We trokken onze wandelschoenen aan voor een leerrijke en toffe wandeling door het park. Hier kan je zien hoe Gambia er zou uitgezien hebben als de mensen niet in het landschap hadden ingegrepen. Dit park werk in 1968 gesticht en is ongeveer 135 ha groot. We wandelden door een stukje savannelandschap en een groot bosgedeelte. Door het bos loopt een lus van ongeveer 3 km. Door de dichte begroeiing is dit park weerom een paradijs voor vogelliefhebbers. Er zouden 300 soorten voorkomen.
Er komen herten en antilopen , civetkatten , fluweel- en franjeapen, varanen, wilde zwijnen en pythons voor. De erg giftige zwarte cobra, de groene mamba en de pofadder komen er ook voor. De kans dat we deze zouden tegenkomen zou klein zijn , vertelde men ons !
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Ook dit is Gambia
Ook dit is The Gambia : pinda's !
Gambia heeft één belangrijk landbouwproduct voor export : de pindanootjes.
De pindaoogst vindt plaats na het regenseizoen, in oktober en november. E zijn verwerkingsfabrieken waar de pinda tot olie of meel wordt verwerkt.
De pinda (Arachishypogaea), ook wel aardnoot, grondnoot, olienoot of apennoot genoemd, is, ondanks al deze namen, botanisch gezien geen noot, maar een peulvrucht.
Pinda's groeien onder de grond ( een beetje zoals onze aardappelen)
Toen Carine de kamer verliet verschoot ze zich letterlijk en figuurlijk een en meerdere apen. Ze sprongen van een tak boven haar hoofd op het dak van de kamer. De rode Colobus apen zijn normaal heel schuw en zitten meestal hoog in de bomen. Hier dus niet!
Doel van de dag : bezoek aan mijn sponsor dochter Binta ! Het was een heel fijn en warm weerzien.
Na een gezellige babbel met de mama van Binta zijn we met onze kroost naar Bijilo ( apenpark) gegaan. Binta, 1 jonger en 1 ouder broertje + nichtje . Met 7 in de auto, hier kan dit!
De kinderen waren nog nooit in het park geweest. We hebben pinda nootjes gekocht. In onze reisgids werd het afgeraden. Maar de nootjes worden aan de ingang van het park verkocht en het is ook wel leuk om te zien hoe de apen de nootjes ( meestal ) voorzichtig aannemen. De jongste telg van de familie was heel bang. De apen waren iets agressiever dan in februari. Reden : minder toeristen. Ook waren er Rode Colobus apen bij , die zijn ook groter en stouter. Modou nam terug de functie als fotograaf op zich.
We hadden nog een weekje vakantie en in plaats om naar Spanje, Italië of Frankrijk te gaan was de keuze snel gemaakt om weerom naar Gambia te reizen. De sfeer is daar zo ongelofelijk goed , vriendelijke mensen , lachende gezichten, ….. (en weten dat het een arm land is , wij kunnen daar iets van leren ! )
Op 18 mei 2018 , om 7u30 taxi werden we opgehaald voor ons ritje naar de luchthaven. Toen onze chauffeur, Jean- Claude Shumbusho uit Rwanda, hoorde dat we naar Gambia gingen wou hij zijn fooi niet. We moesten de centen geven aan een arm gezin in Gambia, “want daar is de armoede zeer groot “ zei onze taxi driver. Daar stonden we dan : sprakeloos !
We hadden enige stress voor het inchecken van onze koffers omdat we zoveel bagage mee hadden. Qua gewicht , was het net ok, 4 x 23 kg en 2 x 10 kg handbagage. OEF , alles thuis goed gewogen !!!
Vlucht tot Dakar duurde 5u50 minuten en de wissel van mensen, bagage en tanken verliep zeer vlot.
Na nog 25 minuutjes vliegen waren we in het zonnige Gambia. Pascontrole verliep redelijk vlot , maar onze bagage kwam maar niet op de band te voorschijn . Weer een stresske! Valiezen JOEPIE!! Alle bagage moet bij het verlaten van de luchthaven terug door de X -Ray.
Het was zo fijn dat Omar en Modou ons stonden op te wachten. Het was een blij weerzien. Met de nodige creativiteit is het gelukt om al onze bagage in de auto te krijgen.
Geld gewisseld en op naar het Senegambia Beach Hotel. Deze keer geen afgelegen Eco Lodge, om praktische redenen hadden we nu voor een centraal gelegen hotel gekozen. Mooie kamer, een prachtige goed onderhouden tuin , mooi zwembad, maar het onbetaalbare uitzicht van de Nemasu lodge hadden we hier helaas niet. Maar dat wisten we op voorhand.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Ook dit is Gambia
10-07-2019
Ook dit is The Gambia : Baobab bomen
Baobab of apenbroodboom (Adansonia) is een boom met een dikke stam , die groeit in warme / droge gebieden. De bomen slaan water op in hun dikke stammen tijdens het natte seizoen om zo te kunnen overleven in het droge seizoen.
