Ouder worden …

Als we ouder mogen worden hebben we vast al vele waters doorzwommen.

Als baby zijn we afhankelijk van onze ouders. Elke vorm van liefde en geborgenheid zijn dan zeer belangrijk.

Als peuter onze eerste stapjes in de wijde wereld, met vallen en opstaan en de nodige huilbuien.

Als kleuter onze eerste schooldag. Het wordt wel mooi omschreven “spelen met veel kinderen”, maar dat mama of papa ons achterlaat in een groot gebouw met zeer veel kinderen beseffen we niet altijd. Voor sommige kleuters toch best een ernstige ervaring. De nodige tranen na een vakantieperiode zijn hier een bewijs van. Anderen wandelen dan weer door het gebouw alsof ze er al eerder waren, maar dit is niet voor iedereen.

Als kleuter leren we ook fietsen, zwemmen, we klimmen in bomen enz. Ook hier zijn de nodige valpartijen en schaafwonden niet te tellen. Daar worden we groot van wordt ons dan meermaals verteld.

Veelal krijgen we er nog een broertje of een zusje bij. Als deze klein zijn zien we dit niet als een gevaar, maar eens ze ons speelgoed komen nemen, soms wel eens vernielen, dan is leren delen weer een hele ervaring erbij.

Als leerling van de lagere school met een nieuwe boekentas aan de hand. We leren lezen en schrijven en een nieuwe wereld opent zich opnieuw. In het zesde leerjaar zijn we de grootste kinderen van de school, we krijgen zelfs enkele verantwoordelijkheden mee. In sommige scholen zijn leerlingen van het zesde meter of peter van een leerling van het eerste leerjaar. Deze jonge leerlingen kunnen bij de grotere terecht als ze iets niet weten of de weg kwijt zijn in het grote gebouw. Ze hebben als het ware een soort vertrouwenspersoon en dit schept wel een goede band.

De overstap naar de middelbare school … voor het eerst een beroepskeuze maken op jonge leeftijd, voor vele misschien voor het eerst zonder ouder op weg naar school, ook dit loopt niet voor iedereen van een leien dakje. We zijn dan opnieuw de jongste leerlingen van de oh zo grote school. Om nog maar van de puber perikelen te zwijgen. We worden blootgesteld aan vele dingen, we moeten keuzes maken en we begrijpen niet altijd op deze leeftijd wat de gevolgen hier van kunnen zijn.

Sommige maken hun middelbare school af en krijgen de kans om verder te studeren, anderen zijn misschien genoodzaakt om mee te gaan werken. Dit hebben we misschien liever anders gezien, maar het kon toen mogelijk niet anders. Zij die vroeg dienen te gaan werken komen veelal vroeger tot het besef wat het leven inhoud. Hard werken om rond te komen, profiteren van het leven is er niet altijd bij. Een avondje uit heeft nu een heel andere betekenis gekregen. Nu vertrekt men als wij moesten thuis zijn en oh wee als wij te laat waren. In vele gevallen stond men ons al op te wachten achter de deur.

Als jong volwassenen komen we een partner tegen, stappen in het huwelijksbootje en bouwen misschien wel aan een eigen nestje. Voor sommigen is een carrière iets belangrijk, voor anderen weer zelf onze kinderen groot brengen. Wat de keuze ook wordt, ook hier moeten we de eventuele gevolgen erbij nemen. Het leven leert ons dat we niet alles kunnen hebben.

De periode rond de zogenaamde “midlife crisis” leert ons weer dingen van onszelf. Hoe gaan we om met bepaalde zaken? Hoe zien we onze toekomst als de kinderen de deur uit stappen? Hoe verwerken we een tegenslag?

Als we dan zelf grootouder mogen worden gaat er een hele nieuwe wereld voor ons open. We doen dingen met onze kleinkinderen die we niet vroeger niet deden met onze eigen kinderen. Het kon toen misschien helemaal niet, wat de reden hier ook van mogen zijn.

