Gospelconcert met de White Spirits op 27 november 2009
Het Davidsfonds Oudergem/WatermaalBosvoorde
en Den Dam
nodigen jullie uit voor het
Kerstconcert met de White Spirits
op vrijdag 27 november 2009
om 20u30
in de Sint-Annakerk,
Tervuurse steenweg 91, te Oudergem
Op 21 december 1998 kwam Veronique Vermeiren één van de kernleden van de KAV -Krokegem op het idee om de misviering op te luisteren met gospelliederen. Iedereen dacht wat voor een gek idee is dat, maar niemand durfde iets te zeggen.
Toen had ze Jan Couck meegebracht (dirigent,trompettist en leraar koperinstrumenten maar vooral muzikant in hart en nieren).
De eerste repetities vielen heel goed mee en de groep breidde zich geleidelijk uit. De sfeer zat er van meet af aan in. Jan Couck heeft van ongeschoolde stemmen, die bovendien onbekend waren met samenzingen in vier stemmen dan nog, een harmonieus geheel gemaakt.
De misviering werd een enorm succes. Na enkele optredens hier en daar, dachten ze moeten we er nu mee stoppen of zouden we ermee doorgaan ? De meerderheid heeft toen besloten om er mee door te gaan. Het Krokegems Gospelkoor was geboren.
Een 4-stemmig koor en een gedreven dirigent dompelen je onder in meeslepende ritmes en liederen.Dit kan je gewoon niet weerstaan.
Gestart naar aanleiding van de viering van 20 jaar KAV in Krokegem-Asse is dit koor uitgegroeid tot één van de betere in zijn genre.
Brussel quizte mee met Vlaanderen op 17 oktober 2009
Brussel quizte mee met Vlaanderen in de Maalbeek
Op meer dan 60 locaties in heel Vlaanderen en Brussel organiseerde het Davidsfonds op zaterdag 17 oktober voor de derde maal Vlaanderen Quizt. Van de 800 ploegen zakten er 12 af naar Zaal De Maalbeek in Etterbeek waar Davidsfonds Elsene-Etterbeek, Davidsfonds Oudergem en het Gewestbestuur tekenden voor een puike organisatie. De voorronde verliep in een gezonde competitieve sfeer maar toch stond een gezellige acond voorop. Quizmaster van de avond was Jill Vandereken, Davidsfonds bestuurslid in Jette. Achter de jurytafel namen Mich Meyfroots (voorzitter van het Davidsfonds Gewestbestuur), Henri Deschouwer (Brussels lid van het Nationaal Bestuur van het Davidsfonds) en Willy Stroobants (bestuurslid van onze afdeling) plaats.
.
In de 80 vragen kwamen veel themas aan bod zoals actualiteit, geschiedenis, muziek, literatuur met een aantal vragen over Brussel in de aanbieden. Zo onder andere Hoe heette het schilderij dat onlangs uit het Magrittemuseum in Jette werd gestolen? (Antwoord: Olympia). U merkt het, gemakkelijk waren de vragen zeker niet.
Hoewel het natuurlijk niet alleen om de competitie ging waren er toch winnaars en verliezers. De eerste 3 ploegen kregen al enkele mooie Davidsfonds boeken mee naar huis. De Etterbeekse ploeg Op zoek naar het vergeten antwoord, met onder andere een leerkracht Nederlands en enkele van haar leerlingen van het Koninklijk Atheneum in Etterbeek gingen met de hoogste eer lopen. Over de tachtig vragen scoorden ze net even goed alsde ploeg van onder andere de secretaris van onze afdeling Emmanuel Boodts. De wezlies moesten echter in de 11de en beslissende regionale ronde de duimen leggen met één puntje. Op zoek naar het vergeten antwoord mag zichzelf al beginnen voorbereiden voor de nationale finale van Vlaanderen Quizt die op zaterdag 21 november zal plaatsvinden in de Concert Noble. Daar komen alle winnende ploegen uit heel Vlaanderen samen om te bepalen wie de uiteindelijke winnaar is van Vlaanderen Quizt. We duimen alvast voor onze eigen Etterbeekse ploeg!
De Davidsfonds afdelingen Elsene-Etterbeek en Oudergem hebben maar weer eens gemerkt dat samenwerking loont en kunnen terugblikken op een heel geslaagde avond!
24-10-2009 om 17:26
geschreven door DF Oudergem
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Tags:Vlaanderen Quizte op 17 oktober 2009
Davidsfonds Merelbeke-Flora kwam naar Brussel. (met mooie foto's)
Zaterdag 26 september 2009: Davidsfonds Merelbeke brengt een bezoek aan haar Brusselse zustervereniging van Oudergem. Rondleiding in het Vlaams Parlement, boterhammen in de Warande en bezoek aan het Magrittemuseum o.l.v. onze deskundige gids, Isabel Vermote.
Na deze tekst enkele mooie foto's
Omstreeks 10 uur ontvingen we met 9 leden van DF Oudergem onze 27 bezoekers uit Merelbeke. Na een korte wandeling (bergop weliswaar) naar de Warande (het park rechtover het Koninklijk Paleis, van waaruit de Belgische revolutie startte in 1830), ging de tocht verder naar het Vlaams Parlement, gelegen in de Hertogsstraat (naast de Wetstraat).
