De bedoeling is dat men het polyesteren dopje afsnijd. Daardoor ontstaat er een licht "psssst" geluid en de druk uit de fles ontsnapt op een heel subtiele manier. Het gevaar van een plots uitspringende kurk (die trouwens erge verwondingen kan veroorzaken) kan op deze manier vermeden worden.
Hebben jullie al dergelijke capsules gezien ? In tegenstelling tot de gewone capsules bemerken we bij deze een in het midden een ronde uitsparing. Waarom nu dit soort capsules dienen zal ik bij de volgende plaatjes uitleggen.
Wie een deeltje van mijn verzameling in het echt wil zien: ik heb aangeboden om ze tentoon te stellen op het seniorennetfeest in het kursaal van Oostende (29 april). Hopelijk gaat de organisatie in op mijn voorstel ? In ieder geval, ik zal er zeker aanwezig zijn.
Eén deel van mijn champagne-emmers. In het midden van de bovenste rij: een prachtige zilveren champagne-emmer voor meerdere flessen in te koelen. Hij is afkomstig van het huis Pommery, maar mijn man heeft hem voor een kleinigheid op de kop kunnen tikken op een rommelmarkt in Noord-Frankrijk. Rechts onderaan zie je een glazen dagkalender, van het champagnehuis Philliponnat, een zeer mooi exemplaar, in perfecte staat ! De fles aan de linkerkant: zo'n exemplaar ziet men veelal aan de poort of de inkom van een champagnehuis staan.
Nog enkele champagne-items die tot mijn verzameling behoren: pennemesjes van Veuve Clicquot, sleutelhangers van diverse champagnehuizen, pennehouder, briefopener, stylos enz.
Nog een ander onderwerp uit mijn verzameling: de asbakken, ook op deze items staat telkens de naam van een of ander champagnehuis. Tot mijn verzameling, waarvan je hier slechts een deel ziet behoren hele oude maar ook recente exemplaren. Op de achtergrond kan je ook enkele van mijn postkaarten zien.
Mijn verzameling capsules vormt het grootste deel van mijn verzameling, maar ik hou ook alle andere items bij waarop een champagnemerk gedrukt staat. Zo zie je hiernaast een afsluitdop die je gebruikt wanneer de fles nog niet helemaal leeg is. Dit voorbeeld noemen we "een hoedje" omdat het een vorm heeft van een hoedje natuurlijk, maar ik heb ook andere vormen in metaal en zelfs hele oude uit rubber. Heb er al meer dan honderd verschillende.
In 1907 sterven de twee directeuren van het bedrijf: Louis Pommery en Henry Vasnier. Melchior De Polignac, de kleinzoon van Veuve Pommery neemt hun plaats in en zet op een uitstekende manier hun werk verder. In 1946 neemt graaf Charles De Polignac en in 1951 prins Guy De Polignac het voorzitterschap waar van de S.A. Pommery & Greno. In 1968 worden ze op de beurs gekwoteerd, en ontsnapten ze nipt aan een opkoop door Moet & Chandon. later kwamen ze in handen van onder meer Gardinier, voedingsgroep BSN en LVMH (Moet Hennesy Louis Vuitton). Deze groep verkocht het later aan de groep Vrancken.
De geschiedenis van het champagnehuis begint in 1836 wanneer Narcisse Greno het huis Dubois Gosset opkoopt. de start verloopt moeizaam en in 1856 staat de vennoot van Narcisse: Wibert, zijn plaats af aan Alexandre Louis Pommery. het huis wordt vanaf dan Pommery & Greno genoemd. Het ongeluk wil echter dat in 1858 Alexandre overlijdt en vanaf dan neemt zijn weduwe Jeanne Alexandrine Pommery de teugels over. Ze laat zich bijstaan door Narcisse greno tot in 1860. In 1866 , wegens de teotreding van de zoon Louis wordt het merk herdoopt in Veuve Pommery & fils. In 1875 huwt dochter Louise, met de markies van Polignac. Ze neemt Henri vasnier als vennoot. Van af dan veranderd de naam in Veuve Pommery & Co.Wanneer in 1890 Jeanne Alexandrine op 71 jarige leeftijd sterft wordt de fakkel overgenomen door haar zoon Louis, de vennoot Vasnier en de markiezin van Polignac.
De capsules met de "P" erop worden niet meer gebruikt. Men schakelde over naar dit volledig nieuw ontwerp. De blauwe is de meest bekende, maar zoals je ziet zijn er nog meerdere kleurtjes gebruikt. Ook werd er een onderscheid gemaakt tussen blinkend en mat goud, tussen zwarte en goukleurige tekst.
