Deze vrouw loopt de wereld rond voor de strijd tegen borstkanker. Via verschillende sites kan ze haar strijd voortzetten.Dus,neem haar mee naar jouw site om haar daar verder te laten lopen.... xxx thnks!Graag stel ik je twee ontzettende lieve dames voor die onovertreffelijk met de ziekte omgaan ...neem ook eens een kijkje op hun blog ...waar echte vriendschap waarlijk troef staat !! http://anita-angele.skynetblogs.be
Onze Leonberger Dolcé (zachte) is een echte dier/ en mensenvriend ... hij was kind aan huis ... !Met veel pijn in t hart is hij zachtjes van ons heen gegaan ...
Op foto Dolce met Wim (zoon),2 dagen voor hij heen ging !!
Illona een 20 jarige Trackener merrie heeft last van doorgezakte kogels (pezen ) aan voorbenen
Getse , een 3 jarig ruin paardje . Eigenaars kunnen hem niet bereiken , en moet tevens nog ... zadelmak !
Lezing : hondentraining , Pfiiiieeeet training , werken met chakra's en magnetisme
Enkele Foto's van het ooh zo prachtig Polen
Dierenopvoedster & Magnetiseur.
** Dierenopvoedster Miryam ! **
**Magnetisme voor alle dieren**
Probleemgedrag paard,hond & pijnverlichting voor uw geliefde huisdier
18-02-2007
Verkeer en veiligheid te paard .....( 3 )
Verkeer en veiligheid te paard ... ( 3 ) (Volgens Belgische Wetgeving)
Ruiters zijn weggebruikers net zoals voetgangers, fietsers en autobestuurders. Zij hebben rechten en plichten. Die staan geschreven in het verkeersreglement. Hoe oud moet je zijn en wat moet je kunnen om je te paard op straat te begeven? Wat is je plaats op de weg? Hoe moeten andere weggebruikers zich tegenover jou gedragen? Hoe zit het met aangespannen voertuigen? Verplichte lectuur voor iedereen die ervan droomt met zijn viervoeter(s) op wandeling te gaan op de openbare weg .
Een ruiter-bestuurder van een rijdier moet: - het betrokken rijdier kunnen besturen; - de nodige kennis en vaardigheid bezitten om dat rijdier te besturen; - de vereiste lichaamsgeschiktheid bezitten om dat rijdier te besturen; - voortdurend in staat zijn met het rijdier alle nodige rijbewegingen uit te voeren; - zijn rijdier voortdurend goed in handen hebben.
Een woordje uitleg. Als bestuurder - ruiter, begeleider of drijver- moet je je dier(en) in normale verkeersomstandigheden kunnen doen stoppen, vertrekken, versnellen, vertragen, omkeren, enz. Opgelet! Het lawaai van een betonmolen, een voorbijrijdende auto, tractor, vrachtwagen, trein en zelfs van een laagvliegend vliegtuig wordt beschouwd als normale verkeersomstandigheid. Je moet voldoende ervaring hebben om de gewone schrikreacties van je paard te voorzien en er doeltreffend op te reageren.
Aan welke andere vereisten moet een ruiter op de openbare weg voldoen ... ? Je moet fysiek en psychisch in staat zijn om je dier te besturen. Dit legt beperkingen op aan mensen met lichamelijke en mentale problemen. als je echter plotseling onwel wordt door bijvoorbeeld de hitte wordt dat als overmacht beschouwd.
Hoewel over de relatie ouderdom en lichaamsgeschiktheid niets expliciet in het verkeersreglement staat, is het toch duidelijk dat te jonge of te oude ruiter-bestuurders soms niet (meer) in staat zijn hun rijdier op een correcte manier te besturen. Zij zijn dan ook in overtreding als zij zich op de openbare weg begeven.
De Chantilly / Tiffany kat ... onder de loep .......... ! !
De Chantilly / Tiffany kat ... onder de loep ...
Dit is een prachtige semi-langharige kat met een rijke stevige chocolade of agoutikleur, met een zijdeachtig gevoel aan zijn vacht. Het zacht, vlot en niet hebben van om het even welke onderlaag maakt de vacht makkelijk te verzorgen.
Men noemt ze ook de Chocolade Delight, met een heel glorieuze pluimstaart, een halskemphaan en oormeubilair , die zijn middelgroot lichaam accentueert.
Bij volwassen katten vormt het haar in de achterste benen een klein rokje. De volwassen vacht ontwikkeld zich heel langzaam, vaak in volledige lengte pas na 24 maanden.
Er is weinig haarverlies en kan gemakkelijk worden verzorgd.
Enkel ter verduidelijking : in sommige plaatsen noemt men dit ras ook wel Chantilly/Tiffany.
Hun eerste rassennaam, Tiffany, werd gekozen naar het beroemde Theater Tiffany, wiens naam met elegantie verbonden was aan de woelige jaren 20.