Het gebouw is prachtig gerenoveerd en heeft het oude gebouw van de Posterijen ernaast opgekocht en geïntegreerd. Door de centrale ingang kwamen eertijds de postkoetsen binnengereden tot op de binnenplaats. De kasseistenen van toen werden verwijderd, er werden twee verdiepingen uitgegraven en er werd een glazen koepel overheen geplaatst die uniek ter wereld is. Het zijn allemaal glazen driehoeken die in elkaar passen en geen dragende structuur hebben. Als het regent of hagelt hoor je amper iets aan de binnenkant. Merkwaardig is ook de glazen vloer over een vergaderzaal. Hier en daar werden toch wandelpaden aangelegd met opaak glas zodat vrouwelijke parlementairen rustig over de vloer kunnen bewegen zonder indiscrete blikken van onderaf ! Na een bezoek aan het kantoor van Paul Delva en Emmanuel Boodts kwamen we terecht in de mooie receptiezaal met een houten vloer uit Afrikaans hout en een kunstwerk van Jan Fabre aan het plafond dat bestond uit vriesgevroren kevers met prachtige kleuren. We kregen ook een rondleiding in de zaal waar de technische commissies samenkomen en later ook in de algemene vergaderzaal die dikwijls in het nieuws komt dankzij Villa Politica. Via Paul Delva vernamen we ook dat het hoogtijd is dat er iets gedaan wordt aan de rampzalige situatie van het Nederlandstalig onderwijs in Brussel. De komendejaren zullen tientallen scholen moeten worden gebouwd !
Na een verfrissend drankje richtten onze stappen zich richting Warande waar we onze picknick opaten op de banken vóór de kiosk. Het weer was prachtig en de sfeer was enorm goed en ontspannen. Willy Stroobants schetste nog even de gebouwen rondom de warande, gebouwd door de Oostenrijkers en de Belgische Revolutie en na enkele groepsfotos ging het gezelschap naar het Magrittemuseum dat op enkele honderden meters is gelegen op het Koningsplein. Aangezien we met een grote groep waren moesten we wel de ingang aan de Regentschapsstraat nemen. Daar werden we verwelkomd door Isabel Vermote, dochter van onze vorige voorzitter, die ons deskundig gidste doorheen de drie verdiepingen en de verschillende zalen van het museum. Isabel is zodanig enthousiast dat zij iedereen in een mum van tijd wist te begeesteren met haar liefde voor René Magritte en zijn meesterwerken.
Chantal De Keyster, fotograaf van dienst en ondergetekende hebben achteraf nog de dag afgesloten met onze gasten uit Merelbeke en samen het glas geheven op de verbroedering tussen de twee afdelingen.
Guido Kayaert blijft lid van het Davidsfonds Oudergem/Watermaal-Bosvoorde maar heeft op de laatste bestuursvergadering gevraagd zijn taak als bestuurslid te mogen neerleggen. Inderdaad, sinds april 2008 was Guido onze proost ofte aalmoezenier ter vervanging van Jos Fannes.
Zo droeg hij steeds onze ledenmis op en vergezelde hij ons vaak op onze activiteiten. Door zijn drukke bezigheden is het hem
niet meer mogelijk zijn taak als bestuurslid te combineren met andere opdrachten.
Het bestuur heeft hiervan akte genomen en laat Guido met spijt in het hart gaan.
Wij wensen hem nog veel succes toe in zijn drukke leven.
Na een goede vergadering en een lekker buffet, deden we een leerrijke wandeling in het Jubelpark, met een bezoek aan "de tempel der menschelijke driften" door Jef Lambeau (1852-1908). Het omstreden werk zit verborgen achter gesloten deuren omdat er veel tegenkanting kwam door de voorstelling die de menselijke lusten niet verbloemd weergeeft, en ook door de centrale plaats van de dood in plaats van een goddelijke macht. Het geheel valt onder het culturele erfgoed, is Victor Horta's (1861-1947) eerste werk hier. Het is gelegen op het einde van de lange dreef, in de noordwestelijke hoek van het Jubelpark te Brussel, naast het Palais Moresque (moskee).
Daarna brachten we een bezoek aan het Cauchiehuis. Het Maison Cauchie wordt beschouwd als een van de mooiste meesterwerken van de Art Nouveau in Brussel. Het is gelegen voor het Jubelpark en werd in 1905 door architect, schilder en decorateur Paul Cauchie (1875-1952) voor zichzelf gebouwd. Het bevat tal van uitzonderlijke decoratieve elementen waaronder de beroemde Art Nouveau muurschilderingen. Elk jaar komen bezoekers van over de hele wereld langs om dit juweeltje van het Brusselse architecturale erfgoed te bewonderen en te bezoeken.
Ik heb mijn ontslag ingediend als bestuurslid van het DF-Oudergem. Het was geen eenvoudig besluit, maar nu is de tijd gekomen de ploeg te verjongen. Niettegenstaande ben ik nog bezig met tal van dingen, maar wens mijn taken wat te verlichten en maakte een keuze.Ik heb mij jaren ingezet om het Vlaamse Oudergemse volk samen te brengen, en samen met jullie heb ik genoten van activiteiten, uitstappen.... Over onze beweging, rijk aan gebeurtenissen, is veel te vertellen. De succesvolle manier van werken met cultuur, waarden, uitstappen, ontmoetingen waren voor mij een ware voldoening. Ik waardeer de ervaring die ik in het DF heb opgedaan en bewaar ook prettige herinneringen aan de samenwerking met de ploeg.Ik wens het DF nog veel succes in de toekomst.
Josseline Peeters
X X X
Om persoonlijke redenen heb ik besloten ontslag te nemen als bestuurslid van het Davidsfonds Oudergem. Ik heb mijn taak als bestuurslid "werking geschiedenis" en als webmaster heel graag gedaan. Ik ben fier over de "Nacht van de Geschiedenis" edities 2008 en 2009 waarvan ik de coördinator was en die we stuk voor stuk een groot succes mogen noemen. De editie 2008 werd door het VGC een "opvallend project" en een "voorbeeldproject" genoemd. Het werd zelfs in haar jaarverslag 2008 opgenomen. Toch iets om trots op te zijn denk ik! Niettegenstaande ik mij steeds met plezier heb ingezet voor onze afdeling is de tijd gekomen om dit hoofdstuk af te sluiten. Ook wil ik nieuwe uitdagingen aangaan. Er bestaat een brede waaier van interessante activiteiten en ik wil mijn horizon verbreden.Ik wens jullie allen het allerbeste en hoop jullie nog op de éne of andere activiteit terug te zien. Tot gauw.
