge,rode plekken, jeuk, etterende afscheiding zowel in de geopereerde borst al in de gezonde borst. *bijwerkingen van de therapie *opvallende veranderingen in het gewicht *gevoel van ziek zijn *nieuwe niet te verklaren pijn in spieren en botten. *hoofdpijn *toenemende vermoeidheid, verminderde prestatie- en concentratievermogen, lusteloosheid. *hoesten *ademnood bij belasting *gebrek aan eetlust en een vol gevoel *psychische of sociale problemen.
Hoe ziekte verwerken -------------------------- Kanker zet ook het gezinsleven op zijn kop, verandert dat en leidt vaak tot rolwisseling. Van het gezin wordt een grote flexibiliteit verwacht met veel aanpassingen aan de nieuwe situatie.Vaak groeit aan beide kanten de angst om elkaar aan te raken. Kanker is ook in deze moderne tijd nog altijd voor velen een taboeonderwerp, dat gelijkgesteld wordt met de dood en niemand praat graag over de dood. De meeste mensen, ook familieleden vinden het daarom moeilijk om vrij en onbevangen met een kankerpatient om te gaan. Een vrouw met borstkanker moet dan ook niet meteen teleurgesteld zijn als sommige mensen zich wat terughoudend of vermeend onjuist gedragen. U kunt zelf , als u er klaar voor bent , ook de eerste stap zetten om te praten met familieleden over uw ziekte.
Een paar manieren die u helpen om de ziekt e te verwerken.---------------------------------- ------------------ *Wees voornemens de ziekte psychisch de baas te worden. * Zoek mensen die u kunt vertrouwen. *Ga om met mensen met wie u zich nauw verbonden en vertrouwd voelt. * Ga om omt mensen met wie u open kunt praten over uw problemen en zorgen. * Doe zo vaak mogelijk dingen die u leuk vindt. * Zit niet voortdurend te piekeren en vergelijk uzelf niet voortdurend met andere vrouwen. * Besteed wat vaker dan anders zorg aan uw uiterlijk. *Geef uw gezin aandacht. * Ga wat meer dan anders om met vrienden. * Wijd u aan uw hobby's of zoek iets nieuws. * Geniet van gezelligheid. *Zie het leven als een geschenk.
Hoe kies ik een oncoloog ------------------------------ Een heel probleem voor iemand die niet met de medische wereld is vertrouwd. De patiente heeft het recht een arts te kiezen, en die keuze kan doorslaggevend zijn.Een oncoloog moet in de praktijk wel aan een aantal vereisten beantwoorden. *Hij moet echt naar zijn patienten kunnen luisteren, en rekening houden met de menselijke implicaties die de diagnose bij haar teweegbrengen. *De medische realiteit in al haar complexiteit kennen en toch met eenvoudige woorden de mogelijk te volgen strategieën uitleggen.Hun doeltreffendheid afwegen in functie van de gedane vaststel-lingen, en zo tot een besluit komen: gehele of gedeeltelijke borstverwijdering, een eerste chemotherapie gevolgd door een radiotherapie of een radiotherapie in combinatie met een curietherapie; *De juiste inlichtingen verstekken omtrent de therapiemethode die hem het best geschikt lijkt en de toepassingsmodaliteiten ervan, naargelang de graad van agressiviteit van de tumor, de zichtbare grootte....; *Op basis van de meest recente medische literatuur de te verwachten vooruitzichten van de therapie duidelijk uiteenzetten, alsmede haar eventuele neveneffecten en te lopen risico's. *Alle gestelde vragen berantwoorden zonder rond de pot te draaien, en toch menselijk blijven. *Als er overleg met de chirurg, radiotherapeut of chemotherapeut aangewezen is , de patiente inlichten dat hij op die manier met meer zekerheid de te volgen orde in de medische aanpak zal kunnen bepalen.
