Hier vind je alles over mijn grote passie: discussen en het kweken van deze mooie vissen OP DEZE LINK KUN JE HET KWEEKGEDRAG VAN MIJN DISCUSSEN LIVE VOLGEN VIA WEBCAM: http://tashifrodo.ww.com/. Als je op Youtube als zoekopdracht "discusmary" intypt kun je mijn filmpjes bekijken.
19-05-2010
Achterwandproblemen
Het zelf bouwen van een achterwand bleek toch wel een heel erg vuile klus, zeker omdat wij niet kunnen beschikken over een tuinhuis of werkplaats om zoiets te doen. Toen René er nog maar pas aan begonnen was, zag het huis er al uit alsof er een blizzard doorheen was gegaan. Alles zag wit van de piepschuimbolletjes en de honden dachten dat het sneeuw was en begonnen er doorheen te rollen. Met hun lange haren was het natuurlijk een hele karwei om dat er weer uit te krijgen. Tashi, onze Shih-Tzu dacht zelfs dat de bolletjes dienden om op te eten en ze had op korte tijd haar hele mond vol ermee. Het hele project is daarom opgegeven en we hebben een achterwand besteld. Het is er eentje van Juwel geworden en nu moet hij nog worden ingebouwd. De visjes krijgen tijdelijk een ander onderkomen, zodat de achterwand kan worden ingelijmd en de tijd heeft om te drogen. Hopelijk heeft de beplanting hier niet te veel onder te lijden. Ik hoop dat we deze week aan dit klusje kunnen beginnen, zodat misschien begin volgende week de bak klaar is om foto's te maken. De visjes zullen het wel raar vinden om nu terug in een kale bak gezet te worden en om plots weer verschillende honderden liters minder water tot hun beschikking te hebben, maar het is niet voor lang. In de kweekbakken is er de laatste dagen weer duchtig op los gelegd. De Fire Reds hadden weer een nest van meer dan 500 eitjes, dat prompt de tweede dag werd opgegeten, zonder dat ze begonnen te verkleuren. Ook de eieren van het Rood-Turquoise koppel zijn opgegeten. Iemand vertelde mij dat dit misschien wel komt omdat het niet het juiste seizoen is om jongen te hebben. Het zou te maken kunnen hebben met de luchtdruk. Ik vraag mij dan toch wel af of de luchtdruk in al die maanden niet een keertje goed is geweest. Het was wel mooi om te zien hoe het koppel Fire Reds de eieren aflegde, ze bleven er mooi samen overheen gaan, eerst de ene en dan de andere. Ook de broedzorg doen ze met de grootste toewijding, tot ze veranderen in kannibalen en hun eitjes opeten. Bij de Rood-Turquoise vissen was het net hetzelfde, maar daar was de oorzaak waarschijnlijk het feit dat de vissen enkele dagen later ziek geworden zijn. Ik heb raad gevraagd aan een expert op dit vlak van de discusclub en hij heeft mij medicijnen mee gegeven. Dit koppel is dus nu in behandeling. Hopelijk zijn ze vlug weer beter.
Gisteren, nadat mijn ventje naar huis was gekomen van zijn werk, hebben wij het in ons gekke hoofd gehaald om eens even te proberen hoe het zou lukken om zelf een achterwand te maken voor het aquarium. Dus hebben we een groot stuk piepschuim genomen en zijn aan het tekenen en aan het branden geslagen. Tot onze eigen verbazing lukte dit zeer goed en was het resultaat nog niet mis. Dat is dan behalve voor wat de keuken aangaat, die zag er niet uit, maar dat was alleen maar wat poetswerk. We gaan dus nu dikke platen piepschuim halen en proberen om zelf een achterwand in elkaar te knutselen. Wat voor andere aquarianen lukt, moet voor ons toch ook wel kunnen. Nu nog wat meer informatie opzoeken over het hoe en wat en dan aan de slag. Ons motto gaat nog worden: "als we niet kunnen kopen wat we precies willen, dan maken we het maar zelf." Intussen heb ik weer eieren van de Fire Reds en ook van het koppeltje Marlboro's in de kleine rustbak. Nu hoop ik nog dat de Rood-Turquoise hier een voorbeeld aan nemen, maar die zwemmen voorlopig nog maar rustig over en weer.