DE WAVERSESTEENWEG VAN ONDER HET STOF - Bis - 17 juni 2009
DAVIDSFONDS OUDERGEM en DAVIDSFONDS ELSENE/ETTERBEEK
NACHT VAN DE GESCHIEDENIS De Waversesteenweg van onder het stof Bis - in samenwerking met het GC DEN DAM
Omwille van het grote succes van de "Nacht van de Geschiedenis" komt er, zoals reeds eerder vermeld, een herhaling op woensdagavond 17 juni 2009. Het programma wijkt enigszins af van de 1ste editie. We zijn er echter vast van overtuigd dat dit vernieuwde programma u eveneens zal boeien:
-In Elsene (Matonge) zal een Afrikaansedame ons de oorsprong van de paan en de wax uitleggen
-In Etterbeekmaken we kennis met het authentieke Brusselse luxelederwarenbedrijf Delvaux via een multimedia-presentatie met mogelijkheid tot vraagstelling.
-In Oudergem eindigen we in het Gemeenschapscentrum DEN DAM met een eenakter over de Oudergemse wasvrouwen, gespeeld door het toneelgezelschap "De Eendracht" uit Etterbeek. We besluiten de avond met een receptie, eveneens in het Gemeenschapscentrum DEN DAM. Iedereen zal een gedenkboekje krijgen.
-Een autocar brengt ons van Oudergem naar Elsene.
-Keuze van opstapplaats:
- 18u00 aan het CC van Oudergem (CC)
- 18u10 aan St.Juliaan (STJ)
- 18u20 aan de Jacht (J)
-Wie onmiddellijk naar de eerste afspraak gaat wordt in "Espace Matonge" (M)- Waversesteenweg 78 te Elsene, verwacht om 18u45.
-De inschrijving is pas definitief na betaling van 12 ( 10 voor Davidsfondsleden) op bankrekening - 425-4156921-82 van het Davidsfonds Oudergem, met vermelding van de opstapplaats.
Kon u er niet bij zijn op 24 maart, was u te laat met uw inschrijving of bent u nu nieuwsgierig geworden? Aarzel dan niet om in te schrijven want de capaciteit van de bus is terug beperkt!
Een niet te missen ontdekking van een stukje Brussels erfgoed!
Op donderdag 23 april kwam Marcel Van Laethem ons vertellen over het leven binnen de gevangenismuren. 30 gegadigden luisterden geboeid naar zijn relaas.
Marcel is reeds meer dan 20 jaar aalmoezenier in de hulpgevangenis van Leuven. Hij maakte meteen komaf met een paar clichés en zei dat de gevangenis meer is dan enkel ontsnappingen, overbevolking en stakingen van de cipiers
Zo wist Marcel ons te vertellen dat moeders een belangrijke rol spelen voor de mannelijke gedetineerden. Hij laakte het feit dat er zoveel gevangenen, o.a. drugsverslaafden en gedetineerden, niet thuishoren in de gevangenis. En zeg niet zomaar gevangenis tegen een arresthuis want in een arresthuis (Vorst en hulpgevangenis Leuven) zitten enkel mensen in voorhechtenis.
Ook de manier van omgaan met misdaad en straf is door de eeuwen heen veranderd. In de middeleeuwen was willekeur troef en het is wachten tot de filosofen van de Verlichting alvorens er sprake is van een geschreven strafrecht. De centrale idee van de Verlichting is dat vrijheid de grootste rijkdom is van de mens. Diegenen die hun vrijheid misbruikten, werd hen hun vrijheid tijdelijk ontnomen met het vooruitzicht dat die mensen later hun plaats opnieuw innemen in de maatschappij. Mooie woorden maar met het oog op de toekomst zullen we ons de vraag moeten stellen hoe we gedetineerden opnieuw verantwoordelijkheidsgevoel kun geven vermits hun vrijheid hen ontnomen is.
Een Belgische pionier van het moderne gevangeniswezen die wereldfaam verwierf was E. Ducpétiaux. Hij was het die gevangenissen in sterrenvorm (panopticom) liet bouwen. Uitgangspunt was een centraal punt waaromheen verschillende vleugels gebouwd werden. In die vleugels werden de gevangenen opgedeeld per categorie. De gevangenis van Sint-Gillis is hier een sprekend voorbeeld van.
Wisten jullie trouwens dat de meeste gevangenen vastzitten omwille van drugsfeiten en dat mensen die een moord gepleegd hebben de minderheid vormen? Wisten jullie dat 90% van de gevallen van mishandeling/misbruik zich voordoet binnen de familie of kennissenkring?
Zo kwamen we ook nog te weten dat een gevangene in de hulpgevangenis van Leuven gemiddeld 60 à 70 EUR/dag kost. Een doorsnee cel is 2,5m x 4m groot en drie gedetineerden per cel is eerder regel dan uitzondering. 45% van de gevangenen bezitten de Belgische nationaliteit niet, de meerderheid van hen komt uit de voormalige Oostbloklanden. De gemiddelde leeftijd schommelde vroeger rond 40 jaar, nu bedraagt die voor de helft van de gevangenen 18 tot 25 jaar, een verontrustende vaststelling!