Ps/ Door met veel patienten te praten is dit niet altijd evident, en voelt de patient zich dikwijls in de kou blijven staan. Ook de angst om voor zo'n groot iemand te zitten , verlamd de patient al om iets te durven vragen, of hun angsten te verwoorden. Ze zijn bang om als onwetende, onkundige, lomp iemand over te komen. Hier vind ik persoonlijk dat er nog veel werk aan de winkel is om een goede verstandhouding te krijgen tussen arts en patiente. Ook is hier voor de huisarts een cruciale aanpak weggelegd. Het is niet altijd de onwillendheid, ook de werkdruk speelt bij de oncologen en grote rol.Groetjes aan al mijn boezemvriend'innen Liesje
Antioestrogenen -------------------- Een vrouw na de overgang, bij wie een hormoonreceptor-positieve tumor werd verwijderd, wordt behandeld met antioestrogenen. Het ove de hele wereld meest gebruikte hormoonpreparaat uit deze groep is tamoxifen. Het belangrijkste effect van antioestrogenen is dat ze voorkomen dat de oestrogenen aan zich eventueel nog aanwezige tumorcellen, aan de epitheelcellenm van de borstklier en eventueel aanwezige metastasen binden. Hoewel de eierstokken na de overgang hun taak beëindigen, worden er nog kleine hoeveelheden oestrogeen geproduceerd in de bijnieren en het vetweefsel. De behandeling reduceert het aantal recidieven en de kans dat in de andere borst ook borstkanker ontstaat wordt met ten minste 30 procent verminderd. Bij een vrouw die nog niet in de overgang is, stimuleert tamoxifen veeleer de oestrogenenproductie van de eierstokken. Tamoxifen wordt over het algemeen goed verdragen, maar toch zijn overgansklachten niet uitgesloten. Een vrouw kan tijdens deze behandeling last krijgen van opvliegers, misselijkheid, jeuk en wisselende en depressieve stemmingen.Veranderingen in het baarmoederslijmvlies en vaginale bloedingen behoren ook tot de mogelijkheden. Tamoxifen wordt ondertussen ook al gebruikt ter voorkoming van een mammacarcinoom. Dit is vooral geschikt in het geval van vrouwen met een verhoogde kans op borstkanker. Dus bij vrouwen die erfelijk belast zijn.
Hormoonbehandeling -------------------------- Biij twee derde van de vrouwen met borstkanker is het gezwel een hormoonreceptor-positieve tumor, dus gegroeid onder invloed van oestrogenen, en progesteron.Deze vrouwen kunnen na het wegnemen van de tumor een hormoonbehandeling krijgen.Daarmee moet voorkomemn worden dat onder invloed van deze hormonen opnieuw een kwaadaardig gezwel, een recidief dus, groeit of een niet genezen borstkanker voortschrijdt. Hoe meer hormoonreceptoren er in het tumorweefsel zit, des te positiever de reactie op hormoonbehandeling is . De hormoonbehandeling betekent voor elke vrouw een psychische ontlasting en een beduidend minder ingrijpende behandeling dan het chirurgisch verwijderen van de eierstokken. Ondertussen is er een hele reeks hormoonpreparaten , of hormoonblokkers, die bij borstkanker worden ingezet, de zogenaamde aromataseremmers..Deze medicamenten worden ingezet bij een eerste tumor. Het kan soms een vervanging zijn van de chemo.Bovendien richt de toepassing van de afzonderlijke groepen medicijnen zich naar het gegeven of de behandelde vrouwen al dan niet de overgang achter de rug heeft. <wordt vervolgd>
lymfoedeem --------------- Hoe lymfoedeem voorkomen? ----------------------------------- Het opzwellen van de arm is vaak te voorkomen door deze in bed iets hoger te leggen. Daarvoor kan de arm het beste worden ondersteund met een abductiekussen.Zo wordt de arm ontlast en worden de lymfe- en bloedstroom naar het hart bevorderd. Vooral in de eerste weken na de operatie moet de arm s'nachts hoog liggen om te voorkomen dat de lymfestroom gestuwd wordt.
Behandeling van een lymfoedeem ----------------------------------------- De eerste tekenen van een lymfoedeem zijn een zwaar en gespannen gevoel in de bewuste arm, die dikker is dan de gezonde. Is er sprake van een armoedeem - wat tegenwoordig zelden voorkomt - dan moet het volgende gebeuren: *leg de arm omhoog *maak met de hand pompbewegingen om de stuwing op te heffen; *Neem een verkoelend armbad. *draag een armkous *doe aan lymfedrainage.