Mijn vissen doen het goed, niet dat ik bedoel dat ze nu volop met jongen zitten of zo, maar ze zien er allemaal gezond en levendig uit en ze eten goed. Ik heb de indruk dat de jongen die in de grote bak zijn gezet opeens een groeispurt gekregen hebben door het vele water dat ze nu ter beschikking hebben. Misschien ligt het gewoon aan het feit dat ik ze nu de hele avond kan bewonderen terwijl ik in mijn luie stoel zit. Je kan wel zien dat ze het fantastisch vinden om zo door een lange bak te kunnen zwemmen. Meestal zwemmen ze mooi in groep over en weer, maar als ik gevoerd heb, dan gaan ze overal tussen het hout en de planten op zoek naar voedsel. Tot nu toe heb ik nog geen planten bijgezet in het nieuwe aquarium, maar volgende week wordt op de vergadering van de Discusvrienden uitgebreid informatie gegeven over planten, het onderhoud ervan en alles waar je rekening mee moet houden. Ik ben er zeker van dat ik hier nog hele goede tips zal kunnen krijgen om mijn bak beter en mooier aan te gaan kleden. Ik had ook aan andere aquariumliefhebbers gevraagd naar hun mening over een geschikte achterwand. De meesten vonden dat er enkel planten in bij moesten komen, dan zou de achterkant niet meer zo goed te zien zijn en was een achterwand niet nodig. Ik zou eigenlijk graag nog de volgende planten erin zetten: een Echinodorus barthii en een Echinodorus bleheri, dat zijn nogal robuuste planten die een goed deel van de achterwand zouden vullen. Een groepje Althernanthera rosaefolia en wat Elodea densa als snelgroeier. Dan nog een Echinodorus argentinensus, want die vind ik ook mooi, wat Gymnocoronis spilanthoïdes want dat groeit ook snel en ook nog een Echinodorus harbich. De Cabomba aquatica zou nog wat mogen worden uitgebreid, want dat veldje is veel te klein in verhouding tot de bak. Vooraan wil ik dan nog Echinodorus tenellus met tussenin wat Eleocharis acicularis. Dit plantje is in mijn andere bak niet aan de groei geraakt en verdwenen. Ik vind Micranthemum micranthemoïdes ook heel mooi en wil dat er dus ook in zetten. In deze bak denk ik dat ik er voldoende licht voor heb, want in mijn andere bak groeide het te hoog op. Wat ik heel zeker in mijn bak wil is Heteranthera zosterifolia en Mayaca vandelli, want dat vind ik echt mooie tere planten. Als drijfplant zou ik Limnobium laevigatum nemen, maar dan moet ik die wel weg houden van de overloopbuis, anders zou die verstopt kunnen raken en dan moeten we zwemmen in de living. Als al deze planten in mijn bak zouden staan, dan zou hij zeer mooi beplant moeten zijn en zou de achterwand bijna niet meer te zien mogen zijn. Mijn vissen zouden dan ook zeker genoeg schuilplaatsen hebben en als er ooit jongen zouden uitkomen in de bak, dan zouden ze zich goed kunnen verstoppen. Wie weet bestel ik mij deze planten wel eens binnenkort. Ik heb wel nog nooit via internet planten aangekocht, maar als je in een winkel moet op zoek gaan naar al deze planten, dan zal je zien dat ze zeker de helft of meer, niet in voorraad hebben. Het is gemakkelijker om een bak te beplanten als je alle planten tegelijkertijd hebt, dan kan je beter zien hoe de schikking uitkomt die je in je hoofd hebt. Ik moet dat nog eens op een plannetje uittekenen, dan kan ik beter zien of het wel kan kloppen. Intussen hebben de Fire Reds nog een keertje afgelegd en de dag erna de eieren opgegeten. Ik heb gisteren water ververst in de kweekbakken en ik heb de microsiemens nog eens laten zakken. Misschien lukt het dan een van deze dagen wel om eens een keertje jongen te hebben. In de kleine rustbak zaten een koppel Marlboro en een koppel Rood-Turquoise. De Rood-Turquoise begonnen eieren af te leggen en de Marlboro aten ze vervolgens dat ze gelegd waren weer op. Ik heb nu dus het koppel Rood-Turquoise maar weer apart gezet. Ik wil toch nog wachten met het overzetten van de koppels in de grote bak, tot die helemaal klaar is, zodat er niet meer in gewroet moet worden waardoor de vissen weer gestoord zouden worden. Nu dus nog beslissen of er wel of niet een achterwand in mijn bak komt.