Marcel gaf de gedetineerden een gezicht, vertelde het verhaal achter die mensen. Een verhaal dat wij dikwijls niet willen horen omdat wij te snel oordelen
OUDERGEMEN ELSENE/ ETTERBEEK, dinsdag 24 maart 2009
____________________
In 2003, 2004 en 2007 had het Davidsfonds van Oudergem het Rode Klooster en de straatnamen van Oudergem belicht. Voor 2008 hadden de afdelingen van Elsene/Etterbeek en Oudergem de handen in mekaar geslagen om de geschiedenis van de Waversesteenweg te leren kennen. Met aangespannen Brabantse trekpaarden werd herdacht dat de Waversesteenweg in 1728 werd aangelegd om boomstammen van het Zoniënwoud naar de zagerijen van Elsene te slepen. In het Happark was een acteur in de huid van een der nazaten van de familie Hap gekropen om de politieke en industriële burgerij tot leven te roepen. En tijdens een wandeling doorheen Matonge met Suzanne Monkasa maakte het gezelschap kennis met de vele kleine Afrikaanse bedrijfjes en verenigingen in de buurt van de Naamsepoort. Tijdens de verbindingsritten per bus had de Oudergemse heemkundige Louis Schreyers gewezen op de ontwikkeling van de Waversesteenweg en zijn betekenis als poort op de Maasvallei. Door het grote succes kwam er een tweede editie.
Voor de editie van 2009 zijn de drie DF-afdelingen ingegaan op de economische betekenis van de Waversesteenweg, met bijzondere aandacht voor textiel, wat ook het algemene thema was van de DF-Nacht. De steenweg telt trouwens vandaag nog ong. 50 confectiezaken voor vrouwen en mannen, kleermakers, wasserijen, lingeriezaken, winkels voor tweedehandskledij of naaitoebehoren en winkels voor Afrikaanse kledij. Zoals ook in 2008 ging de aandacht naar het verre verleden (de wasvrouwen), de burgerij (Delvaux) en de 20-eeuwse immigratie (Espace Matonge). De achtergrond van dit alles is trouwens te lezen in een door Irène Arquin en Louis Schreyers samengesteld gedenkboekje.
Ook nu was de bus reeds een maand vooraf volzet en is er een lange wachtlijst voor een eventuele tweede editie. Na de traditionele ophaalrit over de Waversesteenweg arriveerde de bus aan het begin van de Waversesteenweg. Na enkele minuten wachten konden allen naar binnen in het nr. 70 van de Espace Matonge.
Twee elegante Afrikaanse dames en hun (nauwelijks benodigde) tolk demonstreerden er op een buitengewoon levendige en humoristische manier de paan, een kledingstuk van Indonesische oorsprong dat door Ghanese soldaten vanuit de Nederlandse kolonie naar Afrika werd geëxporteerd en dat van daaruit over heel de wereld werd verspreid. Een paan is in wezen een rechthoeking veelkleurig stuk stof dat rond het lichaam wordt gedrapeerd. Maar het kan ook op het hoofd worden gedragen en kan zelfs als tulband dienen voor het torsen van lasten. De manier van dragen kan wijzen op gezelligheid, vreugde, verleiding, droefheid of afwijzing. Tekeningen of teksten op de paan kunnen een heel politiek programma meegeven.
Na een korte rit arriveerde de bus in de ateliers van de terecht wereldberoemde reiskoffer- handtassen- en sjalenmaker Delvaux die na omzwervingen in de Keizerstraat (1829) en de OLV van Vaakstraat (ong 1950) en St. Genesius Rode in 1994 zijn ateliers overbracht naar de voormalige kazernes van Etterbeek. Alles ademde naar klasse, stijl en kwaliteit: de inrichting der gebouwen, de netheid van de ateliers, de aankleding van de ontvangstruimte en de zwier van de twee vrouwelijke gidsen. Indrukwekkend was de kennismaking met de reserve van lederhuiden, van koe over krokodil naar struisvogel en slang. Niet alle lichaamsdelen zijn bruikbaar, bv. de rimpelige halsstreek. De tekeningen van de tassen worden met de computer gemaakt. Een indrukwekkende gecomputeriseerde machine snijdt de huiden met perfecte preciesheid, maar ook handsnijwerk is dikwijls nodig. Iedere tas telt een buitentas en een binnentas die op een uiterst vakkundige manier door ware ambachtsmannen (er zijn er 180) ineen worden gepast. Iedereen heeft zijn specialiteit en de tassen worden meestal samengesteld door ploegen bestaande uit een leerling en een meester die zijn initialen in het product achterlaat.
Tenslotte belandde het gezelschap in de kleine toneelzaal "Le Foyer" van het Cultureel Centrum van Oudergem. Irène Arquin schreef een scenario voor het toneelgezelschap De Eendracht uit Etterbeek: een 20-minuten durende evocatie in klederdracht van de wasvrouwen van Oudergem die sinds mensenheugenis de faam van die gemeente hebben uitgemaakt en die rond 1900 30% van de Oudergemse beroepsbevolking vormden. Maandag: propere was gaan leveren en vuile was ophalen; de was sorteren en te week leggen; dinsdag en woensdag: wassen; de witte was afkoken en de rest van de was met de hand wassen; woensdag ook al beginnen strijken en donderdag en vrijdag verder strijken en zien dat het werk klaar geraakt. Vier wasvrouwen doorliepen de verschillende fases van het gebeuren en gingen natuurlijk aan de praat. Zo kwam het tot een bijna slaande ruzie tussen de 3 Oudergemsen en de Antwerpse strijkster. En er werd geroddeld over een wasser die een hemd met een kroontje aantrok en prompt werd aangesproken als Vicomte de Pétange. Totdat de mannelijke superviseur het gepraat stillegde (we zijn in 1900) want er moest ook nog gewerkt worden. Gelukkig eindigde alles in peis en vree en zongen toneelspelers en publiek het door het Davidsfonds herontdekte Oudergemlied.
