Inhoud blog
  • Column 8 januari 2017
  • column
  • Column - 12 juni 2016
  • Valentijn
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    IRAN 1979
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Citroën C1  ( 8 maart 2012 ) 
    Rosetta's blog

    21-12-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Van Verlangen naar Fantasie .
    Klik op de afbeelding om de link te volgen



    Dames, ik heb goed nieuws voor ons…

    Horen wij niet ons ganse leven dat alles de schuld is van Eva “dat ze maar niet in die appel had moeten bijten”?
    Sindsdien is alles de schuld van de vrouw, dat zondige wezen.

    Nee,nee,zeg ik u ,niet Eva is de schuld maar de slang! Ja, de slang ,,want zij verleidde Eva. Het was de slang die iets deed ontwaken bij Eva nl. Het “verlangen”,

    De slang siste Eva toe dat er nog veel meer te beleven viel buiten deze “Hof van Eden”en ganse dagen rond te drentelen met Adam.

    Ze siste en siste en overtuigde Eva uiteindelijk in de appel te bijten hetgene haar leven totaal zou veranderen.

    Want,plots zag ze zichzelf en Adam in volle naaktheid en beiden schaamden ze zich.

    Door die schaamte voelden ze zich gefaald,ja,gefaald omdat ze het verlangen van God niet hadden kunnen bevredigen.

    En wat is dat verlangen van God?Hij verlangt naar de mens en voelt zich verlaten. Hij is eenzaam en roept ”waar ben je?”

    Het verlangen van God is zo groot dat het niet te bevredigen valt en zo geeft hij de mens een gevoel van falen en een schuldgevoel.

    Het is dus de “ander” (god dus) die te kort schiet.

    Het tekort van de mens kan alleen opgeheven worden als de mens het tekort van de “andere”(god)opheft. En zo is de moraal geboren.

    Omdat we zelf niet anders zijn dan Verlangen, omdat we samenvallen met het Verlangen kan ik het Verlangen van de “ander” alleen opheffen door het vernietigen.

    De moraal is het cadeaupapier waaronder dat andere,dat veel diepere en wezenlijke Verlangen schuilgaat, het verlangen naar macht, seks en vernieling.

    De enige die geen geweten heeft is de slang. Voor de slang is het een spel. De slang is de oermoeder van de verleidingskunst.

    Zij moet niets vernietigen omdat het haar niets kan schelen daar zij het verlangen van de “ander” niet moet bevredigen,

    De slang mag aanspraak maken op alle respect.Zij heeft geen geweten, geen moraal.

    Het is het Verlangen die de mens gevoelig maakt voor zwendel, ja, zwendel die zich vermomt in kunst, filosofie, religie, wetenschap.
    Ook politiek is voor alles een komedie van bedriegers en bedrogenen. Neem zwendel maar niet serieus, niet negatief, zonder zwendel zijn we niets.
    Daarmee is de zwendel van de verleidingskunst de enige redding waarop we mogen hopen, dus de belangrijkste, het “andere” leven nl de “fantasie”.

    Wie nieuwsgierig is naar de boom waar hij niet van eten mag, heeft er toch een voorstelling van, hoe vaag en onbestemd ook. En“dat” is Fantasie, dat is de wereld van de kunstenaars, de creatievelingen, de zoekenden, de filosofen.