Door zijn vorm lijkt het alsof de baobab op zijn kop staat. Volgens een legende van de bosjesmannen (het San-volk) is de boom voor straf door de goden uit de hemel op de aarde gegooid en op zijn kop terechtgekomen. Daardoor lijkt het alsof de wortels in de lucht steken (en de kruin in de grond staat). De bomen kunnen erg oud worden. De bomen verliezen hun blad in het droge seizoen.
De boom krijgt bloemen en vruchten.
De vruchten worden in Afrika vers gegeten of eerst gedroogd en later in water of melk geweekt. De zaden worden gesuikerd en als lekkernij gegeten, ze smaken naar amandel. De bladeren, jonge scheuten en wortels kunnen als groente worden gegeten. De vruchtschillen vormen een goede brandstof. Vermalen vruchtschil wordt als tabak gebruikt. Uit de as kan zeep worden gemaakt. Uit de bast kunnen vezels worden gewonnen. Deze kunnen worden gebruikt voor touwen, manden en textiel. De schors bevat ook tannine , dat als looistof kan worden gebruikt.
Baobab juice
Baobab-juice wordt gemaakt van de vruchten van de baobab boom. Voor de lokale bevolking is dit sapje een medicijn tegen buikklachten. Baobab-juice wordt ook wel de African milkshake genoemd. De vruchten worden geweekt in water, waarna de pitten er uit gezeefd worden. Vervolgens wordt suiker toegevoegd en een fruitsiroop zoals banaan, kokos of appel.
Zaterdag 3 maart 2018 once in a lifetime The Mandina River Lodge
De 2 laatste nachten van onze “eerste kennismakingsreis” door The Gambia brengen we door in “The Mandina River Lodge”. Dit is een van de mooiste ( en duurste ) logementen in Gambia. Deze lodge heeft een 4-tal drijvende hutten op het water en een villa op stelten boven het water. De drijvende huisjes liggen langs een mangrovekreek. De bouwstijl is een mix van Thaïs – Afrikaans. De lodge heeft ook een mooi zwembad. Het restaurant van het resort serveert heel lekker eten. Wij hadden er voor 2 nachten geboekt ( rekening houdend met ons budget) , de meeste gasten komen uit Groot-Brittannië en logeren er voor een week !!
We kregen bij aankomst een frisse pint en uitleg van de Engelse manager ( eigenaar) Linda. We kregen ook direct een gids toegewezen voor de wandeling en de boottochtjes. Vervolgens werden we naar onze “floting lodge” gebracht , whaaauuuw.
Het is weerom een magische plek. De huisjes gaan op en neer met het getij. Ze zijn verbonden met een steiger , die op het ene moment vlak is en op het andere moment steil is naargelang de stand van het water. Grote kamer met buitendouche en eco toilet. Eco toilet , een luxe versie . Er zit een plastieken zak in het toilet, onder toilet via een pedaaltje zakt de plastieken zak naar beneden. Er komt geen water aan te pas.
WATER !! Je weet pas wat je mist als het er niet is!
Ons verblijf in Nemasu liep op zijn einde. Onze laatste avond in de lodge. Eerst een douchke nemen na een stoffige dag, dan lekker gaan eten en dan bedje in met het geluid van de golven van de Atlantische Oceaan op de achtergrond. Dat was het plan !
Maar helaas : geen water !
Gelukkig hebben we vochtige doekjes bij. Komt altijd van pas. Het eten heeft zeker gesmaakt met een glaasje wijn of een frisse pint er bij. Er bleek een lek te zijn in de watertank en al het kostbare water was weggelopen. S’Morgens was het probleem helaas nog niet opgelost. We kregen beide een grote emmer fris water. ( heel fris water !!! )
In elke badkamer staat een grote emmer met een kommetje. Er hangt volgende bij : “let erop dat deze emmer altijd vol is, soms is er geen water! Ha ,ha …..
Tanden poetsen doen we hier zo wie zo met flessenwater, dus de tandjes waren al fris gewassen !
Als er dan toch terug water uit de kraan komt , voel je je zo gelukkig. Je wordt daar echt blij van.
Terug thuis heb ik hier al vaak aan teruggedacht. Wat een luxe hebben wij toch !
Het waterprobleem komt overal voor in Gambia , dit heeft niets met deze lodge te maken. We hadden het ondertussen al in verschillende hotels.
In de buurt van het hotelgebied van Kololi kan je gaan wandelen in het Bijilo Forest park.