Om de arm hoog te leggen, moet u deze eerst op een abductiekussen of anders een gewoon kussen leggen. Bij de pompoefeningen om de stuwing op te heffen, bij voorkeur als de arm hoog ligt, moeten de vingers een aantal malen een vuist gebald en weer ontspannen worden. De arm kan door een armbad of door in een doek gewikkelde ijsblokjes gekoeld worden. De armkous moet voor u op maat gemaakt worden. Bij manuele lymfedrainage gaat het om een behandeling met speciale massage. Daardoor wordt het terugvloeien van lymfe, bloed in de aderen en vocht naar het hart gestimuleerd. Lymfedrainage is een lastige massage, die een aparte opleiding en veel ervaring vergt. Wie een lymfedrainage krijgt voorgeschreven, kan de arts het beste meteen naar een ter zake deskundige fysiothrapeut vragen. Neem maatregelen voor de arm echt helemaal dik wordt, of het is te laat. Voorkomen is beter dan genezen. Liesje
Ik heb je al verteld dat de oncoloog iets voelde, nu in mijn ander borst. Mijn keel, mijn maag het ligt allemaal in de knoop. Probeer me wijs te maken dat het allemaal niks is. Ik bel deze morgen naar het stedelijk ziekenhuis of ik daar een echo mocht laten maken. Ja ik mocht direct komen. Ik heb me redelijk goed kunnen houden, maar de angst is verbijsterend aanwezig. Maar ik ben blij dat ik zo vlug mag gaan. In de kliniek aangekomen ,mocht ik direkt binnengaan om die echo. Ik was zo zenuwachtig en benauwd,plus mijn opvliegertjes erbij , ik zag zo rood als ne kalkoen. De dokter begon eraan, ik kon niets van zijn gezicht aflezen?Hij drukte op alle knopjes, ik dacht al dat loopt hier gegarandeert verkeerd af. Je zult zien die borst moet eraf, geen ontkomen aan. Maar tot mijn verbijstering zei hij "dat hij niets kon vinden". Het zou om verhard borstklierweefsel gaan.Ik vroeg of hij toch wel goed had gezien en niets had overgeslagen. Lieve boezemvriendinnen , ik kan niet vertellen wat een opluchting er door je heen gaat. Eenmaal buiten vloeiden mijn traantjes ,maar nu van geluk. Geluk en ongeluk staat toch zo dicht bijelkaar.. De zus van mijn schoonbroer heeft juist vandaag ook te horen gekregen dat zij uitzaaiingen heeft tengevolge van blaaskanker. Dat maakt nu het verschil. Ik kan gerust naar huis gaan en die vrouw zit nu heel erg inzak en as. Ik wens M. heel veel moed en sterkte toe. Liesje
Ja wat nu weer? Vrijdag naar de oncoloog geweest en voelde iets hards in mijn andere borst. Ik dacht het al omdat hij telkens naar de zelfde plek terugkwam. Het deed ook pijn als hij op die bepaalde plek drukte. Ja zou toch beter zijn dat ik terug een echo laat maken. Dan is hij gerust zegt hij. Ja wat is gerust, ik ben van de ene kant blij, dat hij er niet zo maar over gaat , en doet of er niets aan de hand is. Het zal waarschijnlijk wat verhard borstweefsel zijn, ik hoop het met hem. Mijn verstand zegt Liesje laat je weer niet opjagen dat is allemaal niets om je ongerust over te maken. Maar mijn gevoelens gaan toch weer hun eigen gang en de angst kruipt tot in mijn keel en mijn maag ligt in de knoop. Ga morgen een afspraak maken voor een echo want die kon vrijdag niet meer gebeuren. Zou nog moeten wachten tot 5december, maar zo lang ga ik niet wachten. Ik vraag morgen hier in het stedelijk ziekenhuis voor een afspraak. Wat als al die miserie weer van voor terug gaat beginnen. Durf er niet aan te denken. Maar ik moet positief blijven zegt mijn verstand. Ik was vorige keer ook nog zeker gerust, dat kon niet kwaadaardig zijn. Ik had niet door dat die arts ongerust was en liet het ook zo niet overkomen. Dit is iets voor een geoefend iemand om dat door te hebben. Maar ik ben nu gewaarschuwd voor 2. Willen patienten niet nodeloos ongerust maken en alle stapjes krijg je ook per stapje te horen. O, eerst dat knobbeltje eruit en dan is alles vergeten. Dan, bij een borstbesparende operatie daar hoort auromatisch bestralingen bij. Heb je dat bijgeslikt, ja het gezwel is nogal agressief en niet hormonaal , dus een chemoke kan er ook nog wel bij. Daarmee ben je wel een tijdje mee zoet. Ook het psychologische voor je gezin, werk en alles eromheen, je word toch fel dooreengeschud. Maar Liesje nog niet vooruitlopen ga in je zeteltje zitten en mijmert liever over de mooie dingen. Beste kankerpatienten je ziet mijn verstand en mijn gevoelens komen vandaag niet goed overeen. We kijken maar wat de volgende week me zal brengen. Willen jullie meeduimen voor dit kleine Liesje met dat heel klein hartje. Dank, aan al mijn boezemvriend(innen) voor uw steun.Liesje