    Rosetta

    21-12-2012 om 00:00 geschreven door RosetteDemuyter  


    >> Reageer (0)
    23-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Medea
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    Kennen velen hier het verhaal uit de griekse mythologie van “MEDEA”?
    Ik raad aan het te lezen op internet(Google)
    Voor degenen die het niet kennen hier in het kort:
    Medea is de dochter van Colchis een koning die eigenlijk geen recht had op die troon.De echte toekomstige koning Jason komt op zijn 18de de troon opeisen en bekomt die ook na een lang verhaal van stieren en draken en hekserijen met de hulp van Medea die op slag verliefd geworden was op Jason en met hem meeging..Toen Jason eindelijk op de troon zat werd hij verliefd op een andere prinses.”Creusa”maar “Medea” nam dit niet en stuurde een vergiftigd bruidskleed naar de bruid,maar hier komt het:Medea doodde eigenhandig haar drie zonen in een vlaag van woede en jaloezie
    KAN DE REDE DE PASSIE BEHEERSEN,ONDERDRUKKEN?
    ---------------------------------------------------------------------------------
    Vandaag ook nog gebeuren zo’n zaken,men kan het lezen in de kranten.Moeders doden hun kinderen al dan niet gevolgd door zelfmoord(er zijn ook mannelijke Medea’s..)
    Alles draait hier rond passie.Waar is de rede?Blijkbaar overwint de passie hier de rede.
    Moet het dan niet omgekeerd zijn,dat de rede overwint?
    Maar volgens Spinoza is er ook een onmacht van de rede,toegeschreven aan een zwakke wil vooral gekend in onze katholieke opvoeding.Niet zondigen heeft te zien met “wilskracht”.Zondigen is falen,zwak zijn.
    In het geval van Medea is de wil hier het zwakst,de begeerte het sterkst.Spinoza zegt “de geest is gewillig,maar het vlees is sterk”
    Voor Spinoza kan het zwakke nooit winnen.Medea kon niet anders.Ze dàcht misschien dat ze
    kon weerstaan aan haar passie,maar dat is een illusie,dit zijn passieve affecten. Wat men wèl gedaan heeft of “niet” gedaan heeft is de perfecte uitdrukking van levenskracht,van het volharden in het bestaan.
    Voor Medea was het nog erger te moeten leven met vernedering en kwetsing.Ze doet wat ze niet laten kan.
    Deze éthiek van Spinoza is een andere dan de normatieve,maar redelijk en menselijk.
    Je kunt Medea’s daad moeilijk goedkeuren,maar je kunt het ook niet afkeuren “omdat je het wilt begrijpen”
    Men kan op zoek gaan naar de oorzaak,of doel of manifestatie van de begeerte of een samenspel van omstandigheden bv:opvoeding,trauma.
    Er is een krachtmeting aan de hand tussen uitdrukkingen van drift en verlangen.
    Het ene is zogezegd “goed”,het andere “slecht”,maar maken deel uit van ons geheel nl; lichaam en geest.
    Medea doet een zoektocht naar binnen,haar diepste binnen
    Weggaan bij je echtgenoot bv.lijkt gemakkelijk(omdat het bv.een hel geworden is)Maar het is wel de moeilijkste weg.Weggaan betekent opgeven,een slechte indruk nalaten aan de buitenwereld.Je staat onder druk.Bij de echtgenoot blijven lijkt lastiger maar is de weg van de minste weerstand.Dus ben je het sterkst als je beslist van “toch” weg te gaan want nog eens;het zwakke kan nooit winnen.
    Wat is slecht,wat is goed?
    Medea voelde intuitief dat ze niet “kon” doen wat ze wist dat beter was t.t.zeggen haar kinderen in leven laten.Dus doodde ze hen.
    Dit is de onmacht van de rede.Je weet dat het slechte bestaat en toch doe je’t.
    Als dit alles doordringt hoef je niet met schuldgevoelens opgezadeld te zitten.Het is helemaal niet verfoeibaar.Lichaam en geest zijn één
    Hoe eindig ik nu zo’n pleidooi voor het omgekeerde van hetgene men ons als norm heeft aangeleerd…
    Eindigt het betoog met “je zult niet doden”?
    Zullen we Spinoza bijtreden met mededogen en begrip of poging tot begrip, op zoek naar de bewuste en onbewuste oorzaken van die wrede daden?
    Durven we nog oordelen,veroordelen?
    Ik zou zeggen:wees mild voor jezelf en anderen.
    Deze column is geinspireerd door het boek van Miriam van Reijen:”De geest is gewillig maar het vlees is sterk” een aanrader (uitgeverij Klement/Pelckmans)

    23-06-2012 om 12:15 geschreven door RosetteDemuyter  


    >> Reageer (0)
    19-05-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Column 13.05.12
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     

    Sisyphus, 

    De meeste van ons zoeken naar een zinvol bestaan. Dat is wat “ik” denk toch…

    Maar ”hoeft” die zin er te zijn? Kunnen we er niet boven gaan staan en bij de orde van de dag blijven bv?

    De zin kunnen we “toch” niet vinden .Met onze ratio gaan we de wereld toch niet verklaren?

    Waarom ons hoofd blijven breken om iets dat we nooit zullen vinden. Waarom illusies en verwachtingen blijven koesteren.

    Van drie dingen zijn we zeker. Dat de wereld bestaat, dat wij bestaan en dat de dood onontkoombaar is.

    De dood is ergens altijd aanwezig omdat we ons bewust zijn van onze eindigheid.
    De naderende,onafwendbare dood maakt van ons leven een zinloze bezigheid,en dat vervult ons van angst.