Zijn we op pensioen of thuis om wat voor reden dan ook, genieten komt voor vele dan op de eerste plaats. Sommige plannen zelfs een reisje naar hier of daar. Of we krijgen misschien een voorrecht om onze kleinkinderen overdag bij te houden. Voor vele toch een hele belevenis al vraagt dit veel van onze energie. Maar toch, de zorgen over onze kleinkinderen laten ons zeker niet onberoerd. We hebben tenslotte ook het beste met hen voor, ook al zijn we niet echt hun mama of papa. Het zien groot worden van je kleinkinderen is best een grote eer voor jezelf.

Als we dit allemaal mogen meemaken, voelen we ons dan niet gelukkig? Is ouder worden dan geen geschenk?

Ik weet dat dit overzicht voor vele er “te rooskleurig” uitziet. Voor vele is het wellicht niet altijd zo gelopen en toch … we hebben ook dit alles wel kunnen doorstaan.

Dat tegenslagen ons leven eens binnen wandelen, te pas en te onpas. Voor iedereen zijn deze anders en toch … we hebben ze nodig om te mogen worden wie we nu zijn.

We leren omgaan met keuzes die we maken, we doorworstelen soms moeilijke periodes, al beseffen we niet altijd maar noem deze dingen dan gewoon even “groeipijnen” die we even moeten doorstaan.

09-05-2005 om 00:00 geschreven door ying-yang

Staan we wel eens stil bij dit thema? Enkele vragen en gedachten die dan bij me opkomen zijn:

Wat geloof je en wat geloof je niet?

Geloven we in iets diepzinnigs en/of iets dat we misschien een hogere macht mogen noemen of juist niet? Waarom?

Moeten we steeds bewijzen zien voor we iets geloven of durven we ook luisteren naar onze innerlijke stem?

Horen we ons innerlijke stemmetje nog in deze rumoerige tijd?

Geloof je (nog) dingen die men je vroeger vertelde? Wat heeft je idee doen bevestigen of veranderen?

Wat doet vb. vrijdag de dertiende bij jou? is dit voor jou een (on)geluksdag?
Is 13 voor jou een (on)geluksgetal? Waarom?

Loop je wel eens onder een ladder?

Mijn visie over “Geloof of bijgeloof” is …

Ik geloof in de mensen hun goedheid.

Ik geloof in de mensen hun “kunnen”.

In ieder van ons schuilt er een goed hart, al is dit misschien niet meteen merkbaar.

Ik heb geen problemen met vrijdag de dertiende, volle maan, zwarte katten, ... Ik heb er zelf al 2 gehad, vond ze altijd iets speciaals hebben. Onder een ladder lopen is voor mij ook geen probleem en de kans dat je een emmer over je hoofd krijgt is klein. Veiliger is eronder lopen dan dat je je op straat moet begeven om een ladder te ontwijken. Dit zijn mij persoonlijk verhalen over bijgeloof.

Ik geloof dat er iets meer is een hogere kracht, een universele energie of een God. Hoe we dit ook benoemen, voor anderen is dit weer een bijgeloof. Volgens die personen bestaat er niets meer dan dat ze in werkelijkheid kunnen waarnemen.

Zij staan als het ware (nog) niet open voor deze materie. Laat mij dan maar “bijgelovig” zijn in hun ogen, ik voel me er alvast super bij!

Kinderen kijken vaak op naar hun ouders. Ze willen vb. net zo goede zakenmensen of timmermannen worden. Hier is het onze taak als ouder ons kind te stimuleren. Dat kinderen mogen worden zoals zijn. Ervoor te zorgen dat ze in zichzelf kunnen en mogen geloven, al is dit met vallen opstaan. Ook wij hebben dit zo moeten leren.

Maar het is nu zo, we groeien in een bepaalde richting en komen later tot de vaststelling dat het niet echt ons ding is. Als we na dit inzicht (vele noemen dit tegenslag) de moed vinden en in onszelf geloven, dat we best iets anders kunnen leren en er ook iets van kunnen maken, dat is geloven in jezelf.