Hij is helemaal klaar, de nieuwe bak en hij is al enkele dagen volop aan het draaien met bacteriën uit andere bakken die ik in de bioloog heb gelegd. Vanmorgen heb ik dan de eerste vissen erin gezet. Het zijn de vissen die ik zelf heb gekweekt en die ik heb overgehouden om mee verder te kweken. Het enige dat nu nog moet gebeuren is een mooie achterwand in de bak plaatsen, maar daar moet ik eerst nog even voor sparen. Natuurlijk moeten er ook nog een hele hoop planten worden bijgezet, maar daar ben ik nog voor aan het uitkijken. Ik heb wel al een foto gemaakt van hoe de bak er nu uitziet, met het hout dat grotendeels nog drijft. Hopelijk vind je hem ook mooi. Als je goede voorstellen hebt om er nog iets aan te veranderen, dan mag je dat gerust laten weten. Hier is al een foto in primeur:
Ik kan wel niet de hele bak in een keer op de foto krijgen, maar zo heb je toch al een idee. Ik ben in elk geval al heel blij ermee.
Het begint stilaan afgewerkt te raken. Er is enorm veel werk aan geweest, maar nu is de nieuwe bak bijna klaar om in te richten. Zo moest alles 4 keer gelakt en geschuurd worden om een mooi glad effect te krijgen, zowel binnen als buitenkant. Waterdicht zou de kast nu zeker moeten zijn. De test op waterdichtheid van de bak zelf is geslaagd, dus dat is al een hele opluchting. Ik ben echt trots op mijn ventje dat hij de hele ombouw zo mooi heeft afgewerkt gekregen. Hij is tenslotte geen schrijnwerker. Het is wel een hele stofboel geweest in de living de laatste tijd en alles stond op zijn kop, maar nu kan alles terug op zijn plaats gezet worden, want de living moet nu niet meer dienst doen als werkplaats. Dit is het voorlopige resultaat:
Ik ben er in elk geval al heel blij mee. Nu de inrichting nog en dan maar wachten tot er vissen in mogen. Dat zal wel weer heel moeilijk zijn voor mij. Geduld, geduld, geduld!!!
De werken gaan vooruit. We hadden wel nooit gedacht dat er zoveel kleine werkjes aan te pas zouden komen om het geheel mooi afgewerkt te krijgen, maar er zijn heel veel secure meetwerkjes, paswerkjes en probeerseltjes nodig.
We zijn nu zo ver dat er straks water in de bak kan gedaan worden om hem te testen op dichtheid. Alle oude kitnaden zijn weggehaald en zuiver gemaakt om dan opnieuw dicht gespoten te worden met een nieuwe laag silicone. Nu moet al het hout in kokend water en afgeschuurd worden om vuil en algenresten te verwijderen.
Gisteren waren wij op de vergadering van de discusvrienden en de spreker gaf heel veel tips om een bak goed in te richten. Dat was dus het ideale tijdstip voor ons om zo een vergadering bij te kunnen wonen. Tegelijkertijd was er in de aquariumclub in Hasselt een voorstelling van een film van Danny Van Bellem over Lembeh. Deze film won verschillende prijzen en eigenlijk was het spijtig dat ik die niet ook kon zien, maar je kan maar op een plaats tegelijkertijd zijn en ik ben geen zeeaquarium aan het maken, dus is de keuze toch gevallen op de vergadering van de discusvrienden. Enkele van mijn koppels leggen intussen met de regelmaat van de klok eieren af, die dan na een paar dagen allemaal wit worden. Nog even en ze krijgen een welverdiende rust.