    Daardoor gaan mensen hopen op een leven na de dood ,dat is een vlucht uit de werkelijkheid

    Niet de hoop is zeker, maar het heden,het lichaam.

    De hoop moet uitgeroeid worden.

    Enerzijds wil de mens zekerheid en anderzijds gaat hij op zoek om  zijn bestaan te rechtvaardigen.

    Die tegenstrijdigheid tussen die twee maakt het leven absurd.

    Het “absurde” is de tegenstelling tussen de mens die verlangt naar zekerheid en de wereld die  hem dat niet kan geven.

    Het verhaal van Sisyphus illustreert misschien waar ik naartoe wil. Sisyphus werd door de goden gestraft ,het verhaal is bekend denk ik. Sisyphus moest voor de rest van zijn leven een zwaar rotsblok naar boven op een berg duwen. Eens boven ontsnapt het het blok en rolt terug naar beneden. Zo gaat het elke keer en elke keer terug.

    Nu zou men denken hoe absurd zoiets is. Sisyphus had kunnen opgeven(hij was eerder al ongehoorzaam geweest aan de goden)maar wat gebeurt er?Sisyphus,bij de zoveelste afdaling begint te voelen dat hij er een zeker plezier begint in te vinden. Elk uur dat hij afdaalt wordt hij “bewuster”,aanvaardt en geniet.

    Hij is superieur aan zijn lot omdat hij bij elke afdaling bewuster is van zijn conditie. De luciditeit die zijn marteling moet zijn wordt zijn overwinning.

    Zijn afdaling is er soms één van berouw, van verdriet, van vreugde maar hij omarmt zijn persoonlijk lot.

    Ongerijmd,dwaas,onzinnig,irrationeel,waanzinnig,gek,

    Allemaal synoniemen van absurd.

    Helden van het absurde?Monty Python, Kamagurka, de mannen van Basta, Herman Brood ,Don Juan?

    De kroon spant de schilder,deze wil het leven herhalen in materie.Geen verklaring voor zijn vragen of verlangens,gewoon doèn.

    J.Conrad stelt:”hoe intelligenter een persoon is, hoe minder hij de absurditeit wantrouwt”

    Als de mens “nee” zegt tegen de dood,zegt hij “ja” tegen het leven. Juist omdat hij die hoop heeft opgegeven en niet anders heeft dan het hier en het nu, kan hij hartstochtelijk van het leven houden.
    Zolang we  hopen verraden wij ons menselijk bestaan

    “Het menselijk leven ,deze absurde wereld  is adembenemend mooi”zei Camus,bekende filosofoof.
    Ontsnap aan de gevangenis,geef de hoop op,geniet hier en nu.

    De mens is zijn eigen doel. En hij is zijn enig doel.

    Onder “mens” versta ik  ook “de andere”.

    Wees solidair met concrete mensen.Neem elkaar de hand en stap uit de gevangenis.Het geluk wacht op u

    Dat is wat ons leven, tijdelijk en absurd ,zinvol maakt

    Intensief en hartstochtelijk leven,laat dit mijn absurde boodschap zijn.

    19-05-2012 om 00:00 geschreven door RosetteDemuyter  


    >> Reageer (0)
    18-02-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Column 12.O2.12
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Waarom stellen wij vragen?

     

    Dat ook is alweer een vraag…

    Je kunt antwoorden ”omdat we nieuwsgierig zijn”, ”omdat we kennis willen opdoen”, ”omdat met iets niet begrijpt”, ”omdat men een duidelijker beeld van de werkelijkheid zoekt”

    Het ziet er naar uit dat, zonder vragen het leven saai zou zijn.

    Want,zou het wijs, verstandig zijn grenzen te stellen aan onze dorst naar kennis?

    Kan grenzeloze nieuwsgierigheid van sommigen ons aller naar ondergang   leiden?(denk aan de atoombom)

    Vragen kunnen ook een weg banen door een oerwoud van misvattingen.

    Vragen kunnen nieuwe perspectieven geven.

    Socrates kende de macht van de vraag. We willen niet onwetend zijn.We willen verwonderd zijn,kennis is goed.

    Is er een goede manier om een vraag te stellen of,en zijn er vruchtbare manieren van antwoorden?

    Elke vraag hier in het filocafé is al een manier om bij te leren.

