Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Categorieën
Natuurvereniging DEN BUNT vzw
Welkom op de blog van Natuurvereniging DEN BUNT. Onze vereniging is gestart in 1981 en bestaat nu dus meer dan 40 jaar en telt ruim 200 leden in de Kempense regio. Alles wat te maken heeft met milieu, natuur en natuurfotografie, activiteiten van onze vereniging...enz. vind je terug op deze blog. En deze blog is er voor en door de leden. Wil je een bericht plaatsen, dan kan dat door mij een mailtje te sturen met de te plaatsen tekst en foto's. Volg ons ook op onze Facebookpagina.
21-07-2017
VOOR U GELEZEN - ZWARTE POPULIER
Genetisch onderzoek onthult twee zeldzame Zwarte populieren in Affligem.
Tijdens onze daguitstap naar de Gelderse Poort hebben we in de Millingerwaard, verschillende exemplaren van de zwarte populier kunnen bekijken. In bijgaand natuurbericht kan je lezen hoe het komt dat de zwarte populier zo zeldzaam is, en in Vlaanderen in het wild zelfs volledig verdwenen is.
Jan DIRKX.
Klik op onderstaande foto om het volledige bericht te lezen. Uitlopers van de zwarte pupulier (Foto: Roger DAMEN)
De rode heidelucifer is een korstmos. Dit is een symbiosevorm tussen een schimmel en een fotosynthetisch organisme dat een bacterie of een alg is.
Hoewel rode heidelucifer beschouwd wordt als een bekermos, heeft het geen echte bekertjes. Het korstmos bestaat uit rechte stengeltjes. Net als rood bekermos maakt deze mossoort rode vruchtlichamen, maar dan niet groter dan de kop van een lucifer. De rode heidelucifer groeit op venige en zandige grond en op rottend hout in heiden, stuifzanden en duinen.
Rode heidelucifer (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Ter vergelijking: rood bekermos (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Mimi VERTESSEN wandelde langs de Turnhoutse Vennen en zag (ondermeer) de middelste groene kikker ook wel bastaardkikker genoemd. De bastaardkikker is een vruchtbare hybride (kruising poelkikker en meerkikker). Hij is op de rug meestal lichtgroen, met vaak een nog lichtere lengtestreep Hij wordt tot maximaal 12 cm groot, en hij heeft relatief lange achterpoten.
De bastaardkikker komt algemeen voor in vrijwel heel België. Het is een zon- en warmteminnende soort met een voorkeur voor onbeschaduwde wateren. De oeverzone moet bij voorkeur goed begroeid zijn. De bastaardkikker is weinig kieskeurig en komt in allerlei soorten biotopen voor.
Middelste groene kikker of bastaardkikker (Alle foto's: Mimi VERTESSEN)
Dagctiviteit : "Averbode Bos en Heide" - Zaterdag 12 augustus 2017
Je hebt de omzendbrief zopas ontvangen. Klik op onderstaande kaart om hem nog eens na te lezen. Inschrijven voor deze dagactiviteit kan nog tot en met vrijdag 04 augustus.
Op 16 juli zijn Jan DIRKX en ik een kijkje gaan nemen in de Demerbroeken. We doen ideeën op naar mogelijke excursieplaatsen voor een volgende cursus landschapslezen. Verdomd interessant daar!
In de driehoek Averbode, Testelt en Zichem schuilt een zeldzame brok natuur. Aan de voet van de Voortberg, een ijzerzandsteenheuvel, vloeit de Hulpe in de Demer. Ooit werd hier turf gestoken waardoor plassen zijn ontstaan. In de Demerbroeken is er nog trilveen. We konden zelfs twee rode lijstsoorten fotograferen: de grote weerschijnvlinder en de moerassprinkhaan.
De moerassprinkhaan is de grootste veldsprinkhaan die in België voorkomt. Op hun achterpoten dragen ze de Belgische driekleur: rode achterdij, gele achterbeen met zwarte doorns.
Roger DAMEN.
Moerassprinkhaan in Demerbroeken (Foto: Roger DAMEN)
Grote weerschijnvlinder in Demerbroeken (Foto: Roger DAMEN)
Massaal keizersmantels in de duinen (Een natuurbericht van de Vlinderstichting ingestuurd door Jan DIRKX)
13-JUL-2017 - De keizersmantel was verdwenen uit Nederland, maar wordt de laatste tien jaar steeds meer gezien. Dit jaar vliegt hij erg goed, met name in de duinen. Zowel in Meijendel, de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD) als het Noordhollands Duinreservaat is sprake van veel vlinders en gaat het niet om zwervers, maar om populaties. Ook bij Winterswijk is dit het geval.
Klik op onderstaande foto om het volledige bericht te lezen (WordDoc)
Zelfs de meest catastrofale gebeurtenis zou de beerdiertjes niet klein kunnen krijgen, zeggen onderzoekers.
(Natuurbericht uit “De Standaard” ingestuurd door Jan DIRKX)
Een reeks catastrofale gebeurtenissen die de mens niet zou overleven, zoals een grote asteroïde, zou het leven op aarde niet volledig uitroeien. Dat besluiten wetenschappers die de gevolgen van een mogelijk astrofysische catastrofe op meer dan de mens onderzochten.
