Hier vind je alles over mijn grote passie: discussen en het kweken van deze mooie vissen OP DEZE LINK KUN JE HET KWEEKGEDRAG VAN MIJN DISCUSSEN LIVE VOLGEN VIA WEBCAM: http://tashifrodo.ww.com/. Als je op Youtube als zoekopdracht "discusmary" intypt kun je mijn filmpjes bekijken.
26-07-2010
Nieuwe hoop
Gisteren zijn de eieren van het Marlboro koppel uitgekomen. Ze hebben de larven onderaan op de overloopbuis gezet en houden mooi de wacht. Zelfs het mannetje dat niets anders deed dan ruzie maken met zijn vrouwtje, en dat de vorige keer nog de eieren opat vlak voor ze moesten uitkomen, is nu een voorbeeldige huisvader geworden: hij houdt mooi de wacht bij zijn larven en komt mij wegjagen als ik met mijn neus tegen het glas gedrukt probeer om een beter zicht te krijgen op zijn kroost. Het is mij niet gegund, hij neemt zijn meest dreigende houding aan en stoot met zijn neus, net niet tegen die van mij. Ik ben benieuwd hoe het deze keer zal aflopen, zullen deze jongen hun ouders wel kunnen vinden of gaan ze dezelfde weg op als de jongen in de bak naast de hunne? Het wordt weer afwachten. De andere koppels zijn intussen al bijna weer klaar om af te leggen. Als ze tegelijkertijd zouden afleggen, kan ik de truc van het koekoeksei toepassen met de jongen van de Pigeon Blood Snakes, het schijnt dat zoiets soms wel lukt. Het derde koppel is een Red Leopard koppel, maar zij krijgen wel donkerder strepen als ze met eieren zitten. Het mannetje heeft tot nu toe wel de eitjes nog niet willen bevruchten, maar hopelijk gaat hij vlug inzien dat hij zijn echtelijke plichten moet nakomen of zijn vrouwtje wordt boos. We zullen wel zien hoe het gaat. Niet vooruit willen lopen op de feiten, hoewel ik niet erg geduldig van aard ben. Ik ben in elk geval al blij dat een tweede koppel nu zijn kunde bewezen heeft en jongen heeft voortgebracht. Hopelijk komen er nog heel veel nesten na deze. Meer kan ik toch niet wensen dan dikwijls dit mooie schouwspel te mogen zien en het plezier van het grootbrengen van de jongen. Het vele werk dat dit meebrengt neem ik er dan graag bij.
Ik heb slecht nieuws, heel slecht nieuws. Alle jonge visjes zijn dood. Ik denk dat ze hun ouders niet op tijd konden terugvinden als ze moesten eten en het tiental visjes dat gisteren nog in leven was, is intussen ook gesneuveld. Toen ik daarstraks de bak schoon maakte heb ik het laatste visje maar met het vuil mee opgezogen, want voor 1 visje kan ik geen aparte bak op gaan zetten, daar zijn de opkweekkosten te hoog voor. Nu hoop ik maar dat de volgende keer dat het koppel eieren legt, de jongen hun ouders beter kunnen vinden of dat de ouders geleerd hebben hoe ze hun jongen op hun huid moeten krijgen. Hoewel, deze keer hebben ze er ook echt moeite voor gedaan, maar de jongen bleven rond de overloopbuis hangen of in de hoek tegen de voorruit. Je kan ze ook maar moeilijk opnemen en op hun ouders zetten. Hopelijk volgende keer beter, anders moet ik gaan overwegen om ze artificieel groot te brengen. Het is nu afwachten wat het resultaat gaat zijn van de volgende legsels van de koppels. Normaal moeten morgen de eitjes uitkomen van het Marlboro koppel, maar ik ben niet zeker of ze bevrucht zijn. Het is heel moeilijk om te zien, omdat de eitjes op de overloopbuis hangen en die is grijs en staat achter in de bak. Te ver en te donker dus om goed te kunnen zien. De Marlboro's zijn wel al wat donkerder van kleur dan het koppel Pigeon Blood Snake, dus daar zouden er minder problemen moeten zijn om de ouders te vinden. Als het mannetje van het koppel Red Leopards zover is dat hij de eitjes wil bevruchten denk ik ook niet dat er veel problemen zullen zijn bij het vrijzwemmen omdat dit koppel toch donkere strepen krijgt als ze gestresst zijn, dus zullen ze ook wel donker kleuren als ze jongen hebben. Als noodoplossing kan ik eventueel jongen van het Pigeon Blood koppel tussen de jongen van een ander koppel zetten als ze ongeveer gelijktijdig jongen zouden hebben, maar eerst zullen we maar eens afwachten wat er van de volgende legsels komt.