Deze heerlijke avond werd besloten door een receptie aangeboden door de Gemeente Oudergem. De ondergetekende voormalige DF-voorzitter en lid van de organiserende ploeg dankte vooral Louis Schreyers en steunde diens hoop dat Oudergem ooit eens een "Wasvrouwenstraat- rue des Blanchisseuses zou krijgen. Ook dankte hij Irène Arquin, het absolute werkpaard van de hele onderneming. Naast Matonge, Delvaux en de Eendracht kwamen een hele reeks personaliteiten aan bod, die trouwens bijna allen aanwezig waren : de Vlaamse Gemeenschapscommissie en Pascal Smet, Minister van Mobiliteit en Openbare Werken van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, gemeenteraadslid Bianca Debaets van Elsene, schepen Frank Vanbockstael van Etterbeek, Burgemeester Didier Gosuin van Oudergem, Vlaams Parlementslid Paul Delva, Veronique Lecointre van het preventiehuis van Oudergem, Jo Bossuyt, DF-consulent, en de medewerkende handelaren van de Waversesteenweg.
Laten wij nu hopen dat deze Nacht ons allen, Oudergemnaren, Etterbeekenaren of Elsenaren dichter bij elkaar zal brengen, of wij nu Nederlands-, Frans- of anderstalig zijn, en Belgisch of Afrikaans van oorsprong, zoals de medewerkers aan dit project gedaan hebben. Laten wij ook hopen dat deze Nacht iedereen ertoe zal aanzetten de Waversesteenweg te verzorgen, te verfraaien en te respecteren, zodat het aangenaam zou zijn er te vertoeven.
Lieven
De foto's van deze fantastische avond kunnen bekeken worden op
Je hebt altijd al eens willen weten hoe het er in onze gevangenissen aan toe gaat. Wie komt er in de gevangenis? Wie ontsnapt er uit de gevangenis? Is het in de gevangenis even gemakkelijk om aan drugs te komen als op straat? Hoe gaan bewakers en gevangenen met elkaar om?
Om hierop en op nog vele andere vragen een antwoord te weten hebben we Marcel Van Laethem uitgenodigd. Hij was jarenlang aalmoezenier in de gevangenis van Leuven. Als geen ander heeft hij ervaring met het gevoelsleven van de gevangenen en hun leefomstandigheden. Dit samen met zijn aangeboren talent voor psychologie staat garant voor een boeiende avond. Jouw inbreng in de discussie wordt op prijs gesteld.
Wanneer? Donderdag 23 april 2009 om 20u00
Waar? GC Den Dam Waversesteenweg 1747 1160 OUDERGEM Inkom? 4 ( 3 voor DF leden)
19DE INTERVERENIGINGENQUIZ VAN HET DAVIDSFONDS OUDERGEM
Op zaterdag 21 februari 2009 vond de negentiende interverenigingenquiz plaats in het Gemeenschapscentrum Den Dam te Oudergem.
Zes ploegen van maximum 5 personen kwamen opdagen, m.n. DAVIDSFONDS Oudergem, DAVIDSFONDS Sint-Pieters-Woluwe, Jeugdhuis ALLEMAN, K.A.V.-K.W.B., de Vlaamse Leeuwen en de Koninklijke Fanfare St.-Cecilia uit Lovendegem.
Zoals altijd kon de quizmaster rekenen op Marie-José Soumillion en Roza Deceuninck om de vragen uit te delen en de antwoorden op te halen en om de dorstigen te laven. Een driekoppige jury bestaande uit Thilda Scholliers, Norbert Mosselmans en Paul Delva verbeterde de antwoorden op strenge doch rechtvaardige wijze.
Dit jaar waren volgende themas aan de orde:
1.NATUUR . . ..20 PUNTEN
2.SPORT . ...........20 PUNTEN
3.GEOGRAFIE . 20 PUNTEN
4.KUNST EN LITERATUUR 20 PUNTEN
5.CULINAIR . ......20 PUNTEN
6.VARIA.. .. .....20 PUNTEN
7.MUZIEK .. ......20 PUNTEN
8.GESCHIEDENIS . 20 PUNTEN
9.FOTOS. ...20 PUNTEN
180 PUNTEN
+ RODE DRAAD ....................+20 PUNTEN
TOTAAL 200 PUNTEN
De Rode Draad bestond dit jaar uit het herkennen van 20 fragmenten van 30 seconden van bekende Filmmuziek en TV-tunes uit de jaren 1960 tot nu.
Michel Colemans presenteerde voor de negende maal deze quiz en Jacques Deceuninck, alias de Spelbreker, had opnieuw een hamvraag voorzien die deze keer handelde over Congo (Ex-Zaïre). DF St.-Pieters-Woluwe won met 30 punten op een maximum van 38 en tweede werd verdienstelijk de fusieploeg K.A.V.-K.W.B. met 16 punten.
Jacques Deceuninck slaagde er zoals altijd in de behaalde punten van de algemene quiz tijdig samen te tellen en hier volgen de resultaten op een totaal van 200 te behalen punten:
1°DE KONINKLIJKE FANFARE ST.CECILIA UIT LOVENDEGEM met 157 punten;
2°JEUGDHUIS ALLEMAN met 150 punten;
3°DAVIDSFONDS ST.-PIETERS-WOLUWE met 148 punten;
4°DAVIDSFONDS OUDERGEM met 141 punten;
5°DE VLAAMSE LEEUWEN met 137 punten;
6°K.A.V.-K.W.B. met 110 punten.
De drie juryleden waren zo enthousiast dat ze nu reeds een afspraak maakten voor de quiz van volgend jaar! Op naar de 20ste editie!