Aangezien er nieuwe kwekers bij kwamen werd de naam veranderd in Chantilly/Tiffany om de verbinding met de naam Tiffany te bewaren en verwarring met andere rassen te vermijden die reeds ook het woord Tiffany als deel van hun rassennamen gebruikten. Het ras wordt nu zowel Tiffany als Chantilly genoemd.
Wat is de persoonlijkheid van Tiffany/Chantilly? Zij hebben een liefdevol, zacht, toegewijd en een intelligente persoonlijkheid met een zachte manier die tot uiting komt bij het converseren. Zij gebruiken een kenmerkend zacht en zoet geluid zoals duiven kirren en een tjilpend geluid. Zij hebben een gematigd temperament, niet te actief, niet te volgzaam.
Veel liefs .... hmm choco...achtige spinnende groetjes Miryam
De IJslandse pony stelt weinig eisen en is sterk en temperamentvol. Het is altijd vooral voor volwassenen gefokt. Tot in het begin van de 20ste eeuw bleef dit paard immers een onmisbaar hulpmiddel voor de IJslanders. Vandaag is het een kameraad voor de vrije tijd geworden.
De IJslandse pony is kleiner dan sommige andere rassen, maar zelf de meest veeleisende ruiter vergeet dit zodra hij op de rug van een IJslander gedragen wordt. Dit ras heeft immers vijf gangen en is daarom anders dan de paarden die gebruikt worden voor dressuur, springen, rodeo of rennen. Als de pony behalve stap, draf en galop ook de gang "tölt" heeft, spreekt men over een vierganger. Aangezien de IJslandse pony ook nog een telgang heeft, is het een vijfganger.
Tölt
Telgang
De speciale gangen tölt en telgang, ontstaan niet door training maar zijn natuurlijke, aangeboren talenten van dit paardenras. De tölt is een viertakt-gang waarbij het paard door de beenzetting van de stap z'n tempo kan verhogen. De tölt kun je heel goed horen en zien: het paard gaat trots opgericht en de ruiter zit stil op de rug van het paard. De telgang is dan weer een gang waarbij het paard afwisselend met zijn linker- en rechterbenenpaar naar voren grijpt. Telgang wordt zo snel mogelijk gereden.
De IJslandse pony wordt niet te groot (1m30 tot 1m44) en is door jong en oud te berijden. Het is bovendien zeer sterk, sober en winterhard, gemakkelijk en goedkoop in onderhoud. Hmmm ... hier een mooi docufilmpje van bij de N.O.S... zeker de moeite om te zien ... je kunt onderhand zien welke de 5 gangen precies zijn .... voor de kijklustigen onder jullie ... euh ... vergeet het liedje in de linker kolom niet uit te zetten vooraleer je dit aanklikt hé ... Veel kijkgenot ... ! !
bries begroetingshinnik snoepjes... diepe zucht ik wil niet! Hiii enkele geluidjes !!
"Alles Kan Beter". ... Mark Uytterhoeven ...! ! Een getraumatiseerde hond uit het asiel
"Alles Kan Beter". ... Mark Uytterhoeven ...! !
Dit fragment is afkomstig uit "Alles Kan Beter". Mark Uytterhoeven vertelt hoe je traumatiserende ervaringen bij honden kunt voorkomen ....... euuh Vergeet evenwel het liedje in linkerkolom niet uit te zetten voor alleer je dit prachtig fenomenaal fragmentje bekijkt .... hiiiiiii ! !
Alles Kan Beter - Dierenjournaal
"Alles Kan Beter". Het panel bestaat uit Mark Uytterhoeven, Rob Vanoudenhoven, Guy Mortier en Adriaan van den .
The Adventures of Greyfriars Bobby .... ...een ontroerend waargebeurd verhaal ..
The Adventures of Greyfriars Bobby
InEdinburgh heeft zich het ware verhaal afgespeeld van de Skye Terrier Bobby, ook wel "Greyfriars Bobby" genoemd. Nadat zijn baasje John Gray, een politieman te Edinburgh, overleed op 15 februari 1858, sliep Bobby gedurende 14 jaren bij het graf van zijn baasje op Greyfriars Kirkyard. Bobby werd door veel mensen op de klokslag van één uur 's middags gezien waarop hij naar het koffiehuis ging en daar zijn middagmaal van de eigenaar kreeg. Bovendien werd de licentie (een voorloper van hondenbelasting) betaald door de provoost van Edinburgh, Sir William Chambers, die een groot dierenliefhebber was. Bobby overleed in 1872. Een gedenkteken ter ere van Bobby, geprezen om zijn loyaliteit, staat in Greyfriars Place, vóór het voormalige koffiehuis, nu pub. De Kirkyard ligt er direct achter.