    Elk antwoord leidt tot nieuwe vragen.
    Het is een doolhof, een weg zoeken naar de uitgang.
    Men is niet tevreden met het eerste en beste antwoord

    Men zoekt een doel dat niet te bereiken is.

    Vragen stellen is een inspirerende wandeling langs kronkelende wegen via vertakkingen.

    Maar is er geen dieper bedoeling achter de vragen?

    Wàt willen we eigenlijk weten? Een antwoord op de vraag? Het is gebleken dat er nooit een antwoord komt op de filosofische vragen….en toch blijft men vragen stellen.

    Dus is “mijn” vraag “wat zoeken we”?

    Is het niet verder zoeken dan de vraag,

    Maar naar “wat”  dan?

    Zit er diep in ons niet “iets” waar we niet bij geraken?

    Zou het niet zinnig zijn te weten wat dat “iets” is?

    Is dat “iets” soms onze kern,onze diepste onbewuste verlangen naar de essentie van ons bestaan?

    Wat is eigenlijk de vraag achter de vraag..

    Nu, in St Amour is het thema “het onbereikbare”

    Maar is het onbereikbaar?

     

    Rosetta 12/2/2012

     

    18-02-2012 om 13:48 geschreven door RosetteDemuyter  


    >> Reageer (0)
    06-08-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vakantie
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vakantie,

    Velen zijn terug van vakantie veronderstel ik toch?

    Het woord "vakantie" komt van het woord "vacant".

    Vacant dat op zijn beurt betekent:afwezig,vrijstaand,open,verlaten,op pad zijn,nomadiseren,zwerven,openstaat,vrij blijven

    Voor elk kan er dus iets anders verstaan worden onder het woord vakantie

    "Vacuum" zit er ook in:leeg dus,afwezig zijn van de dagelijkse sleur,het achterlaten van zorgen ,het verlaten van het huis,openstaan voor nieuwe dingen,rust of onrust ervaren,rondzwerven,leegte opvullen(is er zin aan de leegte?)de nomade spelen,maar bovenal zich vrij voelen.

    Vooral dat vrij voelen lijkt mij een vraagteken.

    Is men vrij wanneer men zijn verlof moèt nemen in "die" en "die" maand,wanneer men zijn vliegtuig moèt nemen om "dàt" en "dàt" uur,wanneer men in het hotel het ontbijt moèt halen voor 10uur?

    Zelfs ik met mij boot,ik,de zwerver ,de nomade die ongebonden op vakantie ga moèt mij onderwerpen aan de natuur.Ik moèt mee met de tij,rekening houden met de wind….

    Waarom kijken zoveel mensen uit naar verlof?Om op adem te komen,te pauzeren,te rusten,om adem te halen?

    Wordt het niet overroepen?

    Ik hoor veel mensen zeggen dat ze blij zijn terug te keren naar hun eigen nest.Kinderen gaan ineens terug graag naar school:de nieuwe pennen,het kaften van boeken,een nieuwe boekentas,de vriendjes terugzien.

    Vanwaar die drang om weg te gaan?Dit houdt me bezig.

    Nu,zonder die drang had Columbus Amerika niet ontdekt en zo zijn er vele voorbeelden van.Het avontuur,het onbekende trekt aan.

    Nieuwsgierigheid naar het "andere" wat het ook moge zijn.

    Wij hier,échte en amateurfilosofen zijn ook nieuwsgierige mensen die alsmaar blijven zoeken naar antwoorden op allerlei vragen.Is dit niet een beetje dezelfde drang als op vakantie gaan,of liever op avontuur,op verkenning?Ik denk dat er een link is.

    Hebben we niet allemaal een "Odysseus" in ons?Is dat eeuwige zoeken niet een zoeken naar zichzelf?

    Komt men ooit uitgerust en voldaan terug?Blijven wij hier dan ook niet komen als zoekende zielen?Nooit echt voldaan..

    Men verlangt altijd naar iets anders.Is men thuis wil men weer weg.Is men weg wil men terug naar huis.Hetgene mij terugbrengt naar het nooit bevredigd verlangen naar dat "iets" waar ik het vroeger al over had.