Gisteren was een hele spannende dag. De jongen begonnen te zwemmen en bij de rode variëteiten van discussen is het moeilijk om ze dan op de ouders te krijgen, omdat de rode discussen niet donker worden tegen dat de jongen uitkomen. Ik heb alle trucs uit mijn trucendoos geprobeerd, maar de jongen bleven rond de overloopbuis hangen aan de oppervlakte van het water. Sommige jongen zaten wel op de ouders, maar dat waren er precies maar weinig. Vanmorgen was ik dan ook heel benieuwd om te zien of er nog iets van de jongen de eerste dag overleefd had. Ze zijn zo klein dat je ze haast niet ziet, maar er zit toch nog wel wat in de bak. Het is moeilijk om te zeggen hoeveel het er kunnen zijn, omdat ik ze bijna niet zie. Mijn zicht is dan ook niet zo denderend, dus dat maakt het nog moeilijker. Daarbij komt nog dat de ouders gevlekt zijn (Pigeon Blood Snake), zodat het nog moeilijker wordt om te zien of er jongen op hun zijde zitten. Ik zie ze in elk geval nu constant de bak rondzwemmen op zoek naar hun kroost. Gisteren was eigenlijk ongelooflijk om te zien hoe voorzichtig de ouders door de bak bewogen en hoe ze constant in de buurt van de zwerm jongen bleven hangen. Eentje ging telkens heel langzaam achter de overloopbuis om zwemmen om de jongen duidelijk te maken waar ze moesten zijn voor eten. Je kan haast zeggen dat het slimme dieren zijn. Vanmorgen heb ik dus zeker nog een tiental jongen gezien die vooraan in de bak tegen de zijruit hingen. Er zaten er ook een paar op de ouders, dus het is afwachten tot ze een beetje groter zijn om te weten hoeveel er in leven gebleven zijn. In de bak van de Marlboro's is het weer volop heibel. Gisteren heeft het vrouwtje eieren afgelegd en tijdens dit gebeuren gedraagt het mannetje zich voorbeeldig en gaat mooi op zijn beurt over de overloopbuis heen om de eieren te bevruchten. Vanmorgen is de vrede voorbij. Ze doen weer niets dan ruzie maken en het vrouwtje jaagt het mannetje constant bij de eieren weg. Ik denk dan ook dat hij degene is geweest die het vorige legsel heeft opgegeten, vlak voor ze zouden uitkomen. Ik denk dat hij jaloers is op de aandacht die de eitjes krijgen en dat hij zich verwaarloosd voelt. Mannen hè. Ik ga deze keer proberen om een bak klaar te maken om hem over te zetten voor de jongen moeten uitkomen. Hopelijk lukt dat en zorgt het vrouwtje dan voor hun kroost. Ik ben wel nog niet zeker of de eieren bevrucht zijn, maar vorige keer waren ze het zeker, want ik kon de larfjes al zien in de eieren. Het legsel zat toen wel op de kegel, dat was gemakkelijker om te zien, want de overloopbuis staat helemaal achteraan in de bak. Het wordt dus weer afwachten om te zien of alles goed komt in de beide bakken. Spannend hè!
Vandaag zijn mijn larfjes beginnen te zwemmen. Ze hangen nu vooral rond de overloopbuis en sommigen hebben de weg naar ma en pa al gevonden en zitten op hun hoofd te grazen. Enkele kleine snotapen zwemmen doorheen de hele bak op zoek naar eten en ze gaan zelfs al proberen iets te eten van de restjes voer op de bodem. Ik heb al wat water afgeheveld om de restanten weg te krijgen en ik had dadelijk al twee van die avontuurlijke types mee opgezogen. Ik heb ze maar gauw terug bij hun ouders gezet. Het is mooi om te zien hoe de ouders nu bijna in slow motion bewegen om de jongen toch maar niet dooreen te schudden en hoe ze de weglopers nog proberen terug bij de rest te krijgen. Hopelijk hebben ze tegen vanmiddag allemaal de weg naar ma en pa gevonden en gaan er niet te veel larfjes verloren. Nu maar hopen dat de andere vissen de volgende keer beter voor hun eitjes gaan zorgen in plaats van ze op te eten of het te vertikken om ze te bevruchten. Als ze zo blijven doordoen, dan ga ik ze vervangen door andere koppels in de hoop dat die beter hun best doen. Voorlopig ga ik alleen nog maar het mannetje van het Marlboro koppel weghalen als er opnieuw eieren gelegd zijn en ik zeker weet dat ze bevrucht zijn. Hopelijk zorgt het vrouwtje dan alleen verder voor de eieren en hopelijk daarna ook voor de jongen.
Het goede nieuws is dat de larfjes nog allemaal mooi aan de overloopbuis hangen en dat beide ouders heel goed voor hun kroost zorgen. Heel vertederend om te zien, die zorgzaamheid. Het slechte nieuws is dat het legsel van het koppel Marlboro dat vandaag moest uitkomen, wel bevrucht was, maar vannacht werd opgegeten. Het koppel vecht constant met elkaar als de eieren nog niet zijn uitgekomen. Nu de eitjes opgegeten zijn, is de rust weergekeerd in hun bak. Ik denk dat ik een bak ga klaarmaken tegen de volgende keer dat zij een legsel hebben. Dan ga ik het mannetje uit de bak halen en apart zetten. Hopelijk lukt het dan wel en zorgt het vrouwtje verder goed voor de jongen. Het legsel van de Red Leopards is helemaal wit geworden. Waarschijnlijk heeft het mannetje weer de moeite niet genomen om de eieren te bevruchten. Hij valt mij wel aan als ik de bak wil kuisen en hij blijft bij de eitjes waken, maar bevruchten, niks, nada, rien, nothing. Ik zie op de webcam dat het mannetje van het koppel met larfjes, de kegel aan het poetsen is. Hij zal waarschijnlijk de jongen willen overplaatsen naar de kegel van het moment dat ze beginnen vrij te zwemmen. Dat zou morgen moeten gebeuren. Ik heb al wat voorzorgen genomen, opdat de jongen de ouders gemakkelijker zouden vinden. Hopelijk lukt het even vlot met dit koppel als met het koppel Pigeon Blood waar ik de vorige keer een legsel van heb gehad. Moest het niet lukken dan ga ik tranen met tuiten huilen. Als het wel lukt, dan ben ik echt wel benieuwd om te weten hoeveel jongen het zouden zijn. Van het hele legsel waren maar een vijftal eitjes wit geworden en meestal waren de legsels van dit koppel ongeveer 250 eieren. Dat zou toch nogal een nest jongen zijn, niet? Ik vind het wel spijtig van de andere legsels, maar ik ben dolblij met dit legsel dat uitgekomen is. Nu weet ik tenminste ook dat dit koppel vruchtbaar is. Nu nog maar hopen dat morgen alles prima verloopt en dat de jongen dadelijk ma en pa op de huid gaan zitten.