Herceptine
Chemo 3
chemo 2
chemotherapie
Verwijderen van de lymfeklieren
Welke vrouwen zijn het meest aan borstkanker blootgesteld -------------------------------------------
Echografie
Het stralingsrisico bij een mammografie
Vormen van invasieve kanker
Mooi
In gedachtenis
Hoe ziekte verwerken
Hoe kies ik een oncoloog
lymfoedeem
Ik heb je al verteld dat de oncoloog iets voelde, nu in mijn ander borst. Mijn keel, mijn maag het ligt allemaal in de knoop. Probeer me wijs te maken dat het allemaal niks is. Ik bel deze morgen naar het stedelijk ziekenhuis of ik daar een echo mocht laten maken. Ja ik mocht direct komen. Ik heb me redelijk goed kunnen houden, maar de angst is verbijsterend aanwezig. Maar ik ben blij dat ik zo vlug mag gaan. In de kliniek aangekomen ,mocht ik direkt binnengaan om die echo. Ik was zo zenuwachtig en benauwd,plus mijn opvliegertjes erbij , ik zag zo rood als ne kalkoen. De dokter begon eraan, ik kon niets van zijn gezicht aflezen?Hij drukte op alle knopjes, ik dacht al dat loopt hier gegarandeert verkeerd af. Je zult zien die borst moet eraf, geen ontkomen aan. Maar tot mijn verbijstering zei hij "dat hij niets kon vinden". Het zou om verhard borstklierweefsel gaan.Ik vroeg of hij toch wel goed had gezien en niets had overgeslagen. Lieve boezemvriendinnen , ik kan niet vertellen wat een opluchting er door je heen gaat. Eenmaal buiten vloeiden mijn traantjes ,maar nu van geluk. Geluk en ongeluk staat toch zo dicht bijelkaar.. De zus van mijn schoonbroer heeft juist vandaag ook te horen gekregen dat zij uitzaaiingen heeft tengevolge van blaaskanker. Dat maakt nu het verschil. Ik kan gerust naar huis gaan en die vrouw zit nu heel erg inzak en as. Ik wens M. heel veel moed en sterkte toe. Liesje
Ja wat nu weer? Vrijdag naar de oncoloog geweest en voelde iets hards in mijn andere borst. Ik dacht het al omdat hij telkens naar de zelfde plek terugkwam. Het deed ook pijn als hij op die bepaalde plek drukte. Ja zou toch beter zijn dat ik terug een echo laat maken. Dan is hij gerust zegt hij. Ja wat is gerust, ik ben van de ene kant blij, dat hij er niet zo maar over gaat , en doet of er niets aan de hand is. Het zal waarschijnlijk wat verhard borstweefsel zijn, ik hoop het met hem. Mijn verstand zegt Liesje laat je weer niet opjagen dat is allemaal niets om je ongerust over te maken. Maar mijn gevoelens gaan toch weer hun eigen gang en de angst kruipt tot in mijn keel en mijn maag ligt in de knoop. Ga morgen een afspraak maken voor een echo want die kon vrijdag niet meer gebeuren. Zou nog moeten wachten tot 5december, maar zo lang ga ik niet wachten. Ik vraag morgen hier in het stedelijk ziekenhuis voor een afspraak. Wat als al die miserie weer van voor terug gaat beginnen. Durf er niet aan te denken. Maar ik moet positief blijven zegt mijn verstand. Ik was vorige keer ook nog zeker gerust, dat kon niet kwaadaardig zijn. Ik had niet door dat die arts ongerust was en liet het ook zo niet overkomen. Dit is iets voor een geoefend iemand om dat door te hebben. Maar ik ben nu gewaarschuwd voor 2. Willen patienten niet nodeloos ongerust maken en alle stapjes krijg je ook per stapje te horen. O, eerst dat knobbeltje eruit en dan is alles vergeten. Dan, bij een borstbesparende operatie daar hoort auromatisch bestralingen bij. Heb je dat bijgeslikt, ja het gezwel is nogal agressief en niet hormonaal , dus een chemoke kan er ook nog wel bij. Daarmee ben je wel een tijdje mee zoet. Ook het psychologische voor je gezin, werk en alles eromheen, je word toch fel dooreengeschud. Maar Liesje nog niet vooruitlopen ga in je zeteltje zitten en mijmert liever over de mooie dingen. Beste kankerpatienten je ziet mijn verstand en mijn gevoelens komen vandaag niet goed overeen. We kijken maar wat de volgende week me zal brengen. Willen jullie meeduimen voor dit kleine Liesje met dat heel klein hartje. Dank, aan al mijn boezemvriend(innen) voor uw steun.Liesje