    Laten we ons filosofisch café een beetje ervaren als een vakantie met al zijn betekenissen hiervoor opgesomd

    Misschien gaan we straks graag terug naar huis maar tegelijkertijd kijkt men misschien al uit naar het volgende filosofisch café.Ik alvast wel,volgende week reeds in Breda

    06-08-2011 om 23:13 geschreven door RosetteDemuyter  


    >> Reageer (0)
    01-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.OP de Ring van Antwerpen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen


    quand tu es dans la merde ! ne dis rien et essaie de savoir ce que tu fais
    Op de ring van Antwerpen,dichte mist;

    Een krans van vage lichtjes zoals op een reuzentaart…

    Ik volg behoedzaam..

    Ik kom van het filosofisch café en zit evengoed met mijn gedachten in een mist om niet te zeggen dikke mist…dialoog, empathie,  relativisme, absolutisme, déconstructie…zware woorden

    Oei!zit ik nu op de “verkeerde weg”?

    Neen,ik volg nog,maar de afstand tussen de anderen wordt groter.Straks verlies ik ze uit het oog….zijn dat nu “goede” of “slechte” mensen daar? Ben  ‘ik’ goed,of slecht? Of de twee…

    Moet ik niet wat toleranter worden?….Gedachte,gedachten…

    Voilà, ik ben de anderen kwijt, ben nu alleen en nog behoedzamer. Zal ik het redden zonder hen?

    Ah, nu komt iemand in ‘mijn’ kielzog.’Ik’ ben nu zij die leidt. Kan ik dat wel? Zit ik nog op de goede weg?Mijn ‘verstand’ zegt van wel, maar mijn ‘émoties’ zijn ook niet te onderschatten.Wat zijn”émoties” alweer?

    Zal ik die andere niet op de verkeerde weg zetten? Heeft die wel vertrouwen in mij?Heeft hij een ‘keuze’’?En ik dan?

    De witte streepjes op de weg zijn mijn enige aanknopingspunten.Maar zie ,er ‘is’ terug een lichtje voor mij en ‘ik’ hoef nu maar te volgen , heel voorzichtig, zoals die ander mij blijft volgen. Een uitwisseling van vertrouwen,concentratie.

    Zo helpen we elkaar er door. Door wat? Naar wat? Wat houdt mijn verlangen in:een veilige haven?een zekerheid?

    Zijn er zekerheden? Ja,want ‘hier’ zet ik mijn moeizame reis verder,in goed of slecht gezelschap,wat maakt het uit;;;maar dat ik die reis, al is in de mist verder zet, dàt is een zekerheid.

    Met alle lichtjes hier aanwezig moet dat wel lukken

    01-11-2010 om 00:00 geschreven door RosetteDemuyter  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Afscheid van Jean 8 januari 2009
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Afscheid Jean De Waegenaere

    Onder het wandelen, bedenk ik vaak volmaakte zinnen, die ik me later thuis niet meer kan herinneren. Ik weet niet of de ontzaglijke poëtische kracht van die zinnen berust op hun inhoud of op het feit dat ze nooit hebben bestaan… Fernando Pessoa in… het ‘Boek der
    rusteloosheid

    01-11-2010 om 00:00 geschreven door RosetteDemuyter  


    >> Reageer (0)
    27-02-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Miriam van Reijen.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Miriam van Reijen is filosofe en doceert filosofie en ethiek aan de hogeschool Avans in Breda.
    Naast dit geeft ze cursussen en workshops evengoed in Nederland  als in Belgie , Frankrijk en andere landen.Miriam is gefascineerd door Sartre en vooral door Spinoza.
    Bij deze laatste beeindigde ze onlangs haar scriptie bij dewelke ze geboeid is door zijn passies en zijn filosofie van de politiek.
    Miriam publiceerde ook boeken waaronder "Filosoferen over emoties"
    Ze was ook de ziel en oprichtster van het filosofisch café in Breda.
    Wat heeft deze filosofe nu te zien met de wetenschap?
    Miriam is evengoed gefascineerd door de Stoicijnen die reeds een paar eeuwen voor en na Christus op zoek waren naar de weg tot het geluk en de levenskunst en die dachten te bereiken door de controle op de emoties via de rede, de logica
    Vandaag weten we door de neurowetenschappen en de hersenchirurgie dat inderdaad de emoties zouden geleid worden via het ingewikkeld zenuwkluwen  in ons brein.Beangstigend wel.Waar is onze vrije wil,onze verantwoordelijkheid.
    Om Johan Braeckman te citeren:"Zijn we zèlf meester van ons gedrag of eerder de slaaf van onze hersenen"

    27-02-2010 om 15:50 geschreven door RosetteDemuyter  


    >> Reageer (0)
    16-01-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.filmpje Jean
    In dit filmpje ziet u Jean De Waegenaere ,onverwachts overleden op 29 december 2009
    Hij was een goede vriend van mij en een zeer actief lid van het filosofisch café van Antwerpen .
    Hij was een fervent lid van  de Antwerpse Jazz Club en grote Jazzkenner.
    U ziet en hoort hem hier tijdens het voorlezen van één van zijn  laatste columns .