Als je gelukkig kan zijn met je huidige situatie, gelijk van welke aard, dan zou ik zeggen houden zo. Als we ons niet meer gelukkig voelen in de huidige situatie, verander er dan iets aan. Dit komt vooral jezelf, maar ook je naasten ten goede. Ook zij zullen genieten van de mogelijke ommezwaai, want iets dat je graag doet ziet iedereen!

08-05-2005 om 00:00 geschreven door ying-yang

     
      Bewustzijn …

Toch iets waar we allemaal bewust of onbewust mee te maken krijgen. We voelen het niet altijd en toch … het gebeurt gewoon.

De berichten in de mailgroep over bewustzijn hebben mij ook niet onberoerd gelaten hoor. Er is de afgelopen dagen zeer veel nagedacht door mezelf en ik wil jullie alvast mijn ervaringen delen hoe het bij mij aanvoelt.

Als ik even terug kijk hoe ik vroeger dacht en voel ten opzichte van nu is dit een groot verschil.

Ik heb vroeger enkele jaren bloemschikken gevolgd. In de beginfase lukte dit niet zo best. We moesten materiaal meebrengen, maar inschatten hoeveel we nodig hadden was moeilijk, in het begin had ik veel te veel bloemen en groen bij. De leerkracht wees ons erop dat we altijd groen genoeg moesten bij hebben, want een bloemstukje met gaten was niet mooi.

Dus reed ik reeds regelmatig langs de wegbermen (om de kosten te beperken) om aldaar groen te snijden en in het begin dus veel te veel.

Naarmate mijn bewustzijn groeide werd dit anders. Ik sprak zelfs tegen de struiken en bomen zoals: “Sorry jongens, ik ga jullie een beetje pijn doen maar het is voor een mooi bloemstukje en ik zal jullie dan thuis verder bewonderen”.

Oefening baart kunst zegt men wel eens en ook ik kon na wat oefening beter inschatten hoeveel ik nodig zou hebben. Dus geen onnodig groen meer afsnijden, niet onnodig struiken en bomen pijn doen enz.

En nu … is het al een paar jaar geleden dat ik zelfs nog iets gemaakt heb. Ook door tijdsgebrek, andere interesses maar ook door de groei van het bewustzijn denk ik.

Als ik nu iets van bloemen koop of schik dan zorg ik ervoor dat het bestaat uit materiaal dat kan drogen, zo heeft men er langer plezier van.

Maar bewustzijn zet zich ook door in je relatie. In de beginfase bent je jong en onervaren. Je leert van fouten, je bouwt aan een eigen nest, er komen kinderen enz.

Vele huwelijken zijn gebaseerd op gemeenschappelijke hobby’s of sport, lichamelijke liefde, financiële zekerheden en worden soms als een gevangenis ervaren. Man en vrouw hebben elkaar lief door hun hersenen i.p.v hun gevoel, de mensheid kent het geestelijk huwelijk nog niet.

Samen groeien naar hoger bewustzijn, zoals men dit noemt. Maar wat als dit na verloop van tijd maar één persoon is die verder groeit?

Je begint je te ergeren aan bepaalde manieren van handelen en/of spreken. Je praat dit gezamenlijk uit, maar het lijkt of die persoon het dan op 1, 2, 3 is vergeten.

Je voelt je eenzaam ook al zijn er 100 mensen waar je mee zou kunnen praten. Het klikt niet, het lukt niet, zij denken anders dan jij, je voelt je niet meer begrepen enz. Veelal in het begin je te twijfelen aan jezelf al is dit echt niet nodig besef ik nu.

Als één van beide niet meegroeit in bewustzijn kan er een kloof ontstaan. Die persoon heeft misschien eerst andere dingen te doen of te leren alvorens verder te kunnen groeien.