De werken aan de nieuwe bak vorderen langzaam maar zeker. We willen dan ook dat alles pico bello is afgewerkt en dat is een hele klus gezien de staat van de bak en de onderkast. Van die onderkast zijn enkel een paar balkjes opnieuw gebruikt. De rest is voor de vuilkar. De bak was bovenaan afgeplakt met een brede zwarte tape die we slechts met heel veel moeite hebben weg gekregen. Dat was echt een werkje van cm per cm. Daarna moest al de lijm nog van de ruiten gehaald worden. Goddank was het gisteren mooi weer, zodat we alles konden open gooien om de geuren van verfoplosser en nagellakremover uit het huis te krijgen. Ook de bak binnen brengen was een hele hachelijke onderneming. De bak moest namelijk op zijn kop worden gezet en zo langzaam naar binnen worden geschoven, onderkant eerst, terwijl de bovenkant langzaam naar beneden moest zakken. Ik heb echt mijn adem ingehouden, maar mijn sterke mannen hebben de klus zonder problemen geklaard. Toch fijn als je 2 sterke zonen hebt die hun vader bij zo een onderneming kunnen helpen. Intussen had het Marlboro koppel in de gezelschapsbak eitjes afgelegd, precies beneden de uitstroom van de filter. Die eitjes zijn dus niet uitgekomen, maar dat kon ook haast niet. Ik ben trouwens ook niet zeker dat dit wel een mannetje en een vrouwtje is. Van de Fire Reds ben ik nu bijna overtuigd dat het twee vrouwtjes zijn, want ze hebben gisteren weer een nest eitjes gelegd van minstens 500 stuks. Nog even en ze kunnen helemaal tot rust komen in hun nieuwe bak. Ik kijk al vol ongeduld uit naar het ogenblik dat ik kan beginnen met het inrichten, maar dat zal toch pas voor het einde van deze week of begin volgende week zijn, denk ik.
Weeral niks geworden. De vissen hebben alle eieren opgegeten. Ze gaan dus nu zo vlug mogelijk in hun nieuwe thuis gezet worden. Natuurlijk niet allemaal tegelijkertijd, want dat kan de bioloog niet trekken, maar vervolgens dat de bioloog wat meer is ingedraaid, komt er telkens een koppel bij. Om de bioloog te starten gebruik ik de sponsen van de filters die ik nu gebruik in mijn bakken. Als ik daar nog wat watten uit mijn wildvangbak bij doe, dan moet mijn bioloog op korte tijd voldoende zijn ingedraaid om de vissen er in te zetten. Mijn ventje is intussen volop bezig met de bouw van de kast waar de bak op moet komen. De bak zelf is 235x60x60. De bioloog een kleine 300 liter. Daar kan dus al wel een visje in zwemmen. Er komt ook heel wat hout en planten in de nieuwe bak om schuilplaatsen te maken voor de vissen, zodat ze zich zeker op hun gemak zullen voelen. Als alles goed is, komen er hier binnenkort foto's van de nieuwe bak op de blog. Eventjes geduld nog.
Je gelooft het niet, maar ik heb weer nieuws. Neen, de larven zijn nog niet uitgekomen. Dat zou in de loop van vandaag moeten gebeuren met het eerste nestje en morgen met het tweede nestje van de Fire Reds, maar het is nog niet zover. Vanmorgen had ik ook eieren in de bak van de Pigeon Blood Snakeskins. De lichten zijn nog niet aan, maar ik kan al zien dat het een groot nest is. Dit koppel legt niet zo vaak eieren af, maar de vorige legsels zijn ook niet uitgekomen. Het is nu bijna alsof ze zeggen: als we eieren afleggen hoeven we binnen enkele dagen niet in de nieuwe grote bak waar we met iedereen samen moeten zitten. Nu nog het koppel Leopard Snakeskin en de Rood-Turquoise en dan kan ik beginnen bijbouwen. De Pigeon Snakes hebben pas afgelegd nadat de lichten uit waren gisterenavond en nadat ik de bak verduisterd had. Misschien voelen ze zich dan meer op hun gemak. Nu kan ik weer hopen dat er toch nog ooit eens jongen in mijn bakken gaan komen.