Schotland in de vorige eeuw. Bobby is een klein hondje dat samen met zijn baas Old Jock, een schaapherder, op een boerderij woont. Eén keer per week ondernemen ze een reis naar de grote stad Edinburgh waar ze gaan eten en de sfeer opsnuiven. Tijdens één van die reizen, in de winter van 1859, wordt Old Jock ziek. Hij overlijdt en wordt begraven op het kerkhof Greyfriars. Een kennis van Jock brengt Bobby terug naar de boerderij. De hond kan echter niet leven zonder zijn baas en keert terug naar het graf in de stad. Hij besluit om bij het graf te blijven wonen.
Zoals elke stad zijn eigen legende heeft, heeft Edinburgh de legende van Greyfriars Bobby. Het verhaal gaat dat de Skye Terrier Bobby gedurende 14 jaar bij het graf van zijn baasje sliep op het Greyfriars Kirkyard. Zijn baasje, politieagent John Gray, stierf op 15 februari 1858 en sinds die dag bezocht het hondje elke dag trouw het graf van zijn baasje.
Elke dag om precies een uur s middags ging Bobby naar het koffiehuis, waar hij een middagmaal kreeg van de eigenaar. Toen Bobby in 1872 overleed is er een gedenkteken ter ere van zijn loyaliteit opgericht. Dit beeld staat voor het voormalige koffiehuis, nu een pub. Het kerkhof ligt hier direct achter.
Deze film speelt zich in Schotland af. Bobby was de hond van een politieman die John Gray heette. Niets aparts: een doodgewone man, die een hond neemt met een doodgewone naam.
Maar in 1858 overleed Gray aan tuberculose. En 14 jaar lang, tot aan zijn eigen dood toe, brengt Bobby zijn dagen door met over het graf van zijn vriend te waken op het kerkhof Greyfriars.
Vandaag de dag is Bobby het symbool van loyaliteit, en er werd voor hem een welverdiend standbeeld geplaatst in Edinburgh.
Verkeer en veiligheid te paard ... ( 2 ) (Volgens Belgische Wetgeving)
Ruiters zijn weggebruikers net zoals voetgangers, fietsers en autobestuurders. Zij hebben rechten en plichten. Die staan geschreven in het verkeersreglement. Hoe oud moet je zijn en wat moet je kunnen om je te paard op straat te begeven? Wat is je plaats op de weg? Hoe moeten andere weggebruikers zich tegenover jou gedragen? Hoe zit het met aangespannen voertuigen? Verplichte lectuur voor iedereen die ervan droomt met zijn viervoeter(s) op wandeling te gaan op de openbare weg .
Is een ruiter een bestuurder ... ?
Jazeker. Als ruiter ben je een bestuurder, ook als je je paard aan de hand leidt of op de openbare weg bewaakt. Je hoeft je paard zelfs niet aan de teugel vast te houden om als bestuurder te worden beschouwd. Behoudens enkele uitzonderingen ben je als ruiter-bestuurder aan alle voorschriften van het verkeersreglement onderworpen.
..... Hoe oud moet je zijn om op de openbare weg te komen ... ?
Als ruiter-bestuurder of bewaker van een rijdier op de openbare weg moet je tenminste 14 jaar oud zijn. Dit geldt zowel bij het rijden, begeleiden als drijven van paarden, veulens en pony's. Deze minimumleeftijd is niet van toepassing voor andere plaatsen zoals maneges en oefenterreinen. Belangrijke uitzondering: kinderen vanaf 12 jaar mogen op de openbare weg rijden als zij begeleid worden door een ruiter van minstens 21 jaar oud.
Als het dier aan de hand wordt geleid door een persoon van minstens 14 jaar, heeft de leeftijd van de persoon die op het dier zit geen belang. De begeleider wordt dan als bestuurder beschouwd.
Amerikaanse Bobtail of stompstaartkat ... ! ! Geschiedenis Hoewel de Amerikaanse Bobtail of stompstaartkat al heel lang in Amerika voorkwam, werd pas eind zestiger jaren een begin gemaakt met de ontwikkeling van het ras.Over de oorsprong van dit ras doen de vreemdste verhalen de ronde, volgens een van die verhalen zou het ras zijn onstaan door een kruising tussen een Noord Amerikaanse lynx en een gewone huiskat. Dit lijkt onwaarschijnlijk omdat de lynx en de huiskat tot een ander tak van de kattenfamilie behoren en daarbij is de lynx ook nog eens twee keer zo groot als een huiskat
De meest waarschijnlijke verklaring is dat het ras is ontstaan uit kruisingen met de Manx of door een spontane mutatie. De Amerikaanse Bobtail is een middelmatig tot groot, stevig gebouwd ras met een natuurlijke, 'wilde' uitstraling. Doordat de achterpoten zijn iets langer zijn dan de voorpoten is de achterkant van de kat iets hoger dan de voorkant. Deze katten hebben twee to drie jaar nodig om volledig te volgroeien
Het, liefst rechte, korte staartje reikt bij voorkeur tot halverwege de hak maar mag ook korter en/of iets gebogen zijn. In de praktijk hebben veel katten een staart met één of meerdere knikken of hij ontbreekt helemaal. Dat laatste wordt echter als een ernstige fout gezien. Er bestaat van dit ras een kortharige en een langharige variant. De dubbele vacht heeft harde dekharen en een zachte ondervacht. Alle natuurlijke kleuren zijn bij dit ras toegestaan. De stompstaart vererft dominant, dat wil zeggen dat er bij een kruising met een gewone huiskat, of een ander ras, vrijwel zeker kittens met een korte staart geboren zullen worden.