Door de groei van ons bewustzijn (her)kennen we andere waarden in ons leven. Je denkt en voelt anders dan anderen, althans zo voelt het toch aan, ook al ben je gewoon jezelf gebleven tot … je een gelijkgestemde tegen komt. Het voelt dan aan of je die persoon al jaren kent. Men zegt dan wel eens: “Waarom hebben wij elkaar niet vroeger gevonden of aangesproken”. Ook al is dit een buur waar je voorheen nooit contact mee hebt gehad of het is iemand die je aanspreekt als je staat te wachten aan de bushalte of iemand die je ontmoet met een uitstapje.

Bij het ontmoeten van een gelijkgestemde voel je je er niet meer alleen voorstaan, er is iemand die je begrijpt en als dit dan in een relatie zo mag zijn dan is dit super fijn. Althans dit ervaar ik nu in mijn relatie. Wij vragen ons ook soms af van “Waar was je 10, 15 of 20 jaar geleden?”. Maar het moest zo zijn, we moesten beiden leren, ervaringen opdoen en groeien om dan tenslotte samen te mogen komen.

Samenleven met een gelijkgestemde is anders. Je begrijpt elkaar, voelt elkaar aan en toch ook niet onbelangrijk je voelt je niet meer alleen.

Er verandert zo veel in een mens zijn/haar leven dat ook anderen dit gaan waarnemen. Als je mama dan op een bepaald moment je zegt van: “Dochter je straalt!” dan gaat je neus toch een beetje krullen hoor. Je bent dan blij dat ook anderen zien dat er veel is veranderd in je leven en dit in positieve zin.

De geestelijk bewuste zielen kennen geen haat. Zij hebben alles lief wat leeft. Zij stralen dit ook uit. Zij zijn in harmonie met elkaar; zij leeft voor hem en hij voor haar. Harde woorden komen er niet meer over hun lippen.

Ooit komt er een tijd, dat het niet meer mogelijk zal zijn, dat 2 verschillende graden met elkaar trouwen, tenzij de wet van oorzaak en gevolg dit eist. Maar omdat beiden dan een geestelijke graad hebben bereikt en daardoor geestelijk zijn ontwaakt, zullen zij iets van hun huwelijk kunnen maken.

Als beide partners geestelijk evolueren dan zal het huwelijk als een klein paradijs worden ervaren. Man en vrouw kunnen zichzelf en elkaar tot de geestelijke evolutie voeren en dit wordt dan hun liefde voor elkaar. Zelfs het elkaar kussen wordt dan ruimtelijk diep en de liefde voor elkaar universeel. Het menselijk éénzijn, de lichamelijke liefde wordt Goddelijke liefde. Hierdoor remmen man en vrouw elkaar niet en is er harmonie en een diep gevoeld geluk.

Tot zo ver mijn ervaringen over bewustzijn.

07-05-2005 om 00:00 geschreven door ying-yang

Volgend stukje tekst komt uit een liedje, welke me heeft laten nadenken …

If God is a DJ
If life is a dance floor
Love is the rhythm
You are the music
If God is a DJ
If life is a dance floor
You get what you're given
It's all how you use it

Als God de DJ is

als het leven de dansvloer is

liefde het ritme en wij de muziek

Als God de DJ is

als het leven de dansvloer is

je ontvangt wat je geeft

het is enkel hoe je ermee omgaat

Als God of Universele energie de DJ is van het alles… ons leven de dansvloer waar we ons op mogen begeven, leven, bewegen, genieten, enz … als de liefde het ritme is … en wij die kunnen/mogen bepalen hoe de muziek zal klinken … je ontvangt wat je anderen geeft … het is dan enkel hoe we hier allemaal mee zullen omgaan. We oogsten wat we zaaien … Toch iets om over na te denken.

Als we lief zijn voor elkaar zal de muziek klinken en voelen als “engelenmuziek”. Maken we ruzie of oorlog dan zal de muziek pijn doen aan onze oren en in ons hart.

Geef je mensen een glimlach, je krijgt een glimlach terug.

Geef de mensen vriendschap, liefde, enz. en deze krijg je terug.

Doe je de mensen pijn … vele zullen je terug pijn doen.

Vecht je met mensen … vele zullen terug vechten.