Het is weer even geleden, ik weet het, maar nu heb ik echt iets geks voor en dat wou ik toch even vertellen. Mijn koppel Fire Reds leggen alle 5 dagen eieren af. De eieren zijn, voor ze wit worden, glazig van kleur en krijgen ook geen donkerder kern of zo. Na 4 dagen of zelfs vlugger eet het koppel de eieren dan op. Ik ben er dus al bijna van overtuigd dat het koppel een lesbisch koppel is. Nu komt het dus: zondagavond kwamen wij terug van de Vivarium beurs in Nieuwegein toen het koppel eieren had afgelegd. Omdat ze de eieren de laatste tijd soms de tweede dag al opeten heb ik er gisteren, toen ik zag dat er eieren waren, een draad overheen gezet. Gisterenavond gingen wij naar de bestuursvergadering van de Discusvrienden en toen we vannacht thuis kwamen zijn we dadelijk gaan slapen. Vanmorgen zag ik dat het koppel op de overloopbuis opnieuw eieren heeft afgezet. Gek hè. Wacht, het wordt nog gekker. Deze keer zijn de eieren niet zo glazig van kleur, maar ze zijn donkerder, precies of ze wel bevrucht zouden zijn. Nu begin ik toch echt te denken dat het toch een koppel kan zijn. Komt er deze keer niets uit de eieren voort, dan is het zeker een lesbisch koppel dat elk om beurten eieren heeft afgelegd. Hier kijk zelf maar:
Vreemd hè. Ik ben dus heel erg benieuwd wat ervan gaat komen. Intussen hebben we een groot aquarium gevonden. Het moet nog eerst worden opgeknapt en er moet een degelijke kast onder komen en ook een fatsoenlijke lichtkap erop, dus er is nog werk aan de winkel. Ik heb al, ongeduldig als ik ben, een hele resem planten gekocht op de beurs in Nieuwegein. Die liggen nu te drijven in een van mijn bakken, tot ik ze kan gaan inplanten. Hopelijk gaan ze goed groeien in de nieuwe bak. We gaan daar ook de bioloog onder zetten die we nog hebben van de kweekbakken. In totaal wordt dat dus een dikke duizend liter water voor de koppels om in uit te rusten. Op de vergadering van de discusvrienden gisteren is er al begonnen met de voorbereidingen voor de 9de show. Die zal doorgaan in november. Hier is de poster al:
Zeker niet te missen!!! Zet al maar dadelijk in je agenda. Het is een ideale gezinsuitstap, want de show valt juist in het weekend van 11 november en dan is iedereen toch al vrij. Vermits het dan meestal toch slecht weer is, kan je beter in de warme gezelligheid van onze show zitten dan achter je tv. Je kan er mooie bakken zien met prachtige vissen en je kan er ook een hapje eten of gewoon iets drinken. Dus, dikke knoop in je zakdoek, dan zie ik je daar wel. Intussen hoop ik dat ik morgen goed nieuws kan melden van mijn vissen.
Het is al een hele tijd geleden dat ik nog iets heb geschreven op deze blog, ik weet het. Het spijt mij dat ik jullie verwaarloosd heb, maar ik heb het druk gehad de laatste weken. Met het opnieuw aanmaken van de website van discusvrienden.com, het babysitten op mijn kleindochtertje, het verzorgen van mijn huishouden, mijn vissen en mijn honden is het hier soms een hele drukke bedoening. Ook al beginnen mijn dagen nu om 6 uur 's morgens, ik heb nog vaak tijd te kort. De vissen maken het ondertussen uitstekend. Het enige probleem is dat ze nog altijd niet hebben doorgekregen dat ze de eieren die ze leggen ook op een fatsoenlijke manier moeten bevruchten en dat ze ze zeker niet mogen opeten. Zaterdagavond begon een van de vissen in de rustbak, een Pigeon Blood vrouwtje, af te leggen. De Marlboro, waarvan ik nog altijd hoop dat het een mannetje is, ging er telkens achteraan, maar niet om te bevruchten, neen, hij/zij at de eieren gewoon op, vervolgens dat ze gelegd werden. Ik dacht ook dat die vis eerste een koppeltje, al dan niet lesbisch, maakte met een andere Marlboro, waarvan ik wel zeker ben dat het een vrouwtje is, maar nu is de schuinsmacheerder/ster dus overgelopen naar een ander vrouwtje. Wel nog maar alleen om haar eitjes op te eten, dus een koppeltje kun je ze nog niet noemen. Van "over de haag grazen" gesproken.... De koppels die nog in de kweekbakken zitten leggen intussen regelmatig eitjes af, om ze dan na enkele dagen weer op te eten. Mijn geduld wordt dus weer zwaar op de proef gesteld. De jongen die ik de afgelopen maanden gekoesterd heb, zijn intussen bijna allemaal verkocht. De Pigeon Bloods beginnen al tekening te krijgen. De Leopard Snakeskins zijn heel mooi gepunt. Ik heb er natuurlijk een 10-tal voor mezelf gehouden, want ik hoop dat ik er op die manier misschien een goed koppeltje uit kan krijgen als ik ze later in de grote nieuwe rustbak ga zetten met al de andere vissen. Dat is dus nu de nieuwe planning: we willen een grote rustbak zoeken, liefst tweedehands, om daarin al onze koppels te zetten om tot rust te komen en te ontstressen. We zijn daarvoor op zoek naar een bak van 2m 50 lang, 60-70 hoog en 60-65 breed. Die willen we dan inrichten met veel hout en een paar planten, zodat de vissen zich er goed in zouden thuisvoelen. Je vindt op het internet natuurlijk wel massa's bakken van diverse afmetingen, maar we zijn nogal kieskeurig, want er moet ook een overloop in zijn om een bioloog op aan te sluiten. De bakken die we mooi vinden zijn dan meestal nog zo duur als een nieuwe bak, of er zitten een hele resem vissen in waar we niets mee kunnen aanvangen. De zoektocht gaat dus nog door. Ik zou het bijna vergeten te vertellen, ik heb sinds kort ook 2 nieuwe Nhamunda's in mijn wildvangbak zitten. Er is dus heel wat afgevochten in die bak de afgelopen weken, maar nu is de rust een beetje weergekeerd. De vissen beginnen ook mooi op kleur te komen want het zijn Nhamunda rosé discussen. Ik zal eens proberen om er een mooie foto van te maken, als ik ooit eens 5 minuten tijd heb, zoals Louis Neefs zong. Intussen zal ik mijn best doen om regelmatig iets te schrijven op deze blog.