Klik op onderstaande foto om het volledige bericht te lezen (WordDoc)
Gewone brunel - Prunella vulgaris - Common self-heal
Onder de kleinere, maar wel algemeen voorkomende soorten uit de Lipbloemenfamilie valt de Gewone brunel, Prunella vulgaris, op vanwege de gedrongen bloeiwijze met paarsblauwe bloemen. In open tot halfbeschaduwde graslanden, bermen en vochtige duinvalleien kun je deze vrijwel onbehaarde planten vinden.
Hoe planten floreren dankzij aanpassingen aan hun omgeving (Een natuurbericht van "Universiteit Wageningen" ingestuurd door Jan DIRKX)
Plantensoorten variëren in uiterlijk en in erfelijk opzicht, maar binnen één en dezelfde soort bestaat ook een enorme variatie. Bij zijn inauguratie als persoonlijk hoogleraar Genetica van plantadaptatie zet prof.dr. Mark Aarts uiteen hoe kennis over planten die zich genetisch aangepast hebben aan extreme milieus gebruikt kan worden om te komen tot een nieuwe Groene Revolutie.
Klik op onderstaande afbeelding om het volledige artikel te lezen.
Zeer schadelijke Japanse kever vestigt zich in Zuid-Europa (Een natuurbericht van "De Natuurkalender" ingestuurd door Jan DIRKX)
Voor het eerst is de gevreesde Japanse kever op het vasteland van Europa aangetroffen, in de Noord-Italiaanse gebieden Lombardije en Piemont. Deze quarantaine-soort is in de Verenigde Staten, na introductie in het begin van de vorige eeuw, een van de belangrijkste insectenplagen geworden. Daar wordt hij op zo’n 300 plantensoorten aangetroffen met voorkeur voor soorten als berk, linde, appel, druif, roos, kers, tomaat, maïs en gras. Vanwege het grote aantal planten dat vanuit deze Italiaanse gebieden via de handel naar Nederland komt zonder controles is het niet onwaarschijnlijk dat de Japanse kever zich in Nederland gaat vestigen. Natuurliefhebbers, fruittelers, groenbeheerders en boomkwekers dienen extra alert te zijn.
Klik op onderstaande foto om het volledige bericht te lezen.
Terug van 44 jaar weggeweest: de kleine sachembij (Een natuurbericht van EIS Kenniscentrum Insecten ingestuurd door Jan DIRKX)
Kent u de gewone sachembij? Deze forse, ietwat hommelachtige bij is in het voorjaar een gewone verschijning in veel achtertuinen in het hele land. Er zijn nog zeven andere soorten sachembijen in Nederland en deze staan alle zeven op de Rode Lijst. Vier hiervan zijn zelfs al tientallen jaren niet meer in ons land gevonden en worden daarom als verdwenen beschouwd. Eén hiervan lijkt op de weg terug te zijn: de kleine sachembij.
Klik op onderstaande foto om het volledige bericht te lezen. Gewone sachembij (Foto: Karel VERBRUGGEN)
De Ekster is een tamelijk grote vogel, met zwartwit verenkleed en een lange staart, en bijgevolg vrij makkelijk herkenbaar. Het is een alleseter: hij eet zaden, insecten, voedselresten, afval, enz. Als hij jongen heeft durft hij ook wel eens eieren of jonge vogeltjes roven. Daardoor heeft hij, ten onrechte, een slechte reputatie gekregen. De Ekster is niet schuw en broedt in hoge bomen in bossen en parken.... en ook wel eens in je tuin.
Ekster in "valse christusdoorn" (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Grote broedkolonie Lepelaars dankzij natuurherstel in de Blankaart (Een natuurbericht van Natuurpunt ons bezorgd door Jan DIRKX)
Tot voor kort was de Lepelaar nog met uitsterven bedreigd in West-Europa. Maar sinds het begin van deze eeuw vindt de moerasvogel met z’n typisch lepelbek zijn weg terug naar Vlaanderen. In natuurgebied de Blankaart broedt een kolonie van maar liefst 15 paren, het gaat om de tweede grootste kolonie van ons land. Met dank aan verschillende natuurinrichtingsprojecten.
Klik op onderstaande foto om het volledige bericht te lezen Lepelaars (Foto: Karel VERBRUGGEN)
Vanaf eind mei/begin juni zien we in onze graslanden, bermen en dijkhellingen de paarsrode bloemhoofdjes van Knoopkruid of Centaurea jacea. Hun bloei gaat soms wel door tot in de herfst. Een gemakkelijk herkenbare eigenschap van Knoopkruid is de vorm van de omwindselblaadjes die onder om het bloemhoofdje zitten. Ze beginnen aan de voet als gewone groene tamelijk smalle blaadjes en boven de versmalling gaan ze over in een donkerbruine tot zwarte schub met vele stekels. Het lijkt wel een spinnetje.
Knoopkruid in Kijkverdriet - Ravels (Foto's: Karel VERBRUGGEN)
In Vlaanderen broeden de meeste zwarte roodstaarten in oude gebouwen. Ze maken dankbaar gebruik van spleten en hoekjes onder dakpannen en in muren. Ook oude schuren en loodsen kunnen hen wel bekoren. We vinden de soort vrijwel overal in Vlaanderen terug, zowel in stedelijk gebied als in kleinere dorpskernen, industriezones en zelfs bij alleenstaande boerderijen in een agrarisch landschap.