Hollywoodsterren spenderen fortuin aan nieuwe hondensoorten ..... ! ! !
Hollywoodsterren spenderen fortuin aan nieuwe hondensoorten ..... ! !
Sylvester Stallone, Uma Thurman en Sopranos-ster James Gandolfini hebben er al een: een puggle. Da's een kruising tussen een mopshond en een beagle, en bijzonder hip onder de Amerikaanse sterren.
Ook andere nieuwe hondensoorten scoren geweldig in Tinseltown. De spanador (spaniël en labrador), bullmarian (bulldog en dalmatiër) of de jackabee (Jack Russell terriër en beagle) bijvoorbeeld. Hollywoodsterreen leggen duizenden dollars neer voor die beesten.
Links de Spanador een Jackabee-pup, rechts de Puggle
Links de Spanador ,in 't midden de Bullmarian De puggle is dé hond van het moment: een kruising tussen de mopshond en de kleine drijfhond. Kelly Osbourne heeft er zo eentje. Kostprijs: 2.500 euro, het zesvoudige van een gewone hond met een stamboom. Ze zijn wel super leergierig ... kun je zien in het volgend filmke ... vergeet wel eerst het liedje in linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé .... have fun ... ! !
Nog andere rasen zijn de cockerpoe (kruising tussen cocker spaniel en een poedel) of de dollie , een kruising tussen een dalmatiër en een Schotse herdershond, deze zijn en blijven trouwens de hit in Groot-Brittannië.
Verkeer en veiligheid te paard ... ( 1 ) (Volgens Belgische Wetgeving)
Ruiters zijn weggebruikers net zoals voetgangers, fietsers en autobestuurders. Zij hebben rechten en plichten. Die staan geschreven in het verkeersreglement. Hoe oud moet je zijn en wat moet je kunnen om je te paard op straat te begeven? Wat is je plaats op de weg? Hoe moeten andere weggebruikers zich tegenover jou gedragen? Hoe zit het met aangespannen voertuigen? Verplichte lectuur voor iedereen die ervan droomt met zijn viervoeter(s) op wandeling te gaan op de openbare weg.
Wanneer geldt het verkeersreglement ? Het verkeersreglement is van toepassing op ruiters die zich op de openbare weg begeven. Een openbare weg is elke weg die door voor het verkeer openstaat.
Dit betekent dat ook aardewegen of paden - bijvoorbeeld in een bos, veld of park - openbare wegen zijn als er verkeer toegelaten is. Is de toegang echter beperkt, dan vervalt het openbaar karakter. Zo zal een weg die bijvoorbeeld naar een manege of een oefenterrein leidt en voorbehouden is voor leden van de club of de deelnemers aan een oefenterrein, niet als een openbare weg wordt beschouwd. dit privé-karakter kan nog worden versterkt door verbodsvoorschriften, afsluitingen, hekken, enz.
Gelden er dan geen regels op privé-wegen? Je moet rekening houden met het voorzichtigheidsprincipe. Dit wil zeggen dat je ook hier regels moet respecteren die analoog zijn aan het verkeersreglement: voorrang (van rechts), manoeuvres, beheersing van de snelheid, enz. Tot slot is ook het begrip openbare plaats voor ruiters van belang. Het gaat niet alleen om de openbare weg, maar ook om terreinen die voor het grote publiek of voor een zeker aantal personen toegankelijk zijn. Zo zijn overtredingen op het vlak van vluchtmisdrijf, dronkenschap en drugsgebruik zowel strafbaar op de openbare weg als op openbare terreinen.
Veel liefs ... hmm als ruiter weet je nu ... euhm ... toch al een beetje hoe het moet als je de openbare weg op moet ...veiligheid eerst ... groetjes Miryam
Het Waar gebeurd verhaal van een held .... Balto ...door Steven Spielberg geanimeerd .... ! !
Het Waar gebeurd verhaal van een held .... Balto ...
Het gloeiende brons van dit standbeeld op een rots die dichtbij de Oostdreef bij de 67ste Straat wijst erop dat talloze kinderen en volwassenen het verhaal van een heldhaftige hond herinneren.
In Januari 1925, de stad van Nome, ervoer Alaska een uitbarsting van difterie. Op dat ogenblik, had Nome een bevolking van 1.429 mensen en er was slechts genoeg antitoxineserum in het verre Anchorage om ongeveer 300 mensen te behandelen die aan de ziekte waren blootgesteld. Een treinlijn deed er meer dan 325 mijlen van Anchorage naar Nenana, de post het dichtst bij Nome; maar Nome was door ijs afgesloten tijdens zeven maanden in het jaar. Er waren twee open-cockpitvliegtuigen van Alaska en die waren niet veilig in het zeer koude en winderige weer.