Er zijn heel wat vogelsoorten te ontdekken, maar vooral zijn er veel apen te bewonderen. O.a. de fluweelapen ( green velvets ) , franjeapen ( red colobus ) , en huzaarapen ( patas monkeys ) . Het is een leuke activiteit, de wandelpaden zijn goed aangeduid en je loopt in de schaduw van de rhunpalmen. Een grote palmboom met waaiervormige bladeren. Op de meeste plaatsen worden deze bomen gekapt vanwege hun goede houtsoort, termietenvrij , goed constructiehout en de bladeren worden gebruikt als dakbedekking.
Een paar kilometer ten zuidoosten van Yundum is een groot gebied rond een zijkreek van de Gambiarivier ( de Mandina Bolong) tot natuurlijk en cultuurhistorisch park omgevormd. Het bevat ongeveer 1000 hectare aan mangrovegebied , struiksavanne en palmbossen.
Wij deden er een boottocht en een wandeling. Zeer mooi gebied, hier kan je weerom veel mooie vogels spotten.
1 maart 2018 op Ziekenhuis bezoek : medische post van Yundum
Dat was onze eerste kennismaking met een medische post in Gambia. Toch shock ! Ze moeten het met zo weinig materiaal doen. Ondertussen weten we dat deze medische post in Yundum zeer goed werkt en hebben we al andere plaatsen bezocht waar ze het met nog minder moeten doen. Met niets eigenlijk !!!
o.a. de medische post van Pirang : voor dit project rijden we de Challenge !!!!!
In de medische post van Yundum leveren de Gambiavrienden zeer goed werk. Maar er is altijd meer nodig.!!
De hoofdverpleegster vroeg ons om een boodschap door te geven aan Patrick en Krista . Nodig : metalen archiefkasten (omdat de houten kasten worden opgegeten door ongedierte, mieren) . ! In de kliniek hé ! Er zijn stoelen nodig. De wachtende patiënten moeten staan of op de grond gaan zitten. Grote plastieken opbergkoffers waarin ze dekens en lakens kunnen opbergen. Ze hadden een lek in het dak gehad en alles was nat geworden. Verf : om de gebouwen op te frissen. Stof : om gordijntjes te maken voor de vensters. Roltafeltje om pillen rond te dragen en de verzorgingen te doen. De groententuin lag er mooi bij! Stad Antwerpen en een aantal andere sponsors hebben in 2017 een waterpunt geplaatst. Hiermee zijn ze superblij.
Dit jaar ( 2019 ) zullen zowat alle wensen van de hoofdverpleegster in vervulling gaan. Gebouwen worden geverfd, er komen metalen archiefkasten , ..........
1 maart 2018 op schoolbezoek New Yundum Lower Bacis School
Ongeveer 2700 studenten in 24 klassen. Graad 1, 3 en 5 hadden les in de voormiddag en graad 2, 4 en 6 hadden les in de namiddag. Dit systeem werd opgezet omdat ze te weinig klassen hebben voor zoveel studenten. De 110 leerkrachten worden met ijzeren hand gestuurd door de directrice . Een echte gendarme!! Ze zou deze school terug op de rails hebben gezet! Onder haar werken een soort inspecteurs die de leerkrachten moeten controleren. We ( Carine en ik ) hadden het idee dat deze personen (directie en inspecteurs) een luxe leventje hebben. Voor de leerkrachten is het andere koek! Er ontbreekt hen aan schoolbanken en stoelen, schoolborden, ... Er gaan 2 zonen van Omar naar deze school.
Om 11 uur werden we opgepikt door Modou. Onderweg hebben we Omar opgepikt en zijn samen de kleuterschool gaan bezoeken. Hier gaat het kleine broertje " Salieu" van Binta naar school. Hij is ons even goede dag komen zeggen en moest dan terug naar zijn klasje. We werden ontvangen door de directrice , mevrouw Mariama. Ongeveer 190 kinderen in 5 klasjes, allen tussen 2.5 en 7 jaar oud. Mooi georganiseerd, propere wc’s, wel nood aan veel materiaal. Schriftjes, schoolkrijt, kleurpotloden,.... Ze willen ook een extra toilet maken en willen daarvoor een nieuwe wc pot ! Dit schooltje is in handen van de VZW De Gambiavrienden. Jaarlijks trekt er een groep vrijwilligers naar Gambia om de nodige werken te coördineren en samen met de mensen daar de problemen op te lossen, watervoorzieningen , elektriciteit , schilderen, reparaties ......... Als de kinderen naar de grote school gaan ( 1 ste leerjaar ) , krijgen ze allemaal een startpakketje mee en ook een knuffeltje. Als deze kleine gasten dit kleuterschooltje verlaten, kennen ze alle letters van het alfabet, kunnen ze de letters ook schrijven en kunnen ze tellen tot 20! Keigoed toch . In Gambia wordt Engels gesproken.
Ik ben Linda
Ik ben een vrouw en woon in Merchtem (België ) en mijn beroep is geen meer ! .
Ik ben geboren op 17/11/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Reizen , lezen en mijn hond .
, 
, 
, 