Nu is het al wel heel lang geleden dat ik nog iets op deze blog heb geplaatst. De reden hiervoor is simpel. Ik ben erg druk bezig geweest met het aanmaken van de website voor de Discusvrienden. Je kan deze site bezoeken op: http://www.discusvrienden.com/ Veel kijkplezier.
Het is alweer even geleden, maar ik heb het nogal druk met mijn kleine dierentuin en mijn schat van een kleindochtertje. Gisterenavond heeft ons koppel Pigeon Blood eieren afgelegd. Ik ben benieuwd wat er van gaat komen. We proberen nu de temperatuur in het viskot hoger te houden, zodat er geen koude zone ontstaat aan de kant van de voorruit. De rest is allemaal beschermd, maar de voorruit koelt wel af. De ruimte waar de bakken in staan is eigenlijk een wasplaats en er wordt niet in gestookt. Nu dus wel om te zien of dat effect gaat hebben op de eitjes. Dat de andere eitjes niet zijn uitgekomen kan daaraan gelegen hebben. We hebben dan ook plannen om een echt viskot te maken van de wasplaats. De wasmachine en de droogkast moeten dan verhuizen naar een lege kamer en de keuken die in de wasplaats staat wordt opgeschoven zodat een kant van de lange ruimte gewoon gebruikt wordt als bijkeuken en de andere kant dichtgemaakt met een deur ertussen om zo de warmte beter binnen te kunnen houden in het viskot. We kunnen dan ook wat meer bakken kwijt om als opgroei- of uitzwembakken te dienen. Dat wordt dus eerst nog wat nieuwe leidingen leggen en dan alles verhuizen, een nieuwe vloer erin want er moeten buizen onder de vloer worden gelegd voor aan- en afvoer van het water en dan nieuwe rekken maken en vullen met bakken. Het wordt niet zo een groot viskot, maar genoeg om als hobby te blijven doen. Aquaristiek is namelijk echt een heerlijke hobby. Niet alleen heb je altijd een heel mooi stukje natuur in huis om naar te kijken, ik heb ook ontdekt dat mijn kleindochtertje het heerlijk vindt om naar de vissen te kijken. Ik zet haar dan met haar Maxi Cosy voor het aquarium en zij kijkt haar oogjes uit naar al die mooie bewegende kleuren. Ze kirt dan van plezier. Stukken beter dan TV kijken vind ik.
Ik heb er nu spijt van dat ik het niet gefilmd heb, want dit had ik nog nooit gezien. Gisterenavond begon het koppel Fire Red met afzetten. Het is te zeggen: het vrouwtje zette eitjes af en de andere vis (waarvan ik steeds meer denk dat het ook een vrouwtje is) ging er achteraan en at de eitjes op. Precies of het vrouwtje gewoon de tafel had gedekt en de andere gewoon alles opat wat hem/haar werd voorgeschoteld. Het vrouwtje had dan p ook een hele nieuwe afzetplaats gekozen, namelijk de opvoerbuis van de sponsfilter. Je moet al goed kunnen mikken om je eieren daar op af te kunnen zetten. Het zogezegde mannetje duwde het vrouwtje ook de hele tijd weg en dan ging ze, om hem te foppen, vlug nog een rij eitjes leggen op de kegel. Ze vertikte het gewoon om op de overloop af te zetten, zoals hij van haar eist. Het was eigenlijk wel grappig, het leek precies alsof zij wou zeggen: ik leg mijn eieren waar ik dat wil. Dat betekent dus wel dat er weer een legsel verloren is gegaan en dat ik nog meer geduld moet hebben om nieuwe jonge visjes te hebben. Gisteren heb ik ook mijn grote showbak gekuist. Ik heb de houtwortels die ik in de bak had staan eruit gehaald, want toen ik met de afzuigbuis over het hout ging om vuil weg te zuigen, kwam er ook een laagje hout mee. Ik ben bang dat het hout begon te vergaan in mijn bak en dat is niet goed. Misschien is dat de reden geweest dat ik de laatste tijd nogal wat algen in die bak had, terwijl een van mijn andere bakken enkel wat draadalgen heeft. Vandaag ga ik de rest van de kweekbakken nog eens kuisen, eens zien wat dat gaat geven bij de andere koppels.