Een groep van mushers (menners) en hun hondenslee teams was de enige manier om de met bont verpakte twintig pond pakket van serum aan de zieke gemeenschap 674 mijlen van Nenana te leveren.
De route volgde de oude Sleep Idita weg die door postbestuurders van Anchorage naar Nome wordt gebruikt (nu de route van de hondenslee kampioenschappen).
De 20 teams van meer dan 200 honden staken het bevroren terrein over bij ongeveer zes mijlen per uur, in sneeuwstormen met temperaturen van 50 graden onder nul. Een internationaal publiek luisterde naar hun radio's en las in hun kranten van de reis naar Nome. De laatste menner, Gunnar Kasson, en zijn team geleid door Balto, een zwart-witte malamute van Alaska, renden over bevroren tundra in slechts vijf dagen en zeven uren - een wereldrecord. . Na een paar dagen, na de aankomst van het serum, was de epidemie voorbij, die het leven aan vijf mensen had gekost .
Gunnar Kasson beschreef later de ongelooflijke reis aan verslaggevers als volgt:Ik kon het spoor niet zien; en vaak kon ik zelfs mijn honden niet zien, zodat we als blinden waren . Ik gaf Balto, mijn leidershond het volle vertrouwen. . Hij heeft ook geen enkele keer gefaald.
.Het was Balto die de weg leidde. Alle krediet en eer is aan hem.
Balto overleefde de reis, en reisde doorheen de Verenigde Staten met de rest van het hondenteam. Op 17 December, 1925, 10 maanden na zijn aankomst in Nome, was Balto aanwezig aangezien dit bronsstandbeeld in Centraal Park werd onthuld. Balto stierf in 1933 in Cleveland, Ohio, waar zijn gevuld lichaam op vertoning bij het Museum van Biologie van Cleveland is.
Steven Spielberg heeft hierop ingespeeld en zich gebaseerd op het waargebeurd verhaal, een duizelingwekkend avontuur over één van de dapperste honden aller tijden...Balto Voor de kijklustigen onder jullie vergeet eerst het liedje in de linker kolom niet uit te zetten vooralleer dit aan te klikken hé ... just have fun ! !
Privé schenkingen onder toezicht van de Gemeentelijke Maatschappij van Kunsten betaalde het grootste deel van de kosten van dit beeldhouwwerk.
Frederick George Richard Roth (1872-1944) ontving een commissie voor het sculpteren van het standbeeld, dat de Prijs Speyer van 1925 door de Nationale Academie van Ontwerp werd toegekend.
Een reliëf toont het hondenteam die de sneeuwstormen trotseerde en een inscriptie in het standbeeld verwijzend naar alle sleehonden die het leven sparen van zovele mensen.
. Vanaf het ogenblik van de onthulling, is het beeldhouwwerk een favoriet van jonge parkbezoekers, veel van hen die van zeer ver komen om schrijlings op de hondheld te zitten die in verscheidene boeken evenals in de geanimeerde film van Steven wordt gevierd
Pitch: Voormalig fietsenmaker Charles Howard (Bridges) is schatrijk geworden door de auto te introduceren in het westen van de Verenigde Staten en koopt een paard. Het was een gouden zet: Seabiscuit bleek een legendarisch racepaard te zijn, dat in de jaren '30 hoge ogen gooide met zijn jockey (Maguire) en trainer (Cooper).
Bijzonderheden: De rol van Seabiscuit werd door maar liefst 10 paarden 'vertolkt'. Gebaseerd op de gelijknamige bestseller roman van schrijfster Laura Hillenbrand.
Seabiscuit beheerste in de crisisjaren een paar jaar lang het Amerikaanse nieuws. Zijn positie als underdog maakte hem populair bij het grote publiek, dat gebukt ging onder de economische crisis en de Amerikaanse Droom al bijna had opgegeven. Niet alleen het paard, ook de drie belangrijkste mannen in zijn leven spraken tot de verbeelding. Eigenaar Charles Howard, paardentrainer John Smith en jockey Red Pollard waren elk op hun eigen manier buitenbeentjes.
Samen vormden ze een onverslaanbaar team. Werd genomineerd voor 7 Oscars, maar wist er geen te verzilveren.
Het is het inspirerende, waargebeurde verhaal vol triomf over de kracht van hoop en de moed die je moet hebben om je dromen uit te laten komen. Vol actie, drama en warmte neemt 'Seabiscuit' je mee tijdens de koers van je leven. Voor de kijklustigen onder jullie ... gelieve eerst het liedje in linker kolom uit te zetten vooraleer je dit aanklikt hé ... ! !
