In mijn eigen dorp Beke werd ik getrakteerd op dit magische schouwspel. De lucht brandde nog in diepe tinten rood en oranje, terwijl de eerste koele blauwtinten van het blauwe uurtje langzaam de overhand namen. De silhouetten van de bomen en het veld gaven extra diepte aan het moment – een stille overgang tussen dag en nacht, vastgelegd vlak bij huis.



.

De sprinkhaan zit rustig tussen de felgele bloemen, het zonlicht creëert een mooie spreiding van schaduw en licht. Het contrast tussen het scherpe detail van het insect en de zachte achtergrond geeft de foto een diepte die typisch is voor macrofotografie.



.

Blauwe reiger stilstaand in het ondiepe water. Een herkenbaar beeld tijdens mijn wandelingen daar in de Bourgoyen.



.

Deze foto van de blauwe reiger in de Bourgoyen brengt me weer even dichter bij de natuur. Het rustige water, de verschillende vogelsoorten die zich hier verzamelen, geven zo’n gevoel van sereniteit. De reiger staat daar rustig op zijn plekje, terwijl de meeuwen in het water dobberen. Deze plek voelt als een soort toevluchtsoord, niet alleen voor de vogels, maar ook voor mij. 



.

Net na zonsondergang lijkt het alsof de horizon in vlam staat. De bomen verschijnen als donkere silhouetten tegen een oranje-roze achtergrond, die de intensiteit van het moment versterkt. De overgang van dag naar nacht is in volle gang, maar de kleuren in de lucht houden de dag nog even vast, alsof ze zich niet willen overgeven aan de nacht. Het is een kort maar intens moment van verwondering.



.

Met deze ICM-foto van de haven in Blankenberge worden de zeilboten en hun masten haast tot penseelstreken herleid. De verticale lijnen, weerspiegeld in het water, geeft een abstract en dromerig beeld. De haven herken je nog net, maar tegelijk vervaagt ze in een spel van licht en beweging.



.

Tijdens een wandeling door de haven van Blankenberge viel mijn oog op deze rij boten. Het rustige water werkte als een spiegel en liet de namen Moes, Tuf-Tuf en Nim-Nim dubbel zien. Het spel van zonlicht en reflectie trok me aan – de rompen fel verlicht, het water zacht groen en bijna schilderachtig. Voor mij was dit een mooi moment om stil te staan bij hoe alledaagse taferelen, zoals boten die liggen te wachten, in de lens iets bijzonders worden.



.

Close-up van een van de laatste rozen op mijn rozenboompje dit seizoen. Gefotografeerd in zacht tegenlicht, waardoor de textuur van de bloemblaadjes en de diepe roze tinten extra benadrukt worden.



.

In het namiddaglicht van de Bourgoyen vond ik deze rode heidelibel. Het zachte zonlicht bracht de transparantie van de vleugels mooi naar voren, terwijl rood en groen elkaar versterkten. De beperkte scherptediepte legt de focus op de ogen en het lijf. Even stilte in de drukte van een zomerdag.



.

Deze foto van paardenbloemen laat zien hoe de zaadjes zich voorbereiden om mee te worden genomen door de wind. De zachte achtergrond creëert een rustige sfeer, terwijl de focus op de pluisjes benadrukt hoe vergankelijk en tijdelijk dit moment is. Het is een simpele, maar krachtige weergave van de natuur.



.

In deze foto laat ik de bloemen niet scherp zien, maar dansen in beweging. Door de techniek van Intentional Camera Movement ontstaat een schilderachtig beeld, waarin de kleuren van de wilde bloementuin vervloeien tot zachte penseelstreken. Het gaat niet langer om de afzonderlijke bloemen, maar om het gevoel van overvloed, zachtheid en leven dat een wilde tuin kan oproepen.



.

.

.

Tijdens het focussen op deze bloem kwam ik oog in oog met dit bijtje. Het bleef even stil zitten in het spel van licht en schaduw, net lang genoeg om het vast te leggen.



.

Toen ik dit beeld vastlegde, raakte ik geboeid door de botsing én samensmelting van twee werelden. De regenboog, puur natuur, kruist de elektriciteitsdraden die wij als mens door het landschap trekken. Het doet me stilstaan bij hoe onze lijnen en structuren de schoonheid van de natuur doorkruisen, maar er tegelijk ook een deel van worden.



.

Deze foto, genomen in mijn eigen parochie Beke na een hevige regenbui en toont het vertrouwde gezicht van het landelijke landschap, net na de oogst. De rechte lijnen van het veld leiden mijn blik naar de horizon, waar de machtige elektriciteitsmasten opdoemen, als stille getuigen van de verbinding tussen de natuur en de moderne tijd.



.

Ik maakte deze foto in mijn tuin toen ik een vlieg op een blad zag zitten. Normaal let ik niet zo op vliegen, maar de kleuren trokken mijn aandacht. Van dichtbij zie je pas hoe mooi ze eigenlijk zijn: het glanzende groen-blauw van het lijf, de grote rode ogen en de fijne details. Voor mij laat deze foto zien dat zelfs iets gewoons als een vlieg interessant wordt als je het van dichtbij bekijkt.

.

Deze foto van een vervallen clematisbloem laat me zien hoe de natuur zichzelf heruitvindt, zelfs in het verval. De krullende lijnen van de zaaddraden tonen de overgang van bloei naar iets nieuws. Door het zwart-wit krijgt de foto extra focus op de details die ik vaak in het moment niet zie, maar die me toch altijd blijven fascineren.



.

Ik heb deze foto's genomen met dubbele belichting, het toont een rustige ochtend in de Bourgoyen. Het gouden zonlicht en de mist creëren een zachte sfeer, terwijl de eenden rustig op hun pad lopen. De dubbele belichting voegt een dromerig effect toe aan het beeld, waardoor het een bijzonder moment vastlegt.



.

Deze macrofoto toont een bij die nectar verzamelt uit een wilde cichorei. De scherpe focus op de bij en de zachte achtergrond benadrukken deels de details van het insect en de bloem terwijl de bij zich lijkt voor te bereiden om verder te vliegen.



.