E I N D E L I J K!!!!!!! Het is zover, ik heb larven. De eitjes van het koppel Pigeon Blood Snake zijn uitgekomen en de larven zitten op de overloopbuis. Gisteren waren er nog maar een paar eitjes van het hele legsel wit geworden en het was een mooi legsel, van zeker 200 eieren of meer. Het is een prachtig zicht, al die kleine, wriemelende, zwarte stipjes op de buis. Nu gaat het dus nog spannender worden, want nu moeten de jongen, binnen een paar dagen, op de ouders gaan zitten om te eten. Dat is bij deze kleuren van discussen altijd het grootste probleem. Ik mag mij dus al gaan voorbereiden om dit probleem op te lossen. Nog even geduld dus en als het lukt zullen de eerste foto's van de trotse ouders met hun kroost volgen. De dag nadat het koppel Pigeon Blood Snake had afgelegd, heeft ook het ruziemakende koppel Marlboro's afgelegd. Deze keer hebben ze de eieren op de kegel gelegd. Ze hebben dit gedaan toen wij niet thuis waren om de filters af te sluiten, dus we zullen moeten afwachten wat ervan gaat komen. Gisterenavond toen we terug thuis kwamen had ook het koppel Red Leopard afgelegd; dus zit ik weer met 3 legsels, waarvan er eentje al is uitgekomen. Nu maar hopen voor de andere twee. Ik ben in elk geval al in de zevende hemel nu ik zeker weet dat mijn koppel een echt koppel is en voor nageslacht kan zorgen. Als nu de andere koppels nog lukken, ga ik beginnen zweven van geluk.
Mijn koppeltje Marlboro's blijft maar vechten. Ze hebben zondag opnieuw eieren afgezet, maar ze blijven vechten. Nochtans waren ze tijdens het afzetten heel mooi op elkaar afgestemd en gingen ze telkens om beurten over het legsel. Nu zijn er al een paar plekken kaal in het legsel, dus ik denk dat het mannetje de eieren wil opeten en het wijfje jaagt hem daarom telkens weer weg. Ik zou hem wel willen apart zetten, maar dat durf ik ook niet goed, want dan moet ik weer in de bak gaan rommelen en dan maak ik het vrouwtje weer helemaal over haar toeren. De 3 nesten van vorige week zijn weer opgegeten want het was verschrikkelijk warm in het kweekkot. Hopelijk blijft het vanaf nu wat frisser, want ik kan daar ook niet goed tegen. Intussen moet ik in mijn grote showbakken telkens een gedeelte van het water verversen met koud water om de temperatuur beneden de 32° te houden. Ik heb er wel de ganse dag een ventilator op staan, maar die blaast met dit weer ook alleen maar warme lucht over en weer. Ik had het geprobeerd met flesjes waar ik water in had gedaan en die ik had ingevroren. Ik legde ze in de filter om het water af te koelen, maar ze waren na 2 minuten al gesmolten en hielpen helemaal niets. Als we nog van die zomers gaan krijgen, dan zal ik nog airco moeten installeren om mijn vissen af te koelen. Ik kan dan misschien ook zelf in het aquarium gaan zitten om een beetje te bekomen van de hitte, dan hoef ik niet de halve dag onder de douche te staan. Een kennis van mij die ook al een paar legsels heeft gehad, heeft hetzelfde probleem als ik: de eieren worden telkens opgegeten. Nu zijn nochtans mijn waterwaardes perfect om te kweken en het laagste wat ik durf te gaan, maar toch worden ze opgegeten. Ik snap er niets meer van, wat moet ik dan nog anders doen? Het legsel dat nu op de overloop hangt lijkt mij ook niet bevrucht te zijn. Zou het komen omdat het allemaal koppeltjes zijn die gewoon als mannetje en vrouwtje bij elkaar zijn gezet, maar die elkaar niet zelf hebben uitgezocht? Ik weet het ook niet meer. Hopelijk lukt het binnenkort toch nog een keertje, anders gaan ze allemaal de grote bak in, dan moeten ze daar maar uitzoeken wie ze willen hebben.
Ik was er niet zo heel ver naast vorige keer. Het nieuwe koppel heeft al eieren afgelegd woensdagavond. Het is te zeggen, het vrouwtje heeft eieren afgelegd, maar het mannetje probeerde haar telkens op andere gedachten te brengen door haar in haar flank te duwen. Zij ging dan aan de andere kant van de kegel een rijtje of twee afleggen en wisselde dan weer naar haar voorkeursplekje. Hij heeft dus geen moeite gedaan om er iets van te maken. Gisteren was het dan de beurt aan het koppel Pigeon Blood Snake. Zij hebben heel voorbeeldig samen eieren afgelegd door om beurten over de overloopbuis te gaan. A sight for sore eyes, zou mijn moeder zeggen. Het Marlboro koppeltje heeft zijn geruzie beslecht met het opeten van de eieren die zij gelegd had. Ik heb dus inderdaad deze week 3 legsels eieren gehad. Hopelijk komt er toch eentje van tot het larvenstadium. Duimen dus maar.