Hoe CatGenie juist in zijn werking gaat ... kun je zien door even op de foto hieronder te klikken Dus voor de handige Harry's onder ons een eenvoudig klusje ... euh hum ... ! ! Voor de geliefde viervoeterkes én hun baasjes ... een heerlijk welzijn van dit uitzonderlijk gloednieuw snufje
Het wonderbaarlijk verhaal van Ginny Een Schnauzer-Siberische Husky...
Het wonderbaarlijk verhaal van Ginny Een Schnauzer-Siberische Husky...
Dit zal waarschijnlijk de eerste keer in de geschiedenis zijn dat er een herdenkingsdienst van een hond .... door 300 katten werd bijgewoond.
Een Schnauzer-Siberische Husky,Ginny genoemd kreeg een eerbetoon op de Westchester kattenshow, waar zij als Kat van het Jaar uitgeroepen werd in 1998 voor haar geheimzinnige vaardigheid en moed in het vinden van en het redden van bedreigde felines. Zij stierfop de leeftijd van 17 jaar.
Haar eigenaar, Philip Gonzalez van Long Beach, zei dat hij meermaals heeft geprobeerd om andere honden op te leiden om katten te redden zoals Ginny deed. Helaas dit lukte niet , toch niet zoals Ginny dat kon. Ik heb Ginny nooit getraind, zij was op een bepaalde manier gewoon magisch... gezegend ... ! !
Toen ik Ginny adopteerde vertelden ze me datzij nooit met katten voordien in contact geweest was. Maar Ginny had enkel de handigheid en het gevoel wanneer er een kat in problemen was.
Net zoals Gonzales met Ginny op pad ging, gaat Gonzalez nu nog elke nacht de straat op om verdwaalde katten in het gebied te voeden. De katten schijnen Ginny ook enorm te missen ...vertelt Gonzales.En van mijn andere honden willen ze blijkbaar niets weten, zij kwamen altijd bij Ginny om zich tegen haar aan te vleien ... ongelooflijk mooi om zien ... mijn Ginny ...
Natuurlijk bestaat er van dit verhaal enorm veel beeldmateriaal , foto's , filmkes en zoveel meer ... ook Ginny was te gast bij animal planet news en Oprah Winfrey , meerdere keer is zij op het nieuws geweest ... maar omwille van een foundation ... geven ze helaas niks vrij ... mocht je nieuwsgierigheid naar de vele plaatjes , verhalen en/of filmkes zo groot zijn ... hmm ... geen probleem hoor ...dan kun je nog altijd op deze site terecht ...
Sinds 1877, het jaar waarin hij voor het eerst gepubliceerd werd, heeft de roman Black Beauty van Anna Sewell altijd al tot de meest geliefde dierenverhalen ter wereld behoord. Het verhaal staat helemaal in teken van een opmerkelijk zwart paard met een witte bles op het voorhoofd.Door vreugdevolle maar toch ook hartverscheurende gebeurtenissen in zijn leven komt hij van het idyllische platteland in Londen terecht.
De film werd geschreven en geregisseerd door Caroline Thompson (The Secret Garden). Het verhaal werd al vaak verfilmd, maar dit is de eerste keer dat men erin geslaagd is zo dicht mogelijk bij het boek te blijven.
Ziehier het ontroerend stukje dat Beauty zijn zielsmaatje en trouwens beste vriendin moet wegrijden... helaas is ze ... ! ! Vergeet het liedje in linker kolm niet uit te zetten , vooraleer je dit aanklikt hé ... ! !
Wanneer u deze film gezien heeft, zal u voor altijd het opstandige merrieveulen Ginger en de ondeugende Merrylegs in uw hart koesteren, maar natuurlijk ook Beauty zelf, die door zijn zachte karakter het hart van heel wat mensen weet te veroveren, zo ook dat van boer Grey (Sean Bean), de jonge Joe Green (Andrew Knott) en de zachtaardige koetsier Jerry Barker (David Thewlis).
Wist je trouwens dat het welbekende paard, Black Beauty, in werkelijkheid "Black Jed" heette en hij deelde zijn rol met nog drie andere zwarte paarden. Omdat "Black Jed" een witte vlek op zijn neus had, werd dit bij de andere drie paarden met een soort pleister nagemaakt. Alle paarden in de serie stonden onder de hoede van het echtpaar Reg en Shirley Dent. Hier een fragmentje uit 1972 ... deze zal menige onder jullie wel herkennen is trouwens ook den intro van de serie's ...Hiii ... en nu met een knipoog ...ff terug naar euh ... de tijd van toen ...hiii...! !
Het eerste boek van Black Beauty dateert van 1877 van Anna Sewell. De serie won in 1974 op het Internationale Televisiefestival van Monte Carlo de eerste prijs voor de beste kinderserie. Schrijvers aan de serie waren Richard Carpenter (CATWEAZLE en ROBIN OF SHERWOOD) en David Butler. De opnames voor de serie werden gemaakt op Rickmansworth Farm in het dorpje Rickmansworth even ten noorden van London.