     

    16-01-2010 om 00:00 geschreven door RosetteDemuyter  


    >> Reageer (0)
    25-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kan in het goede ook kwaad zitten?

    In het westen is het oorzakelijke ,het scheidingsdenken sterk ontwikkeld geweest. We zijn ermee opgevoed.

    Nu echter komt men terug van het dualistisch denken evengoed filosofisch als antropologisch. Men  komt terug van goed en kwaad;van het licht en donker,van zondig en heilig,van geniaal en dom,van man en vrouw,van kortom al die tegenstellingen.

    Alsof in het goede geen kwaad zit en omgekeerd. Alsof in de man geen vrouw zit en in de vrouw geen man.

    Aristoteles zegt”je moet het hoogste bereiken .Zolang je dat niet bereikt hebt moet je altijd van oorzaak naar gevolg,steeds verder” Dat klinkt naar volmaaktheid en ik bèn niet volmaakt en ik kan me daarin aanvaarden. het kan zelfs een weg zijn naar een transformatie in mezelf.

    Herakleitos zegt iets anders nl.”niet zo bezig zijn met oorzaak en gevolg,zwart wit,duister en licht,maar openstaan voor het zo-zijn van de dingen,het leven zien zoals het is. Ik hoef niet volmaakt te zijn(wat een troost).Je ontdekt dat er meer in je zit dan wat de taal je toelaat er uit te halen.

    Het gaat er om aanvaard te worden zoals je bent,met wat je geworden bent en met wat je aan het worden bent. Dit noemt men een ontmoeting. En wat is aanvaarden? Bv. Ik geef mezelf de permissie om een non-conformist te zijn en accepteer dit ook van anderen.

    Het woordje “haereticos” betekent “hij die zelf kiest” de ketter die niet alles weggooit,maar alles op zijn eigen oorspronkelijke wijze probeert te verwerken om er in zijn leven iets probeert van te maken.

    Zo kun je to vrijheid komen,niet dat je  niet vrij zou zijn om je zin te doen,maar de vrijheid hebt om te kiezen,zelfs het onvermijdelijke.

    Soms zit de angst er in deze vrijheid niet te kunnen bereiken,verdragen,er niet te kunnen mee omgaan.

    Vrijheid is keuzes maken en in hoeverre is die keuze vrij?

    Sartre zegt :omdat mensen  kunnen en moeten kiezen en zich vrij voelen,zijn ze vrij.

    Spinoza stelt als iemand zich vrij waant,het nog niet zo is. Men kan zich vrij voelen zonder het te zijn. We zijn het echter niet omdat  elke keuze is bepaald door ervaringen, opvoeding, genen, herinneringen

    Wat heeft vrijheid  te maken met dualisme of liever  niet-dualisme, In het niet-dualisme besta je uit één stuk,ben je tegelijk goed en slecht. Je maakt één keuze , en maar éne en het is die keuze die uit één persoon komt en die persoon is één geheel met zichzelf,met het hoogste in zichzelf

    Een citaat van Romain Gary om te eindigen

    “niets is wit of zwart, het wit is vaak iets zwarts dat zich verbergt en het zwart is soms het wit dat zich heeft laten betrappen”

     Rosetta

     

     

    25-11-2009 om 00:00 geschreven door RosetteDemuyter  


    >> Reageer (0)
    17-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eric Oger in het filosofisch café Antwerpen
     

    17-11-2009 om 00:00 geschreven door RosetteDemuyter  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Iran-
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Ik was in Iran het beruchte jaar 1979...Khomeini juist aan de macht.
    Ik ging een paar keer per jaar naar Iran om inkopen te doen voor mijn zaak in "Perzische Tapijten".
    Maar in 1979 wachtte mij een verrassing...strenge controle op het vliegveld,mannen met geweren overal,na 21u verbod om nog op straat te gaan,hotels leeg,restauraints gesloten,geen alcool,geen coca cola.In de straten,gewapende en gemaskerde mannen. Ze schoten zo maar in de lucht om je angst aan te jagen.De,sfeer was beangstigend..Ik werd eens meegsleept in één van hun beruchte betogingen(die je nu ook ziet op tv).Toch nam ik en vliegtuig naar  Isphahan.Daar was het iets kalmer,maar oh zoveel vernietigd .De foto's zijn genomen in Isphahan.Gelukkig de mooie "blauwe" moskee was ongeschonden.(Die kun je zien op de foto).
    Je kunt je vragen stellen bij het regime van nu en dat van de Shah..wat was,is beter?

