Als je de moed hebt om de totale tekst te lezen, dan zal je vanaf NU beter kunnen omspringen met je emoties.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Gezichtsuitdrukkingen  geven weer wat ik denk én hoe ik mij voel.   Ook wanneer ik alleen maar luister, communiceer ik dus al met reactieve-gevoelsuitdrukkingen.  Deze emotionele onbewuste en bewuste uitingen zijn onze oervorm van communicatie voordat de mens taal gebruikte..

Deze emotie-beleving komt omdat zich herinneringen aandienen.  Hevige emoties krijgen we als er een overvloed aan herinneringen opkomen, vooral als deze nogal heftig zijn.  Dan krijgen we  een samenvatting, een bundel informatie zonder beelden, zonder woorden .. als het ware een waterval van conclusies van wat zich in voorgaande gelijkaardige situatie zich voordeed.  Er zit zoveel kracht in, omdat het gebeurtenissen uit mijn verleden betreft waarin aktie aanwezig was,  bijvoorbeeld  : grote verbazing,  bijzondere angst, heftige woede, uitzinnige vreugde, grote liefde, enorm verdiret

Hoe meer de situatie nu gelijkt op een voorgaande "zelfde" belevenis, dan wil mijn lichaam al op dezelfde manier te reageren.   Soms is dat nodig ( aanval, verdediging ), gewoonlijk is het echter niet nodig om direct fysiek te reageren.  Gelijktijdig met de herinnering :  een beeld, een sensatie wordt  de benodigde adrenaline bijgeleverd én de spiertractie "gereed gezet".  In sommige omstandigheden echter, als de oude belevenis zo angstaanjagend was ... dan zijn we als verlamd ... misschien omdat het TOEN nodig was om niet te bewegen. Dus ook die "drang" : van de verstijfde spieren ...  verstijven, trillen, neus wit worden ... of blozen, rode oortjes, warm krijgen, ongemakkelijk worden .... of erger : rood of paars worden van woede kunnen we moeilijk stoppen … omdat ons “oerbrein” al wil reageren.  Onze kleine hersenen willen immers de situatie overnemen .. omdat snelle reacties niet samengaan met beheerst denken.

Ons lichaam heeft sommige herinneringen werkelijk "gestold" met de reserve-krachten, aanmaak-andrealine programma erin verzonken, onmiddellijk beschikbaar ... omdat de voorgaande situatie niet goed afliep ! . Daarmee wil ik zeggen : emoties met sterke emotionele expressie bereiden een onmiddellijke reactie voor

Bij een enkelvoudige herinnering horen beelden, spraak-zinnen,  gehoor, reuk, gevoelens en conclusies.    Bij het opkomen van een emotie krijgen we alleen de CONCLUSIES van meerder gelijkaardige herinneringen.   De conclusies dienen zich aan zonder tijdverlies van spraak : verschillende gevoelens : het gevoelde  = wat we voelden : het zijn de oergevoelens angst, verdriet, liefde, woede .. en deze weer in één conclusie samengevat GOED of SLECHT

Onze emoties MAKEN wij zelf aan de hand van onze subjectieve ervaring … en dat wil zeggen dat ze niet objectief zijn.   Wij schatten de gevolgen in van een situatie aan de hand van voorgaande ervaringen … en de huidige ervaring is nooit dezelfde … maar toch zeggen we : het is ALTIJD HETZELFDE … situaties zijn gelijkaardig maar niet gelijkwaardig

Veel herinneringen zijn trouwens niet verwerkt, omdat er nog teveel rand-informatie was :  heftig en te vol van snelle aktie.  Dus geen conclusie omdat het allemaal zo snel ging;  soms trokken we overbodige en verkeerde conclusies … soms hadden we niet genoeg informatie en is de herinnering FOUT … er werd iets anders gezegd of iemand deed iets NIET of juist WEL.  We horen niet altijd juist en interpreteren er laar op los.   Soms raden we ernaar wat iemand bedoelde … enz

Dus samengevat : onze emoties zijn een geweldige helper …  om allert te zijn en er niet op de voor de hand liggende manier op te reageren … het is een samengebald krachtig signaal dat we moeten uitkijken of er wel degelijk oets aan de hand is … ons GOED informeren door rond te kijken, de ander goed te bekijken en te bevragen.  Alle situaties en ontmoetingen zijn NIEUW en daar moeten we ons bewust van zijn  

Door aan anderen te vertellen over onze emoties, over gevoelens, over het “gevoelde” corrigeren we sommige herinneren ten goede.   We hercategoriseren sommige conclusies en daar worden we allemaal beter van.

Ik nodig je uit om hierover in kleine groep  gedachten uit te wisselen