Naar aanleiding van het prachtig mooi muziekje ... You've Got A Friend... wat je nu hoort ... heb ik dit ... euh ... logje gemaakt ... meer dan deze woorden zijn er echt niet nodig ... ziehier de vertaling ... hmm ! !
Wanneer je in de put zit en moeilijkheden hebt . En je hebt een helpende hand nodig En niets, helemaal niets gaat goed Sluit je ogen en denk aan mij En ik zal er snel zijn Om zelfs je donkerste nachten te verlichten Roep mijn naam En je weet , waar ik ook ben Ik ren naar je toe . Om je weer te zien ! Winter, lente, zomer of herfst Al wat je hoeft te doen is roepen En ik zal er zijn, ja, ja Je hebt een vriend. Als de lucht boven je Donker wordt en vol wolken is En de oude noordenwind begint te blazen
Houd je hoofd bij elkaar en roep hardop mijn naam En ik zal snel op je deur kloppen Roep mijn naam en je weet, waar ik ook ben Ik ren naar je toe om je weer te zien Winter, lente, zomer, herfst Al wat je hoeft te doen is roepen En ik zal er zijn, ja, ja,ja. Hey, is het niet goed te weten dat je een vriend hebt? Mensen kunnen zo kil zijn Ze kwetsen je en verlaten je Ze nemen je ziel als je hen hun gang laat gaan O ja, maar dat laat je niet gebeuren Roep mijn naam en je weet , waar ik ook ben Ik ren naar je toe om je weer te zien ..., weet je niet dat In winter, lente, zomer of herfst Je me alleen maar hoeft te roepen En ik zal er zijn, ja, ik zal er zijn .Is het niet goed te weten dat je een vriend hebt ... ?
Hey ...You've Got A Friend... Veel liefs , knuff Miryam
In 1962 wordt de eerste Lassie op 6 oktober 1962 uitgezonden door de ncrv. De serie zal meer dan 20 jaar duren en is gebaseerd op het boek van Eric Knight: Lassie come home, dat ook een paar maal verfilmd is.
Wist je dat er Zes verschillende mannetjeshonden de briljante rol van de Schotse-Collie hebben gespeeld. Vier verschillende eigenaren hebben voor haar mogen zorgen, en één jaar heeft ze zwervend doorgebracht om daarna zélf een gezin te stichten Timmy (Joh Provost) is de bekendste personage. Hij is wees en woont op de boerderij bij Jeff (Tommy Rettig) en Ellen (Jan Clayton) Miller. Later in de serie wordt Timmie geadopteerd door de familie Martin, als deze de boerderij overneemt. Lassie beleeft veel spannende avonturen en is een echte mensenredder.
Lassie heeft zonder steun meer voor de populariteit van het Collie ras dan enig andere enkele hond gedaan. Wij moeten hem voor het zetten van het ras aan het hoofd van de populariteit grafieken voor vele jaren bedanken.
Enkele mooie ontroerende beelden van de prachtige film ...Lassie returns ... Voor de kijklustigen onder jullie ... hmm ... vergeet het liedje in de linker kolom niet uit te zetten hé ...vooralleer je dit aanklikt ... euh ... een zakdoekje zou ook handig zijn ... hmm ...veel kijkplezier ... ! !
De Collie heeft een enorme hoeveelheid van openbare relaties opgewekt door het tonen van Lassie zijn moedige loyale intelligentie, beschermende gave en zijn speelsheid met kinderen! Hoe veel mensen onder ons kijken Lassie op televisie of in de films, overtuigden helemaal dat wij ooit een Collie moesten bezitten? Welke kind naar uw honden niet opkomt en zeg "Er Is Lassie". Bedankt naar Lassie is het Collie ras universeel geweten en gehouden van!
Voor het geheel wat op te fleuren en het ontroerende te vergeten ... nog even een reclame spotje ... met uiteraard onze bekende viervoeterke Lassie ... just have Fun ... hiii ... ! !
Er bestaat geen duidelijkheid over de afkomst van de Chartreux. Een hypothese is dat ze uit een bergachtig geïsoleerd gebied in frankrijk komen "La Grand Chartreux", een klooster waar de monniken deze katten hebben gefokt om muizen en andere knaagdieren weg te houden. Omdat het gebied afgelegen lag, leken de katten na verloop van tijd sterk op elkaar en werden ze nauw verwant.
Feit is dat er in de 16de eeuw al meldingen waren over een blauwe kortharige katten die in Frankrijk en in Rome voorkwamen. Ook dat hij werd gefokt in de 18de en 19de eeuw voor zijn 'unieke vacht' in de pelsindustrie.
