We verlaten het Schepenhuis en slaan links af. We bevinden ons nu op de Ijzerlaan. We lopen rechtdoor en steken via de Hoogbrug de Dijle over. In de Guldenstraat nemen we de eerste straat rechts. De Van Beethovenstraat brengt ons aan de Lamotsite, genoemd naar de voormalige brouwerij.
Het brouwgebouw met zijn congres- en erfgoedcentrum ligt centraal op de Lamot-site en ze herbergt ook een horecazaak, een tentoonstellingsruimte en een auditorium. Maar de Lamot-site is veel meer dan dat. De site werd eerst en vooral bekroond met de "Thuis in de stad"-prijs 2003 voor reïntegratie van verloren stadsdelen binnen de stad. In de aanpalende blokken is het aangenaam wonen in moderne lofts met zicht op het water en de torens van Mechelen;
Op de site vindt u naast het brouwgebouw ook een hotel (Novotel), een warenhuis (Match), meerdere kleine shops, een wellness-center, bureauruimten en 44 luxe-appartementen. Ondergronds vindt u een parking voor ongeveer 220 wagens.
De site zal in 2006 ook verbonden worden met de Vismarkt, de meest trendy plek in Mechelen via een voetgangersbrug. Lamot is tevens het centrale punt van het Dijlepad. Dit pad loopt langs de Dijle van oost naar west, dwars door Mechelen. Een ideale wandeling of fietstocht met LamotTM als perfecte stopplaats voor een koffie, een pintje of een lekker hapje.
We keren op onze passen terug en slaan rechts opnieuw de Guldenstraat in. De eerste straat links is de Onze-Lieve-Vrouwestraat en komen zo aan de Onze-Lieve-Vrouwekerk
Kerk van Onze-Lieve-Vrouw-over-de-Dijle
Gotische kerk met uitzonderlijke kunstschatten: drieluik rond De wonderbare visvangst van P.P.Rubens in de kapel van de Mechelse visverkopersgilde en een beroemd 14de-eeuws Lieve-Vrouwebeeld.
We nemen de derde straat rechts aan de Onze-Lieve-Vrouwekerk : de Grebroeders Verhaegenstraat. Rechts, tussen de Ziekenliedenstraat en de Moenstraat, staat een neo-renaissancegebouw in zand- en baksteenstijl. Op deze plek verbleef ooit Janus Secundus, de Mechelse Romeo. In mei 1530 ontmoette de achttienjarige Janus de Mechelse Julia en werd op slag stapelverliefd. Julia was echter een 'los' meisje, die echter genoot van zijn aandacht. De poëzie borrelde in hem op en ze werd de muze voor zijn eerste liefdesgedichten. Maar mooie liedjes duren niet lang en in 1532 trouwde Julia met een andere man.
Met deze tragische noot eindigt hier blijkbaar de eerste wandeling.
De derde wandeling heeft als titel : Vrouwen met passie, vrouwen met een missie
Deze wandeling start op de hoek van de Voochtstraat met de Bleekstraat. Hier bevindt zich het negentiende-eeuwse klooster van de zwartzusters, die sinds 1350 in Mechelen zijn.
Met de rug naar het klooster, gaan we links de Voochtstraat uit. We slaan de eerste straat rechts in, de Korte Maagdenstraat. Vervolgens draaien we rechts de Keizerstraat in. Vijftig meter verder zien we aan de overkant van de Keizerstraat het Onze-Lieve-Vrouwgasthuis. Gesticht rond 1200 was het oorspronkelijk gelegen naast de Onze-Lieve-Vrouwekerk aan de Dijle.
In 1854 verhuisde het naar de terreinen van het voormalige paleis van Margareta van York. In 2000 verlieten de laatste gasthuiszusters hun klooster, dat op de kapel en enkele aanpalende vleugels na, werd afgebroken.
We keren op onzen stappen terug. Op de hoek van de Keizerstraat met de Veemarkt staat de barokke Sint-Pieter en Paulkerk.
We gaan naar binnen om het zeer mooie beeld van Maria met het kind te aanschouwen. Het werd in 1630 gebeeldhouwd door één van de grootste vroegbarokke kunstenaars : Maria Fayd'herbe.
De kerk zelf is een harmonieuze 17de-eeuwse barokke jezuïetenkerk, vandaag parochiekerk. Rijk versierd interieur, 14 in de muur ingebouwde houten biechtstoelen en preekstoel die de missionering in de vier werelddelen symboliseert
We verlaten de Sint-Pieter enPaulkerk en steken de Keizerstraat over. We slaan de Sint-Pietersberg in. Vervolgens nemen we de eerste straat rechts de Leegheid. Hier staat een traditionel larbeidershuisje dat dateert uit de 16de-17de eeuw
Aan het einde van de Leegheid slaan we links af en onmiddellijk weer rechts de Zakstraat in. Waar de benaming van de Zakbrug vandaan komt, is niet geweten. Mogelijk verwijst het naar een lichte glooiing in de straat, die ervoor zorgde dat het water van de Grote Markt en omgeving kon weglopen in een verzakking ('zak'). De houten brug uit 1311 is al in 1369 vervangen door een stenen exemplaar. Het opschrift "Baden. N° 26" op het huis aan de linkerzijde verwijst naar het badhuis in de Zakstraat dat in 1883 door Albert Hippé uit Keulen werd geopend. Men kon er zich gaan wassen, maar er was ook een mogelijkheid tot 'levering aan huis'. De uitbater begaf zich daarbij naar de woning van de klant met een stootkar waarop grote tobben met heet water stonden.
We nemen de eerste straat links de Désiré Boucherystraat. De eerste straat rechts is de Botermarkt. De overdekte groentenmarkt op de Botermarkt is ingehuldigd in 1871 en afgebroken in 1969. We bevinden ons in het commerciële centrum van Mechelen waar in 1651 een felle volksopstand uitbrak, aangevoerd door de furieuze Magdaleen Robert.