Gisteren was het weer zover voor het Marlboro koppel. Ze hebben hun zoveelste legsel eieren op de overloopbuis gelegd. Omdat ik bang was dat ze de eieren weer zouden opeten, had ik een draad over de buis gezet, zodat ze er niet meer aan konden. Het gevolg was dat ze heel hevig ruzie begonnen te maken en op elkaar zaten te pikken. Ik heb dus de draad maar weer terug weg genomen. Ik had net gedaan met water verversen in hun bak toen ze begonnen zijn met afleggen. De waterwaardes zijn nu lager dan ze ooit geweest zijn, dus nu ben ik benieuwd of het daaraan gelegen heeft dat ze de eieren opaten. Hopelijk wordt het nu niet te warm in het kweekhok, anders komen de eieren toch niet uit. De 3 andere koppels die er zitten: de Leopard Snakeskins, de Pigeon Blood Snakes en de Red Leopards zijn ook allemaal begonnen met te wiebelen en te poetsen, maar tot nu toe nog geen eieren. Wie weet, misschien komen er vandaag wel eieren bij. Ik ga namelijk de waardes nog een beetje meer laten zakken in alle bakken. Als ik nu zo kijk op mijn webcam, dan hangt het koppel Pigeon Blood Snake wel constant rond de kegel te draaien. Het licht is nog wel niet aan, maar ze zijn precies toch wel geïnteresseerd in de kegel. Voordien gooiden ze hem altijd om van zodra ik hem in de bak plaatste en dan legden ze hun eieren op de overloop. Ik ben benieuwd wat ze nu gaan doen. Eerst seffens nog maar eens al mijn waterwaardes controleren om te zien hoeveel ik nog kan zakken.
Gisteren de ganse dag op de Limbeurs geweest. Geweldig, ik heb mij heel goed geamuseerd. Natuurlijk zijn we niet met lege handen naar huis gekomen. We hebben een paar nieuwe sponsfilters gekocht en een nieuw koppeltje Red Leopard discussen. Nu ben ik eens benieuwd wat die ervan terecht gaan brengen. Ik heb van de man die ze gekweekt heeft ook wat goede raad gekregen, want hij dacht dat mijn andere koppels hun eieren niet uitkomen omdat de waterwaardes nog te hoog zijn. We gaan dus nog maar wat zakken, dat was ik toch al van plan, want ik had zelf al uitgedacht dat het hieraan zou kunnen liggen. Hopelijk wordt het nu weer niet zo warm, want die hoge temperaturen zijn niet goed voor de kweek, volgens hem was dat de reden dat de vissen vorige week de eitjes hebben opgegeten. Er is heel wat volk op de Limbeurs geweest, maar er is dan ook wel heel wat te zien, niet alleen voor aquariumliefhebbers, ook voor terrarium en vijver vind je er alles. Zo een mooi beplant terrarium met een waterpartijtje vind ik ook heel mooi, maar je moet mij niet afkomen met van die exotische spinnen, want daar heb ik een enorme schrik van. Ik weet wel dat het nuttige beesten zijn, maar van mij mogen ze hun nut zo ver mogelijk uit mijn buurt tentoon spreiden. In elk geval, is de beurs druk bezocht. Er waren dan ook heel veel standhouders vanuit verschillende landen. Je kon er op verschillende standen ook de Garra Rufa-visjes bewonderen. Ongelooflijk wat die dingen kunnen doen voor mensen met huidproblemen. Eén van de verkopers liet ons zien hoe fel zijn psoriasis was verbeterd door zijn aangetaste armen regelmatig in water met deze visjes te steken. Niet te geloven eigenlijk welke middelen de natuur zelf biedt tegen allerlei ziektes. Nu maar hopen dat ik vlug resultaat ga zien van mijn nieuw koppeltje. Ik heb ze gekocht van een duitse kweker die op de beurs stond. Eigenlijk had ik zijn hele voorraad wel willen opkopen, maar dat zou een te zware aanslag geweest zijn op mijn beurs. Vandaag gaan de vissen dus al een grote waterverversing krijgen en dan maar afwachten wat het wordt.