    17-11-2009 om 00:00 geschreven door RosetteDemuyter  


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het Verlangen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Verlangen

     

    Heeft het “verlangen” wel dezelfde betekenis voor iedereen?

    Verwart men niet “verlangen” met “behoefte”?

    Een behoefte kun je invullen:eten als je honger hebt,een nieuwe auto kopen,een huis in Toscanie…Dit kun je ook verlangens(met een s)noemen.

    De term “verlangen”dewelke ik bedoel gaat over iets veel fundamenteler.

    Niets kan de mens zodanig bevredigen dat hij definitief bevrijd is van het verlangen naar iets nieuws.
    Het is een onstilbare dorst,en onrust,een dynamiek,een grenzeloos verlangen naar de “ander” in eerste instantie.

    Levina’s slagzin:”le désir de l’homme est le désir de l’autre”,zegt het.Je wilt verlangd worden door de andere terwijl je zèlf verlangt.

    Het verlangen valt nochtans niet samen met het gevoel. Men denkt vlug aan het woord “liefde” als men van verlangen spreekt.

    Het “verlangen” waar ik het over heb is onbewust en kan pas via omwegen ontdekt worden.

    Eigenlijk is de mens een wezen dat gedreven wordt door een onblusbaar verlangen maar niet weet naar wàt het verlangt. Dit dwingt hem zich naar anderen te wenden, te ontmoeten en een voorlopige identiteit op te bouwen. Maar er ontwerpt zich een leven van en reeks schijnbare toevallige factoren die het verlangen zullen opvullen,surrogaten:auto,grotere auto,villa,eten….

    De dynamiek van het echte “verlangen”houdt velerlei dingen in. Wat denkt  u dat een kunstenaar beweegt, die onblusbare drang altijd maar te creëren, te scheppen. Het tasten,het zoeken en nooit echt bevredigd zijn?

    Wat zei Eric Oger  enkele maanden terug?Het ging toen wel over het geluk, maar hij zei dat het zoeken belangrijker is dan het vinden.

    Sommigen verklaren het verlangen als een verlangen terug naar de moederschoot. Ik zou het niet weten,maar wie weet?

    Ik zou het geen “passion inutile” noemen à la Sartre want er zit te veel drijfkracht in het verlangen.

    Verlangen is een onstilbare honger van de geest, honger naar betekenis ,naar een waarheid,naar de kennis van het Ene Antwoord, het verlangen naar dat punt waarop de zin van het bestaan en het geluk elkaar “misschien” de hand reiken, samen hetzelfde betekenen.

    Indien u denkt niet te verlangen (in de betekenis waarover ik hier heb)wens ik u toe te verlangen naar dat “verlangen”.

    Een heel oude dichter (nu overleden) schreef eens:”What makes the engine go..desire,desire,desire..The longing for the dance”

    Het zoeken en uitstellen van ervaringen, het niet willen,kunnen grijpen. Verlangen en weer niet.Verlangen naar “iets”moet blijven , het doel mag niet bereikt worden.

    Een beetje mist? Dikke mist? maar mist moet er zijn.!
    !
    Rosetta

    17-11-2009 om 00:00 geschreven door RosetteDemuyter  


    >> Reageer (0)
    16-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.nieuwe tekst

    Hier in “den Hopsack” zijn een aantal vrijwilligers actief,ook het team van het filosofisch café bestaat uit vrijwilligers.

    Onlangs kwam bij mij de vraag op”wat beweegt eigenlijk een vrijwilliger zich voor anderen in te zetten?”

    Is het om een zwart gat op te vullen,een leegte ? Doet hij het om een  bedankje te krijgen?Probeert hij zijn eigen problemen te vergeten?

    Er is echter geen fundamenteel antwoord,een antwoord dat geldt voor elke vrijwilliger.

    Emmanuel Levinas geeft misschien een gedeeltelijk antwoord.

