Ik ben Christina, en gebruik soms ook wel de schuilnaam riskja.
Ik ben een vrouw en woon in Alkmaar (Nederland) en mijn beroep is Bejaarden verzorgster.
Ik ben geboren op 29/01/1952 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Avontuurlijke vakantie Zwemmen Fietsen knutselen.
Ik ben geboren in Leeuwarden en heb 5 kinderen en drie kleinkinderen woon in Alkmaar
Wat zie je zuster, wat zie je ? Wat denk je als je kijkt naar mij? Een gebrekkig oud mens , niet helemaal wijs, met onhandige manieren, een afwezige blik, die kwijlt bij het eten en geen antwoord geeft, Als je met harde stem zegt: `` ik wil dat je het probeert``! Die niet schijnt te zien wat je doet, en altijd weer een kous of schoen verliest. Die weerloos of niet , me laat doen wat je wilt, bij het baden en eten, als het je dag maar vult, is dat wat je van me vind, is dat wat je van me ziet? Doe eens je ogen open, want je kijkt niet echt naar mij, ik zal je zeggen wie ik ben , tewijl ik hier zit zo stil, terwijl ik beweeg op jouw bevel en eet wanneer en zoals jij dat wil. Ik ben een kind van tien, met een vader en moeder, met broertjes en zusjes die van elkaar houden. Op m`n zestiende een jong meisje met gevleugelde voeten, die er van droomt spoedig een geliefde te ontmoeten. Met twintig een aanstaande bruid, mijn hart springt op, als ik denk aan alles wat ik heb beloofd. Met vijfentwintig heb ik kinderen van mezelf, die me nodig hebben voor een veilig en gelukkig huis. Een vrouw van dertig, mijn kroost groeit nu snel, verbonden met elkaar door een band die hopelijk blijvend is. Met veertig zullen m`n kinderen spoedig het huis verlaten, maar mijn man blijft bij me, zodat ik niet treur. Op mijn vijfigste spelen er weer baby`s op m`n knie, we hebben opnieuw kinderen , mijn fijne man en ik. Dan komen er donkere dagen, mijn man is dood, als ik de toekomst bezie, ril ik van angst, want mijn kinderen zijn veel te druk met hun eigen kroost, en ik denk aan de jaren en de liefde die ik toen heb gekend. Nu ben ik een oude dame en de natuur is wreed, het is een wrede grap dat ze oude mensen belachelijk maakt. Het lichaam verschrompeld, kracht en schoonheid gaan heen, waar eens mijn hart zat , ligt nu een steen. Maar binnen dit oude karkas leeft nog steeds een jong meisje, en af en toe zwelt mijn gehavende hart, dan herinner ik me de vreugde, ik denk aande pijn, en ik leef mijn leven opnieuw en bemin, ik denk aan de jaren, te kort, te snel voorbij, en aanvaard het naakte feit dat niets blijft. Dus zuster, doe open je ogen en zie, niet een gebrekkig oud mens, kijk beter, zie MIJ
Zorgen en nog eens zorgen
Mij kind wat doe je zelf toch aan
Ik maak mij alleen maar zorgen
laat toch die drugs eens staan
Je kan toch niet zo verder gaan ik maak mij grote zorgen
Hoe zal dit toch met jouw verder gaan
Ik ben bang dat je dit leven niet aan kan en dat je je laat gaan
Zorgen en nog eens zorgen.
Je bent veel te lief daarom maak ik mij zorgen
Het zit dan ook niet goed
Ik weet ook niet meer wat ik moet
Mijn hart huilt om hem want het zijn toch grote zorgen
Het blijft ondanks alles mijn lieve jongen met al zijn zorgen
vreselijke aardige mensen in Engeland want ze hielpen mij met mijn fiets in de trein te zetten en ook uit de trein in Londen .
we zijn door heel Londen gelopen en gepicknickt in het park.
Op de terug weg moest Mounira en Kelvin plassen wij even stoppen langs de kant van de weg ze gingen achter een boom plassen toen er een koe aankwam Mounira wist niet hoe gauw ze haar broek omhoog moest doen omdat ze erg bang was voor de koe en ging hard weg rennen dat vond de koe wel leuk en ging ook achter haar aan rennen hij liep kelvin voorbij omdat die stil bleef staan het was zo`n stom gezicht raymond en ik lagen in een deuk
Ik had geen zin om de hele dag op de camping te blijven en ik ga metde kinderen met z`n vieren op 1 fiets ben ik gaan fietsen we hadden wel een bekijks maar ja je moet toch wat we zijn naar Beaulieu gefietst de ruines van het klooster en het Palace House
Mijn avontuur van het 45 km autootje Op een dag keek ik op de computer op het internet van marktplaats en daar stond een 45 km autootje te koop en je kon er een bod opdoen, dus ik dacht laat ik maar eens proberen met een bod .Ik was er vast van overtuigd dat ik daar niets meer van zou horen. En ja hoor ik kreeg een mailtje dat ze op mijn aanbod ingingen. Ik heb een afspraak gemaakt om naar het autootje te kijken. Ik moest wel helemaal naar Maastricht, want daar woonden die mensen. Ik zag hem staan en was er meteen verliefd op geworden en gelijk gekocht. Ik vroeg of hij daar mocht blijven staan , want ik wilde het autootje meenemen naar Frankrijk. Aan mijn vriendin gevraagd of ze met de aanhanger mijn autootje wilde ophalen maar helaas was de aanhanger te klein. mijn naaste buurvrouw zou wel even een aanhanger regelen maar ook dit lukte niet. Toen puntje bij paaltje kwam moest ik mijn autootje zelf maar ophalen en wegbrengen. Zo gezegd zo gedaan en op 8 oktober was het zo ver, eerst nog werken die hele dag en daarna gauw omgekleed de trein naar Maastricht genomen en kwam daar om 20.30 aan. Ik werd opgepikt door de verkoper van het autootje. Na een bakkie koffie ging ik op weg en binnen 1 minuut zat ik al in Belgie. Ik wilde heel graag die nacht nog in Frankrijk zijn , maar dat lukte niet want ik reed verkeerd. ik ben dan ook om 1 uur s`nachts langs de kant van de weg bij enkele huizen gestopt en ben maar in mijn autootje gaan slapen.