De quizmaster dankt de bereidwillige helpers en de volgende sponsors: Kappers BORRA & BORRA (Waversesteenweg); COLRUYT, Halle; DAVIDSFONDS Leuven; Slagerij DEBUSSCHER-DEPESER (Invalidenlaan); Kruidenier Ann & Lieven (Pinoyplein); KBC Oudergem; Paul Delva, Vlaams Volksvertegenwoordiger; Lieven Vermote, voormalig voorzitter en het Gemeenschapscentrum Den Dam.
DAVIDSFONDS OUDERGEM DE NACHT VAN DE GESCHIEDENIS
24 maart 2009
De Waversesteenweg van onder het stof
Dankzij de "Nacht van de Geschiedenis" hebben wij verleden jaar de historische en culturele achtergrond van de bijna 300-jarige Waversesteenweg ontdekt. Wie er toen niet bij was kan nog altijd het gedenkboekje " De Waversesteenweg Van Elsene doorheen Etterbeek tot Oudergem; een verhaal apart" inkijken (te koop in het GC Den Dam en bij Irène Arquin - 5.00)
Dit jaar gaat onze aandacht naar "textiel" langsheen de Waversesteenweg.
Kledij is een weerspiegeling van wie we zijn, van hoe we ons voelen. Vroeger werd de sociale status uitgedrukt door de kledij. Ook door de stoffen die ervoor gebruikt werden. En zelfs door de kleuren.
"Textiel" is uiteraard niet enkel bedoeld voor kledij. Textiel is letterlijk "al wat geweven is". Het woord is afgeleid van het Latijnse woord "texere" dat "weven" betekent. Textiel bevat echter ook stoffen die gebreid, gehaakt, geknoopt of gesponnen zijn. Soms wordt zelfs papier bij textiel ingedeeld. Ook lederwaren kunnen ondergebracht worden onder "textiel".
We gaande Waversesteenweg letterlijk "van onder het stof" halen aangezien weachtereenvolgensnaar Elsene (Matonge) rijden waar Suzanne Monkasa ons de oorsprong van de paan en de wax zal uitleggen. Daarna bezoeken we in Etterbeek het "Huis Delvaux". We eindigen in het CC van Oudergem met een eenakter over de Oudergemse wasvrouwen, gespeeld door het toneelgezelschap "De Eendracht" uit Etterbeek en besluiten de avond met een receptie, eveneens in het CC van Oudergem. Iedereen zal een gedenkboekje krijgen.
Een autocar brengt ons van Oudergem naar Elsene.
Keuze van opstapplaats:
- 18u00 aan het CC van Oudergem (CC)
- 18u10 aan St.Juliaan (STJ)
- 18u20 aan de Jacht (J)
- 18u25 aan het Jourdanplein (JD)
Wie onmiddellijk naar de eerste afspraak gaat wordt in "Espace Matonge"- Waversesteenweg 78 te Elsene, verwacht om 18u45.
De inschrijving is pas definitief na betaling van 17 ( 15 voor Davidsfondsleden) op bankrekening - 425-4156921-82 van het Davidsfonds Oudergem, met vermelding van de opstapplaats.
De plaatsen zijn beperkt, vlug inschrijven is dus de boodschap.
Op vrijdagavond 12 december vond het traditionele ledenfeest plaats. Naast het gezellige samenzijn was er ditmaal een extra gelegenheid tot feesten: het afscheid van Lieven Vermote als voorzitter van onze afdeling. Na twintig jaar geeft hij de voorzittershamer door aan Hubert Soumillion. Het was Paul Delva, een goede bekende binnen onze afdeling en binnen de familie Vermote die de afscheidnemende voorzitter mocht toespreken. De op het eerste zicht wat chaotische manier van leidinggeven van Lieven werd belicht. Maar uiteindelijk was Lieven steeds zeer efficiënt en werden onder zijn bezielende leiding gedurende jaren vele interessante activiteiten ontplooid. Naast de klassieke muziek was er ook aandacht voor andere wat minder klassieke ideeën, zoals ons uitstapje met de kleine vliegtuigjes.
Ook de lokale geschiedenis kreeg mede onder impuls van Lieven veel aandacht. De "Nacht van de Geschiedenis" met de Waversesteenweg als thema is uitgegroeid tot een succes.
Als dank en ter compensatie voor de vele avonden die Lieven doorbracht aan de bestuurstafel van het Davidsfonds werd hem en Annie een weekendcadeaubon gegeven. Hubert gaf hem ook nog voldoende potloodjes om ook in de toekomst van schrijfgerief voorzien te blijven.
We zijn blij dat Lieven lid blijft en verder blijft meewerken aan de "Nacht van de Geschiedenis".
De avond werd besloten met een diapresentatie door Willy Stroobants:
Van Windhoek naar Kaapstad
Is er nog een land waar men na uren rijden kan zeggen: kijk daar: een tegenligger. In Namibië kan dit nog. De woestijn is er echt woestijn, met prachtige zandheuvels in alle kleuren bruin. Het is Parijs-Dakar, maar dan in een veiliger omgeving. Het rijden op het gravel vergt wel aanpassing van de rijstijl om niet over kop te gaan in de eerste bocht.
Het uitgestrekte Etosha-park met zijn zebrapaden en rustplaatsen voor olifantensenioren is op zich al de reis waard. Over meer dan tachtig kilometer krijgt men een groot deel van de Afrikaanse fauna te zien: antilopen, olifanten, giraffen en zebras in overvloed. Voor het spotten van een leeuw moet men wat meer geluk hebben.
Voeg daarbij nog de boeiende geschiedenis van deze jonge stabiele democratie van Sam Nujoma met Duitse, Engelse en Zuid-Afrikaanse invloeden en je hebt een cocktail waar altijd iets verrassends te ontdekken valt.