    Bij Levinas gaat het om een “appel à l’autre” Die “appel”(beroep doen op  is ongeveer de vertaling)door de behoeftige,de weerloze is geen eis. Bij Levinas besta je maar doordat de “andere” je ziet en zo beroep doet op de andere zijn gelaat(dat is eigenlijk fenomenologie)

    De “goede Samaritaan” antwoordde aan de oproep van de gekwetste. Maar was er alleen maar dàt, het helpen,of ging het ook om een goed gevoel op te roepen bij zichzelf?

    Ieder  gelaat doet een “appel” op zelfoverstijging. Ieder “ander” die geen bedreiging of agressie vertoont in zijn gelaat is een vraag naar mijn zorg. Hij doet een oproep om mijn grenzen open te stellen.

    Door hem te tonen in zijn kwetsbaarheid doet hij een “appel” op mij om uit zijn beslotenheid te geraken.

    Hetzelfde van het gelaat kan gezegd worden van het woord . Zelfoverstijging is luisteren naar het verlangen van de andere tot contact.

    Ontmoeting gebeurt op voet van gelijkheid en evenwaardigheid.

    Ontmoeting tussen mensen is veel meer ,het is de ontmoeting met de mensheid en de mensheid is de “andere”

    Maar nog niet is er het antwoord dat ik zoek. Ik mis toch wederkerigheid.

    Bij Levinas gaat het niet ècht om wederkerigheid?

    Dan kom ik bij Paul Ricoeur.

    Hier is de “andere” niet de eiser maar de lijdende.

    Hier “geef” ik mijn mede-voelen, mede-lijden. De “andere” is de ontvanger

    In het ware meevoelen word ik geraakt door al wat de lijdende mij teruggeeft.

    De ongelijkheid wordt opgegeven door de wederkerigheid,de uitwisseling. Je kijkt in een spiegel,je lijdt mee ,je wordt herinnerd aan je eigen kwetsbaarheid en sterfelijkheid.

    De ontvanger geeft verantwoordelijkheid doordat ik de superioriteit erken van het aansporen tot rechtvaardig handelen.

    Hier is dus wèl wederkerigheid,gelijkheid.

    Ik ben niet beter dan  de andere. Ik ben een ander tussen de anderen.

    Is dit een antwoord op de vraag:waarom die zogezegde belangloze inzet van de vrijwilliger?

    Om over na te denken toch?

     

     

    Rosetta

    De teksten die u kunt lezen zijn "columns" die opgesteld zijn door mij en dewelke ik voorlees in ons filosofisch  café in Antwerpen.
    Elke 2de zondag van de maand heeft er een filosofisch dialoog plaats in "den Hopsack",Grote Pieter Potstraat,24,Antwerpen;Voor meer détails kijk op
    www.filosofisch-cafe.be
    Iedereer is welkom,er is geen voorkennis nodig .Iedereen doet mee .Het café zèlf is heel gezellig en er wordt dikwijls nog veel nagepraat.Kom maar eens kijken..


    16-11-2009 om 00:00 geschreven door RosetteDemuyter  


    >> Reageer (0)
    15-11-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Boottocht met Koen
     

    15-11-2009 om 00:00 geschreven door RosetteDemuyter  


    >> Reageer (2)


    Archief per week
  • 02/01-08/01 2017
  • 05/09-11/09 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 06/04-12/04 2015
  • 12/05-18/05 2014
  • 10/03-16/03 2014
  • 25/11-01/12 2013
  • 09/09-15/09 2013
  • 04/02-10/02 2013
  • 17/12-23/12 2012
  • 18/06-24/06 2012
  • 14/05-20/05 2012
  • 13/02-19/02 2012
  • 01/08-07/08 2011
  • 01/11-07/11 2010
  • 22/02-28/02 2010
  • 11/01-17/01 2010
  • 23/11-29/11 2009
  • 16/11-22/11 2009
  • 09/11-15/11 2009

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Ik ben Rosetta Demuyter
    Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen  ik ben gepensioneerd.
    Mijn hobby's zijn: zeilen ,kunst ,filosofie.



    Foto

    Foto

    Veere de Yachthaven .
    Mijn favorieten
  • willy's blog
  • filosofisch café Antwerpen

  • Foto

    Kristof Van Rossem,filosoof .Ontspanning met accordeon in den Hopsack


    Foto

    Jean Paul oudste zoon .' 6.12.09 '
    Foto

    Stephane 06.12.09 ( Jongste zoon)




    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!