De eitjes die vorige keer gelegd waren zijn weer opgegeten. Daarna hebben ze nog een keer eitjes afgelegd en die hebben ze de avond voor ze uit moesten komen ook opgegeten, de kannibalen. Er moet dus nog ergens iets zijn met mijn water dat niet helemaal juist is, maar ik zou niet weten wat. De microsiemens heb ik al tussen 220 en 160 laten zakken, de pH heeft tussen 7.0 tot 6.4 gestaan, maar toch is het telkens niets. Er wordt om de andere dag water ververst, telkens ongeveer 1/4de, dus vervuiling van het water kan het ook niet zijn. Nu ben ik aan het proberen om al mijn waardes heel laag te laten zakken, nog lager dan voorheen, hopelijk lukt het nu en komen de eitjes, die ze gisteren hebben gelegd, uit. Ik zou anders ook niet meer weten wat het kan zijn. Moest het binnen de volgende paar weken niet lukken, dan gaan al mijn koppels de rustbak in tot na de zomer. Misschien lukt het wel als het niet meer zo warm en ook niet te koud is. Ik hoop nu maar dat het najaar een beter seizoen gaat zijn om te kweken, meer lage drukgebieden enz. De afgelopen dagen ben ik op bezoek geweest bij enkele liefhebbers, die wel niet bij de club zijn aangesloten, maar die toch discussen hebben. Eentje had een tijdje geleden jongen van mij gekocht. Hoewel de man zijn best doet om voor zijn vissen te zorgen, zijn de arme dingen nauwelijks gegroeid en stonden ze vol met pepper. Maar goed dat die man niet kan vergelijken met de vissen die ik heb overgehouden uit hetzelfde nest, want hij zou nooit geloven dat het broers en zussen waren, zo groot is het verschil. Nochtans weet ik dat hij heel erg zijn best doet om voor zijn vissen te zorgen, maar ik denk dat hij te weinig water ververst in zijn bak. Hij had wel een mooi exemplaar zitten dat hij ergens gekocht had, maar de prijs die hij ervoor vroeg deed mij bijna van mijn stoel vallen. Gisteren waren we bij een andere liefhebber. De man had zijn vissen in kweekstellingen zitten die beter geschikt waren voor guppy's, maar zeker niet voor discussen. De arme vissen zaten telkens met 4 samen in een bakje van 90x40x30. Dat is meer dan de helft te weinig water. De vissen waren ook heel erg besmet met kieuwwormen, want ze ademden verschrikkelijk snel en zwaar. Toen ik hem zei dat hij zijn vissen voor kieuwwormen moest behandelen, vertelde hij mij dat een koppeltje enkele maanden geleden bij een vriend van hem was geweest om behandeld te worden. Toen de vissen terug kwamen heeft hij ze doodleuk terug gezet in de bak met de andere besmette vissen. Om achterover te vallen!!!! Ik begin meer en meer te denken dat mensen die discussen willen houden, zouden moeten verplicht worden om aan te sluiten bij een club of om lessen te gaan volgen bij bv. de BBAT. Op die manier zouden zulke dingen kunnen voorkomen worden. In elk geval, zondag is er weer de Limbeurs, zeker iets om naar uit te kijken. René en ik zullen ook de ganse dag daar zijn om op de stand van "de discusvrienden" te helpen. Hopelijk kom jij ook eens een kijkje nemen naar alle mooie dingen die daar op de beurs worden aangeboden. Tot zondag dan.
Gisteren heb ik de twee kweekbakken die ik op het ogenblik heb opstaan nog eens goed gepoetst. Het Marlboro koppeltje kon bijna niet wachten tot ik gedaan had met poetsen, toen zijn ze al begonnen met afzetten. Het is een heel mooi legsel geworden van 440 eitjes. Ik ben benieuwd wat er deze keer van gaat komen. Ik heb er uit voorzorg maar een draad overheen gezet, zo kunnen ze de eieren toch tenminste niet meer opeten. Hopelijk heb ik vanaf volgende week mijn handen weer goed vol met het verzorgen en voeren van een nieuw nestje. Het koppeltje staat nu om beurten de eitjes te bewaken en ook tijdens het afleggen werkten ze heel goed samen. Hier is het legsel:
Je zou dat niet zeggen als je ze zo ziet, dat het zoveel eitjes zijn, niet? Ik heb ze nochtans allemaal geteld. Ik open dan de foto in Paint en stip telkens 50 eitjes aan met een andere kleur. Zo geraak ik niet zo vlug de tel kwijt. Maandag was er weer een vergadering van de Discusvrienden. Deze keer ging het over de filtering van onze aquaria. Ik moest, samen met enkele andere leden, vertellen wat mijn "filterervaringen" waren. Ik ben niet zo goed in het uitleggen in publiek, maar mijn voorkeur gaat toch zeker naar een bioloog. Als je dan die bioloog nog in een kast kan zetten gelijk René voor mij gemaakt heeft, dan heb je alle gemak om overal aan te kunnen en om dingen bij te doen of weg te nemen uit de filter. Je hebt natuurlijk ook veel meer plaats waar bacteriën zich kunnen vastzetten en dat is toch het belangrijkste van een filter. Natuurlijk kun je in je bioloog ook alles kwijt van verwarmingen, CO², zuurstof in een of andere vorm enz. Als het nodig is kan je ook nitraatharsen en dergelijke gemakkelijk in je bioloog stoppen en er ook weer uithalen om te regenereren. Ik heb daarom ook al aan René gevraagd of hij onder mijn wildvangbak niet ook een bioloog kan zetten. Ik ga die bak binnenkort waarschijnlijk helemaal leeg maken en opnieuw inrichten. Ik denk dat ik de achterwand maar op het internet ga zetten en een vlakke achterwand in de bak plaats. Wellicht komt er ook een bodemverwarming in, want er wordt beweerd dat je planten dan veel beter groeien. In mijn grote bak groeien de planten in elk geval nog heel goed. Laat dat zo maar blijven.
Vrijdagavond zat het trio vissen nog steeds de eieren te bewaken in de grote bak, hoewel het merendeel wit was geworden. In een van de kweekbakken begon toen ook een koppel Marlboro af te zetten. Dat is een mooi legsel geworden, ik schat dat het een 150-tal eitjes waren. Zaterdagmorgen was echter de helft van deze eitjes verdwenen en in de grote bak was alles opgegeten. De resterende eitjes in de kweekbak waren tegen de middag ook allemaal opgegeten. Het is dus te kort geweest om te kunnen zeggen of deze eitjes bevrucht waren of niet. Ik hoop dat het koppel vlug opnieuw gaat afleggen. Ik heb gisteren nog een babbeltje gemaakt met Eric Hustinx. Hij heeft mij aangeraden om mijn vissen voor de kweek te kuren met een middel tegen wormen. Ik ga dat vandaag doen met een van de koppels om te zien wat voor effect het gaat hebben op hun kweekgedrag. Dit koppel legt namelijk maar heel sporadisch eieren af en er komt ook nooit iets uit. Volgens Eric Hustinx is het onwaarschijnlijk dat de vissen onvruchtbaar zouden zijn, want dan zouden ze al in het larvenstadium onvruchtbaar gemaakt moeten zijn door sterke medicijnen. Een slechte bevuchting van de eieren kan ook te maken hebben met ouder water, hoewel ik meermaals per week 1/3de van het water ververs en zelfs elke dag als ik wil gaan kweken. Ik ga dus met deze twee koppels nog eens een beetje experimenteren. Eerst de bakken goed zuiver maken en proper water erin doen, dan de waterwaardes eens iets verder naar beneden brengen om te zien of dat effect zou hebben, maar eerst gaan we dus kuren, waterwaardes omhoog, medicijnen in de bak en straks bijna al het water verversen terwijl ik zo veel mogelijk de ruiten schoonmaak tijdens het afhevelen. Dan een paar dagen later de waterwaardes naar onder brengen. Wie weet helpt het wel, ik hoop het in elk geval.