Om 6.00 uur in de ochtend ben ik weer gaan rijden en ik wilde ook deze keer zover mogelijk komen. Ik heb veel gezien want ik moest over binnenwegen en ben ook heel vaak verkeerd gereden, ik dacht bij mijn eigen als ik zo door gaat ben ik er over twee weken nog niet. Het werd al aardig donker en ik reed de stad Beauvais in. Die was nog aardig verlicht , maar ja ik ging verkeerd en reed richting Rouen en die weg was toch donker en dat was toch eng!!!!!!! Zodra ik huizen zag waar ik kon parkeren ben ik gauw langs de kant van de weg gaan staan . Ik lag dan ook al om 21.00 uur te slapen in mijn autootje. De volgende morgen probeerde ik het nog een keer om te gaan rijden maar het was nog te donker en het was vreselijk eng want er denderden heel veel vrachtwagens voorbij. Snel maar weer bij enkele huizen geparkeerd en ik wachtte tot het licht werd. Zodra het licht werd ben ik terug gereden naar Beauvais, want ik neem een andere weg waar niet zoveel vrachtwagens rijden Bij het stadje Pacy ging ik verkeerd, ik kwam op een weg waar je 110 km per uur mag rijden. Ik kreeg de zenuwen, want ik dacht hier mag ik helemaal niet rijden, wat moet ik nu...., ik moet hier zo gauw mogelijk weer af . toen zag ik een parkeerplaatsje vlakbij een viaduct, waar een weg over heen ging en er liep een grasveldje langs die weg , dus ik dacht ik ga met mijn autootje over dat grasveldje rijden naar de weg toe , maar helaas op het eind van het grasveldje lag een grote rots , dus daar kon ik niet overheen en de berm was ook te hoog. Ik heb bij een huis aangebeld en gevraagt aan een man of hij mij wilde helpen en dat deed hij. Hij zou wel even het autootje de berm oprijden zodat hij weer op de weg stond, maar dat lukte niet omdat het veel te hoog was. Gelukkig kwam er een man aanrijden met een grote auto en die kwam ook helpen. Hij heeft met die andere man mijn autootje de weg opgesleept , zodat ik mijn weg kon vervolgen. Het laatste stuk ging erg goed , maar het werd al schemerig en ik was nog maar 8 km van mijn doel af. Ik reed St Server uit en het was toch donker er waren geen lantaarns en witte strepen op de weg dus ik heb heel voorzichtig gereden en ik kwam op 10 okt op Maandagavond om 21.00 uur aan op mijn bestemming.Ik had het gehaald en iedereen was blij dat ik goed aangekomen ben en ze vonden het een hele prestatie ik heb er dan ook twee nachten en twee hele dagen overgedaan en minstens zo`n 800 km gereden . Mijn autootje heb ik daar laten staan zodat ik voortaan een boodschappen autootje daar heb dan hoef ik niet meer de heuvels over te fietsen want ik moet 12 km ver mij boodschappen halen.
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Calendrier
by riskja klik op de paddenstoelen en je komt op al mijn webshots albums veel plezier - if you klik on the Mushrooms than you see my albums on webshots have fun - Le clic sur le Champignon monte alors tu me les albums du webshots beaucoup de plaisir
Klik op de awards dan kom je rechtstreeks op die persoon zijn blog
Clic on the awards and you came direct on the blogs from the personne
Le Clic sur le awards arive direct a personne son awards
de geluksbrenger: hij houd het kwade buiten en de vrede binnen gekregen van Sven en Greetje Bedankt
kopieer deze vlam en neem hem mee naar jouw site, de vlam van de spirituele liefde zal het pad blijven verlichten Op deze manier zal de vlam de wereld omarmen met hoop en liefde
Dit kaarsje brand ik voor de mensen ook bekenden van mij die door zinloos geweld om het leven zijn gekomen
Rozen verwelken Schepen vergaan Maar vriendschap zal altijd blijven bestaan
'Ik weet het', zegt mijn Vader 'Mijn hand gaat nooit verkeerd. Ik zal mijn werk volbrengen in het hart dat heeft geleerd om Gods wil te aanvaarden, Zoals de Here Jezus deed. Dan is er kracht tot strijden en troost in ieder leed'
Ik ben Christina, en gebruik soms ook wel de schuilnaam riskja.
Zorgen en nog eens zorgen
Ik had geen zin om de hele dag op de camping te blijven en ik ga metde kinderen met z`n vieren op 1 fiets ben ik gaan fietsen we hadden wel een bekijks maar ja je moet toch wat 
Ik ben op bestemming aan gekomen en dit is de volgende morgen toen heeft mijn vriendin een foto gemaakt
Bedankt
kopieer deze vlam en neem hem mee naar jouw site, de vlam van de spirituele liefde zal het pad blijven verlichten
Dit kaarsje brand ik voor de mensen ook bekenden van mij die door zinloos geweld om het leven zijn gekomen