Waarschijnlijk is de Chartreux rond de middeleeuwen vanuit het Oosten naar Frankrijk gekomen en heeft het ras 500 jaar overleefd zonder fokkers en maakt de Chartreux het oudste natuurlijk ras in Europa. In Bretange is men begonnen te fokken met dit ras in 1920, aangezien zijn groot succes op katten shows, werd dit ras zeer populair in Frankrijk. Na de 2de wereld oorlog is men de Chartreux gaan kruisen met de Britse Korthaar, wat een grote terugslag was voor het ras. Na hevig verzet van o.a. dhr. Jean Simmonet die een boek schreef over de Chartreux, werd in 1976 het ras terug officieel erkent door zowel Fife als CFA. Tegenwoordig is de Chartreux nog altijd zeer geliefd in Frankrijk en Belgie, maar krijgt het ras nu ook een groeiende populariteit in de buurlanden alsook in de Verenigde Staten.
De paardensport is de laatste vijf jaar sterk gegroeid van 400.000 naar 460.000 actieve beoefenaars. Al deze ruiters en koetsiers maken wel eens gebruik van de openbare weg. Gezamenlijk maken ze zo'n 17 miljoen ritten per jaar over de openbare weg.
Volgens de verkeerswetgeving zijn ruiters en koetsiers bestuurders, net als bijvoorbeeld automobilisten, fietsers en vrachtwagenchauffeurs. Dit betekent dat zij gebruik moeten maken van de openbare weg en dezelfde rechten en plichten hebben als alle andere bestuurders. Een goede samenwerking en begrip voor elkaar is daarom in het belang van de verkeersveiligheid.
De verkeerstekens van ruiters en koetsiers Ruiters en koetsiers moeten net als andere bestuurders aangeven wanneer zij bijvoorbeeld van richting veranderen. Zij gebruiken hiervoor verkeerstekens. Hieronder de belangrijkste op een rijtje:
Wanneer een ruiter van richting verandert, geeft hij dit aan door zijn linker- of rechterhand uit te steken, net als fietsers. Wanneer een koetsier naar rechts wilt, geeft hij dit aan door zijn rechterarm uit te steken. Wanneer een koetsier naar links wilt, geeft hij dit aan door met zijn zweep in zijn rechterhand boven zijn hoofd naar links te wijzen. Wanneer een koetsier snelheid gaat minderen, geeft hij dit aan door zijn rechterarm op en neer te bewegen.
Een paard schrikt sneller dan u denkt. In principe weten ruiters en koetsiers hier goed mee om te gaan. Maar het is beter om te voorkomen dat het dier schrikt. Daarom vindt u hier informatie over hoe u moet reageren als u een paard of pony tegenkomt in het verkeer en waar een paard van kan schrikken.
Matig uw snelheid: 80 km is veel te snel Houd zeker vijf meter afstand Maak geen onnodig lawaai, zoals hoge toerentallen of onnodig toeteren Wees extra voorzichtig met een rammelende lading of klapperend zeildoek Rem niet ineens, knipper niet met de lichten en passeer niet rakelings of in een bocht
Laat een groep ruiters bij elkaar blijven. Paarden zijn kuddedieren en zullen proberen de andere paarden te volgen. Passeer rustig en laat extra ruimte . Houd rekening met de lage snelheid van ruiter of koets
Met hydrotherapie bedoelen we hier het onbelast bewegen in warm water en dit in een gecontroleerde en veilige omgeving.Het warme water zorgt voor uitzetting van de spierbloedvaten waardoor de bloedtoevoer naar de spieren wordt verbeterd. De hoofdbedoeling is om de spiermassa van het dier te vergroten, de spierspanning te verbeteren en zo de geatrofieerde spieren te herstellen en de gewrichten te stabiliseren.
Een dier met pijn in een bepaald gewricht zal dit zoveel mogelijk gaan ontlasten. Ontlasten betekent minder gebruiken en dit resulteert in een afname van de spiermassa. En zo kom je dan uiteindelijk in een vicieuze cirkel terecht : minder spiermassa zorgt ervoor dat de spierkracht daalt tot het dier het gewricht uiteindelijk helemaal niet meer gebruikt.
Door het zwemmen kunnen echter alle lede-maten onbelast gaan bewegen en kan er zo aan een vergroting van de spiermassa gewerkt worden.Door de druk van het water op de longen vraagt het ademhalen meer kracht waardoor ook de kwaliteit van de ademhalingsspieren verbetert. Zwemmen is hierdoor voor de hond best wel lastig, 5 minuten zwemmen is zoveel als 8 km lopen !!
Hmm ... bekijk het filmpje ...Prachtig mooi om zien en een leuk aangenaam muziekje cadeau... hiiii ... super hoor ...Klik ff op de onderste foto van het hondje hieronder...Vergeet evenwel eerst het liedje in linker kolom niet uit te zetten alvorens dit aan te klikken hé ... ! !
Hydrotherapie kan helpen bij :
alle honden met orthopedische problemen heupdysplasie elleboogdysplasie hernia artrose kruisbandproblemen osteosynthese (operatieve ingrepen bij botbreuken) verminderde mobiliteit bij oudere honden overgewicht verbeteren van de algehele conditie
kat ... onder de loep ...