Gisteren zag ik iets vreemds in de grote bak: alle volwassen discussen hingen samengepakt in een hoek van de bak. Het was een geduw en gehap naar elkaar alsof er koopjes waren in die hoek. Het waren de Fire Reds, de Cobalt en een Marlboro die zo bezig waren onder een stuk hout. Kijk maar, hier zie je ze:
Ik vroeg mij natuurlijk af wat er gaande was en ik ging een kijkje nemen van dichterbij. Ik zag een van de Fire Reds een steen poetsen, terwijl de Marlboro hier soms ook bij hielp. Natuurlijk dacht ik dat het vrouwtje van de Fire Reds nu misschien had aangepapt met de Marlboro, omdat haar eitjes bij het Fire Red mannetje nooit uitkomen, maar haar mannetje joeg de Marlboro telkens weer weg en hielp dan zelf met de voorbereidingen.
Het Cobalt vrouwtje was niet zo opdringerig, ik denk dat zij aan het wachten was tot het Marlboro mannetje haar in het oog zou krijgen om misschien met haar samen af te leggen. Ik heb de vissen maar een beetje rust gegund en heb daarna nog een mooie foto gemaakt van het resultaat van deze vechtpartij. Het is een resultaat dat gezien mag worden vind ik.
Toch spijtig dat de eitjes nooit uitkomen, hè, stel je voor wat een nesten van jongen dat zouden zijn, ... om van te kwijlen. Ik heb een poging gedaan om ze te tellen, maar dat is onbegonnen werk. Je zou dan een heel goed fototoestel moeten hebben, waar je echt heel duidelijke foto's mee kan maken van dichtbij. Als je die dan zou uitvergroten, dan kun je de eitjes in bv. Paint een voor een aanstippen om ze zo te tellen. Ik heb het geprobeerd met deze foto, maar ze liggen zo dik op elkaar dat je ze niet geteld krijgt. Ik schat dat het er minstens 400 zijn en waarschijnlijk meer. Nu maar wachten tot dit koppel eindelijk vruchtbaar is en dit soort van nesten begint te leggen, dan ga ik moeten bijbouwen om al de jongen groot te kunnen brengen.
Maandag ben ik in de aquariumwinkel geweest in Hasselt waar ik altijd ga, je weet wel, die met de discussen. Mijn diepvriesvak met visseneten was bijna leeg en ik moest zorgen voor nieuwe voorraad. Ik heb ook vitamines meegebracht om te proberen de vissen op die manier te stimuleren om opnieuw af te gaan zetten, maar dan MET resultaat. De eieren die in de grote bak waren afgelegd hebben de strijd met de kaviaareters niet doorstaan, want ze zijn allemaal opgegeten. Er is wel wat afgevochten hierover in de grote bak. Ik heb nu een koppel Marlboro alleen in een kweekbak gezet, hopelijk hebben ze er vlug weer zin in. Ook met levend voer probeer ik ze terug vruchtbaarder te krijgen, want eieren die niet uitkomen, daar ben ik niets mee. Gisteren was dus de grote wildvangbak aan de beurt om gepoetst te worden. Ik heb er een gedeelte nieuwe bodem in gedaan, want aan de achterkant was er een ravijn ontstaan door het wegnemen van de achterwand. Om het zicht op het behang voorlopig weg te werken heb ik er nu een poster achter geplakt, beter dat dan niets. Ik heb ook wat nieuwe plantjes bijgezet, waaronder de drijvende vorm van eikenbladvaren die ik in de bodem heb gezet en een bosje Cabomba. Hopelijk pakken die vlug aan, zodat ik weer een mooie achtergrondbeplanting krijg. Van Würselen had ik een soort planten- en vissenvoeding meegebracht van Dennerle. Hiermee zou ik de benodigde mineralen en sporenelementen in het water moeten brengen om de groei van allebei te stimuleren. Als al die middeltjes die ik heb toegepast moeten beginnen te werken gelijk ik zou willen dan heb ik binnenkort een paar bakken vol met planten en een hele massa jonge vissen. Zo nu terug met beide voeten op de grond en aan de slag, want vandaag moet de grootste bak zuiver gemaakt worden.