Toen ik vanmorgen probeerde in te loggen op Seniorennet, geaakte ik niet op mijn blog. Vanavond is het, na een paar ingrepen van René, dan toch gelukt. Heel raar, deze eitjes zijn ook niet uitgekomen. Pas in de laatste nacht zijn de meeste eitjes wit geworden. De rest is gewoon niet uitgekomen. Er moet dus toch iets mis zijn met het water. René heeft daarom dit weekend een ander osmosetoestel aangekoppeld en ik ga nu het water een paar dagen na elkaar verversen om te zien of dat helpt. Soms zijn discussen ook pas vruchtbaar als ze al goed 2 jaar zijn, maar dat slaat al niet op het koppel Leopard Snakeskin want die hebben al jongen gehad. Het moet dus aan het water liggen. Dat wordt weer experimenteren om uit te zoeken welke waterwaarde aangepast moet worden. Ik zal dus nog wat geduld moeten hebben.
Vanmorgen zag ik dat er toch weer heel wat eitjes wit waren geworden, die zijn niet bevrucht. Het mannetje moet dus nog heel wat leren. Voor de rest zorgen de beide ouders wel heel goed voor het legsel. Vandaag hoop ik dat ik toch larven ga krijgen, hoewel er nu nog altijd geen te zien zijn. De tempertatuur van het water is goed en de µS ook, dus daar kan het niet aan liggen. Het mannetje begint wel af en toe over en weer te zwemmen tussen het nest en de kegel, dus misschien zet hij de uitgekomen larven op de achterkant van de kegel. Tenminste dat hoop ik, maar dan zou een van hen de larven toch bewaken en ze blijven allebei voor de eieren staan. Ik kan daardoor ook niet goed zien wat er gebeurt in de eieren. Ik hoop dat ik morgen goed nieuws kan brengen. Afwachten dus.
Geen nieuws is goed nieuws. Met de eitjes is tot nu toe alles goed. Er is een gedeelte wit geworden, maar dat heb je meestal wel. Ze kunnen tenminste niet gaan schimmelen, daar zorg ik wel voor. Zo kunnen ze ook de goede eitjes niet aansteken. Hopelijk blijft vandaag ook alles goed gaan en komen de larfjes morgen uit. Ik ben benieuwd. Nu nog de andere koppels terug aan het afzetten krijgen, liefst met een goed resultaat, en dan zou ik goed moeten vertrokken zijn met kweken. De jonge visjes doen het intussen nog altijd goed, dus dat deel van het kweekprogramma slaagt al. Het moeilijkste is volgens mij toch om de vissen aan het kweken te krijgen en om te zorgen dat de jongen op de ouders gaan als ze eenmaal beginnen te zwemmen. Hoewel, daarmee heb ik geen problemen gehad met de vorige nestjes, goddank. Ik heb intussen nog een paar truukjes geleerd voor ingeval ze niet op de ouders gaan zitten. Hopelijk heb ik ze nooit nodig.