Als ik deze overwegingen (die ik zelf maakte) dan even bekijk, dan kan niemand meer zeggen dat de mens geen keuzes krijgt of kan maken (met de eventuele gevolgen, zowel positief als negatief).

Zorg voor het juiste ritme in ieders leven, zo zullen er geen harde noten meer gezongen worden. Enkel nog een fluitend engelenkoor zal je dan horen.

06-05-2005 om 00:00 geschreven door ying-yang

           Boeddhisme.

Mogen we boeddhisme (en ook hindoeïsme) net zoals christendom, islam en jodendom tot een religie of godsdienst bestempelen? Waar baseren we ons dan op?

Boeddhisme kent in principe geen heilig schrift zoals de bijbel, de koran of de thora. Men is wel na vele honderden jaren teksten gaan opstellen in de vorm van een schrift, maar voorheen was de basis “het mondeling doorgeven van”.

Boeddhisten kennen geen God in de gebruikelijke betekenis, maar hechten wel veel betekenis aan de stichter nl. Sidharta Gautama, de Boeddha.

Boeddhisme is iets wat geestgebonden is. Boeddhisme kent op zich geen onderscheidt tussen man of vrouw al zijn er toch enkele verschillende en gewoontes merkbaar per streek of land.

India en Sri Lanka kent eerder de typische mannelijke monniken. De monnikencultuur kent hier minder of geen lekenbeoefening of mensen die eveneens nog een gezin hebben. Je kan dit eigenlijk wat vergelijken met onze "traditionele" priesters of broeders die in een gemeenschap leven.

Zo zal je in Tibet en omgeving Boeddhisme uitgeoefend zien door zowel mannen als vrouwen zonder uiterlijke verschillen te merken. Zowel mannen als vrouwen zal je tegenkomen in de typische oranje gewaden, kaal geschoren enz.

De boeddhisten hun leer of filosofie kent "vier edele waarheden":
1. Leven is lijden,
2. Oorzaak van het lijden is het begeren of het verlangen,
3. Het begeren of het verlangen moet worden overwonnen of een bevrijding van storende emoties die lijden veroorzaken.

4. Het pad dat leidt naar die bevrijding is het zogenaamde 8-voudige pad.
Het einddoel is de verlichting.

Boeddha formuleerde of beschreef het Achtvoudig Pad als volgt:

Dit, monniken, is de Edele Waarheid van het Pad dat leidt naar de Opheffing van Lijden: Het is eenvoudigweg het Edele Achtvoudige Pad, namelijk:

1.  Juiste verstandhouding/begrip: Begrijpen wat lijden is, oorzaak van lijden begrijpen, …

2. Juiste gedachten/intenties: Gedachten van welwillendheid, liefdevolle vriendelijkheid, geweldloosheid, harmonie of mededogen, …

3. Juist spreken: Onthouding van lastertaal, leugens, harde woorden, …

4. Juiste wijze van actie/handelen: Onthouden van: doden, van nemen wat niet gegeven is, van seksueel wangedrag.
5. Juiste ingesteldheid/wijze van levensonderhoud: Geen handel in: wapens, slaven en prostitutie, allerlei levende wezens, vergif en verdovende middelen.

6. Juiste bedoelingen/inspanning: Vermijden van slechte gedachten, overwinnen van slechte gedachten, opwekken en ontwikkelen van heilzame zaken en het tot groei brengen van goede zaken.
7. Juiste geest/indachtigheid: Indachtigheid van het lichaam, gevoelens, de geest, …
8. Juiste concentratie: Meditatieve verdieping.

Als ik dan dit achtvoudige pad goed bekijk lijkt het mij allemaal wel logisch … maar of dit voor iedereen zo is … ?

04-05-2005 om 00:00 geschreven door ying-yang

Aromatherapie is een onderdeel van de natuurgeneeskunde. Natuurkundigen kijken naar de mens in zijn totaliteit: lichaam, ziel en geest zijn één geheel. Maar de mens leeft ook in wisselwerking met zijn omgeving.