Gisterenavond was er een vergadering van de aquariumclub van Hasselt en ik heb ontdekt dat er toch nog enkele andere discusliefhebbers in de club zijn. Met een van hen heb ik al wat kunnen babbelen. Hij heeft een 2-meterbak met enkele wildvang Alenquer discussen en een hele hoop Altums. Ik zou die bak wel eens willen zien. Hij vond het spijtig dat hij niet meer tijd had om voor zijn bak te zorgen, maar hij had het beroepshalve nogal druk. Ons groot discusaquarium begint er uit te zien gelijk ik het graag hebben wou. De vissen zien er tevreden uit, de planten doen het goed en er zijn zelfs al eitjes in de bak van een koppel Marlboro. Ik ben er gelukkig mee. Ik heb weer enkele foto's gemaakt. Hier zie je de rechterkant, deze vind ik het mooist, zeker als alles goed zal beginnen groeien. De blikvanger is hier de Echinodorus rubin:
De linkerkant wordt ook heel mooi, maar dan moet hij wel wat uitgegroeid zijn, want nu zijn de plantjes nog wat klein en ze moeten zich nog vermenigvuldigen. Dit is links in de bak:
Er staat een hele hoop Cabomba, een groepje lage Alternanthera dat een veldje moet worden, een toefje Mayaca sellowiana dat nog wat moet groeien temidden van enkele Echinodorus parviflorus. Als die zich gaan uitbreiden, zal de Mayaca er mooi bovenuit steken. Er staat ook nog wat Echinodorus tenellus, maar dat zijn voorlopig nog maar een paar sprietjes. Achterin staan een Echinodorus die ik gekregen heb en waarvan ik de juiste benaming niet weet en wat Rotala macrandra die dringend moet aangevuld of vervangen worden omdat hij wat in verval is geraakt. Een van de mooiste foto's die ik de laatste dagen gemaakt heb vind ik toch wel deze:
De vis rechtsonder is een van de jongen die ik zelf heb gekweekt. De andere is een volwassen vrouwtje dat ik heb gekocht. Mijn vis is goed 8 maanden oud en deze is nog niet eens de grootste van het nest. Hier zijn nog enkele mooie exemplaren van dit nestje:
Zijn ze niet prachtig? Ze zijn nu iets meer dan 8 maanden oud. De Leopard Snakeskin is wel een klein exemplaartje. Vandaag wordt mijn wildvangbak weer onder handen genomen. Ik zal mijn tijd dus wel omkrijgen, want ik moet ook nog met de honden naar de hondenkapster.
Vandaag hebben René en ik een uitstapje gemaakt naar Würselen in Duitsland. Daar is een winkel Zoo & Co Aquatop, waar je alles kan vinden voor je huisdieren. Ik had graag wat vitamines gehad voor de vissen en een paar nieuwe plantjes voor de grote bak. Je kan daar op je gemak rondneuzen tussen allerlei aquariumspullen (of spulletjes voor honden, katten, muizen of wat voor huisdier dan ook). Als je ergens raad over vraagt, is het personeel ook heel hulpvaardig en vertellen ze je wat je zou kunnen doen, zonder opdringerig te zijn. Meestal zitten er ook hele mooie discussen, alhoewel de prijzen van de discussen in Duitsland verschrikkelijk hoog zijn. Ik vind het een zalige winkel. We hebben rondgekeken naar alles wat we interessant vinden, van een oxydator tot bodemverwarming voor het aquarium. Liefst van al zou ik voor mijn wildvangbak een bodemverwarming willen hebben en de bak helemaal opnieuw inrichten. Als we dan toch bezig zijn zou ik er ook graag een bioloog onder willen hebben en een nieuwe achterwand. Voor ik zover ben, zal ik toch nog wel even moeten sparen denk ik, want ik geloof niet dat ik dan met 1000 euro zou toekomen, zeker niet als je de bodemverwarming nog laat sturen door een digitale regeling van Dennerle. Voorlopig ben ik al tevreden met de plantjes die ik heb meegebracht en de voeding voor planten en vissen van Dennerle. Ik heb 2 potjes Echinodorus parviflorus, 1 Mayaca sellowiana, 5 busseltjes Cabomba en een hele mooie, grote Echinodorus Rubin. Toen we thuis kwamen en ik de planten wou beginnen inzetten, zag ik dat het koppeltje Marlboro weer eitjes had afgelegd. Dit is wel de eerste keer in de grote bak. Alle andere vissen zitten rond het stuk kienhout waar de eieren op liggen en de Cobalt wil telkens dichterbij komen, maar wordt weggejaagd door de grote Marlboro (hopelijk een mannetje). Een keer werd ze zo woest weggejaagd dat ze haar hoofd stootte tegen de dekruiten en een stukje vel afstootte. Ze staat nu maar steeds te trillen langs de kienhoutwortel. Ik heb wat foto's gemaakt van de nieuwe inrichting: eerst zie je de linkerkant van de bak:
en hier is de bewuste legplaats, met alle vissen errond.
Er wordt nu dus niet veel gezwommen in de bak, alle vissen zitten rond het stuk kienhout, te kijken of ze niet even kunnen gaan smullen van de verse eitjes. Ma en Pa Marlboro zullen het druk hebben om iedereen weg te jagen.