Weer niks. Gisteren is geen enkel eitje van de Leopard Snakeskins uitgekomen. Het merendeel was wit geworden voor de lichten aangingen in de bakken gisterenmorgen. De rest is niet uitgekomen. Ik vermoedde al dat er iets niet klopte omdat ik geen enkel teken van leven zag in de eitjes. Het mannetje heeft zijn werk zeer goed gedaan, maar zijn sperma is dus blijkbaar van slechte kwaliteit. Misschien dat het bij een van de volgende legsels beter zal zijn. Ik zal hem voeren met zo sterk mogelijk voedsel, misschien helpt dat eraan. Ik was er natuurlijk een beetje het hart van in dat het niets geworden was, daarom heeft het koppel Fire Reds om mij te troosten gisterenavond ook afgezet. Deze keer is het wel weer de overloop geworden en het mannetje was tevreden, want nu heeft hij zijn werk wel gedaan. Toen het vrouwtje vorige week op de kegel had afgezet wou hij haar elke keer wegjagen en deed hij geen moeite om de eieren te bevruchten. De Marlboro's proberen intussen nergens naar, zodat ik meer en meer overtuigd ben dat het twee vrouwtjes zijn. Ze verjagen elkaar wel niet meer zoveel, maar van samen een nestje hebben is geen sprake. Ik zal nog eens proberen om ze in de stemming te brengen met wat water van de Fire Reds bij te gieten in hun bak, je weet maar nooit.
Vandaag moeten de eitjes van mijn koppel Leopard Snakeskin larfjes worden. Hopelijk gaat deze keer alles goed. Ik zie nog niets veranderd aan de eitjes, behalve dan dat ze een beetje groter zijn geworden dan de eerste dag. Soms kun je al een donker kerntje zien in het eitje, maar ik zie eigenlijk niets van kleurverandering. Er zijn een paar eitjes wit geworden, maar dat zijn er echt maar een stuk of 8, dus het mannetje moet zijn werk wel goed gedaan hebben. Bij het afleggen wisselden ze elkaar ook heel mooi af en gingen ze om beurt over de kegel. Nu nog maar hopen dat alles goed is en dat er straks larfjes op de kegel zitten. De temperatuur en de µS van het water heb ik in elk geval goed in de gaten gehouden. Het wordt nu dus heel spannend, zeker als je weet dat Leopard Snakeskins gekend zijn als heel moeilijke vissen om een fatsoenlijk nestje van te krijgen. De meeste exemplaren hebben problemen met vruchtbaarheid, maar vermits er bijna geen witte eitjes tussen zitten, moeten ze wel goed bevrucht zijn. Hopelijk kan ik er deze keer meer jongen van overhouden.
Eerst en vooral wil ik je natuurlijk een jaar vol geluk, liefde en een goede gezondheid wensen. Ik hoop ook dat iedereen die dit leest dit jaar de tijd heeft om te genieten van dingen die hij of zij graag doet. Voor mij was dit jaar toch al goed begonnen. Zaterdagavond begon het koppel Fire Red af te zetten. Ze deden dit deze keer op de kegel, zoals eigenlijk wel de bedoeling is. Het mannetje had echter niet zo heel veel zin om zijn deel van het gebeuren te volbrengen en hij lummelde maar wat rond in de bak, terwijl het vrouwtje een heel mooi nest eitjes legde op de achterkant van de kegel. Soms ging hij even van wat dichterbij kijken om te zien wat er van was en hij heeft ook enkele keren de juiste houding aangenomen om de eitjes te bevruchten, maar daar bleef het ook wel bij. Dat zou dus niks worden, dacht ik, en inderdaad, de volgende dag waren de eitjes al allemaal opgegeten. Ik denk dat hij niet akkoord was dat het vrouwtje zomaar een andere plaats uitkoos om af te leggen dan ze de vorige keren had gedaan. Toen dit koppeltje gedaan had met afleggen, heb ik een beker water uit hun bak genomen en in twee andere bakken gedaan, waar ook een koppel in zat dat volgens mij klaar moest zijn om af te zetten. Mijn poging is één keer gelukt, namelijk bij het koppel Leopard Snakeskin. Zij zijn een uurtje later begonnen met afzetten en hebben nu een mooi legsel op de kegel van een hondertal eitjes. Morgenvroeg zouden dat larfjes moeten worden. Ik heb natuurlijk dadelijk de temperatuur van het water gecheckt, omdat ik niet alweer zo een tegenslag wou riskeren als vorige keer. Ik hou ze nu nauwlettend in de gaten en ze storen zich er eigenlijk niet zo erg veel aan. Dat koppel weet natuurlijk ook al dat ik heel vaak in de bakken kom rommelen en ze schrikken daar niet meer zo van. Ik zet een foto van dit koppel in actie hierbij. Het andere koppel waar ik water bij heb gegoten, waren de twee Marlboro's die ik samen heb gezet om te kweken, maar ik denk nu dat dit allebei vrouwtjes zijn, want er gebeurt niets bij hun.