Een gezond iemand leeft in harmonie. Is één van de onderdelen verstoord, dan treedt er een verstoring op van de levensenergie. Doch bezit iedereen over een flinke dosis “zelfgenezende kracht” om deze verstoring weg te werken. Met aromatherapie kan u de aanwezige levensenergie ondersteunen en stimuleren met natuurlijke middelen.

Het woord aromatherapie is te splitsen in aroma en therapie. Therapie duidt erop dat je er mensen mee kunt behandelen volgens een bepaald plan.

Geuren in het algemeen zijn belangrijk. Geur kan je waarschuwen, je angst aanjagen, je seksueel prikkelen, je honger gevoel laten stijgen enz.

Maar geuren kunnen ook onmiddellijk  herinneringen oproepen. Herinneringen met de bijhorende emotie zoals pijn, geluk, genegenheid, verdriet, boosheid enz. Wat brengt de geur van je lievelingsbloem bij je teweeg? Of van je lievelingsgerecht? En wat met het parfum van een geliefd persoon? De geur van een boswandeling?…

Als je naar een aromatherapeut gaat, wordt er door een uitvoerig gesprek uitgezocht “waarom” je nu naar hen gaat. Is het om een ontspannende massage of omdat je bepaalde klachten hebt?

Deze mensen zoeken eerst uit welk type mens je bent en welke je voorkeuren zijn. Daarna wordt er een eventueel behandelplan gemaakt met de eventuele kosten daarbij.

Massage met etherische oliën is een goede manier om stress te bestrijden en een toestand van ontspannen sfeer te creëren. Hoewel dit niet de oorzaak van de stress zal wegnemen, zal de geestelijke veerkracht en harmonie deels worden hersteld, waardoor de betrokkene zijn problemen energieker zal kunnen aanpakken en positiever onder ogen zal kunnen zien.

Kant en klaarproducten die je vrij kan kopen, zijn producten die samengesteld zijn door deskundigen om een bepaald effect te bereiken. Zo is bekend dat rozemarijn een opwekkend, verwarmend middel is dat je goed kan gebruiken als je moe bent, moet studeren of andere inspanningen moet leveren. Sporters gebruiken dit wel eens. Maar als je dit product gaat gebruiken voor het slapengaan in vb. een onschuldlijkende douche gel dan zou je nachtrust wel eens op zich kunnen laten wachten. Ook mensen die problemen hebben met een hoge bloeddruk dienen rozemarijn met enige voorzichtigheid te gebruiken.

Ben je van jezelf al eerder een vurig type dat bepaalde inspanningen moet leveren dan gaat rozemarijn dit effect alleen maar versterken. Teveel spanning opbouwen is alles behalve goed.

Een aromatherapeut zal je in elk geval een juiste remedie “op het lijf geschreven” kunnen meegeven of aanraden.

Wil je toch kant en klare producten gebruiken, gebruik dan je neus om te ruiken of je het lekker vindt en luister naar je lichaam. Als je je er lekker bij voelt dan is het oké.

Aromatherapie vervangt nooit een arts!

Het is bedoeld als een aanvullende therapie en misschien wel een aanvulling van je leefstijl of een manier om in evenwicht te zijn.

Net zoals gezonde voeding, voldoende lichaamsbeweging en muziek kunnen geuren bijdragen tot een “goed gevoel”.

Groetjes,

ying-yang

PS: Als toemaatje nog dit: (gevonden in cursus)

Hoewel massage een intieme behandeling is, dient u toch met zorg het gevoel van privacy van uw cliënt te respecteren. Het is niet bevorderlijk voor een goede gang van zaken, wanneer wij de naaktheid van de cliënt onnodig accentueren en diens natuurlijke gêne niet respecteren. Handdoeken ('s winters warme) dienen die lichaamsdelen te bedekken die niet worden behandeld. Het bedekken met warme handdoeken bevordert overigens ook het opnemen van de etherische oliën door de huid.

03-05-2005 om 00:00 geschreven door ying-yang