Hij is klaar geraakt, mijn grote discusbak. Ik vind persoonlijk de achterwand heel mooi. Natuurlijk zul je er niet meer zo veel van zien, eens de bak helemaal beplant is en de planten goed aan het groeien zijn, maar iets blijft er toch wel altijd zichtbaar. Hier zijn enkele foto's:
Behalve de 3de en de 4de vis van rechts (beiden Marlboro) en de Cobalt Blue, zijn dit allemaal zelf gekweekte vissen. De vierde van rechts is een vrouwtje dat ik ooit, lang geleden gekocht heb als volwassen vrouwtje van een man in Namen. Ze is niet veel groter dan mijn jongen van 8 maanden. Toch legt ze regelmatig eieren af, maar de grote Marlboro die erlangs zwemt is niet zo heel goed in bevruchten, dus er is nog niets uit gekomen. Ik ben benieuwd of er nu nieuwe koppeltjes gaan gevormd worden in deze bak. Ik hoop natuurlijk van wel, want ik wil nog heel veel visjes kweken. De mooie rode plantjes die je op de eerste foto ziet aan de linkerkant, heb ik gekregen van iemand van de club (de Discusvrienden). Mooi plantje, niet? Het is een dwergvorm van de Alternanthera, heel speciaal en nog niet overal verkrijgbaar. De grote Echinodorus heb ik ook gekregen van iemand op de club. Het merendeel van de planten die in de bak staan, heb ik gekregen op een vergadering van de Discusvrienden, waar enkele heren kwamen uitleggen hoe zij hun plantenbakken zo mooi kunnen houden. Ze hadden heel wat zakjes met planten mee gebracht om uit te delen aan de aanwezigen. Enkele van de stukken hout, heb ik gekregen van de voorzitter van de club. Je ziet wel dat de discusclub heel wat meer oplevert dan alleen maar vergaderingen met veel uitleg over hoe je je vissen moet verzorgen en wat er nog allemaal bij komt kijken. Nu hoop ik nog maar dat al mijn vissen en de planten goed gaan groeien en dat ik geen last ga krijgen van algen. In mijn wildvangbak hebben mijn man en ik gisteren de achterwand weggehaald. We gaan nu zoeken naar een oplossing voor het probleem van het vuil dat achter deze wand in ging zitten. Voorlopig staat deze bak er dus bij met als achtergrond het behang met de kabels en de slangen voor aan- en afvoer van water. Niet direct het mooiste zicht, maar beter zo dan een bak vol met algen. Mijn wildvang storen zich er blijkbaar niet aan, want ze zwemmen lustig rond. Ik ben weer heel tevreden, want nu kan ik 's avonds als ik in mijn zetel zit, op mijn gemak kijken naar mijn vissen. Altijd een heel boeiend schouwspel.
Het zelf bouwen van een achterwand bleek toch wel een heel erg vuile klus, zeker omdat wij niet kunnen beschikken over een tuinhuis of werkplaats om zoiets te doen. Toen René er nog maar pas aan begonnen was, zag het huis er al uit alsof er een blizzard doorheen was gegaan. Alles zag wit van de piepschuimbolletjes en de honden dachten dat het sneeuw was en begonnen er doorheen te rollen. Met hun lange haren was het natuurlijk een hele karwei om dat er weer uit te krijgen. Tashi, onze Shih-Tzu dacht zelfs dat de bolletjes dienden om op te eten en ze had op korte tijd haar hele mond vol ermee. Het hele project is daarom opgegeven en we hebben een achterwand besteld. Het is er eentje van Juwel geworden en nu moet hij nog worden ingebouwd. De visjes krijgen tijdelijk een ander onderkomen, zodat de achterwand kan worden ingelijmd en de tijd heeft om te drogen. Hopelijk heeft de beplanting hier niet te veel onder te lijden. Ik hoop dat we deze week aan dit klusje kunnen beginnen, zodat misschien begin volgende week de bak klaar is om foto's te maken. De visjes zullen het wel raar vinden om nu terug in een kale bak gezet te worden en om plots weer verschillende honderden liters minder water tot hun beschikking te hebben, maar het is niet voor lang. In de kweekbakken is er de laatste dagen weer duchtig op los gelegd. De Fire Reds hadden weer een nest van meer dan 500 eitjes, dat prompt de tweede dag werd opgegeten, zonder dat ze begonnen te verkleuren. Ook de eieren van het Rood-Turquoise koppel zijn opgegeten. Iemand vertelde mij dat dit misschien wel komt omdat het niet het juiste seizoen is om jongen te hebben. Het zou te maken kunnen hebben met de luchtdruk. Ik vraag mij dan toch wel af of de luchtdruk in al die maanden niet een keertje goed is geweest. Het was wel mooi om te zien hoe het koppel Fire Reds de eieren aflegde, ze bleven er mooi samen overheen gaan, eerst de ene en dan de andere. Ook de broedzorg doen ze met de grootste toewijding, tot ze veranderen in kannibalen en hun eitjes opeten. Bij de Rood-Turquoise vissen was het net hetzelfde, maar daar was de oorzaak waarschijnlijk het feit dat de vissen enkele dagen later ziek geworden zijn. Ik heb raad gevraagd aan een expert op dit vlak van de discusclub en hij heeft mij medicijnen mee gegeven. Dit koppel is dus nu in behandeling. Hopelijk zijn ze vlug weer beter.
Gisteren, nadat mijn ventje naar huis was gekomen van zijn werk, hebben wij het in ons gekke hoofd gehaald om eens even te proberen hoe het zou lukken om zelf een achterwand te maken voor het aquarium. Dus hebben we een groot stuk piepschuim genomen en zijn aan het tekenen en aan het branden geslagen. Tot onze eigen verbazing lukte dit zeer goed en was het resultaat nog niet mis. Dat is dan behalve voor wat de keuken aangaat, die zag er niet uit, maar dat was alleen maar wat poetswerk. We gaan dus nu dikke platen piepschuim halen en proberen om zelf een achterwand in elkaar te knutselen. Wat voor andere aquarianen lukt, moet voor ons toch ook wel kunnen. Nu nog wat meer informatie opzoeken over het hoe en wat en dan aan de slag. Ons motto gaat nog worden: "als we niet kunnen kopen wat we precies willen, dan maken we het maar zelf." Intussen heb ik weer eieren van de Fire Reds en ook van het koppeltje Marlboro's in de kleine rustbak. Nu hoop ik nog dat de Rood-Turquoise hier een voorbeeld aan nemen, maar die zwemmen voorlopig nog maar rustig over en weer.