Swakopmund is de enige badplaats van het land om even te verpozen van de rit door de woestijn. Een rit door de gigantische woestijnduinen per 4x4 is een belevenis. In Sosusvlei zijn de duinen op hun best: de roodbruine heuvels, de blauwe lucht en hier en daar een boom, die vecht voor zijn voortbestaan.
De Fish River canyon ligt dan weer in een steenwoestijn. In volledig eenzaamheid kan men genieten van het uitzicht in deze kloof.
Over de grens in Zuid-Afrika komt men in een andere wereld. Bloemen, citrusvruchten en wijnboerderijen in witte Oud-Hollandse stadjes kleuren het landschap. Dit is de streek van de kleurlingen, die hier de meerderheid van de bevolking vormen. Een nieuw volk dat zijn oorsprong vindt in de interactie van de zwarte migratie uit het noorden en de blanke van overzee. Het beste bewijs dat er niet alleen maar onderlinge oorlogen, maar ook andere veel meer op vrede gerichte activiteiten zijn geweest.
Stellenbosch, een voorstad van Kaapstad, is het eindpunt van deze reis. Het is moeilijk kiezen uit de vijftig wijnboerderijen van de streek. De voorkeur gaat uit naar wijngoed Vergelegen: een mooi gerestaureerd landgoed uit de zestiende eeuw. De Zuid-Afrikanen hebben begrepen dat kurk niet op een wijnfles hoort en de smaak alleen maar kan verpesten...nu de Fransen nog overtuigen.
Willy
Méér van deze prachtige foto's kunnen bekeken worden op
Verslag lezing van Walter Devos over "KLIMAATVERANDERINGEN"
Op 20 november jl. kwam Walter Devos, Doctor in de Wetenschappen, groep Aard- en Delfstofkunde, ons de problematiek van de klimaatveranderingen toelichten. Een onderwerp dat de meesten onder ons intrigeert. De laatste jaren horen wij regelmatig onheilspellende berichten over de opwarming van de aarde. Zijn dat alarmerende berichten of niet? Hebben sommige wetenschappers de neiging de situatie te overdrijven? Dat de mens een grote rol speelt in de huidige opwarming van de aarde, staat buiten kijf. Maar wat kunnen we eraan doen? Zijn er ook geen positieve kanten aan deze opwarming?
Walter Devos ging miljoenen jaren terug in de tijd om ons uit te leggen hoe de aarde evolueert. Ook vroeger was er een opeenvolging van warme en koude perioden. De dinosaurussen bv zijn voor een groot deel verdwenen omdat de aarde verkoelde en zij daardoor niet konden overleven. Ze zijn ook voor een deel verdwenen door meteorietinslagen.
Welke zijn de oorzaken van natuurlijke klimaatschommelingen?
-activiteit van de zon
-stralingscurve van Milankovitch (astronomie)
-Albedo: weerkaatsing van zonlicht door de aarde (zelfversterkende afkoeling door ijs)
-broeikaseffecten in atmosfeer (bv methaan)
-vulkanische activiteit (stof, CO2, SO2)
-zeestromingen (cyclus van duizende jaren)
-ligging van de continenten (miljoenen jaren)
-
Wat is in de 21e eeuw de invloed van de mens op de opwarming van het klimaat? En wat is de invloed van de natuur?
INVLOED VAN DE MENS
NATUUR
-ontbossing
-CO2 door fossiele brandstoffen
-methaan (lekken) en andere gassen
-stof in de atmosfeer (aerosol)
-landbouwpraktijken
-stralingscurve van Milankovitch
-zonnevlekkencyclus
-vulkanisme
-stof in oceaan (Fe..)
-warmte capaciteit in oceanen
-inertie van Groenland en Antarctica
Er is nog héél veel te zeggen over dit onderwerp, maar dat zou ons te ver leiden.
Na de lezing werd er bij een drankje nog lang nagebabbeld en iedereen scheen gefascineerd door dit toch moeilijk onderwerp.
Foto's van deze interessante avond kunnen bekeken worden op
Het Davidsfonds Oudergem nodigt u uit op een interessante, leerrijke lezing door Doctor Geoloog Walter De Vos over de klimaatveranderingen.
De laatste jaren horen wij onheilspellende berichten over de opwarming van het klimaat door de verbranding van fossiele brandstoffen. Dat de mens een grote rol speelt in de huidige opwarming, staat buiten twijfel. Maar de aarde zelf zorgt ook voor spectaculaire veranderingen. De temperatuur van de atmosfeer wordt beïnvloed door de ligging van de continenten, oceaanstromingen, vulkanische uitbarstingen, astronomische schommelingen in de aardbaan enz.
In de middeleeuwen en ook in de Romeinse tijd was het warmer dan nu. Maar van de zestiende tot de achttiende eeuw kenden we een kleine ijstijd, waarvan de sneeuwlandschappen van Pieter Brueghel getuigen. Wij leven de laatste 13000 jaar in een warme tussenijstijd ingekaderd tussen bitter koude perioden. De laatste drie miljoen jaren kent de aarde een ijstijdregime, dat er tevoren niet was omdat Noord- en Zuid-Amerika nog niet verbonden waren door een landbrug, waardoor zeestromingen toen een veel warmer regime bepaalden. Dit is slechts één voorbeeld van continentale verplaatsingen die het klimaat beïnvloedden.
Geoloog Walter De Vos plaatst het klimaat van onze aarde, en de rol van de mensheid hierin, in een lange-termijn perspectief dat miljoenen jaren teruggaat.
Walter De Vos heeft een CV om "U" tegen te zeggen! Hij studeerde Aard- en Delfstofkunde in de K.U.Leuven en is Doctor in de Wetenschappen, groep Aard- en Delfstofkunde.
Hij was achtereenvolgens assistent in het Laboratorium voor Mineralogie aan de K.U.Leuven; Geassocieerd expert aan de International Labour Organization (UNO); Consultant voor evaluatie goudmijn New Zealand;te London; Geassocieerd expert aan de United Nations Development Programme (UNO).Hij deed geochemische prospectie in equatoriaal oerwoud; Hij was geoloog bij de Belgische Geologische Dienst (BGD). Vanaf juli 2001 is hij eerstaanwezend assistent in het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen (KBIN-BGD). Vanaf 2003 tot op heden is hijwerkleider in datzelfde instituut en waarnemend afdelingshoofd sinds november 2008.
Hij schreef een onnoembaar aantal artikels, alleen en/of in samenwerking met andere wetenschappers.
Daarbuiten maakt hij ook nog deel uit van het st.Cecilakoor in Stokkel en is hij een talenwonder; hij spreekt nl 13 talen!! Hij is ook lid van het DF SPW.
Ik meen te mogen zeggen dat het een grote eer is Walter De Vos te mogen ontvangen.
Na zijn lezing van ongeveer 1u kunnen ervragen gesteld worden.
Wanneer? Donderdagavond 20 november 2008 om 20.00u
Waar? GC Den Dam Waversesteenweg 1747 te 1160 Oudergem
Verslag debatavond: Jongeren en drugs 23 oktober 2008
Deze debatavond werd samen met de ouderraad van het Lutgardiscollege, georganiseerd.
Vivian De Greef, subhoofd van de dienst preventie van de Oudergemse politie gaf een overzicht van de illegale drugs. Deze zijn onder te verdelen in drie groepen:
1)de hallucinogenen, waarvan cannabis de voornaamste vertegenwoordiger is. De paddos horen ook in deze groep. De werking is geestverruimend en rustgevend. Men neemt dingen waar die er niet zijn. Bij verslaving is er een negatief effect op de werk- en leerprestaties.
2)de stimulerende middelen. Dit zijn middelen die vooral in het uitgaansleven genomen worden: amfetamine en extacy .De prikkels komen heviger door en het uithoudingsvermogen neemt toe, zodat men een hele nacht kan fuiven. De kater volgt nadien.Ook cocaïne heeft naast een lokaal verdovend een algemeen stimulerend effect.Het kan de arbeidsprestaties verbeteren, maar heeft ook een zelfoverschatting van deze prestaties. Bij verslaving gaat het werk eronder lijden. Toename van agressiviteit en slecht rijgedrag maken het beeld volledig.
3)de verdovende middelen met alle derivaten van de opiumplant met heroïne als sterkste middel. Het geeft een gevoel van rust en welzijn. Het werkt sterk verslavend. Verslaving levert onaangepast gedrag op met verlies van job en mislukken van studie.
Tomas Van Reybrouck, psychotherapeut werkzaam in de preventieve verslaafdenzorg gaf ons een cursus van een uurtje over de verslavingsmechanismen. Waarom wordt iemand verslaafd en hoe komt men er weer vanaf. Preventie is beter dan moeizaam genezen.
Wie speciale interesse heeft kan het boek van zijn hand lezen ( ook in onze bibliotheek verkrijgbaar) Mijn kind en drugs Ik beperk mij hier tot enkele opmerkingen.
Preventie moet beginnen op 8 tot 10-jarige leeftijd, want 10 tot 12 jaar is de leeftijd waarop de meeste kinderen met cannabis experimenteren.
Drugspreventie maakt deel uit van de algemene opvoeding: onderling vertrouwen wekken, respect voor elkaars oordeel, begrip voor de leefwereld van de jongeren, interesse voor hun interesses.
Grenzen stellen is nodig, maar de grenzen moeten in overleg met de jongeren beargumenteerd bepaald worden. Kordaat optreden en grenzen stellen wordt door de meeste jongeren op prijs gesteld, als er maar met hun mening rekening wordt gehouden.
Sommige ouders gaan ver in het bespieden en betrappen van hun kinderen bij vermoeden van drugsgebruik. Meestal is het beter bij de verdenking te blijven en naar een open dialoog te gaan dan kost wat kost bewijzen te verzamelen.
Gedragsverandering bij kinderen is nog altijd de beste aanwijzing voor drugsgebruik.
Drugsverslaving van kinderen brengt bij de ouders evenveel stress mee als andere calamiteiten zoals chronische ziekte of een sterfgeval in de familie. Hulpverlening bij kinderen wordt gecombineerd met opvang van ouders, broers en zussen.
Verslaving ontstaat via dezelfde mechanismen, of het nu om drugs, internetspelletjes of gokken gaat. Bevrijding van de verslaving gebeurt via dezelfde stappen.
Het enkele keren hervallen in de verslaving is normaal in het genezingsproces.
Hoe groter het negatieve zelfbeeld, des te moeilijker de weg uit de verslaving.
In een kort maar boeiend debat werd ingegaan op de reden waarom men de avond openstelde voor 18 jaar en ouder. De softe aanpak door de psychotherapeuten werd even in vraag gesteld met een pleidooi voor een meer repressief beleid. Doch ook van politiezijde vindt men dat naast een repressief beleid, wat nodig blijft, men bij de preventie en behandeling van jongeren een beroep moet doen op de hulpverlening. Het gaat om gedragsverandering waar de wil van de persoon centraal staat. Om de knop om te draaien is soms de hulp van de politie nodig, Zoals verslaving een langzaam proces is, is ook stoppen met gebruik een langzaam proces en de hulp hierbij ligt eerder bij de andere hulpverleners.
De bibliotheek bood een aantal folders aan ter beschikking gesteld door de VAD en de politie. Zij presenteerde ook het boek van Tomas Van Reybroeck en een aantal fictieboeken voor de jeugd die de drugsproblematiek aanschouwelijk maken voor jongeren.
